Mooi ja, alleen had het van mij een kleurtje gemogen!
Maratona dles Dolomites 2023
Ik ben net blij dat ze weer een zwart shirt gemaakt hebben na alle kleuren van de laatste jaren.
Vindt mijn shirt van 2016 ook nog steeds het mooiste.
Maar uiteindelijk draag ik ze toch eigenlijk nooit. De windstoppers uit de goody bag wel. die zijn vooral in de herfst en winter top.
Even een vraag voor de mede deelnemers. De voucher voor deelname zou 23 juni verzonden worden. Ik heb echter tot op heden nog niets ontvangen. Hebben jullie al wel wat ontvangen?
Trek Domane 4.3 2013
Trek Domane SL 6 pro 2017
Orbea Terra M31 2019
Trek Domane SL 6 pro 2017
Orbea Terra M31 2019
Ok dank jullie. Heb de organisatie maar even gemaild en kreeg binnen 2 uur antwoord en opnieuw de vouchers. Nu alleen even zien waar ik die kan laten printen hier in Italië
Trek Domane 4.3 2013
Trek Domane SL 6 pro 2017
Orbea Terra M31 2019
Trek Domane SL 6 pro 2017
Orbea Terra M31 2019
Het is bij mij niet 100% droog gebleven, maar die paar druppels tussen de Giau en Valparola stelden niks voor. Lekker die bewolking, ideaal voor het klimmen en ook met dalen niks te koud! Officiële tijd 6:12:45,6 waarmee ik 110e in mijn categorie (35-39) ben. Doel was onder de 6,5 uur. Topdag! Verslag op strava al gemaakt, zal het hier later ook nog plaatsen.
Change is the only constant... Hanging on is the only sin...
Zoals beloofd:
De dag begon vroeg… lekker slapen voor een cyclo, het is en blijft lastig!! Officiële start was om 06:30 ik stond redelijk vooraan in het derde startvak dus toen het tweede vak weg was kon ik ook gaan. Het begin was vooral echt druk, gelukkig kon ik vanaf de startboog wel doorrijden. Door de drukte was het vooral meerijden, dit ging op een prima tempo dus ik kon mezelf inhouden. Op de top van de Campolongo niet gestopt en zonder windstiller de korte afdaling in gegaan. Na 5 minuten begon de Passo Pordoi.
Hier eigenlijk hetzelfde recept als op ervoor, rustig aan en omdat de drukte aanhield was dat prima te doen. De afdaling naar de Passo Sella wel windstopper aangedaan, vervolgens de korte klim opgegaan en boven was het lekker dus voor de korte afdaling snel naar beneden. Even inhouden omdat er iemand zichzelf in een vangrail had geparkeerd. Ambulance was onderweg, dus even voorzichtig. Je merkte dat de meeste even geschrokken waren maar met de weg verder vrij was het een prima afdaling van en dus gewoon doorgereden. Onder aan de Passo Gardena even een plaspauze genomen en vlak erna een bidon gevuld. Het middenstuk wat vlak en iets naar beneden loopt even tijdrithouding gedaan. Vooral om even anders te zitten. Vlak voor de top de windstopper weer aan en de mooie technische afdaling in.
Eenmaal in Corvara ruim 30 minuten voor op mijn 7 uur schema. De tweede keer Passo Campolongo was waar TUI stond met mijn tasje, door eten bijgevuld en paar overbodige kledingstukken weggedaan. Verder 2 seconden sneller dan de eerste keer (inclusief stop) dus ging top! Snel de afdaling in een groepje zoeken voor het tussenstuk. Een Italiaan die voor een vrouw reed (ploegje ofzo) mocht het werk doen. Ik moest alleen het gat dichtrijden. Eigenlijk geen trap te veel gedaan tot aan de Passo Giau. Ook niet op de Colle de Sabra Lucia. Ik had mezelf een uur gegeven voor de Giau maar deze taaie klim waar veel dubbele cijfer percentages zichtbaar waren. Maar ik haalde er meer in dan ik ingehaald werd dus tevreden! Op de top bidons gevuld en de afdaling in. Onder de bewolking dus met windstopper, gelukkig lag ook deze er weer droog bij! Mooie technische afdaling waar ik lekker mensen kon oprapen, onderaan vlakt het eerst wat af en daar even lekker door gebeult. Hier even een cafeïnegel om nog even wat extra in het lichaam te stoppen. Vervolgens begint de Passo Valparola (Via Passo Falzarego). Eerst paar kilometer klimmen en dan een vals plat en zelfs vlak stuk. Hier lekker doorgetrapt en ik had een medestander die overnam bedankt Freek!! Toen het weer opliep een stevig tempo erop gelegd met zijn tweeën wat ik niet tot boven volhield. Maar het scheelde niet veel, op de Passo Falzarego had ik nog genoeg drinken in de bidons dus niet gestopt en door voor de laatste kilometer klimmen. Boven windstopper weer aan en rap de afdaling in. Die liep lekker, ondanks dat de 108km erbij was, liep de afdaling prima zonder al te veel matige dalers (of stuurders). Inmiddels wist ik dat een tijd onder de 6:15 erin zat dus vooral door blijven gaan. Na een klein knikje waar we La Ila in kwamen (de startplaats) kwam het extraatje… de Mür Dles Ghat. Een onding van ongeveer 350 meter aan 15%. Maar goed, gelukkig kort dus boven komen was geen probleem. Een korte afdaling naar de hoofdweg tussen La Ila en Corvara en daar nog even aanzetten. Ik haalde hier aardig wat mensen in maar niemand ging in mijn wiel zitten. Behalve de enorm grote Nederlander. Hij kon alleen het wiel niet houden want toen ik Corvara aankwam was ik hem kwijt. Een klein sprintje tot de finish! En deze kan ik mooi afvinken
Officiële tijd: 6:12:45,6
110e in categorie 35-39
563e overall
Conclusie: veel dure fietsen, nadruk vooral op S-Works Tarmac. Vooral onder de Spanjaarden en Italianen bevinden zich hele slechte stuurlui! Voor mijn gevoel relatief weinig vrouwen. Italianen (de fietsende) zijn tijdens de Maratona best wel stil. Verrassend veel mensen die niet afdalen met de handen in de beugels!
