Fiets.nl

Gaat het er in dit topic nu om of alles wel gezegd is of waarom ieder persoonlijk voor wielrennen is gevallen

Vroeger een beetje gekoerst, maar ik ben vooral gek op de racefiets en de mogelijkheden die het biedt omdat het de perfecte metafoor is voor het hele leven.
Daarom is het ook - zoals Colnagofreak zo mooi zegt - een gummetje voor dat zelfde leven.

Fietsen geeft je de kans je te onderscheiden, maar aan de andere kant is het ook heel nivellerend. Door de weeks kan de een immers CEO zijn van een multinational en de ander vuilnisman, maar op de Redoute zijn ze allebei gewoon een zwoegende wielertoerist.

Fietsen geeft je de kans om nieuwe omgevingen en nieuwe landen te leren kennen. Zelfs na bijna 50 jaar ontdek ik zelfs dicht bij huis nog regelmatig nieuwe weggetjes. Maar door de fiets heb ik landen als Italië, Frankrijk (inclusief Corsica), Spanje, België, Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk, Griekenland, Kroatië, maar ook Bali en Maleisië (de laatste 2 met de MTB) beter en intenser leren kennen.

De sportieve uitdaging. Of je nu tegen een ander rijdt of een bepaalde tocht of col als uitdaging neemt maakt niet uit. Een paar keer per jaar iets opzoeken waarvan je weet dat je extra je best moet doen. Dat is ook gelijk een stok achter de deur om genoeg te trainen. En die stok heb je soms nodig. Een week matig weer is niet altijd een uitnodiging, maar omdat "het doel" er is stap je toch op de fiets en...................gek genoeg ben je dan doorgaans blij dat je geweest bent.

De seizoenen voelen! Ik fiets het hele jaar en ieder seizoen is speciaal en die seizoenen voelen geeft je ook het gevoel dichter bij de natuur te staan.

Beter je lichaam kennen. Ik geen gezondheidsfreak maar het is bizar hoe goed ik inmiddels m'n lichaam ken en dat fietsen heeft daar echt aan bijgedragen.

Door de jaren heen ook heel wat leuke contacten. Soms vluchtig en soms al jaren bevriend. Met een aantal Italianen al een jaar of 10 heel intensief (mailen elkaar wekelijks) contact en fietsen ook ieder jaar met elkaar.

Ik knutsel graag en op m'n 13/14e bouwde ik al m'n eigen wielen. Lekker aan een fiets klooien. Mooi glaasje erbij en een lekker stukje muziek op. Alles mooi afstellen en dan nog een half uurtje voldaan naar zo'n fiets gaan zitten staren.

Hoewel gezondheid geen drijfveer is vind ik het wel een erg prettige bijkomstigheid dat ik op m'n 61e nog zo fit ben.

Als je zelf niet actief bent is het een heerlijke sport om op TV te volgen of over te lezen. Heroïsch, gezeik over doping, combines, renners die van ploeg wisselen, renners die door het ijs zakken, nieuwe talenten, onbegrijpelijke ploegentacktieken en eindeloze discussies die dat dan weer oplevert.
Ik geniet extra van koersen op parcoursen waar ik zelf gefietst heb. Dus met name klassiekers, Tour en Giro vind ik prachtig om te volgen. Een feest der herkenning.

Hoewel mijn liefde voor retro- en kasseitochten bekend is haal ik toch de meeste voldoening uit het fietsen van onbekende en rustige beklimmingen.
Een half uur, een uur, desnoods 2 uur berg op zonder iemand tegen te komen. Het liefst in ongerepte (voor zover dat nog kan) natuur. En dan heb je echt het beste gummetje (Mooie beeldpraak van Colnagofreak) om de dagelijkse beslommering even te laten voor wat het is.
Gewoon alleen tegen een berg in een ongerepte natuur...................



Klim naar Oprtalj in Istrie.

Ridley Noah flyer schreef: ↑29 apr 2018 13:37 Gewwoon ff bij mn vrouw weg zijn.

