Fiets.nl

Op voorhand...... Ik ben geen expert.

Voor mij heeft het oefenen op cadans en langzamer fietsen geholpen. De eerste keer 100 voor mij heb ik heel bewust niet harder dan 28 gefietst, ookal voelde dat wellicht te langzaam voor mijzelf (maar das meer ego)

Succes!
Ps. Goed man om zo af te vallen! Complimenten.

Wat bij mij goed werkt is luisteren naar mijn lichaam. Dus of ik nu 21 per uur of 28 per uur rij is boeiend. Moet goed aanvoelen.
Ach....en dan doe ik 5 uur over 100km. Heb dus wel 100km gefietst. En dan zegt mijn omgeving: "Zo dan!! Dat doe ik je niet na."

Ego opgekrikt .

Lange(re) afstanden rijden vraagt om discipline vergelijkbaar met het klimmen.
Je bent in beide verplicht veel bewuster met je energie en je krachten om te gaan wil je je bestemming halen.
Dat vraagt ook om discipline, dus niet dat groepje achterna jagen, niet jezelf leegrijden omdat je even op mooi strak asfalt fietst.

De tips die hier al gegeven zijn lijken mij prima, gewoon langzaam je afstanden opbouwen door bewust minder hard te rijden.

En laat je voor de rest niet gek maken met gemiddelden, op lange afstanden kun je je gemiddelde niet vergelijken met de rondjes die je rijd op bekend terrein. Op je eigen rondje ken je vaak alle verkeerssituaties, zijn er geen bochten meer waar je op moet anticiperen. Nieuwe paden vragen wel om anticipatie en dat betekent vaak het tempo eruit.

Idd. Gewoon uren maken en niet smijten met je krachten. Snelheid is eigenlijk totaal niet van belang. En die gaat automatisch wel omhoog als je vaker fietst.

Ik merk bij mezelf dat ik steeds minder ben gaan eten op lange ritten. Gewoon omdat ik rustig aan doe en m'n lichaam het goed verteert. Vanochtend had ik als ontbijt 4 boterhammen pindakaas en een banaan gehad en ben ik 120 km gaan fietsen. Heb wel redelijk doorgetrapt, maar halverwege alleen een Snelle Jelle gegeten.

Toen ik een aantal jaar geleden ging fietsen had ik die hoeveelheid voedsel nodig voor pak 'm beet 60km

Speedybiker2 schreef:Wat bij mij goed werkt is luisteren naar mijn lichaam. Dus of ik nu 21 per uur of 28 per uur rij is boeiend. Moet goed aanvoelen.
Ach....en dan doe ik 5 uur over 100km. Heb dus wel 100km gefietst. En dan zegt mijn omgeving: "Zo dan!! Dat doe ik je niet na."

Ego opgekrikt .

Dat sowieso! Maar er komt een moment dat de reactie wordt "dat vind ik met de auto al ver"...

Maar snelheid moet je gewoon vergeten. Al is dat lastig want iedereen vraagt "hoe hard rij je". Behalve Alan, die vraagt naar je hartslag maar doordat blijkbaar bijna alle fietsers snelheid zo belangrijk lijken te vinden, is het soms lastig om daar niet in mee te gaan, dat kost wat discipline. Ik ben ondertussen zover dat ik er wel schijt aan heb. En vaak kom je de hardrijders een stuk verder wel weer tegen omdat er toch een pauze nodig is (ging wellicht voor een paar toch te hard )

GJEvK schreef: Dat sowieso! Maar er komt een moment dat de reactie wordt "dat vind ik met de auto al ver"...

Haha, dat zeggen sommige mensen al bij ritjes van 50 km. "wat? hoe ver heb je gefietst?
En dan vind ik het een knullig geocache-rondje waar ik niet eens sportkleding voor aan trek.

Maar snelheid moet je gewoon vergeten. Al is dat lastig want iedereen vraagt "hoe hard rij je". Behalve Alan, die vraagt naar je hartslag maar doordat blijkbaar bijna alle fietsers snelheid zo belangrijk lijken te vinden, is het soms lastig om daar niet in mee te gaan, dat kost wat discipline.

Tja...ik vind het ook leuk om sneller te fietsen maar bij sommigen lijkt dat het enige criterium te zijn voor een geslaagde fietstocht. Had ik vorig jaar met GG die Ronde van Vlaanderen tocht gemaakt, vertel je dat aan een medefietser, het enige dat werd gevraagd was "Hoe lang deden jullie erover"? Wat een armoede.
Niet; waar zijn jullie geweest, wat vond je de heftigste klim, hoe ging de Muur, wat hebben jullie onderweg gezien, hebben jullie nog wat lekkers gegeten, hoe was het weer, hadden jullie nog kasseien...
Voor mij sloeg het gesprek gelijk dood.

