Re: Fietsvakantie door de alpen
Geplaatst: 08 jan 2017 17:00
Sluit me geheel aan bij Woefdram
Zal iets van 20+ jaar geleden zijn dat mijn vriendin toch eigenlijk wel eens de Alpen in wilde. ZIj had toen nog geen ervaring met hoge bergen. Ik was al eens eerder in de bergen geweest.
In voorgaande jaren vertrokken we vaak vanuit NL richting het zuiden en op de laatste reis belanden wij in de uitlopers van de Franse Alpen. Dat triggerde wel iets bij mijn vriendin.
Het jaar daarop zijn we begonnen in Praag en richting zuiden gereden zodat we bij aankomst in de bergen al iets van een basis hadden. We reden via Gross Glockner Italie binnen richting Venetië. Daar langzaam afgebogen richting Zwitserland om daar de Bernina en de Julier pass mee te pakken. En zo door richting Nederland.
Onze stalen Vittrio's waren beladen met kampeerspul inclusief eenvoudig 1 panskookstel. We reden met 48-38-28 voor en 6 speed 14-28 achter shifters zaten op de stuurpen.
Onze dag begon vaak relatief vroeg. Meestal zorgden wij dat we om 8:00 uur of eerder als we een klim begonnen op de weg waren. Ontbijten deden we bij de eerste beste bakker of supermarkt die we tegenkwamen. Het fijne van vroeg starten is dat je rond de middag vaak al op de helft van de dagafstand zit. Psychologisch erg fijn om te weten dat je dan nog dik 5 a 6 uur hebt voor de overige kilometers.
We aten onderweg wanneer we er aan toe waren, beetje afhankelijk natuurlijk van de regio want soms weet je dat je kilometers lang niks tegen zult komen, dan moet je strategisch plannen. Dus soms sta je nog wat extra eten in je tassen te stouwen andere keren weet je dat er genoeg te krijgen is onderweg. Extra voordeel van een klein brandersetje met pan, soms kom je onderweg wel eens vast te zitten omdat de hemelpoorten even flink opengaan.
Als je dan al 30 minuten of langer schuilt kan het best lekker zijn om even iets warms naar binnen te werken.
Avond eten, meestal pannetje bij de tent, precies wat woefdram zegt, als je eenmaal neergestreken bent dan pak je niet snel de fiets meer. Niet in de laatste plaats omdat een onbeladen randonneur voor geen meter rijd.
Soms had de camping zelf een restaurant, dan wilden we daar nog wel eens aanschuiven maar dat was meer uitzondering dan regel. Daarnaast werden we soms bij mensen thuis uitgenodigd, tja, zeg daar maar eens nee tegen.
Bij supermarkten bleef een van ons altijd bij de fietsen, de ander deed de boodschappen.
Op de camping zetten we de fietsen tegen elkaar en werden vastgezet met een kabelslot. Problemen met diefstal heb ik in al die jaren nooit gehad.
Plannen deden we globaal omdat ik niet zo van vastleggen van routes houd. Regelmatig komt het onderweg voor dat door bijvoorbeeld door wegwerkzaamheden uit moet wijken en dan kan ineens een andere route in beeld komen.
We rekenden thuis met een gemiddelde van 125 km/dag, rustdagen deden we nooit aan omdat het fiets het avontuur is. In de praktijk bleek bij thuiskomst vaak dat we zo'n 150 km per dag reden. En net als bij woefdram zaten daar grote verschillen tussen. soms was het gedaan met 70 km als er veel klimwerk in de route zat, een enkele keer reed je bijna 200 km. De clou met klimmen is dat je ieder op je eigen tempo klimt en mocht je behoorlijk uitlopen dan af en toe even stopt om de ander aan te laten haken.
Ons ritje Praag deden we trouwens enkele reis naar Praag met een fietsbus, dus dat zou je ook nog kunnen overwegen. Het reizen per fietsbus is niet optimaal maar soms moet je er iets voor over hebben.
