Fiets.nl

KInderen die je groeten.Hier op het platteland in het noorden, wordt je veel gegroet door kinderen.Het is een gewoonte , vooral in de dorpen dan groet je eigenlijk iedereen die je tegenkomt.
Dat doet me altijd plezier. En heel soms zie je een vader met een kind samen fietsen hier.Het kind helemaal in tenue op zo'n klein racefietsje. Tijd terug reed ik achterop een meisje met haar vader en ik zei in het voorbij gaan; "Jij wordt zeker de nieuwe Marianne Vos!"
En de vader natuurlijk glunderen en het meisje ook.
Ach jonge ja....kinderen ontroeren.Ouders weten vaak niet hoe bevoorrecht ze zijn om een (gezond) kind te hebben.

elefantino schreef:Ingehaald worden door een vader met klein kindje voorop, die vervolgens uitroept: "We hebben een racefietser ingehaald, papa!". Onbetaalbaar!

Haha, ook weleens zoiets gehad. Twee weken zomervakantie en mij voorgenomen om van mijn werk naar huis te fietsen (130km naar huis vanaf Woensdrecht).
Veel later weggegaan dan de bedoeling was, veel te warm (net boven de 30 graden), een keertje verkeerd gereden... en te weinig gedronken. Tien kilometer van huis, kramp in beide benen van mijn achillespees achterlangs tot aan mijn billen en dan voorbij gefietst worden door een moeder met daarnaast een jongetje van een jaar of vijf op zijn fietsje die verbaasd naar zijn moeder roept: "Is dat nou een wielrenner?"

Gelukkig kan ik er nog steeds wel om lachen, het kwam er zo spontaan uit.

Tijdens een training op Gran Canaria: bij een toeristisch uitkijkpunt een groep bejaarden voorbij rijden, vervolgens haalt de bus met diezelfde bejaarden me in tijdens een lange beklimming. Bij een volgend toeristisch uitkijkpunt bovenop de beklimming staan ze allemaal langs de weg om me aan te moedigen

Vandaag ook een leuke: samen met een onbekende fietser de Schweiberg op rijden en vervolgens proberen de ander eraf te rijden. Op het steile stuk op het einde extra aanzetten en dan horen "deze is voor jou".

Heel herkenbaar allemaal.

Ik word ook vrolijk van het fietsen in het voorjaar. Voor het eerst weer met korte broek, vogeltjes die fluiten, wind mee en het zonlicht op je huid.

Op een tijdritfiets kun je ook heel vrolijk worden Razende Roeland! Vandaag nog: Strak, glad en zwart asfalt, wind mee, en dan het gezoem van je dichte achterwiel. Heerlijk!!!!

Op weg naar mijn werk werd ik van de week ingehaald door een vijftal zwanen die in formatie op vijf meter hoogte vlogen. Hun onderkant geheel roze van het strijklicht van de ochtendzon. Dan kan mijn dag al niet meer stuk.

Oh ja, nog een toevoeging naar aanleiding van de post van Robbebopper:

Elke keer als ik wild zie! Dat zijn eigenlijk de meest gave ervaringen op de fiets. Of het nu twee spelende hertjes in de sneeuw zijn (paar jaar geleden op de mtb gezien) een vos die je aanstaart en met zijn blik volgt vanuit de berm langs de weg (tijdje geleden in het Sauerland) of "gewoon" ergens langs de weg of in het bos herten, valken, etc: elke keer weer een moment van geluk!

Vol aanzetten om in het wiel van een langsrijdende scooter te springen (ik besloot een beetje laat om er achteraan te gaan). De laatste 10 meter op het tandvlees langzaam dichtrijden met een snelheid van net iets boven de 50 km/u om vervolgens, op het moment dat ik bij de scooter ben aangekomen, een duimpje omhoog te krijgen van het meisje wat erop zat. Daar werd ik toen best vrolijk van.

codex schreef:KInderen die je groeten.Hier op het platteland in het noorden, wordt je veel gegroet door kinderen.Het is een gewoonte , vooral in de dorpen dan groet je eigenlijk iedereen die je tegenkomt.

O ja! Ik reed een keer met een groepje door Rotterdam met een toertocht. Langs de route stond een jochie en die riep toen we langskwamen heel hard: "ik ga jullie aanmoedigen!".

Zondag nog, best intensieve tocht gereden met een groepje van het fietsclubje. Er was een, zeg maar, nogal gezette renner bij. In de Heijnenoordtunnel kwam hij naar beneden echter als een kanonskogel langs, daarbij blij als een kind roepend: "meer massa he".
Bij het omhoog fietsen kwam ik als een kanonskogel langs terwijl hij puffend naar boven aan het stampen was. Ik riep toen: "minder massa!". Hij moest er hard om lachen.
Sowieso is het altijd leuk als je met je medefietsers kan lachen.

Een reiger die een hele tijd paralel naast je blijft vliegen. Twee vossen die voor je uit rennen.

Positief verbaasde blikken van automoblisten als je gewoon stopt voor een rood stoplicht.
Of even wacht voor een uitparkerende vrachtwagen of iets dergelijks.

Mensen die applaudiseren als je langs komt. Waarom ze dat doen mag Joost weten maar leuk is het wel.

Vorig jaar, begin december. Hoop kabaal aan het eind van de weg. Ik kon het eerst niet goed zien, maar toen ik dichterbij kwam zag ik paard&wagen (Ik woon in het Noorden ) met sinterklaas er op.
Ik moest vanwege de drukte wat langzamer fietsen. Ineens kregen de zwarte pieten me in de gaten: "Hé, een racefietser !" en binnen no time had ik een voorraad pepernoten in de achterzakken waar ik een week mee vooruit kon.

Ook wel eens een forens achter me hangen en die dan netjes bedankt voor de lift.

Trekker die me op sleeptouw neemt.

Voorrang krijgen van automobilisten op rotondes zonder voorrang te hebben.

Vragen of ik alles bij me heb als ik langs de kant van de weg sta met een lekke band.

Tijdens het fietsen gestopt om een schaap uit de sloot te tillen. Zeiknat, maar het gevoel daarna is goed. Lekker gefietst daarna. (Vorig jaar einde lente)

Lammetjes in de wei die een stukje mee rennen. Word ik nou intens gelukkig van.

(het is weer bijna die tijd van het jaar!)

bandenplakkertje en CO2 patroon gunnen aan een vrouw die met kind achterop nog 5 km moet: superdankbaar was ze, en dat geeft mij dan weer een dankbaar gevoel. Tegenwoordig lijkt belangeloos iets voor een ander doen wel heel bijzonder te worden (ja.... ik word oud....)

haha leuk topic dit, het meeste herken ik wel..

bij ons thuis, als papa gaat fietsen zegt de jongste altijd ga je ff castellien, weet ook niet waarom.
rij afgelopen zondag een rondje op de gewonnen fiets met de kleine achterop.
en bij elke wielrenner ""kijk pap een castelli"" ik heb veel grijzende fietsers gezien..