Fiets.nl

Alan Smeets schreef: Iedereen verbrand koolhydraten tijdens het sporten, als deze op zijn of de intensiteit is laag genoeg dan gebruik je vetten. Het lichaam zal alleen in uiterste omstandigheden grote hoeveelheden eiwitten als energie gebruiken. De amoniak geur duid heel vaak op diabetes. Je moet al heel veel van je lichaam gevraagd hebben wil dit gebeuren.

Amoniak geur is redelijk normaal en zal wat toenemen als de intensiteit toeneemt. Ik merk het soms als ik diep door mijn neus inadem na intervals:

1- 2 ADP → ATP + AMP (Enzym: adenylate kinase)
2- AMP + H2O → IMP + NH4+ (Enzym: AMP deaminase)

ADP: Adenosine diphosphate
ATP: Adenosine triphosphate
AMP: Adenosine monophosphate
IMP: Inosine monophosphate

Haha Zorro, inderdaad. Maar nu begeef je je op heel gevaarlijk terein, of je moet je heel goed in deze materie verdiept hebben.

Zoals ik hierboven al beschreef verbranden de meeste sporters koolhydraten en vetten en worden eiwitten nauwelijks als energie bron gebruikt. Bij vetverbranding en eiwit verbranding kan amonia gevormd worden. Dit is een giftige stof als er teveel van geproduceerd wordt en kan zelfs fataal zijn. Meestal gebeurd dit bij mensen met diabetes.

Er wordt amonia geproduceerd en dat kan waarschijnlijk via de ademhaling het lichaam verlaten, maar over de hoeveelheid zijn twijfels. De meeste amonia wordt geproduceerd op 60-80% VO2 max tijdens langdurige inspanning of bij extreem korte en zware inspanning.

Over het proces dat jij beschrijft zijn grote twijfels of dit ook wel gebeurd op 60%-80% van de VO2max. Het komt niet zover dat AMP ook nog afgebroken wordt.

Het kan best zijn dat je amoniak gaat proeven tijdens inspanning, maar als anderen het ook echt gaan ruiken alsof je een potje nagellak verwijderaar bent, dan ben je heel ver gegaan en ben je ook je lichaam aan het vergiftigen. Dan zou ik toch eens bij een arts langsgaan en zeker meer eten tijdens het sporten.

Op PubMed is de nodige literatuur te vinden. Amonia wordt inderdaad in het lichaam geproduceerd, maar komt niet doordat je je spieren 'op eet' zoals hierboven vermeld;) Door 1 training verlies je geen aanzienlijke hoeveelheid spiermassa. Dit is een proces dat ver tijd gebeurd. Normaal moet het lichaam in staat zijn dit afval product snel te neutraliseren.

Haha dit is veel en veel te lastig voor dit forum

Alan Smeets schreef: Amonia wordt inderdaad in het lichaam geproduceerd, maar komt niet doordat je je spieren 'op eet' zoals hierboven vermeld;) Door 1 training verlies je geen aanzienlijke hoeveelheid spiermassa. Dit is een proces dat ver tijd gebeurd. Normaal moet het lichaam in staat zijn dit afval product snel te neutraliseren.

Heb nog even gegoogeld op ammoniak en duursport.

Eiwitverbranding en ammoniakgeur
Bij grote inspanningen waarbij een tekort ontstaan is van koolhydraten en vetten schakelt het lichaam over op het verbranden van spiercellen. Deze verbranding van eiwitten is te herkennen aan de geur van ammoniak die iemand uitademt en transpireert; dat is namelijk de afvalstof die bij deze verbranding vrijkomt.