Zal iets van 20+ jaar geleden zijn dat mijn vriendin toch eigenlijk wel eens de Alpen in wilde. ZIj had toen nog geen ervaring met hoge bergen. Ik was al eens eerder in de bergen geweest.
In voorgaande jaren vertrokken we vaak vanuit NL richting het zuiden en op de laatste reis belanden wij in de uitlopers van de Franse Alpen. Dat triggerde wel iets bij mijn vriendin.
Het jaar daarop zijn we begonnen in Praag en richting zuiden gereden zodat we bij aankomst in de bergen al iets van een basis hadden. We reden via Gross Glockner Italie binnen richting Venetië. Daar langzaam afgebogen richting Zwitserland om daar de Bernina en de Julier pass mee te pakken. En zo door richting Nederland.
Onze stalen Vittrio's waren beladen met kampeerspul inclusief eenvoudig 1 panskookstel. We reden met 48-38-28 voor en 6 speed 14-28 achter shifters zaten op de stuurpen.
Onze dag begon vaak relatief vroeg. Meestal zorgden wij dat we om 8:00 uur of eerder als we een klim begonnen op de weg waren. Ontbijten deden we bij de eerste beste bakker of supermarkt die we tegenkwamen. Het fijne van vroeg starten is dat je rond de middag vaak al op de helft van de dagafstand zit. Psychologisch erg fijn om te weten dat je dan nog dik 5 a 6 uur hebt voor de overige kilometers.
We aten onderweg wanneer we er aan toe waren, beetje afhankelijk natuurlijk van de regio want soms weet je dat je kilometers lang niks tegen zult komen, dan moet je strategisch plannen. Dus soms sta je nog wat extra eten in je tassen te stouwen andere keren weet je dat er genoeg te krijgen is onderweg. Extra voordeel van een klein brandersetje met pan, soms kom je onderweg wel eens vast te zitten omdat de hemelpoorten even flink opengaan.
Als je dan al 30 minuten of langer schuilt kan het best lekker zijn om even iets warms naar binnen te werken.
Avond eten, meestal pannetje bij de tent, precies wat woefdram zegt, als je eenmaal neergestreken bent dan pak je niet snel de fiets meer. Niet in de laatste plaats omdat een onbeladen randonneur voor geen meter rijd.
Soms had de camping zelf een restaurant, dan wilden we daar nog wel eens aanschuiven maar dat was meer uitzondering dan regel. Daarnaast werden we soms bij mensen thuis uitgenodigd, tja, zeg daar maar eens nee tegen.
Bij supermarkten bleef een van ons altijd bij de fietsen, de ander deed de boodschappen.
Op de camping zetten we de fietsen tegen elkaar en werden vastgezet met een kabelslot. Problemen met diefstal heb ik in al die jaren nooit gehad.
Plannen deden we globaal omdat ik niet zo van vastleggen van routes houd. Regelmatig komt het onderweg voor dat door bijvoorbeeld door wegwerkzaamheden uit moet wijken en dan kan ineens een andere route in beeld komen.
We rekenden thuis met een gemiddelde van 125 km/dag, rustdagen deden we nooit aan omdat het fiets het avontuur is. In de praktijk bleek bij thuiskomst vaak dat we zo'n 150 km per dag reden. En net als bij woefdram zaten daar grote verschillen tussen. soms was het gedaan met 70 km als er veel klimwerk in de route zat, een enkele keer reed je bijna 200 km. De clou met klimmen is dat je ieder op je eigen tempo klimt en mocht je behoorlijk uitlopen dan af en toe even stopt om de ander aan te laten haken.
Ons ritje Praag deden we trouwens enkele reis naar Praag met een fietsbus, dus dat zou je ook nog kunnen overwegen. Het reizen per fietsbus is niet optimaal maar soms moet je er iets voor over hebben.