Fiets.nl

Met 8 uur en 8 minuten heb ik net niet onder de 8 uur gereden, maar ik kon niet harder dus dat was wat er in zat en daar ben ik eigenlijk best tevreden mee. Mijn 8 uur planning liep goed tot aan de voet van de Telegraphe, maar die col en de Galibier in de brandende zon liepen niet echt lekker. De Glandon wel, en ook die afdaling liep goed (heb voor het eerst de geur van remblokjes duidelijk geroken, als je wat verder naar achteren zit is die geur minder duidelijk). Bewolking lag over de Alpe en dat scheelt erg veel. Mijn klimsnelheid moet nog iets beter, dan ben ik helemaal tevreden (en een Soloist tussen mijn benen voor de moraal).

Overigens is het een aparte ervaring om al helemaal klaar, gedouched en uitgepraat te zijn en aan het diner te zitten en mensen nog steeds te zien finishen... Een hotel op de Alpe zelf heeft zo zijn voordelen. Niets badinerends overigens over mensen die er 12 uur over doen, respect voor iedereen die de Marmotte uitfietst. Ik heb een tijd bij de finish gestaan en de eerste reacties als mensen over de streep komen blijven bijzonder.

Ben ook net terug van een weekje Frankrijk met op zaterdag de Marmotte. Wist eigenlijk niet goed wat ik kon verwachten, want ik had nog nooit in de bergen gefietst (alleen Limburg, Ardennen). Vantevoren wel op zitvlees.nl uitgerekend dat de Marmotte in 7:30 zou moeten kunnen.

Maandag, dinsdag en woensdag rustig een paar colletjes opgefietst vanuit het gehuurde huisje in Allemont: Col d' Ornon en Col de la Morte in een rondje, Col du Glandon/de la Croix de Fer, Alpe d'Huez via Villard-Reculas en La Berarde. Prachtig weer, steeds zo rond de 30 graden. Donderdag en Vrijdag rust genomen en zaterdag dan de Marmotte.