Hierboven is aangegeven dat ook eiwitten gebruikt kunnen worden voor het leveren van energie. Dit kan eigenlijk beter worden voorkomen; bij de verbranding van eiwitten ontstaat er namelijk ammoniak. Dit is een gifstof voor het lichaam. Bij een teveel aan ammoniak kunnen lichamelijke klachten ontstaan als extreme vermoeidheid, hoofdpijn en misselijkheid. Bovendien zal het lichaam meer urine produceren om het ammoniak uit te scheiden. Dit kan leiden tot extreem veel urineren, vochtverlies en uitdroging. Wanneer er veel gesport wordt en de koolhydraatvoorraad is niet voldoende, er wordt dus te weinig of slecht gegeten, kan het lichaam noodgedwongen over moeten stappen op de verbranding van eiwitten met alle gevolgen van dien. Daarbij komt nog het feit dat het lichaam geen echte eiwitvoorraad heeft. De belangrijkste ‘voorraad’ zijn onze spieren die voor een groot deel uit eiwitten bestaan. Bij intensief sporten in combinatie met een slechte voeding kan het lichaam dus haar eigen spieren gaan gebruiken om in de benodigde energie te voorzien. Kortom: het verbranden van eiwitten moet dus zoveel mogelijk worden voorkomen!

Granted, het komt van het web dus "dan is het waar". Sommige teksten, ik vond er veel meer hebben ook bronvermeldingen dus ik ga er even vanuit dat deze teksten ergens vandaan komen een geen urban myth zijn.

Verder weet ik dat er verhalen zijn van Joop Zoetemelk die na een zware inspanning nog wel eens naar ammoniak kon ruiken. En er zijn vast meer bekende duursporters die dit fenomeen herkennen.

Ik heb het wel eens na een dagje veel kilometers in combinatie met warm weer dat ik thuiskom en mijn shirt uitrek en denk, oh oh.


Wat je in de context van bovenstaande quotes leest is dat het lichaam eerst de gebruikelijke energievoorraden aanspreekt. Precies zoals jij al aangeeft. Maar, als er energie nodig is die niet meer uit die voorraden te putten is dan gaat het lichaam over tot het aanbreken van eiwitten als brandstof.

De TS geeft aan dat bij thuiskomst mensen vonden dat hij er nogal mager uitzag. 1,8 meter lang zijn en 60 kilo wegen houd denk ik niet echt over.


Anyway, de TS is geloof ik al voornemens langs de huisarts te gaan. Als dat bezoek geen vreemde resultaten oplevert dan zou de TS eens kunnen kijken naar trainingsschema's. Ook een voedingsdeskundige of sportdietist kan misschien tips geven.

Alan Smeets schreef:Haha Zorro, inderdaad. Maar nu begeef je je op heel gevaarlijk terein, of je moet je heel goed in deze materie verdiept hebben.

Er was me nog wel wat bijgebleven van de colleges Biochemie tijdens mijn opleiding Bewegingswetenschappen aan de VU

Alan Smeets schreef: Zoals ik hierboven al beschreef verbranden de meeste sporters koolhydraten en vetten en worden eiwitten nauwelijks als energie bron gebruikt.

Vandaar mijn post want bijna alles en iedereen ziet stikstof en maakt de link naar eiwitten/spieren en dat die dus wel opgebrand worden.

Alan Smeets schreef: Er wordt amonia geproduceerd en dat kan waarschijnlijk via de ademhaling het lichaam verlaten, maar over de hoeveelheid zijn twijfels. De meeste amonia wordt geproduceerd op 60-80% VO2 max tijdens langdurige inspanning of bij extreem korte en zware inspanning.

Over het proces dat jij beschrijft zijn grote twijfels of dit ook wel gebeurd op 60%-80% van de VO2max. Het komt niet zover dat AMP ook nog afgebroken wordt.

Ik weet niet precies wanneer het merkbaar wordt en zei ook dat ik het soms merk na interval trainingen als ik daarna ferm door mijn neus adem. Het is echter niet altijd merkbaar. Eens kijken of daar ooit onderzoek naar gedaan is.

