havana schreef:Ik vind dit een vraag die lastig of eigenlijk niet te beantwoorden is, aangezien elke klim wel wat heeft.
Klopt. De vraag morgen stellen geeft ook gewoon weer een ander antwoord. In zeker 12 landen 1000en beklimmingen gedaan in 45 jaar en dan heeft afhankelijk van je stemming een andere herinnering wat meer de voorkeur dan een andere.
havana schreef:De Stelvio vanuit Prato is zonder meer prachtig, maar door alle motoren gaat de glans er wel een beetje af....
Gewoon begin oktober gaan. Heb je nergens last van. Door 0 fietsers ingehaald en slechts enkele auto's en motoren. Op twee handen te tellen.
Mede doordat de Stelvio meermaals niet gelukt is en er wat ander frustraties rond deze berg hangen staat deze zeker in m'n top 10:
Niet alleen vanwege de naam. Maar deze klim barst van de historie en ik heb deze ook met veel vrienden beklommen. Ook met vele hier van het forum. Leukste van dit forum was met TumTumTum
De Muur van Geraardsbergen.
Mooiste? Die keer met m'n dochter. Vriendje en paard hebben nu meer de aandacht maar dit pakt niemand af. Gouden moment!
Ik neem deel aan het BIG brevet.Dat zijn 1000 beklimmingen waarvan 950 in Europa. Een van de grapjes die ze hebben is het peetvader worden van een klim. Moet je afhankelijk van het aantal hoogtemeters 25 keer op in een jaar/maand of dag. Ik ben peetvader van de Italiaanse weg. Lag die dag wel een boom over de weg wat het net wat lastiger maakte.
Monte Bondone. Belgische vriend van m'n ouders kon blijkbaar niet zo goed beoordelen hoe goed ik kon fietsen. Dus als ik zonder te stoppen in een keer omhoog fietste ging zijn broek op de camping omlaag. Twee dagen op rij omhoog gefietst
Is een film van. Zowel van het fiets als de after party!
Ga ik niet vergeten. De Hezalles. Dit is voor mij een streep te ver. Klimmen is leuk maar het moet niet op acrobatiek gaan lijken, Ik kan het wel (ondanks m'n leeftijd en gewicht) maar het is gewoon niet leuk!
Madonna Del Ghisallo. Ga ik niet eens uitleggen
Passo Abetone. Onderdeel in de rit Firenze-Modena. De eerste Giro etappe die Coppi wist te winnen. Rit wordt regelmatig als toertocht gereden. Start op de wielerbaan in Firenze.
Onze Italiaanse vrienden hadden voor een grapje gezorgd. Maar de pas zelf is prachtig met monumenten van Coppi en het is een lange maar lekkere klim. Prachtige vergezichten en tonnen wielerhistorie.
Monte Sante Marie. Onderdeel van L'Erocia en inmiddels dus ook van de Strade Bianche. Steil, weer omlaag, weer steil omhoog, gevaarlijke afdalingen tussendoor en een strook van 11 km die genadeloos is. Maar ook in een weergaloos mooi omgeving. Komt in L'Eroica met nog 40km te gaan en is voor vele ook hun Waterloo. Na dit spektakel stappen er velen in de auto................. Killer.............trotst als je boven bent.
Ik ben bevriend met een Milanees die klimgidsen schrijft voor wielertoeristen. De Beigua doe je niet in Maart. BASTA!. Dus wel.............. de wolven rende nog door de sneeuw!
De Futa is een prachtige passo aan de noordkant van Toscana. Het gaat mij niet om deze pas maar om een hele cluster aan passen in deze omgeving, Heerlijke klimmen, Niet extreem steil maar wel serieus hoogteverschillen. Prachtige landschappen, veel historie en bizar goed eten.
Col de Verde op Corsica. Mooi. Zeer mooi maar voor mij super emotioneel. 6 weken daarvoor was ik het ziekenhuis ingebracht met gebrokken ribben, sleutelbeen gebroken, 9 vingers stuk, kop geschaafd etc. Dus 42x26 piano, piano omhoog. Boven stond m'n vrouw. Best een beetje emotioneel. En als sentimentele romanticus hield ik het helemaal niet droog toen deze hond water kwam bietsen................Wat een geweldig moment!
en zo nog een stuk of wat
