Weten jullie waar je je startspullen moet halen. IS dat in La Villa??
thanks
Maratona 2009
Voor zij die nog moeten vetrekken naar de Dolomieten, het weer is hier ronduit shitterend; misschien niet zo warm als vorig jaar, maar uitstekend fietsweer!
Vanochtend een eerste Sella Rondje gedaan vanuit Corvara. Op de Campolongo waren ze net nieuw asfalt aan het leggen; resultaat: twee buitenbanden naar de K@@@@@@. Waarom kunnen ze dit niet een paar weken voor de Maratona doen?
Ze zijn trouwens overal nog aan het asfalteren. Vanmorgen ook in Corvara-centrum!
Verder alles OK; lekker warm tijdens het klimmen en OK met een windstopper in de afdalingen.
Morgen Fedaia.
En ja, dat klimmetje terug naar het hotel is zowat het lastigste van het hele parcours...
Vanochtend een eerste Sella Rondje gedaan vanuit Corvara. Op de Campolongo waren ze net nieuw asfalt aan het leggen; resultaat: twee buitenbanden naar de K@@@@@@. Waarom kunnen ze dit niet een paar weken voor de Maratona doen?
Ze zijn trouwens overal nog aan het asfalteren. Vanmorgen ook in Corvara-centrum!
Verder alles OK; lekker warm tijdens het klimmen en OK met een windstopper in de afdalingen.
Morgen Fedaia.
En ja, dat klimmetje terug naar het hotel is zowat het lastigste van het hele parcours...
-
bottecchia
- Forum-lid
- Berichten: 3988
- Lid geworden op: 27 nov 2006 22:38
Alweer? Vorig jaar had ik daar ook al last van het asfalteren. Nou ja, ze doen tenminste wel wat aan het wegdek.
-
carbonfire
- Forum-lid
- Berichten: 301
- Lid geworden op: 17 mei 2008 11:45
[quote="JanJr"]
het weer is hier ronduit shitterend
[/quote]
Mooie schrijfwijze: is het nou mooi of shit weer?
Voor degenen die nog moeten vertrekken, maar ook voor het thuisfront, deze webcam in La Villa, de startplek van de Maratona. De webcam kijkt richting Falzarego
http://nl.webcams.travel/webcam/1199811 ... a-2-Altino
het weer is hier ronduit shitterend
[/quote]
Mooie schrijfwijze: is het nou mooi of shit weer?
Voor degenen die nog moeten vertrekken, maar ook voor het thuisfront, deze webcam in La Villa, de startplek van de Maratona. De webcam kijkt richting Falzarego
http://nl.webcams.travel/webcam/1199811 ... a-2-Altino
[quote="JanJr"]
En ja, dat klimmetje terug naar het hotel is zowat het lastigste van het hele parcours...[/quote]
Toevallig pension Valbona?
Vandaag de Sella Ronda gereden, met name de Passo Sella viel toch wel tegen, had ik niet verwacht. Helaas erg wisselend weer met ook buitjes onderweg, terwijl we toch vroeg vertrokken waren om voor de middagbuien weer binnen te zijn. Vooral afdalen met de natte wegen kost zo erg veel concentratie! Maar de omgeving is weer super!
En ja, dat klimmetje terug naar het hotel is zowat het lastigste van het hele parcours...[/quote]
Toevallig pension Valbona?
Vandaag de Sella Ronda gereden, met name de Passo Sella viel toch wel tegen, had ik niet verwacht. Helaas erg wisselend weer met ook buitjes onderweg, terwijl we toch vroeg vertrokken waren om voor de middagbuien weer binnen te zijn. Vooral afdalen met de natte wegen kost zo erg veel concentratie! Maar de omgeving is weer super!
lancev7
07 jul 2009 10:07
Hierbij mijn verslag. Allereerst de week, na een goede auto-reis naar Italië arriveer ik op maandag om 12:00 bij het hotel. Auto uitpakken en even slapen is het stramien, en zo gebeurd het ook. Dinsdag volgt de eerste rit, te weten de sella ronde in tegengestelde richting. De benen zijn nog niet te best maar het gaat niet slecht. Woensdag lus twee van de route, dus de campolongo, giau, falzerego en valporola. Deze route gaat alweer beter zeker gezien mijn deceptie van de trois ballon van 13 juni. Donderdag volgt een rustdag waarop ik samen met enkele forumgenoten van het WT forum een terrasje pak. Hier wordt besloten vrijdag het sella rondje te gaan rijden in de ‘goede’ richting.