Alan Smeets schreef: Het kan best zijn dat je amoniak gaat proeven tijdens inspanning, maar als anderen het ook echt gaan ruiken alsof je een potje nagellak verwijderaar bent, dan ben je heel ver gegaan en ben je ook je lichaam aan het vergiftigen. Dan zou ik toch eens bij een arts langsgaan en zeker meer eten tijdens het sporten.

Ja, als je zo stinkt naar amoniak dan lijkt me idd dat er wat meer aan de hand is.

Alan Smeets schreef: Op PubMed is de nodige literatuur te vinden. Amonia wordt inderdaad in het lichaam geproduceerd, maar komt niet doordat je je spieren 'op eet' zoals hierboven vermeld;) Door 1 training verlies je geen aanzienlijke hoeveelheid spiermassa. Dit is een proces dat ver tijd gebeurd. Normaal moet het lichaam in staat zijn dit afval product snel te neutraliseren.

Haha dit is veel en veel te lastig voor dit forum

Check. Ik wilde, zoals eerder gezegd de foute perceptie van spierverbranding/opeten duidelijk maken door aan te geven dat amoniak lucht redelijk simpel te verklaren is. Wellicht iets te veel voor het Forum maar foute aannames daar kan ik niet tegen.

We dwalen een beetje af van het oorspronkelijke topic, maar ik denk dat het interessant en belangrijk is om een goede uitleg te geven van het 'opeten van spieren'.

@Nicosch, ik vroeg @Zorro of hij zich niet op gevaarlijk terrein begaf. Zorro heeft met zijn opleiding kennis van zaken. Ik maakte deze opmerking omdat je dit onderwerp heel makkelijk op internet kunt opzoeken. Ookal staan er bronvermeldingen bij, hoeft dit niet te betekenen dat de bron goed is overgenomen of dat de auteur op de hoogte is. Je kunt over dit onderwerp het beste een boek over inspanningsfysiologie of wetenschappelijke artikelen op google beta of PubMed raadplegen.

Om verwarring te voorkomen zal ik in een nieuw berichtje hieronder een korte samenvatting en uitleg geven:)

De brandstof van het menselijk lichaam is ATP. Dit wordt afgebroken tot ADP en kan uiteindelijk worden afgebroken tot AMP. ATP staat voor Adenosine Tri Phosphate, ADP voor Adenosine Di Phosphate en AMP voor Adenosine Mono Phosphate.

ATP wordt voornamelijk geproduceerd door koolhydraten en vetten, maar ook door eiwitten. Eiwitten dragen bij aan de energie productie, maar vervullen geen hoofdrol hierin.

Wanneer je veel eiwitten eet zal het lichaam een groter deel aan eiwitten voor de energieproductie gaan gebruiken. De gemiddelde Europeaaan krijgt zonder supplementen al meer dan genoeg eiwitten per dag binnen, of je moet vegetariër zijn.

Om eiwitten (amino-zuren) geschikt te maken voor omzetting in energie vindt er een proces plaats dat de-aminatie heet. De amino groep wordt nu van het eiwit gescheiden, waardoor ammoniak ontstaat. Deze ammoniak is giftig en wordt met enzymen omgezet in urea en verlaat dan het lichaam via de urine.

@Zorro sprak hierboven van ammoniak productie uit AMP. Als er AMP geproduceerd wordt kan deze ook de-amineren en dus ook ammoniak produceren. Dit gebeurd alleen bij hele lange of korte hele zware inspanningen.

Ammoniak verlaat het lichaam dus via Urea in de urine, een klein deel wordt uitgeademd (smaak) en als er een heel groot overschot is via zweet.

Hetgeen @Nicosch op google heeft gevonden klopt grotendeels. Echter het is geen gewone situatie meer als het lichaam afhankelijk wordt van eiwitten voor de energie productie. Een bron van eiwitten kunnen dan je spieren zijn, maar je eet absoluut je spieren niet op!!!

