Fiets.nl

En daar stond je dan in je voetbalbroekje met je witte T-shirt er zo strak mogelijk ingestopt onderaan de plaatselijke heuvel. Het was midden in de zomervakantie. Gisteren met je vader naar de tour gekeken. En vandaag was jij gewoon Gianni Bugno en ging je je vriendjes eens laten zien wat wielrennen was. Na vier plaatselijke omlopen hadden zij er geen zin meer in en was jij de winnaar.
De eeuwig elfjarige is dat gevoel nooit meer kwijtgeraakt. Hij fietst nog steeds, maar niet heel fanatiek. Fietst liever niet alleen, liefhebber van groepjes. 'Demarreert' steevast onderaan elke heuvel, maar wordt ook altijd teruggepakt door de echte wielrenners in het groepje, maar komt wel als derde boven. En zo voelt dat dan ook 'derde'. Is voortdurend op de uitkijk naar plaatsnaambordjes, sprint weg terwijl iedereen met elkaar aan het keuvelen is en durft dan ook gewoon gerust zijn armen in de lucht te steken.

De Neo-Amateur

Is begonnen met fietsen omdat schoonvader bij een toerclubje zit. Is de 25 al gepasseerd en in sommige gevallen de 30 al gepasseerd. Heeft een (goeie) baan, en kan dus zomaar een dikke fiets kopen. Als je iets doet, dan moet je het goed doen! Dat is zijn motto. Deed altijd aan voetbal of judo of hardlopen; whatever. Iedere week twee of drie keer met de toerclub mee. na drie weken met de snelle groep, niet meer met de koekebakkers.

In de snelle groep zitten mannen die toevallig ook lid zijn van een wedstrijd vereniging. De neo-amateur is in worden. Eerst een trainingswedstrijd. Dat gaat best goed. Inmiddels groeit het haar in de nek tot een volwaardige mat, de nieuwe SIDI schoenen (wit) en Giro helm (wit) zijn besteld. De wedstrijd kleding is binnen. In de wedstrijden is hij altijd bij de eerste 15 te vinden, wint nooit. Dat is toch voorbehouden aan de jongens die vroeg zijn begonnen met fietsen. Maar de Neo-Amateur geeft nooit op! Wordt iedere maand beter!

Een jaar later rijdt hij rond met een A-licentie en denkt er over om Elite te worden. Gaat er vol voor. Traint in de winter, wanneer er sneeuw ligt, met gemak 1200 km op de taxc in de garage. Traint verantwoord en bewaart zijn energie voor de wedstrijden. Zeurt bij het bestuur van de wedstrijdvereniging om 'mooie Italiaanse kelding': "je weet wel, die van Saxo". De mat in de nek is er inmiddels af! De Oakley (natuurlijk wit) is binnen). Twee wielsets is voor watjes, vier zijn er inmiddels. Daarbij een winterfiets, crosser en trainingsfiets. De tijdritfiets is in de maak.....

Ze zijn met velen. Trainen vaak samen. Het lijkt wel of ze mekaar ruiken. En volgens mij wonen ze allemaal is Staphorst

Leuk topic...je gaat er onderweg nog op letten ook. Fietste gister naar mijn werk (gewone fiets) en reed een oude man in fietskledij voorbij op een heeule oude racefiets. Verzet 53x12 bij 23km p/u en op zijn fietsshirt stond 'Asser Roeiclub'

De perfecte combinatie tussen de 'oude baas' en 'de roeier' dus!

[quote="Geer"]De Neo-Amateur

Is begonnen met fietsen omdat schoonvader bij een toerclubje zit. Is de 25 al gepasseerd en in sommige gevallen de 30 al gepasseerd. Heeft een (goeie) baan, en kan dus zomaar een dikke fiets kopen. Als je iets doet, dan moet je het goed doen! Dat is zijn motto. Deed altijd aan voetbal of judo of hardlopen; whatever. Iedere week twee of drie keer met de toerclub mee. na drie weken met de snelle groep, niet meer met de koekebakkers.

In de snelle groep zitten mannen die toevallig ook lid zijn van een wedstrijd vereniging. De neo-amateur is in worden. Eerst een trainingswedstrijd. Dat gaat best goed. Inmiddels groeit het haar in de nek tot een volwaardige mat, de nieuwe SIDI schoenen (wit) en Giro helm (wit) zijn besteld. De wedstrijd kleding is binnen. In de wedstrijden is hij altijd bij de eerste 15 te vinden, wint nooit. Dat is toch voorbehouden aan de jongens die vroeg zijn begonnen met fietsen. Maar de Neo-Amateur geeft nooit op! Wordt iedere maand beter!

Een jaar later rijdt hij rond met een A-licentie en denkt er over om Elite te worden. Gaat er vol voor. Traint in de winter, wanneer er sneeuw ligt, met gemak 1200 km op de taxc in de garage. Traint verantwoord en bewaart zijn energie voor de wedstrijden. Zeurt bij het bestuur van de wedstrijdvereniging om 'mooie Italiaanse kelding': "je weet wel, die van Saxo". De mat in de nek is er inmiddels af! De Oakley (natuurlijk wit) is binnen). Twee wielsets is voor watjes, vier zijn er inmiddels. Daarbij een winterfiets, crosser en trainingsfiets. De tijdritfiets is in de maak.....