De dag begon vroeg… lekker slapen voor een cyclo, het is en blijft lastig!! Officiële start was om 06:30 ik stond redelijk vooraan in het derde startvak dus toen het tweede vak weg was kon ik ook gaan. Het begin was vooral echt druk, gelukkig kon ik vanaf de startboog wel doorrijden. Door de drukte was het vooral meerijden, dit ging op een prima tempo dus ik kon mezelf inhouden. Op de top van de Campolongo niet gestopt en zonder windstiller de korte afdaling in gegaan. Na 5 minuten begon de Passo Pordoi.
Hier eigenlijk hetzelfde recept als op ervoor, rustig aan en omdat de drukte aanhield was dat prima te doen. De afdaling naar de Passo Sella wel windstopper aangedaan, vervolgens de korte klim opgegaan en boven was het lekker dus voor de korte afdaling snel naar beneden. Even inhouden omdat er iemand zichzelf in een vangrail had geparkeerd. Ambulance was onderweg, dus even voorzichtig. Je merkte dat de meeste even geschrokken waren maar met de weg verder vrij was het een prima afdaling van en dus gewoon doorgereden. Onder aan de Passo Gardena even een plaspauze genomen en vlak erna een bidon gevuld. Het middenstuk wat vlak en iets naar beneden loopt even tijdrithouding gedaan. Vooral om even anders te zitten. Vlak voor de top de windstopper weer aan en de mooie technische afdaling in.
Eenmaal in Corvara ruim 30 minuten voor op mijn 7 uur schema. De tweede keer Passo Campolongo was waar TUI stond met mijn tasje, door eten bijgevuld en paar overbodige kledingstukken weggedaan. Verder 2 seconden sneller dan de eerste keer (inclusief stop) dus ging top! Snel de afdaling in een groepje zoeken voor het tussenstuk. Een Italiaan die voor een vrouw reed (ploegje ofzo) mocht het werk doen. Ik moest alleen het gat dichtrijden. Eigenlijk geen trap te veel gedaan tot aan de Passo Giau. Ook niet op de Colle de Sabra Lucia. Ik had mezelf een uur gegeven voor de Giau maar deze taaie klim waar veel dubbele cijfer percentages zichtbaar waren. Maar ik haalde er meer in dan ik ingehaald werd dus tevreden! Op de top bidons gevuld en de afdaling in. Onder de bewolking dus met windstopper, gelukkig lag ook deze er weer droog bij! Mooie technische afdaling waar ik lekker mensen kon oprapen, onderaan vlakt het eerst wat af en daar even lekker door gebeult. Hier even een cafeïnegel om nog even wat extra in het lichaam te stoppen. Vervolgens begint de Passo Valparola (Via Passo Falzarego). Eerst paar kilometer klimmen en dan een vals plat en zelfs vlak stuk. Hier lekker doorgetrapt en ik had een medestander die overnam bedankt Freek!! Toen het weer opliep een stevig tempo erop gelegd met zijn tweeën wat ik niet tot boven volhield. Maar het scheelde niet veel, op de Passo Falzarego had ik nog genoeg drinken in de bidons dus niet gestopt en door voor de laatste kilometer klimmen. Boven windstopper weer aan en rap de afdaling in. Die liep lekker, ondanks dat de 108km erbij was, liep de afdaling prima zonder al te veel matige dalers (of stuurders). Inmiddels wist ik dat een tijd onder de 6:15 erin zat dus vooral door blijven gaan. Na een klein knikje waar we La Ila in kwamen (de startplaats) kwam het extraatje… de Mür Dles Ghat. Een onding van ongeveer 350 meter aan 15%. Maar goed, gelukkig kort dus boven komen was geen probleem. Een korte afdaling naar de hoofdweg tussen La Ila en Corvara en daar nog even aanzetten. Ik haalde hier aardig wat mensen in maar niemand ging in mijn wiel zitten. Behalve de enorm grote Nederlander. Hij kon alleen het wiel niet houden want toen ik Corvara aankwam was ik hem kwijt. Een klein sprintje tot de finish! En deze kan ik mooi afvinken
Officiële tijd: 6:12:45,6
110e in categorie 35-39
563e overall
Conclusie: veel dure fietsen, nadruk vooral op S-Works Tarmac. Vooral onder de Spanjaarden en Italianen bevinden zich hele slechte stuurlui! Voor mijn gevoel relatief weinig vrouwen. Italianen (de fietsende) zijn tijdens de Maratona best wel stil. Verrassend veel mensen die niet afdalen met de handen in de beugels!
Change is the only constant... Hanging on is the only sin...
Heerlijk verslag!
-
- Forum-lid HC
- Berichten: 4704
- Lid geworden op: 23 feb 2005 20:44
Zeker mooi verslag.
Deze staat voor volgend jaar op mijn verlanglijstje. Twijfel alleen nog met welke organisatie.
Deze staat voor volgend jaar op mijn verlanglijstje. Twijfel alleen nog met welke organisatie.