Ben jij bij fietsclub TIONA (Thuis Is Ook Niet Alles).

Gastheerg: dikke +1

daniel1975 schreef: ↑29 apr 2018 20:55 En heb je het dan ook over bier en vrouwen?

Over bier en mannen.

Mooi verhaal GastheerG

+1 GastheerG

En ten aanzien van de topictitel....het is niet eens zozeer wielrennen. Het is....”fietsen”....denk ik...
Enige wat ik niet zo mooi vind is dat ik tijd te kort kom voor deze mooie hobby. De wereld is zo groot. Als ik op mijn heatmap kijk denk ik wel eens “er is nog zoveel te ontdekken”.
Pluk de weg.

Kilowatt schreef: ↑29 apr 2018 22:01 En ten aanzien van de topictitel....het is niet eens zozeer wielrennen. Het is....”fietsen”....denk ik...

En daarop inhakend: de fiets is natuurlijk ook een fantastisch vervoermiddel. Het meest efficiënte en meest democratische vervoermiddel dat er is. Alle leuke steden zijn fietsvriendelijk en alle fietsvriendelijke steden zijn leuk. In de auto sluit je je af van je omgeving, op de fiets ben je er juist deel van.
En heel druk stadsfietsverkeer vind ik ook altijd fascinerend mooi: alles fietst door elkaar, niemand houdt zich aan de regels, maar kennelijk is er toch een onderling respect, en een bepaald zelforganiserend vermogen, want het gaag gewoon (bijna) altijd goed! Ik fiets graag door de stad dus. (Is ook m'n werk trouwens )

Goeie aanvulling Scepticus. 10 jaar woon/werk gedaan en is echt geweldig! En niet 1 keer in woon werk een ongeluk met een ander!

Waarom moet je een wielrenner zijn? Ik fiets graag maar ik voel mij alles behalve wielrenner

RVV schreef: ↑30 apr 2018 10:38 Waarom moet je een wielrenner zijn? Ik fiets graag maar ik voel mij alles behalve wielrenner

Ik heb alleen maar racefietsen thuis, maar heb ook gewoon iets met fietsen in algemene zin, niet per se wielrennen.

Mijn liefde voor het fietsen bestaan vooral uit:
- Iets zien van de wereld. Dit kan een weggetje vlak buiten het dorp zijn die ik nog niet kende of met de fiets op vakantie. Met name 100km+ tochten vind ik heerlijk omdat je dan écht even buiten het bekende komt.

- Je hoofd leegmaken. Ik loop de hele dag (en soms nacht) te malen over werk, ditjes en datjes, maar binnen 5 minuten op de fiets is het lekker dom om me heen kijken, afzien of opletten waar ik naar toe wil.

- Sociale contacten/Ouwehoeren. Ik kan prima alleen fietsen, maar vind het minstens net zo leuk om samen of in een groep te fietsen. Of het nou snel of langzaam gaat, Of je elkaar 3x in de week of 1x per jaar ziet, het is altijd weer gezellig.

- De techniek/gadgets, leren sleutelen. Net als op de fiets ben ik tijdens het sleutelen binnen 5 minuten alleen nog maar gefocust op het oplossen van een probleem. Lekker met je handen bezig (zit anders toch maar de hele dag achter een laptop of in vergaderingen) of het internet doorspitten voor een specifiek onderdeel/oplossing en uiteindelijk de voldoening als het gelukt is. Ik vergeet vaak zelfs te eten of drinken totdat iets klaar is.

Gastheerg mooi geschreven. Ben het helemaal met je eens.

De adrenaline die ik voel wanneer ik in een peloton rijdt.
De kracht die door training is ontstaan en daarom de mogelijkheid hebben een klein stukje een peloton van 30-40 man op sleeptouw te nemen.
De zon die je heerlijke rust geeft,
Genieten van een rustig ritje.

En al het andere dat al gezegd is.