'Le Grimpeur' goes tubeless
Allereerst heb ik getwijfeld waar dit verslagje te posten. In het
Deelnemers forum onder
Vandaag gefietst in 2014, bij
Wielen onder
Tubeless, of misschien gewoon in mijn eigen topic? Ik heb toch maar voor het laatste gekozen. Je hebt tenslotte je eigen topic niet voor niets en zo weet ik in elk geval zeker dat het verslag gelezen wordt
. Mede omdat ik de laatste tijd met interesse het topic
Tubeless gevolgd heb en mij ook wat meer in die materie verdiept heb, begon ik mij af te vragen of het misschien ook iets voor mij zou zijn, dat rijden met tubeless banden. Gelukkig rijd ik zelden of nooit lek (
Knock on wood), maar als je 'ergens' in de Alpen of Zuid-Frankrijk een lekke band krijgt, is het vaak lastig een geschikte plek te vinden om op een fatsoenlijke manier (zonder al te grote kans je materiaal te beschadigen) de band te repareren. En de moderne vouwbanden, het is bekend, gaan nu ook niet altijd even vlot om de velg... Daarom leek het mij wel iets om eens wat ervaring op te doen met tubeless rijden en eventueel te kunnen profiteren van de zelfvulcaniserende eigenschappen van Doc Blue c.s. Om te beginnen dus maar een
starters kit aangeschaft: een set DT Swiss R1700 Tricon wielen (2-way fit system), een set Schwalbe Ultremo ZX tubeless banden, een flesje Schwalbe Doc Blue, een flesje Schwalbe Easy Fit en een handvol CO2 patronen.
Wat de montage van de banden betreft was ik, na het lezen van diverse ervaringen, op het ergste voorbereid. Nu, ik heb mij voor niets 'zorgen' gemaakt. Bij het voorwiel lag de band er eigenlijk erg snel op (met dank aan 't flesje
Easy Fit ). Door het gebruik van de montagevloeistof wordt de boel wel glad en verlies je snel de 'grip' op de band. Daardoor ging het bij het achterwiel wat lastiger en heb ik de boel voor het laatste stukje even een 'zetje' gegeven met een kunststof bandenlichter. Dat ging prima! Ik heb regelmatig meer 'geworsteld' om Michelin Pro banden om de velg te krijgen. Het is wel belangrijk dat bij het ventiel de band goed tussen de basis van het ventiel en de velg ligt, anders zit je in het 'luchtledige' te pompen. Doch dat merkt je vanzelf. Voor het 'zetten' van de band had ik helemaal geen CO2 patroon nodig, doch kon ik met m'n
SKS Rennkompressor de band gewoon op spanning brengen: 6 atmosfeer (6 bar
).
Vandaag was de dag van de
maiden trip. Tsjonge, tsjonge, wat rijdt dat comfortabel, titanium in combinatie met prima tubeless banden op 6 bar!!! Een genot om te beleven. Bovendien was het natuurlijk een excellente fietsdag, uiteraard ook voor de niet-tubeless rijders
. Vanuit Apeldoorn ben ik langs de N304 naar Otterlo gereden en vervolgens langs de N310 Richting
Oud Reemst en
Papendal.
Langs de N310 bij het wildviaduct Oud Reemst:
De banden:
De wielen:
Bij
Papendal heb ik de N224 richting Ede genomen. Dat is één van mijn favoriete routes bij mooi weer. Eerst door de bosachtige omgeving van
Planken Wambuis en daarna over de zonovergoten
Ginkelse Heide.
Langs de N224 op de Ginkelse Heide:
Het eerste deel van de route had ik nog wel wat last van de toch wel stevige wind, maar op het stuk richting Ede kon ik mooi profiteren van wind in de rug. En bij de meer dan aangename temperaturen van vanmiddag was het natuurlijk weer eens ouderwets volop genieten geblazen
. Ter hoogte van Ede kwam ik weer op de N304 richting Otterlo en Hoenderloo. In Hoederloo puilden de terrasje letterlijk uit en midden in het dorp kun je bij 'Co' ijs kopen. Daar is het, als het weer een beetje mee zit, als snel 'in de rij staan voor een ijsje'
. Ik kon mij niet bedwingen en ben, alhoewel ik er al voorbij was, toch even omgekeerd om er een foto van te maken.
Hoenderloo: 't Is IJs van Co, je proeft 't zo!:
Na he schieten van de plaat heb ik even een praatje aangeknoopt met een vrouw die met haar smartphone in de weer was. Ik legde haar uit waarom ik de plaat gemaakt had en dat het mij telkens weer verbaasde dat mensen voor zoiets eenvoudigs als een ijsje zo in de rij gaan staan... Ze wist mij te vertellen dat het heel lekker ijs is. Ja, zei ik, dat moet haast wel, maar hoe lang duurt het wel niet voor je nu aan de beurt bent? Een kwartier of zo? Dat wist ze niet precies, maar haar man stond ook ik die rij
. Ja, zoiets vermoedde ik al, zei ik met een 'knipoog'. Ze meende ook nog te weten dat er mensen zijn die speciaal met de auto naar Hoenderloo komen voor 'IJs van Co'. Zij en haar man waren aan het fietsen en maakten dus van de gelegenheid gebruik om ook van dat lekkers te kunnen genieten. Ik wenste haar nog een mooie middag en vervolgde mijn rit, binnendoor naar Beekbergen, genietend van de lente en m'n nieuwe banden. In Beekbergen ben ik bij het kortgeleden nog falliete
Hotel Restaurant de Smittenberg (men schijnt inmiddels een doorstart gemaakt te hebben, of is overgenomen) linksaf richting
Ugchelen gegaan en daarna met een extra lusje via
Het Leesten terug naar huis. Omdat m'n vrouw vanmiddag terug is gekomen van een weekje 'uitwaaien' op het 'eiland van
Buzz' heb ik het bij
80 km gelaten. Als je na een week weg te zijn geweest weer thuiskomt, is het natuurlijk niet leuk om de rest van de middag te gaan zitten wachten op je echtgenoot. Nu duurde het wachten voor haar (en voor mij
) maar een half uurtje en dat was voor beiden gelukkig geen probleem
.