Vrijdag om half 10 verzamelen we, Met vieren vertrekken we voor de ronde, het gaat soepel en ik rijd lekker op met het GAUL koppel. Op de top van de Campolongo wachten we op Kestrel. Met Kestrell gaat het ook goed, toch geeft hij aan dat wij ons eigen tempo ‘mogen’ doorrijden. Ondanks ons SUST principe stemmen we in en rijden we lekker verder. Het gaat erg goed en na 3:25 hebben we het rondje er weer op zitten. Gedurende de route nog wat foto’s genomen, welke ik nog zal posten.
Zaterdag volgt een rustdag waarop erg weinig gedaan wordt zoals het een rustdag toebehoort. Alles wordt klaargemaakt voor zondag, zodat ik relatief rustig aan kan doen. Om half 10 zoek ik het bed om waar de wekker om 4:30 wordt gezet.
Zondagochtend 4:30 klinkt de digitale haan en ik spring naast m’n bed. Meteen ga ik naar mijn fiets, bidon plaatsen, bandjes oppompen en dan ontbijten. Zoals altijd krijg ik niet bijster veel naar binnen maar dat geeft niet, ik eet nog wel een reepje in het startvak. Om 5:45 sta ik in het startvak.
Om 6:30 klinkt het startschot (al heb ik dat nooit gehoord) en niet veel later vertrek ook ik. Onder de boog reset ik mijn teller en ‘off I go’ voor mijn 138km. Ik rijd een lekker tempo en probeer me niet ‘op te blazen’ op de eerste beklimmingen door de flow van de groep. Op de Campolongo gaat het lekker, dan 1km voor de top verschijnt het GAUL koppel weer in mijn ooghoek, ik knipper twee keer met mijn ogen, of ik het goed zie en het is echt zo. Het verbaast me niet dat zij bij mij zijn gekomen maar de dame in kwestie komt op het BUITENBLAD langs zetten. We rijden samen op gaat over de top, de afdaling in. Hier neem ik wat afstand waarna de Pordoi op ons wacht.
De Pordoi gaat ook goed en langzaam komt het GAUL koppel weer korter. Ze nadert tot op zo’n 100meter. Ik realiseer me dat mijn rug het goed houdt en ben zeer tevreden. Het windjackje gaat weer dicht en neem de afdaling. De route is bekend dus ik ben attent op het wisselende asfalt en de scherpe bochten. Het einde van de afdaling is in zicht als de rechtse bocht van het opdraaien van de Sella verschijnt.
Dan slaat het noodlot toe. Ik weet dat de bocht krap is, maar gelukkig is de weg voor mij vrij en kan ik de bocht nemen zoals ik wil. Ik neem de bocht, geen problemen, dan verschijnt er van op rechts een renner aan de binnenkant. Ik lijk getorpedeerd te worden, en zie een val al voor me. Ik probeer het nog te ontwijken door mijn lijn te corrigeren, de botsing blijft uit, maar de zijkant van de weg nadert. Er is een ‘goot’ van 20cm breed en 20cm diep,. Ik beland hier op volle snelheid in en de rest gebeurd in een flits. Ik schijn met minder dan 50cm langs een boom / rots gevlogen te zijn. k beland op de grond en herinner me het geluid van brekend, krakend en scheurend carbon. Ik open mijn ogen, ik lig op mijn rug en lijk in orde. Ok even checken, schaafwonden, sneeen en krassen, het kan erger, Mijn fiets, einde oefening. Het achterwiel is Total-loss en mijn zadel (full carbon) is ook aan gort. De teller staat stil op 1:27 de tijd dat aan de voet van de Sella ben gekomen.
