Fiets.nl

lekker fietsen en genieten van LBL.

Genieten ben ik zeker van plan.
Ik ben alleen wat onzeker van mezelf geworden zoek waarschijnlijk een steuntje in de rug.
Zoals ik al zei; ik heb hoog ingeschoten maar ben zeer realistisch als het niet echt gaat, dan wordt het een kortere afstand want het fietsen moet wel leuk blijven.

Zoals ik het nu lees, doe je genoeg duurritjes, dus je conditie zal goed genoeg zijn. Je zult de komende weken niet heel veel beter worden. Je zou nog wel een paar interval-trainingen kunnen doen om afwisseling in je programma te krijgen. Dat kan nog best wat resultaat opleveren, maar moet wanneer je een goede basisconditie hebt gewoon onderdeel zijn van je programma

Wat betreft het klimmen zelf zou je je tactiek aan kunnen passen. Minder ijdel Veel eerder – aan het begin van de klim – al op het binnenblad trappen. Je houdt zo je cadans waar je op traint beter aan en verschiet je kruit niet in het begin van de klim. Als je teveel klimmen meteen naar de max schiet, wordt het moeilijk het einde te halen.

12-27 is niet perse nodig, maar het is psychologisch fijn 2 tandjes extra te hebben.

En Stockeu moet je jezelf niet op afrekenen. Iedereen gaat daar kapot.

Veel plezier!

stockeu lag er nog ergens kots van mij of niet

en zwaar zal het zijn maar gewoon eigen tempo fietsen.

Twee weken voor een grote uitdaging gaan twijvelen is heel gezond, het hoort erbij.
Rust is nu het beste...

Je hebt jezelf gesloopt met die 39. Veel eerder je 30 gebruiken en dan komt t goed.

O-ja... niet teveel trainen 'n week voor je aan L-B-L begint.
Rij 'n week vooraf geen lange tocht meer en beperk je in de dagen ervoor tot wat losrijden.
Uitgerust beginnen is het devies.

Het is natuurlijk ook de vraag op welk niveau je hoopte te zijn. Niveau 'ik wil L-B-L uitrijden maakt niet uit hoe' of 'ik wil die 240 km met 30+ gemiddeld afraffelen'.
Mijn ervaring met klimmen is dat het altijd pijn doet, maakt niet uit hoe goed je in vorm bent. Hartslag 160 (voor mij dan) en afzien. Als ik in vorm ben ga ik hoogstens sneller omhoog (en herstel ik ook sneller) .
En -als je dan toch een steuntje in de rug wilt - alle heuvels rondom Stavelot met 39*25 opklimmen is zeker niet slecht. Dan moet je toch aardig wat kracht in de benen hebben.

Wel een verademing, de titel van dit topic. Voor mij is een goede klimmer iemand die aan het begin van een klim precies weet welk gelijkmatig tempo / vermogen hij aan kan voor de hele klim, of deze nu een kwartier of twee uur duurt. Hoe snel je daarbij bent, is niet zo belangrijk. De truc is om precies te weten hoe hard je kan trappen zonder jezelf teveel pijn te doen.

ponsteen schreef:Wel een verademing, de titel van dit topic. Voor mij is een goede klimmer iemand die aan het begin van een klim precies weet welk gelijkmatig tempo / vermogen hij aan kan voor de hele klim, of deze nu een kwartier of twee uur duurt. Hoe snel je daarbij bent, is niet zo belangrijk. De truc is om precies te weten hoe hard je kan trappen zonder jezelf teveel pijn te doen.

+1 en dan (persoonlijk) in staat is om in de laatste 10% van de klim nog wat over heeft om all-out te gaan.

litespeed schreef:Je hebt jezelf gesloopt met die 39. Veel eerder je 30 gebruiken en dan komt t goed.

+1
dit is het profiel van de Stockeu:
[img=http://www.salite.ch/Belgio/stockeu.gif]
Het begin is dus echt gemeen! Als je bijna boven de 30*25 van stal hebt moeten halen, dan heb je die in het begin ook nodig gehad. Maar je was denk ik te koppig om die te gebruiken. Niet doen; gewoon schakelen. Niet denken van: "ik wil nog wat over houden op het eind". Maar gewoon direct de 30*25 erop leggen. Je kunt beter de hele klim op het goede verzet rijden dan alleen de laatste 100 meter.

Theo V schreef:Ik probeerde de tweede keer dat ik ging fietsen steeds een tandje lichter te fietsen dan dat ik kon.
Dat werkte volgens mij beter dan de eerste keer, toen ging ik met volle spanning op de spieren de heuvels op.
Mijn maximale hartslag was die rit ook lager dan de eerste keer.
Ik ben dan ook van plan deze strategie te voeren over twee weken.
Of jullie weten nog iets beter?;)

Je wist de tweede keer ook wat je te wachten stond.
Dat is waar het bij het verdelen van je inspanning om gaat.