5:15 op, rustig ontbeten (brood en biscottes met zoetigheid, muesli+yoghurt, ontbijtkoek) en de spullen klaargemaakt. Het weer zag er prachtig uit, dus de armstukken thuis gelaten en alleen een jasje meegenomen. Om 6:15 op de fiets vertrokken en rustig richting start gepeddeld. Het startvak stond al aardig vol. Tussen 7:05 en 7:10 gestart in de groep 401-2000 en rustig in het peloton naar de voet van de Glandon gereden. Daar begon het feest, beetje slalommen om wat naar voren te komen, vreemd genoeg gaat rechts inhalen vaak gemakkelijker dan links inhalen. Halverwege de klim zag ik Noontje fietsen. Net na het stuwmeer (Lac de Grand Maison), lieten zich twee marmotten zien in de vroege ochtendzon. Helemaal in stijl! Boven op de Glandon stond Fiets bidonnen uit te delen en was er bevoorrading, ik ben echter niet gestopt maar meteen aan de afdaling begonnen. Het was intussen wat opgewarmd, het jasje dat ik bij me had heb ik niet gebruikt. Wat me opviel was dat er veel fietsers waren die erg slecht daalden, remmen voor elk bochtje in de weg, slippend remmen, vreemde lijnen rijden. Met 3 dagen ervaring in de bergen was ik stukken sneller beneden dan veel anderen. Eenmaal beneden direct een reep genomen en wat gedronken. Er was niet direct een groepje in de buurt, dus moest nog even een flink gat dichtrijden naar het eerstvolgende pelotonnetje. Nogmaals een reep naar binnen geduwd en aan de voet van de Telegraphe naar voren gereden en begonnen aan de klim. Dat ging erg lekker, direct vanaf het begin een goed ritme te pakken en dit gedurende de hele klim kunnen volhouden. Een extra motivatie kon worden gevonden in het tellen van groene bordjes (van 'bevoorrechten' uit de eerste startgroep). Ik begon me al zorgen te maken dat ik de bevoorrading voorbij gereden was, maar na Valloire kwam die dan toch, precies op tijd want m'n bidons waren bijna leeg. Kortstondig gestopt voor water en passant nog even twee stukjes koek genomen. Er lagen nog veel meer heerlijkheden, brood, kaas, gedroogd en vers fruit, koek etc. je had daar heerlijk kunnen lunchen. De beklimming van de Galibier viel mee, ik had vooraf verhalen gehoord dat dit een zwaar stuk zou zijn. Alleen even onder de top viel de snelheid wat terug, maar hier stonden veel mensen die voor de nodige ondersteuning zorgden. Op de top riep een wat oudere man naar me dat ik binnen de 7:30 zou kunnen eindigen. Pas toen realiseerde ik me hoe snel het eerste stuk voorbij was gevlogen, daarom ook hier besloten om door te fietsen. In deze afdaling stond aardig wat wind. Intussen was het een stuk rustiger om me heen geworden, dus in deze afdaling weinig last gehad van andere fietsers. Pas na La Grave vormde zich weer een klein groepje waarvan 2 anderen ook af en toe de kop overnamen. Daar heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog even een gelletje naar binnen te knijpen. Onderaan de Alp waren de bidons wederom leeg en moest ik even van de fiets om te tanken. Dan begonnen aan de laatste klim. De warmte begon me danig parten te spelen, dus om de paar bochten een paar slokken water genomen en rustig maar gestaag doorgetrapt. De laatste bochten was er nog een klein beetje energie over om iets aan te zetten, daar toch nog wel wat fietsers voorbij gegaan. Na de laatste bocht opgeschakeld en in volle vaart over de meet met een gevoel dat moeilijk te omschrijven is. De euforie is zo groot dat pijn en vermoeidheid geen rol meer spelen, maar tegelijkertijd is er het besef dat er een eind is gekomen aan een half jaar trainen. Bij de finish forumlid Rezne nog even gesproken (die een erg goede tijd heeft neergezet), wat gegeten en het diploma opgehaald. Daarna teruggeknald naar Allemont, waar een douche en een heerlijke maaltijd wachtte...

De eindtijd: 7:07:51.

Weet iemand of er ook tussentijden (gemeten op de matten) te achterhalen zijn?

[quote="Thomas1974"] Net na het stuwmeer (Lac de Grand Maison), lieten zich twee marmotten zien in de vroege ochtendzon. Helemaal in stijl! [/quote]

Ik heb tijdens de beklimming van de Galibier ook zo'n beest gezien. Die stak daar rustig de weg over tussen de fietsers door. Leuk, ik had nog een foto willen schieten maar hij was me te snel af.

Ook ik heb mijn 1e marmotte uitgereden.
Gelukkig Goud, 7:56 geregistreerd. Had er eerst een hard hoofd in met m'n beulen verzet van 39 x 26, maar gelukkig heb ik het ermee gered. Alpe D'huez is idd. een kl*te berg om als laatste op te "kruipen", nog geen idee hoe lang ik erover gedaan heb.
Schema klopte perfect, 1:45u op Glandon - 5:30u op de galibier. Kon ook lekker doorhalen in de afdalingen (86,5 kg werkt dan in je voordeel) en op de "vlakke" stukken.

Ik vond het een super ervaring en zal zeker nog een keer de uitdaging aangaan, maar toch qua entourage kies ik voor de dolomieten maraton.
30 juli rijdt ik ook nog de Granfondo Pinarello (als Pinarello fanaat moet je die een keer gereden hebben), 200 km met veel minder hoogte meters moet voor mij ook goed te doen zijn.

