Vragen en discussies over fietstraining, sportvoeding en gezondheid
-
Keezx
- Forum-lid HC
- Berichten: 9745
- Lid geworden op: 05 mar 2016 01:05
Keezx
18 jul 2016 11:30
athhretjt schreef:Ja dat is logisch, maar wat is het fysiologisch? Wat is frisheid? Wat is moeheid? Zit dit in de hersenen, in de spieren? In je hart? In de aansturing van je hart? Dat is veel interessanter!
Wordt allemaal bestuurd door het autonome zenuwstelsel en da's niet heel simpel.
Er is zat te vinden:
http://www.menselijk-lichaam.com/algeme ... uwstelsel/
Herhaal dit niet onnodig
Ik herhaal , herhaal dit niet onnodig
-
dwangarbeider
- Forum-lid
- Berichten: 1246
- Lid geworden op: 11 mei 2006 21:25
dwangarbeider
18 jul 2016 12:32
scepticus schreef:Zeker interessant. Zie ook 'centrale vermoeidheid'
Vol gas gaan in een spannende afdaling helpt mij altijd wel om de hartslag weer omhoog te krijgen na een aantal dagen klimmen trouwens.
Dat zal dan misschien wel door de adrenaline komen.
-
athhretjt
- Forum-lid
- Berichten: 252
- Lid geworden op: 22 mar 2016 21:05
athhretjt
18 jul 2016 12:58
Welke adrenaline? Circulerend? In het sympathisch zenuwstelsel?
Dwangarbeider, je gebruikt allemaal termen, die niet veel zeggen. Opgebouwde vermoeidheid, adrenaline, dat zijn allemaal niets zeggende termen, die coaches en andere leken vaak gebruiken, en heel logisch klinken, maar fysiologisch is het veel ingewikkelder.
-
steven250
- Forum-lid
- Berichten: 1090
- Lid geworden op: 06 mei 2006 16:42
- Locatie: Deventer
steven250
18 jul 2016 18:02
Bedankt allemaal voor de reacties, interessant om te lezen
-
ottorongo
- Forum-lid
- Berichten: 2514
- Lid geworden op: 27 aug 2011 00:58
- Locatie: België
ottorongo
19 jul 2016 01:12
Aangezien ik de dingen graag uit een ander perspectief bekijk.
Als er maar 100watt meer beschikbaar is in je gestel zal je hart minder hard hoeven te werken dan wanneer er nog 150 watt beschikbaar is.(ik weet het, het de omgekeerde redenering, maar dat is zoals ge het ook kunt interpreteren) en dat is dan volgens mij de reden dat je HF daalt op het einde van een stevige rit of bij zichzelf te snel opvolgende inspanningen (trainingen) Maar ik ben Einstein niet.
-
amclassic-fan
- Forum-lid HC
- Berichten: 24317
- Lid geworden op: 23 jun 2004 17:56
- Locatie: Leende
amclassic-fan
19 jul 2016 07:25
Hier gaat 't topic in z'n geheel niet over?
De vraag gaat er om waarom je hartslag daalt na een paar lange pittige dagen in het zadel. Als je je benen zover kapot rijdt dat je geen vermogen meer kan trappen snapt iedereen wel dat die hartslag niet meer hoog komt.
‘Whatever you do, those other fuckers are doing more.’
-
DDX
- Forum-lid HC
- Berichten: 5313
- Lid geworden op: 23 aug 2013 21:30
DDX
19 jul 2016 14:43
En dat dalen is alleen bij zelfde vermogen/gemiddeld over rit.
Als je echt je best doet krijg je hartslag nogsteeds omhoog nml. (maar bij zo'n piek hartslag lastig te vergelijken of je vermogen ook gestegen is)
-
emil
- Forum-lid
- Berichten: 73
- Lid geworden op: 15 feb 2011 13:41
emil
19 jul 2016 16:33
Ik heb zelf nog geen verstand van het onderwerp, maar vind het wel interessant en kan ook wel wat data bijdragen van afgelopen fietsvakantie waarbij ik zowel op dag 1 als op de dag 7 in 20 en 30 minuten zo goed als voluit een bergje op ben gegaan (> 7 %). Misschien dat ik op dag 1 nog iets over had, maar dat zal hooguit een paar watt schelen.
20 minuten bijna voluit op dag 1, eerste klim van de dag, +- 23 graden (2 dagen daarvoor rust gehad);
- mediaan hartslag 177 (+- 4)
- max hartslag 181
- gemiddelde wattage 300 (286 - 300 - 314)
30 minuten bijna voluit op dag 7, enige klim van de dag, +- 24 graden (6 dagen daarvoor gefietst, met van de dag ervoor 3800hm in de benen);
- mediaan hartslag 163(+- 3)
- max hartslag 166
- gemiddelde wattage 302 (289 - 302 - 315)
Over het algemeen had ik de indruk dat het totaal ermogen dat ik kon leveren min of meer gelijk bleef tijdens de vakantie, maar dat mijn hartslag simpelweg lager werd. Ik ben vrijwel elke berg - voornamelijk op gevoel - zo hard mogelijk omhoog gefietst, rekening houdend met de lengte van de klim uiteraard (en eigenlijk telkens behoorlijk vlak gereden). De voorlaatste dag had ik een zwak moment bij de tweede beklimming van de Madeleine (eigenlijk de laatste 400 hoogtemeters van de dag) waarbij mijn hartslag niet meer boven de 155 uit kwam, en mjin vermogen bleef steken op +- 240 W.