Een bord pasta eet je op, met als gevolg een leeg bord. Spieren worden constant afgebroken en weer opnieuw opgebouwd. De stikstof balans is een goede graadmeter hiervoor. Eiwitten bestaan gedeeltelijk uit stikstof. Deze balans moet je over een bepaalde periode meten. Het is absoluut niet zo dat je een x aantal gram spiermassa verliest omdat je het 'op eet' tijdens 1 inspanning. Afvallen is dus ook geen teken van het opeten van spieren.

Ammoniak is een giftige stof en dus zeker niet wenselijk. De klachten die @Nicosch omschrijft, hoofdpijn, extreme vermoeidheid en misselijkheid zijn slechts enige klachten. Wanneer je dit duidelijk ruikt na het sporten is het goed om dit met een arts of deskundige te overleggen!

@Zorro, ik had je eerste reactie niet goed begrepen;)

In mijn vorige reactie op @Zorro maak ik ook een fout. Nagellak verwijderaar is natuurlijk aceton en geen ammoniak.

Even een update-je

afgelopen maandag naar huisarts geweest, hij vond het een goed idee wat Alan al had aangegeven: rustig aan door gaan.

Voor de zekerheid even bloedtest gedaan, vandaag de uitslag binnen, alles goed (ijzer, B12, suiker, schildklierfunctie bezinksel).

Kortom, vanaf nu dus 2 keer in de week een uur, max 1,5, laag in de hartslag en het weer op zien te bouwen.

Iedereen bedankt voor de info,

Ben ook naar het Kelhsteinhaus gereden vanuit Waging am See. Heb wel moeten lopen daar. Er zit daar een stuk in daar komen de profs ook met zeer veel moeite op. Petje af als je niet bent moeten afstappen.
Ik heb nu dus ook 2 weken gefietst daar in de buurt en ook ik heb moeite op het moment met tempo houden. Maar dat heb ik altijd als ik terug kom uit een heuvelachtig gebied, en zeker als ik meerdere keren daar gefietst heb.
Eergisteren 95 km gefietst (gesloopt thuis met een gem. van 27.2) en vandaag 100 met gemiddeld 26.8 en heb nog steeds het gevoel dat ik op ben (4 uur geleden thuisgekomen).
Zou het er niet aan liggen dat we het gewoon niet gewend zijn om heuvels te fietsen.

Hoi!
heb inderdaad niet af hoeven stappen maar sja.....met de overbelasting dus als gevolg. (had beter dus wel af kunnen stappen.....)

Alhoewel ik dacht redelijk voorbereid te zijn (wat extra heuvel-training gedaan in Kleef/Beek-Ubbergen en zo) is dat niets vergeleken met wat je daar tegenkomt.......

Ik vraag me serieus (voor volgende vakantie) dus af hoe je (ik) me wel kan voorbereiden op zoiets.....

mmm, nu dus weer...terug naar af, ontvang geen 200euro en opnieuw beginnen .........

Marc en Jop, het heeft allemaal te maken met de juiste training. Ook op het vlakke kun je je heel goed voorbereiden op de heuvels. Je kunt er geen TdF mee winnen.

Laat eens een inspanningstest doen en laat mij iets weten, dan wil ik wel gratis tips geven;)

Dank je!

inspanningstest had ik eigenlijk voor nu gepland (ik had het Elkerliek zh in gedachten) maar dat heeft nu dus nog even weinig zin, zodra de fitheid er weer is ga ik dat laten doen (heb zo'n test 2 jaar geleden ook gedaan (Papendal) en rij nu rond met die waardes).

Hoi,

Ik fiets al jaren op vakantie, en volgens mij is het hel simpel een combinatie van te intensief fietsen in de heuvels / bergen (Hartslag relatief hoog bergop). En tov thuis meer fietsen (in ieder geval in uren). De combinatie zorgt ervoor dat je aan het eind van de vakantie moe bent en de eerste twee trainingen thuis niet vooruit te branden.
Tegenwoordig probeer ik wel iets meer rust in te bouwen op vakantie. Maar je kunt in de bergen ne eenmaal niet zo makkelijk een hersteltraining doen.