gr. Eddy

Vandaag zijn we de grens overgestoken en weer terug in het zelden zonnige Nederland.
Afgelopen dagen was het weer rond Bourg d’Oisans erg goed, op donderdag 3 juli na. De vakantie begon lekker met La Vaujany. Het waren m’n eerste echt klim kilometers sinds begin juli 2007. Met een (Polar) tijd van 6:15 en wellicht een top 20 klassering mag ik niet ontevreden zijn.
Na enkele zware en lange trainingsritten de dagen na La Vaujany stond de Prix de Grand Rousses op het programma. Dit was niet gepland, maar een leuk totaal klassement was mogelijk na de Vaujany. Ik kwam volgens wat Nederlandse kennissen als 15e door bij de rotonde richting de Tour de France finish. In een licht euforische staat reed ik richting de Tour de France finish: totaal de verkeerde kant op dus. De euforie werd woede: ‘WAAROM GEEFT DIE $*%#@%* ORGANISATIE NIET FATSOENLIJK DE ROUTE AAN!!’ (plus wat random vloeken). Ik had totaal geen zin meer om deze rit nog uit te rijden en ben omgekeerd en de 21 bochten weer terug gereden. Ik zag nog net de verbaasde gezichten van mijn kennissen.
Het hoofddoel was uiteraard La Marmotte. De voorbereidende dagen waren intensiever dan ik aanvankelijk wilde maar ik voelde me goed op de vroege zaterdagmorgen. Na de nodige kou geleden te hebben in het startvak klonk het verlossende start-alarm (een –schot kennen ze blijkbaar niet). De eerste klim van de dag is altijd even wennen en al vrij gauw zag ik een paar honderd meter voor me de snelsten rijden. Na wat gemanoeuvreer kwam ik in een groepje terecht en dat vond ik wel best. Op de top van de Glandon bleek dat we slechts 3,5 minuten achter de eerste groep zaten (ze waren dus vooral snel gestart). Richting de voet van de Telegraphe begon het gedonder: niemand wil een beetje doorrijden. Met een man of 5 trokken we een kar van 20 man. We hebben nog even geprobeerd met z’n zessen weg te rijden en behoorlijk met de broodnodige krachten gesmeten.
Helaas heb ik niet de luxe van eigen waterposten gehad dus ik moet aan de voet van de Telegraphe een gat dicht klimmen naar de groep (die inmiddels alweer uitgedund was tot een man of 12). Gaandeweg kreeg ik toch wel zware benen, maar niets ‘ernstigs’ gelukkig. Wederom moest ik een gat dichtrijden na de waterpost in Valloire. De klim naar de top van de Galibier ging vrij behoorlijk. Van een groep was geen sprake meer en ik veegde de één na de ander op. Uiteindelijk zaten er nog 4 man voor me die ik op de top moest laten gaan, wederom door een waterpost. Dit gat kreeg ik niet dicht tot de eerste ‘mal eclare’ tunnels. Ik sloot aan bij een klein Zuid-Europees mannetje en een middelgrote Fransoos. Ik mocht dus 75% van de tijd op kop tegen de wind beuken.
Aan de voet van de Alpe heb ik bewust geen water gepakt omdat ik niet wéér een gat dicht wilde/kon rijden. De vermoeidheid verzameld op voorgaande cols en vals platte stukken kwam mn oren uit. De klim ging me nog behoorlijk af en het aftellen van de kilometers was begonnen. Het laatste stuk nog even lekker op buitenblad geramd en na 6 uur en 38 minuten (goed voor een 38e plek) liet ik de finish achter me.

Op de top nog even uitgefietst en wat bekende gezichten gezien. Onder andere Thomas1974, Martijntijn en Casran (met zn vukking vette SLC-SL) even gesproken.
Martijntijn en ik waren beiden erg blij dat we nog een klimmetje naar huis voor de boeg hadden . Hij naar Vaujany en ik naar Oz Station: leuk is anders.

