Fiets.nl

Ik denk dat er heel veel aspecten aan "talent" zitten. 1 aspect is de impact van de randvoorwaarden van je lichaamstype. Ik heb 10 jaar gevolleyballed, bij Volleyball is het heel duidelijk, je moet een lang lichaam hebben en liefst met nog langere armen en/of erg hoog kunnen springen. En zelfs gezegend met een enorme sprongkracht zit je nog met het nadeel van de tijd die je nodig hebt om omhoog te komen, de timing die dat vergt. Bij Fietsen hangt het van je doel af, wil je goed kunnen klimmen dan zul je een vedergewicht moeten zijn, boven de laten we zeggen 1.85 (maar het gaat ook om je bouw) ben je in het nadeel. Maar als goed ronderenner zul je ook weer goed tijd moeten kunnen rijden, dan is een groter lichaam toch weer een voordeel (meer spierkracht, langer door kunnen zetten) terwijl als je een sprint wilt kunnen winnen je zeer veel atletisch vermogen romp/benen) moeten hebben. Wat Volleyball en wielrennen gemeen hebben is dat bepaalde types lichamen sterk in het voordeel zijn, benodigd zijn. Wat dat betreft is een sport als tennis "eerlijker" daar kunnen veel verschillende lichaamtype ieder een eigen passende speelstijl ontwikkelen. Dit is nog maar een heel klein aspect van talent natuurlijk maar dit is wel iets waar ik me bij met name het volleyball altijd aan geergerd heb.

bve schreef: ↑07 aug 2017 13:45 Mijn eerdere posts ontkennen het verschil in talent zeker niet. Het is meer een voortzetting van het Puck Moonen topic (en een beetje het Investering-met-grootste-snelheids-return topic). Daar werd beweert dat wedstrijden rijden niet mogelijk was en dat een significante verbetering niet haalbaar was want de personen die wel uitstekend presteerden hadden wel talent. Dat vind ik een excuus.

Hier meet je met 2 verschillende meetlatten.
Aan de ene kant gaat het om starten van wedstrijden en significante verbetering. Daarvan ben ik met jou eens dat geen talent hebben niet van toepassing is. Jezelf verbeteren kan (bijna) altijd, mits je tijd en middelen daarvoor hebt en wilt gebruiken. Behalve als je full pull prof bent, dan kan het zijn dat er van significante verbeteringen nauwelijks meer sprake is. Je hebt je limieten (zo goed als) bereikt.
Het deelnemen aan wedstrijden heeft wel de nuance nodig dat een WK fietsen niet altijd realistisch is, en dat wel gekoppeld kan worden aan talent. Maar er is zo ongeveer voor elk niveau van sporten wel een wedstrijdverband voor handen. (al is dat bijv. bij dameswielrennen al wel een stuk beperkter dan bij mannenwielrennen).

Aan de andere kant gaat het om de vergelijking met andere personen. Daarvan kan je prima zeggen dat je een ander zijn/haar niveau niet gaat halen, bij gebrek aan talent. Je stopt er X tijd en energie in, met een bepaalde efficientie. Samen met je aanleg (talent) bereik je daar een bepaald niveau mee. Wat dat niveau is tov anderen, ligt niet aan jezelf, maar ligt aan de anderen.
Als je een doel hebt van "zo snel mogelijk", dan moet jij er alles aan doen binnen je mogelijkheden (en wensen) om zo snel mogelijk van A naar B te komen. Waar je vervolgens staat in de ranking, ligt aan de tegenstand, niet aan jou.

amclassic-fan schreef: ↑07 aug 2017 13:38 Talent is het verschil tussen Tom Veelers en Tom Dumoulin, ze trainen beide hard en veel, maar toch kan de laatste wat de eerste nooit zal kunnen hoeveel tijd en energie hij er ook in stopt.

Talent is dus een beter genen pakket.

amclassic-fan schreef: ↑07 aug 2017 13:38 Na een x-aantal jaar veel trainen kom je op een gegeven moment tot de conclusie waar je grens ligt. Je kan door nog meer te trainen (en te rusten) misschien het nog een blokje extra vol houden, maar je gaat niet meer vermogen trappen over y minuten.