Dan antwoord je toch "lang genoeg om er van te genieten".

Mijn oom zegt altijd als ik zo hard moet fietsen dat ik niet eens meer om mij heen kan kijken dan kan ik net zo goed gaan tacxen. Hij fietst dan ook op zijn gemakje 100+ ritten; 23-26 km/h. Pauze waar hij wilt, of voor een broodje of voor een foto.

En zo beleeft iedereen op zijn eigen manier zijn fietstochten.
Persoonlijk kan ik genieten van 2 uurtjes relax fietsen maar ook van 5 uurtjes afzien.

En dat is ook mooi

Toch bekruipt met dit soort topics mij de vraag: wordt er wel genoten. De openingspost bevat nagenoeg alleen maar cijfers, cijfers en nog een cijfers.

Afzien is leuk, met je hand op het stuur is leuk. Maar je druk maken over x gem, y km, i kg.............als je nog niet zo lang fietst zijn dat toch niet de dingen waar je mee bezig wilt zijn?

Gewoon lekker fietsen. Zo hard dat je nog kan praten en de ene keer wat langer dan de andere keer. Zo nu en dan eens doortrekken op een brug en vooral zorgen dat het fietsen voldoening geeft. Voldoening is nodig om gemotiveerd te blijven. Motivatie is nodig voor de discipline die weer nodig is om regelmatig op de fiets te zitten en dat is nodig om aan langere afstanden te komen.

De TSer kan zich eens op laten meten maar als hij de week daarna naar een ander gaat zal ook die het weer wat anders doen. Die moet immers ook weer bewijzen dat hij wat toevoegt.

Ik zit al een paar jaar (sinds eind 69) op de racefiets en heb er vele zien beginnen. Mooie fiets, dikke wielen, top kleding, computers, schema's. voeding. Ik ken er inmiddels ook vele die na een paar jaar gestopt zijn. Omdat de schema's niet deugde? Omdat ze niet goed op de fiets zaten? Omdat ze geen goede spullen hadden?

Motivatie! Het zal best motiveren als je x gemiddeld hebt gereden maar de TSer is nog aan het opbouwen en alle cijfers gaan dan alleen maar demotiverend werken.

Genieten van het fietsen is het beste medicijn om boven de 100 km uit te komen. De wind langs je benen, het zweet onder je helmrandje vandaan, een hap van een te warme reep, denken aan de biertje wat aan de streep staat, nieuwe weggetjes ontdekken, je neus legen in de bermrand en genieten van de extra lucht, nieuwe mensen ontmoeten (als ze niet te druk met hun strava app zijn), afzien, lekker bollen, genieten van de zoevende bandjes en soms heel soms ook een beetje genieten van je eigen gekreun.
Ook gewoon voor een uurtje je fietsbroek aan je kont hijsen als je een wat drukke agenda hebt. Ook dat is motivatie.
Genieten van een lange rit in één rush terug naar huis, maar ook genieten als het een keer wat minder gaat en je even een appeltaartstop nodig hebt om de finish te halen.

Mooie woorden Gerard. Ik kom heel wat ervaring te kort, maar dat is juist wat het zo mooi maakt voor mij.

Sluit me daar helemaal bij aan, en zeker de slot zinnen.
Al kijk ik zelf ook veel naar de getallen - als Delftsche nerd zit dat er nou eenmaal in - de mooiste ritten zijn toch de ritten die "gewoon" gaan. ongeacht snelheid en afstand.

In het kader van de vraag - makkelijker over de 100km heen komen. Een kwestie van gewoon doen, en tijdens het doen goed blijven eten en drinken, en eventueel een goede koffie/appeltaart stop na een km of 70 a 80 (ruim over de helft, dat is voor je moraal altijd lekker).
De makkelijkste plekken om de 110 - 130km te rijden zijn in mijn ogen de toertochten en dan het liefst met wat vrienden. Kanttekening is dat je erop aan kunt dat er op toertempo gereden zal worden, en niet om t hardst. T voordeel van een groepje is dat je naar t einde toe lekker wat uit de wind kan zitten, als je het moeilijk krijgt, maar zo wel je doel (>100km fietsen) haalt. En dat het koffie drinken gezelliger is dan in je eentje.