Maximale hartslag, dag nr;
1: 181
2: 170
3: 177
4: 172
5: 174
6: 168
7: 166
-
steven250
- Forum-lid
- Berichten: 1090
- Lid geworden op: 06 mei 2006 16:42
- Locatie: Deventer
steven250
19 jul 2016 22:29
Interessante data Inderdaad en het onderschrijft ook mijn gevoel dat het geleverde vermogen niet recht evenredig daalt met de hartslag en de klimtijden veel langer worden
-
MarkVeenstra
- Forum-lid HC
- Berichten: 6231
- Lid geworden op: 13 jun 2013 15:05
- Locatie: Delft
MarkVeenstra
20 jul 2016 10:10
Als we echt terug moeten naar de vraag in de startpost, dan is de vraag wat de inspanningen over meerdere dagen zou doen met je omslagpunt, en of je die zou moeten bijstellen in je apparaat voor betere representatie van je gereden zones.
Volgens mij is een omslagpunt, zoals gebruikt in de sport en getest, het punt waarbij het lichaam meer lactaat aan maakt dan het kan afvoeren. *(er zijn zeker andere definities, en afhankelijk van meetmethodieken en testprotocollen).
Het lijkt mij dat dit process niet significant veranderd door vermoeidheid, dus zou omslagpunt niet per definitie zakken en hoef je die ook niet bij te stellen. Het feit dat je hartslag minder makkelijk omhoog komt en dat het geleverde vermogen afneemt (al dan niet rechtevenredig), doet aan de startvraag niets af.
Als we gaan zeuren over het gebruik van termen, die dan "nietszeggend maar veel gebruikt door leken" zijn. Dan dwalen we wel heel erg af. Iets als adrenaline is gewoon een stof aangemaakt door het lichaam, dat kan je moeilijk "nietszeggend" noemen lijkt me. En termen die door veel leken gebruikt worden en waar mensen een gevoel of begrip bij kunnen opbrengen, zijn in uitleg toch wel erg practisch. Wetenschappelijk zou je vermoeidheid moeten/willen kwantificeren in die moeilijke wetenschappelijk namen van stoffen en processen in je lichaam. Maar voor de ene leek, aan de ander om uit te leggen dat je lichaam minder presteert na enkele dagen van inspanning, dan volstaat het begrip "vermoeidheid" toch gewoon?
WIND allrounder custom build 2015
Canyon Ultimate AL 2013
-
amclassic-fan
- Forum-lid HC
- Berichten: 24317
- Lid geworden op: 23 jun 2004 17:56
- Locatie: Leende
amclassic-fan
20 jul 2016 12:18
Punt is dat het vermogen niet afneemt, maar de hartslag wel lager blijft.
‘Whatever you do, those other fuckers are doing more.’
-
dwangarbeider
- Forum-lid
- Berichten: 1246
- Lid geworden op: 11 mei 2006 21:25
dwangarbeider
20 jul 2016 12:59
Ik vermoed wel dat het maximale vermogen dat je kan leveren ook wel zal afnemen. Het vermogen op een lager niveau lijkt wel gelijk te blijven bij een lagere hartslag. Misschien doordat je onbewust wat groter gaat trappen en dus meer op kracht gaat rijden. Ik denk dat de inspanning gevoelsmatig ook wel zwaarder zal zijn : je haalt nog wel een redelijk vermogen maar het gaat al wat minder lekker dan wanneer je de eerste dag volledig fris die col oprijdt.
Ik vind ook dat we het hier nodeloos gecompliceerd aan het maken zijn. Maar als er hier dan toch specialisten zijn die de wetenschappelijke uitleg kunnen geven aan leken, dan wil ik het met veel plezier lezen en leren. Dit zijn toch dingen waar iedere fietser mee te maken krijgt.
Ik denk nog altijd dat het een normaal verschijnsel is dat je moeilijker hoge hartslagen haalt als je dagen naeen redelijk zware inspanningen doet en dat dit komt doordat je vermoeid bent. Als je je omslagzone daaraan gaat aanpassen zeg je eigenlijk ; Ik haal mijn normale zones niet meer, dus doe ik verder op een lager niveau.
Bij een fietsvakantie kun je natuurlijk niet kiezen, je moet gewoon elke dag verder, moe of niet. En dan moet je het nemen zoals het is.
Maar in gewone trainingsomstandigheden zou ik zeggen ; neem wat rust totdat je je normale zones weer kunt halen. Want ik weet wel zeker dat als je te lang blijft rondrijden met een hartslag die nog maar moeizaam stijgt, je al snel richting overtraining zal gaan.