Is hier sprake van zelfinzicht ?

Livio Livius schreef: ↑07 aug 2017 16:00

amclassic-fan schreef: ↑07 aug 2017 13:38 Talent is het verschil tussen Tom Veelers en Tom Dumoulin, ze trainen beide hard en veel, maar toch kan de laatste wat de eerste nooit zal kunnen hoeveel tijd en energie hij er ook in stopt.

Talent is dus een beter genen pakket.

Laten we het debat nog wat verder terugbrengen naar een eeuwenoud biologisch vraagstuk: het Nature vs. Nurture debat.

Als iemand met de genen van Chris Froome was opgegroeid in, ik noem maar wat, China; had hij dan nu met dezelfde training even hard kunnen fietsen?
Of zou je dieet tijdens je jeugd ook invloed hebben?
En de mentaliteit die je mee krijgt bij opvoeding?

Persoonlijk denk ik dat het een combinatie is van zowel de goede genen hebben (als in: geen beperkende afwijkingen, VO2 max zou je daar ook onder kunnen rekenen), tijdens je jeugd genoeg te eten krijgen en genoeg bewegen, en vervolgens mentaal sterk genoeg zijn om topsport aan te kunnen. De combinatie van deze factoren zou je van mij als talent mogen bestempelen, mits je het over wielrennen hebt. Bij veel andere sporten komt er nog meer bij kijken, zoals balgevoel en spelinzicht.

Bij talent moet je mijns inziens dus ook niet de rol van ouders/opvoeders onderschatten.

Met talent heb je in principe alle voorwaarden om topsporter te worden, en dan moet je alleen nog maar heel veel geluk hebben om ook daadwerkelijk prof te worden.

Talent gaat nog veel verder. Het gaat niet alleen over de lichaamseigenschappen die het mogelijk maken hard te fietsen. De mentaliteit hebben om hard en gedisciplineerd te trainen is ook een talent.

Over het algemeen is het vrij simpel, elk mens heeft talenten. Dat is een uitvloeisel van het gegeven dat ieder mens een andere dna-samenstelling heeft. En of je nou talent hebt voor fietsen, breien, rekenen, voetballen of pottenbakken. Dat maakt weinig uit. Het is evident dat aangeboren talent een belangrijke basis vormt om hard te fietsen. Dat is niet anders dan bij andere activiteiten.

Herman_N schreef: ↑07 aug 2017 17:00 Talent gaat nog veel verder. Het gaat niet alleen over de lichaamseigenschappen die het mogelijk maken hard te fietsen. De mentaliteit hebben om hard en gedisciplineerd te trainen is ook een talent.

Over het algemeen is het vrij simpel, elk mens heeft talenten. Dat is een uitvloeisel van het gegeven dat ieder mens een andere dna-samenstelling heeft. En of je nou talent hebt voor fietsen, breien, rekenen, voetballen of pottenbakken. Dat maakt weinig uit. Het is evident dat aangeboren talent een belangrijke basis vormt om hard te fietsen. Dat is niet anders dan bij andere activiteiten.

Maar in hoeverre is het aangeboren, dus echt puur genetisch, en in hoeverre is het door een bepaalde opvoeding? Je hoort bijvoorbeeld tijdens de TdF vaak praten over renners die een moeilijke jeugd hebben gehad, of mijnwerker waren voordat ze gingen fietsen. En precies omgekeerd kan ik me voorstellen dat er weinig profwielrenners zijn die twee hogeropgeleide ouders hebben en in een villawijk zijn opgegroeid. Dit is natuurlijk puur speculatie; maar ik denk dat de mentaliteit vooral aan een bepaalde opvoeding (ofwel het opgroeien in een bepaalde omgeving) te danken is.

vermeulen schreef: ↑07 aug 2017 17:17 En precies omgekeerd kan ik me voorstellen dat er weinig profwielrenners zijn die twee hogeropgeleide ouders hebben en in een villawijk zijn opgegroeid. Dit is natuurlijk puur speculatie;

Van de huidige generatie profs schieten me er inderdaad zo slechts twee te binnen waarvoor dat geldt : Tom Dumoulin en Jan Bakelants.