Wat volgt is een lang verhaal van bizarre fouten, misverstanden en pech. De carambirie vraagt of ik een ambulance wil, ik kijk naar mijn arm en het lijkt me overbodig, dus ik wimpel het af, een taxi vragen dan maar. Deze wordt keurig geregeld, de bestemming, Pedraces, de fiets gaat achterin de bus en we vetrekken. Gedurende de rit begin ik te twijfelen over de bestemming, dan wordt het me duidelijk. De taxi chauffeur brengt me naar Pedrazzo. Ik maak hem dit duidelijk en hij bezwijkt. Hij weet het niet meer, en lijkt mij de schuld te geven van deze vergissing. We rijden terug,m maar het voordeel van de marathona wordt mijn nadeel, de route is autovrij. Ik wordt in Canazei gedropt bij een hotel waar ik mezelf kan verzorgen, mijn taxi zal 2uur later als de route vrij is terugkeren. Na wat wachten en nog langer wachten arriveert hij keurig om 13:00. We rijden de route en om 15:00 staan we in de file in Corvarra. Ik besluit uit te stappen om bij de politie te vragen of ik doorgestuurd kan worden omdat het toch wel ERG lang duurt allemaal. Helaas dat is niet mogelijk, maar het is nog ‘maar’ 30min wachten tot we door mogen. Ik keer terug naar de taxi, waar ik informeer naar de kosten. Zonder blikken of blozen laat hij me 200,- zien, :O ok dat is schrikken, ik geef mijn blijk van ongeloof en stap uit weer terug naar de politie. Bij hen maak ik de situatie duidelijk en weiger te betalen. Ze stellen mij in het gelijk, maar nu moet nog een oplossing bedacht worden. Na wat bemiddelen betaalt de politieagent de rekening en wordt er voor mij naar het hotel gebeld voor vervoer. Om 16:15 zal er iemand komen. Dat komt voor mij goed uit, ik kan eerst nog naar de EHBO, bij de EHBO worden de wonden geschoond en lever ik de CHIP in. Bij de finish loop ik een WT lid tegen het lijf, hij heeft het ondanks de hagel wel gehaald. Ik keer teug naar het afgesproken punt. Helaas de ‘taxi’ blijkt al geweest te zijn, maar heeft laten weten dat hij terug komt. Om 17:00 verschijnt er iemand van de organisatie en kan ik eindelijk terug naar het hotel. Tegen 18:00 ben ik terug in mijn hotel, hier tref ik het GAUL koppel weer, resp. 6:28 en 6:47 zijn hun tijden. Ze hebben een goede dag gehad. De realiteit is hard, dat had er voor mij ook ingezeten. Maar ik heb zelf gelukkig weinig behalve flink wat schaafwonden, en open huid op mijn handen (het risico van rijden zonder handschoenen).
Ik besluit al in de avond te vertrekken dus ben maandag aan het begin van de middag thuis, oef… dat was het weekje wel… Al met al geluk gehad, volgend jaar keer ik zeker terug. De sfeer is ongelofelijk en de route prachtig, hopelijk dan meer succes.
Vrijdag om half 10 verzamelen we, Met vieren vertrekken we voor de ronde, het gaat soepel en ik rijd lekker op met het GAUL koppel. Op de top van de Campolongo wachten we op Kestrel. Met Kestrell gaat het ook goed, toch geeft hij aan dat wij ons eigen tempo ‘mogen’ doorrijden. Ondanks ons SUST principe stemmen we in en rijden we lekker verder. Het gaat erg goed en na 3:25 hebben we het rondje er weer op zitten. Gedurende de route nog wat foto’s genomen, welke ik nog zal posten.
Zaterdag volgt een rustdag waarop erg weinig gedaan wordt zoals het een rustdag toebehoort. Alles wordt klaargemaakt voor zondag, zodat ik relatief rustig aan kan doen. Om half 10 zoek ik het bed om waar de wekker om 4:30 wordt gezet.
Zondagochtend 4:30 klinkt de digitale haan en ik spring naast m’n bed. Meteen ga ik naar mijn fiets, bidon plaatsen, bandjes oppompen en dan ontbijten. Zoals altijd krijg ik niet bijster veel naar binnen maar dat geeft niet, ik eet nog wel een reepje in het startvak. Om 5:45 sta ik in het startvak.
Om 6:30 klinkt het startschot (al heb ik dat nooit gehoord) en niet veel later vertrek ook ik. Onder de boog reset ik mijn teller en ‘off I go’ voor mijn 138km. Ik rijd een lekker tempo en probeer me niet ‘op te blazen’ op de eerste beklimmingen door de flow van de groep. Op de Campolongo gaat het lekker, dan 1km voor de top verschijnt het GAUL koppel weer in mijn ooghoek, ik knipper twee keer met mijn ogen, of ik het goed zie en het is echt zo. Het verbaast me niet dat zij bij mij zijn gekomen maar de dame in kwestie komt op het BUITENBLAD langs zetten. We rijden samen op gaat over de top, de afdaling in. Hier neem ik wat afstand waarna de Pordoi op ons wacht.
De Pordoi gaat ook goed en langzaam komt het GAUL koppel weer korter. Ze nadert tot op zo’n 100meter. Ik realiseer me dat mijn rug het goed houdt en ben zeer tevreden. Het windjackje gaat weer dicht en neem de afdaling. De route is bekend dus ik ben attent op het wisselende asfalt en de scherpe bochten. Het einde van de afdaling is in zicht als de rechtse bocht van het opdraaien van de Sella verschijnt.
