Fiets.nl

@Jorisb: dat is volgens mij onzin. Waarom zou je lichaam meer gaan verbranden als het niets te doen heeft? Sterker nog, (zeker) een ongetraind lichaam is na een (te) zware inspanning zo afgemat dat het je lichaam alleen maar signalen geef als: Help! Rust! Voedsel!

Sommige mensen lijken te denken dat het lichaam een machine is, die je kan programmeren zoals het je goeddunkt. Zo simpel is het gewoon niet.

Daarnaast: als je actief sport (zeg 10 uur per week, dan verbrandt je 10% meer dan wanneer je niet sport). Om af te vallen zal je moeten zorgen dat de toevoer van voedingstoffen minder is dan het gebruik ervan. Maar je lichaam vindt (terecht) roofbouw niet zo'n goed idee, en gaat dus heel hard tegenwerken als je het verschil tussen in- en output te groot maakt.

Ik vind die verheerlijking van magere renners sowieso belachelijk. Ik ken een renner (tijdrijder) van ca. 100 kg. Als ik die bonk spieren op z'n fiets zie zitten ben ik altijd enorm onder de indruk. Meer dan van de zoveelste magere spriet die een BMI van 20- heeft.

Goede vraag Corniel, waarom zou je lichaam meer verbranden als je niets doet? Ik heb het ook maar ergens gelezen geloof ik. Ik zal vanavond eens kijken of ik iets terug kan vinden, een bron of iets dergelijks.

Inderdaad val je alleen af als je meer energie gebruikt dan dat je er in stopt.

Verheerlijken doe ik de magere sprieten niet, maar ik kijk er soms wel jaloers naar. Komt misschien omdat ik geen wielrenners figuur heb en dat wel zou willen hebben. Misschien kijk jij er anders tegen aan en ben je onder de indruk van een bonk spieren omdat je zelf zo'n magere spriet bent (als ik zo naar je foto kijk dan ben je best mager toch?)

@Jorisb: Er zijn mensen die mij mager noemen. Dik ben ik zelden genoemd. Ik ben inderdaad niet onder de indruk van smalgebouwde, dunne 'sprieten'.

Daartegenover staat overigens wel dat ik misschien 'onder de indruk ben' van een renner van 100 kg, maar geen enkele behoefte voel zo te worden. Ik ken en accepteer de grenzen van mijn lichaam.

Het gewicht wat we dus allemaal hebben en graag willen houden is nu bekend, wat ik wel lastig vind is een bepaald gewicht vast te houden... hoe ervaren jullie dat?

In maart 2008 ben ik naar de diëtiste gegaan. Ik woog toen 126 kg en was 1.72 m. Toen 53 jaar. 25 jaar niks aan sport gedaan. Bloeddruk veel te hoog.
Op 14 mei 2009 fietste ik de Alpe d' Huez op in 1:09. Ik was toen 69 kg en dat weeg ik nog steeds. Ik moet elke dag me elke dag verzetten tegen alle koekjes en chocolaatje die voorbij komen. Ik vind alles lekker. Maar ik wil in juni 3 x op een dag Mont Ventoux op. Zo kan ik mezelf tot de orde roepen. Ik let heel goed op wat ik eet.
Geen suiker, geen alcohol, geen kaas, geen room of boter. Maar wel bergen fruit en groente. Ik meng mijn musli zelf.
Ik heb ook geen last meer van eczeem en heb veel minder tandsteen bij controle bij de tandarts...gek he?
Ik ben niet alleen in een veel betere lichamelijke conditie gekomen, maar ook mentaal ben ik sterker en rustiger.
Ik wil nooit meer zwaar zijn.

@Harmeninho
2008: 126 kg
2009: 69 kg

RESPECT!

Ja dat zijn wel cijfertjes die er in knallen.
waarschijnlijk heb je ook nog je eigen leven gered, knap werk.

@Harmeninho: Wow, das heftig. Ik mag aannemen dat je tijdens deze afvalperiode veel contact hebt gehad met diëtiste en/of arts. Zo iets rigoureus op eigen houtje ondernemen lijkt me heel onverstandig.

Welkom ook in de groep van wielerliefhebbers met een (bovengemiddeld) gezonde levenstijl. (Hoewel ik nog steeds een wijntje, biertje en roomsausje lust *oeps*)

Ik breek ook even in.
15 jaar geleden woog ik 65kg bij 1.70. volgens velen was ik mager. Ben toen intensiever gaan fietsen maar kwam eigenlijk niet aan. Gooide er wel meer eten in.
10 jaar geleden ben ik gedotterd en heb een PTA gehad (stent). tijdens het stenten een klein hartinfarct gekregen waarna het etiket hartpatient. Ik heb na het stenten nog nooit zo lekker gefietst (oorzaak was een aangeboren plooi in de kransslagader).
Moest wel aan de medicijnen waaronder een betablokker.
7 jaar geleden op een ochtend de zware van de weduwe aan de kant gegooid en nooit meer naar omgekeken.
Fietsen ging nog beter, maar zachtjes komen de kilo's erbij.
Ik eet nu nog de helft van 10 jaar geleden, maar ik weeg nu toch 83 kg.
Wie weet de oplossing. Misschien dat ik te oud wordt?? (volgende week 54)

Marc

Ik ben 4 x geweest bij de dietiste in iets mee dan een jaar tijd. Eerst alleen op voeding gelet. Pas toen ik 100 woog een fiets (Cube Peloton, ik rijd nu op een Pinarello..)gekocht.
Maar alles wat ik aan advies heb gehad kan op een Post It papiertje. Het feit dat de regels (Heinz Sandwich Spread, vele smaken en magerder broodbeleg bestaat niet) werkten was heel stimulerend. Het is een afspraak met jezelf, niet met de diëtiste. Veel mensen zoeken begeleiding of boekjes en als het dan niet lukt hebben ze alvast een alibi: de begeleiding of de boekjes deugen niet. Me hoela!
Afvallen is moeilijk, maar om je gewicht daarna te houden is nog moeilijker. Ik ben nu bijna een jaar op hetzelfde gewicht, maar ik zo graag een dozijn rookworsten van de Hema eten.

Dat langer verbranden van vet na een inspanning is puur natuurkundig gezien natuurlijk onzin. Je zou het op de aanvulling van glycogeen kunnen gooien. Je komt geen vet aan, maar nuttige suikers. Feit is wel dat elk pondje door het mondje gaat. Het ene lichaam gaat er beter mee om dan het andere, dat is de reden dat intensief sportende mensen in rust MINDER energie verspillen. Je verbrandt dus niet minder, nee je lichaam haalt meer uit het voedsel.

Dit heeft helemaal niets met natuurkunde te maken, maar alles met biologie. En het klopt wel gewoon dat je verbranding na sporten verhoogd blijft. Na intensief sporten heb je het na die tijd nog lang warm en dat heeft maar 1 reden, je lichaam is nog extra actief.
En ik heb zo m'n twijfels of je met een goede conditie minder energie verbruikt in rust. Je organen zijn zeker niet minder actief en dat je hartslag lager is komt enkel doordat het slagvolume veel groter is.