@vermeulen
Wat je veel ziet is dat de renners die een moeilijke jeugd gehad hebben ook veel meer strijdlust aan de dag leggen. Het zijn mensen die iets willen bereiken en zich uit de situatie vechten waar ze als kind in zaten.
Als je weet wat echte armoede is dan dan zie je mensen met ambitie, strijdlust en doorzettingsvermogen doorvechten omdat ze zichzelf een doel gesteld hebben.
Voor mensen die 'de mazzel; hebben gehad om hun jeugd onbezorgd door te komen, bij die mensen zie ik vaak veel minder strijdlust, wil om een hoger doel te bereiken.
Dat is het nadeel van niet als kind al in de shit belanden en jezelf beloven dat je zelf een andere toekomst wil.

In datzelfde licht zie ik ook de discussie die we hier kort hadden over waarom zo weinig vrouwen toch voor die koers gaan. Volgens mij is de uitleg simpel, Nederlandse vrouwen zijn prinsesjes die ongeveer alles op een presenteerblaadje aangereikt krijgen. En prinsesjes rijden zich nu eenmaal niet in het zweet, stel je voor zeg.

Zie ook de discussie die links en rechts wordt gevoerd over de attitude van de millenials.
Ja natuurlijk, iedere generatie heeft soortgelijke kritieken gehad op hun opvolgers maar deze discussie is toch anders. Ik denk dat de oorzaak ligt in het instapniveau waarop de jeugd begint.
Ze hebben last van het "alles is mogelijk" syndroom. teveel keuzes en niemand die ze helpt bij het maken van die keuzes.


Ja, ze (de millenials) zijn vast ook talentvol alleen hebben nooit een reden gehad om dat talent goed te ontwikkelen. Tenminste, de meerderheid van de Nederlandse millenials.

En wat betreft hoger opgeleide ouders, ik denk dat je onder de hockey ploegen veel hoger opgeleidde ouders zult vinden, ik denk dat veel jonge hockeyers minimaal op een hbo studeren.
Voetballen is/was een straatsport, ander volk, andere ouders.

vermeulen schreef: ↑07 aug 2017 16:50 CUT

Bij talent moet je mijns inziens dus ook niet de rol van ouders/opvoeders onderschatten.

CUT

Ouders zijn de leveranciers van de genen, dat is de rol van die mensen.
Opvoeders kunnen uiteraard wel een rol spelen bij de ontwikkeling van talent , maar niet bij het talent zelf.

Van Armstrong was bekend dat hij bijzonder goed reageerde op bepaalde medicijnen, beter dan anderen in zijn omgeving. Is dat ook (een onderdeel van) talent? Of is dat 'gewoon' genen?

Als je het ruim ziet, kan je dat ook (een deel van) talent noemen.

Mentaliteit is net zo lichamelijk als spierkracht bv. Alles wat iemand kan of niet kan heeft te maken met hoe die persoon genetisch is opgebouwd. Er bestaat niet zoiets zweverigs als 'de geest'. Mentaliteit of wil heeft temaken met hoe iemands hersenen zijn samengesteld.

Wel is er natuurlijk de omgeving die prikkels uitdeelt waardoor bepaalde eigenschappen worden gestimuleerd. Rijkeluiskinderen zullen eerder in aanraking komen met softere sporten als hockey of zeilen. Maar ook hiervoor geldt dat als je deze op hoog niveau wilt beoefenen je jezelf compleet moet geven en tot het uiterste moet gaan om succes te hebben. Daarin verschilt een zeiler nauwelijks van een wielrenner.

Wielrennen is een beetje een boerensport terwijl bv boksen echt een sport is uit de armere stadwijken. Daarin zit inderdaad verschil in afkomst en opvoeding. Maar iedereen die succes wil hebben moet eigenlijk over dezelfde mentale eigenschappen beschikken om net even verder te gaan dan ieder ander gecombineerd met natuurlijke aanleg. In dat geval doet de sport er niet eens toe.