Dan slaat het noodlot toe. Ik weet dat de bocht krap is, maar gelukkig is de weg voor mij vrij en kan ik de bocht nemen zoals ik wil. Ik neem de bocht, geen problemen, dan verschijnt er van op rechts een renner aan de binnenkant. Ik lijk getorpedeerd te worden, en zie een val al voor me. Ik probeer het nog te ontwijken door mijn lijn te corrigeren, de botsing blijft uit, maar de zijkant van de weg nadert. Er is een ‘goot’ van 20cm breed en 20cm diep,. Ik beland hier op volle snelheid in en de rest gebeurd in een flits. Ik schijn met minder dan 50cm langs een boom / rots gevlogen te zijn. k beland op de grond en herinner me het geluid van brekend, krakend en scheurend carbon. Ik open mijn ogen, ik lig op mijn rug en lijk in orde. Ok even checken, schaafwonden, sneeen en krassen, het kan erger, Mijn fiets, einde oefening. Het achterwiel is Total-loss en mijn zadel (full carbon) is ook aan gort. De teller staat stil op 1:27 de tijd dat aan de voet van de Sella ben gekomen.
Wat volgt is een lang verhaal van bizarre fouten, misverstanden en pech. De carambirie vraagt of ik een ambulance wil, ik kijk naar mijn arm en het lijkt me overbodig, dus ik wimpel het af, een taxi vragen dan maar. Deze wordt keurig geregeld, de bestemming, Pedraces, de fiets gaat achterin de bus en we vetrekken. Gedurende de rit begin ik te twijfelen over de bestemming, dan wordt het me duidelijk. De taxi chauffeur brengt me naar Pedrazzo. Ik maak hem dit duidelijk en hij bezwijkt. Hij weet het niet meer, en lijkt mij de schuld te geven van deze vergissing. We rijden terug,m maar het voordeel van de marathona wordt mijn nadeel, de route is autovrij. Ik wordt in Canazei gedropt bij een hotel waar ik mezelf kan verzorgen, mijn taxi zal 2uur later als de route vrij is terugkeren. Na wat wachten en nog langer wachten arriveert hij keurig om 13:00. We rijden de route en om 15:00 staan we in de file in Corvarra. Ik besluit uit te stappen om bij de politie te vragen of ik doorgestuurd kan worden omdat het toch wel ERG lang duurt allemaal. Helaas dat is niet mogelijk, maar het is nog ‘maar’ 30min wachten tot we door mogen. Ik keer terug naar de taxi, waar ik informeer naar de kosten. Zonder blikken of blozen laat hij me 200,- zien, :O ok dat is schrikken, ik geef mijn blijk van ongeloof en stap uit weer terug naar de politie. Bij hen maak ik de situatie duidelijk en weiger te betalen. Ze stellen mij in het gelijk, maar nu moet nog een oplossing bedacht worden. Na wat bemiddelen betaalt de politieagent de rekening en wordt er voor mij naar het hotel gebeld voor vervoer. Om 16:15 zal er iemand komen. Dat komt voor mij goed uit, ik kan eerst nog naar de EHBO, bij de EHBO worden de wonden geschoond en lever ik de CHIP in. Bij de finish loop ik een WT lid tegen het lijf, hij heeft het ondanks de hagel wel gehaald. Ik keer teug naar het afgesproken punt. Helaas de ‘taxi’ blijkt al geweest te zijn, maar heeft laten weten dat hij terug komt. Om 17:00 verschijnt er iemand van de organisatie en kan ik eindelijk terug naar het hotel. Tegen 18:00 ben ik terug in mijn hotel, hier tref ik het GAUL koppel weer, resp. 6:28 en 6:47 zijn hun tijden. Ze hebben een goede dag gehad. De realiteit is hard, dat had er voor mij ook ingezeten. Maar ik heb zelf gelukkig weinig behalve flink wat schaafwonden, en open huid op mijn handen (het risico van rijden zonder handschoenen).
Ik besluit al in de avond te vertrekken dus ben maandag aan het begin van de middag thuis, oef… dat was het weekje wel… Al met al geluk gehad, volgend jaar keer ik zeker terug. De sfeer is ongelofelijk en de route prachtig, hopelijk dan meer succes.
-
bottecchia
- Forum-lid
- Berichten: 3988
- Lid geworden op: 27 nov 2006 22:38
Ik had het al gelezen op wielertoerist.nl maar het blijft een klote verhaal. Hoewel de lichamelijke schade gelukkig meevalt is je dag gewoon verpest, ligt je fraaie fiets aan diggelen en heb je er ook nog de hele dag over moeten doen om terug te komen. Dat is niet wat je verwacht als je 's morgens aan de start staat met de helikopter van de Rai boven je hoofd.