Al met al ben ik tevreden, maar niet helemaal. Ik heb veel te idioot gereden richting de Telegraphe. Teveel kopwerk en nog geprobeerd me te ontdoen van de rest (samen met 3 anderen). De afdaling van de Lautaret heb ik constant alleen gezeten en het gebrek aan eigen bevoorrading helpt ook niet bepaald. Volgend jaar moet ik écht proberen van begin af aan in de eerste groep te zitten (kreeg ik als tip).
Ook mijn training (voorbereiding) kan echt veel beter. Nu vogel ik alles zelf een beetje uit en is er niks geen structuur te vinden in mn trainingen.
Aan de andere kant is het alleen maar gunstig dat er nog veel ruimte is voor verbetering.

Morgen een dagje bankhangen, en dinsdag ga ik me voorbereiden op de wedstrijden.


PS als iemand ene Bas van team Gaul kent: doe ‘m de groeten van me

proficiat Rezne, een volgende Laurens ten Dam is in de maak!

Dat zijn een paar lekkere tijden heren!

Goede tijden mannen. Rezne, 6:38 is een wereldtijd !

Net zoals meerdere was dit mijn eerste Marmotte. Na wat marathons op de mountainbike te hebben gereden, was na motivatie van collega's, tijd voor een mooie race cyclo. De dagen ervoor weinig gedaan, alleen op woensdag via Freney d'Oisans en de D211a richting de Alp gereden. Voelde dat ik nog wat volle benen had na de Omloop van Math Sladen van de zondag ervoor. Zaterdagochtend op tijd van de camping vertokken om in het startvak te staan. Lekker van start gegaan om met een een grote groep bij de Glandon te komen. Deze liep wel lekker, jammer genoeg kon ik achter niet op de 29 schakelen. Na de derailleur ff beter te hebben afgesteld liep het klimmen wat beter, soepel draaien ligt mij wat meer. Schitterende uitzichten richting de top, boven op snel de bidons vol en knallen naar beneden. Wat een mooie afdaling, bijna alle rijders die mij inhaalde in klim, haalde ik weer terug in de afdaling. Naar de Telegraphe met een grote groep kunnen rijden, heerlijke klim en onderweg mooie fietsen gezien. Werden de Cervelo solist gratis weggegeven aan de start?....De Galibier was er 1 om nooit te vergeten, wat een puist.....De heerlijke broodjes op de top deden me goed, kijkend naar de tijd was goud nog haalbaar. Weer vol de afdaling in om aan te sluiten bij een grote groep, samen met hen naar de voet van de Alp. Daar nog een bidon en een gelletje gepakt, deze had mijn vriendin tussen de bomen gelegd.
Tijdens de klim genoten van de mensen langs de kant, na de laatste fotograaf op het nieuwe asfalt, dacht ik dat ik een collega zag komen..... Hierdoor de laatste kilometer vol door gegaan, later bleek het iemand anders te zijn..! Bovenop klokte ik 8.30uur, zeer tevreden. Moest wel ff in een zakje ademen op mijn de ademhaling rustig te krijgen.....
Mijn vriendin heeft van de start een filmpje gemaakt van 6 minuten, zal 'm binnenkort op het net plaatsen.

Net terug van m’n eerste Marmotte. Prima ervaring (en ook goud gereden). Twee vragen:
• Weet iemand waar/wanneer ik de officiële uitslag kan bekijken;
• Naast Photobreton werd er ook nog door een ander bedrijf foto’s genomen (ergens in de laatste bochten van Alpe-d’Huez). Iemand een idee van naam van deze firma?

Uitslag staat meestal na 2 à 3 dagen online.

[quote="Roger68"]Net terug van m’n eerste Marmotte. Prima ervaring (en ook goud gereden). Twee vragen:
• Weet iemand waar/wanneer ik de officiële uitslag kan bekijken;
• Naast Photobreton werd er ook nog door een ander bedrijf foto’s genomen (ergens in de laatste bochten van Alpe-d’Huez). Iemand een idee van naam van deze firma?
[/quote]

De eerste vraag is inmiddels beantwoord; uitslag staat al bij organisatie op internet.
Nu nog 2de vraag.