Ze zijn met velen. Trainen vaak samen. Het lijkt wel of ze mekaar ruiken. En volgens mij wonen ze allemaal is Staphorst
[/quote]

Nee hoor, niet allemaal! Behalve dat ik nooit Elite-aspiraties heb gehad, ik mijn schoonvader aan het fietsen heb gekregen (ipv andersom) en nooit lid ben geweest van een toerkluppie, ben ik dit:
Baan: check
30+: check
Witte schoenen: check
Helm: check
Mat: check
Italiaanse clubkleding: check
1e 15 maar nooit winnen: check (trainingskoersjes op Sloten/Spaarnwoude weliswaar)
Vier wielsetjes: helaas, 3 slechts


Eindelijk mijn hokje gevonden. Fijn!

De praktische fietser

Hij rijdt op een oude fiets met buiscommandeurs en 2x6 of 2x7 versnellingen. Dat werkt immers prima en is goedkoop te onderhouden. Het is geen vintage Pinarello of Colnago, maar een oude Koga Miyata, Peugeot of Batavus. De fiets heeft een spatbord, bel en een goedkoop opzetstuurtje. Hij twijfelt soms of hij toch niet een achteruitkijkspiegel op zijn fiets moet zetten. Zijn kleding komt van de Lidl/Aldi en heeft alle kleuren van de regenboog. Overschoenen vindt hij te duur, dus als het echt koud wordt doet hij een plastic zakje om zijn voeten. Hij draagt MTB-schoenen met SPD.

Hij heeft de meeste lol als hij een fietsyup inhaalt die een broek draagt die meer kost dan de fiets van de praktische fietser.

Op de fiets draagt hij een rugzak met daarin alles wat hij onderweg nodig zou kunnen hebben. Ondanks de trage anti-lekbanden op zijn fiets heeft hij twee reservebanden (beide al 5 keer geplakt) en een bandenplakset bij zich. Hij neemt zelfs een bandenknecht mee. In zijn bidon zit een zelf-gemaakte sportdrank op basis van goedkope fruitdrank of maltodextrose-poeder (gekocht in bulkverpakking). Onderweg eet hij bananen, mueslirepen en koek. Hij neemt nooit sportrepen of gels mee.

Al het onderhoud doet hij zelf, niet omdat hij het leuk vindt, maar omdat het goedkoper is dan de fietsenmaker. Hij droomt stiekem van een nieuwe stalen randonneur met Rohloff-hub, een riemaandrijving en stevige spatborden, want dat is toch zo onderhoudsvrij. Die gaat hij nooit kopen, want VEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEELS te duur.

[quote="Anaszi2.0"]Goh dat klinkt precies als een collega van me... rijd nog Cannondale ook.[/quote]

Hehe, je bedoelt zeker mij.

[quote="marssie"][quote="Anaszi2.0"]Goh dat klinkt precies als een collega van me... rijd nog Cannondale ook.[/quote]

Hehe, je bedoelt zeker mij.[/quote]

haha, mars je bent mijn grote voorbeeld

Ik ben trouwens een modepopje/diesel. Een verschrikkelijke combi; the worst of both worlds

Mooi trouwens dat de vraag is: welke soorten rijders kom je tegen, ipv welke rijder ben jij. De antwoorden zijn een stuk openhartiger, maar de meesten hier beschrijven toch wat ze kennen

het ongeleide projectiel

deze soort heeft geen verstand van merken en groepen, maar koopt bij de lokale fietsenmaker een tweedehands fiets van rond de € 500,-, of krijgt nog een oudje van de vader/schoonvader. fietst wel met anderen maar nooit op constante snelheid. de ene keer hangt deze soort aan het elastiek, de andere wordt er keihard meegesprint voor het plaatsnaambordje. In het wiel van deze soort rijden is onmogelijk vanwege de wisselende snelheden. fiets wordt eigenlijk nooit schoongemaakt. 1 setje kleding die al een seizoen of 6 meegaat. Het is soms volkomen onduidelijk hoe het met de conditie van deze soort nou echt gesteld is. doet ook geregeld aan tennis, squash, of voetbal.

Denk dat ik van alle soorten fietsers tot nu toe beschreven het dichtst in de buurt van de Florisfietser koml!!! (zie pagina twee van dit topic).

De materiaalfreak

Verheerlijkt zijn materiaal. Heeft vaak meerdere fietsen (race, cros en mtb) al dan niet van hetzelfde merk. Heeft vaak ook een speciale kamer in huis waar hij zijn pronkstukken ondehoudt/ bewaart en er lang en comfortabel van kan genieten. Gaat eigenlijk liever niet fietsen; stel je voor dat zijn materiaal averij oploopt! Gaat sowieso niet met slecht weer. Krijgt hij onverhoopt toch met slecht weer te maken (kan eigenlijk niet want hij bestudeert minitieus de buienradar voor hij er op uit trekt) dan zal hij bij de eerste de beste (koffie)pauze zijn fiets trachten proper te maken met een servet of iets anders wat voor handen is. Baalt als zijn (nog in het nieuwe vet staande) ketting smerig wordt. Monteert dan bij thuiskomst ogenblikkelijk een nieuw exemplaar. Ook al was die andere pas 300k oud.
Bij het eerste de beste kraakje wordt ie zenuwachtig en gaat ie excuses zoeken om iets nieuws te kunnen kopen. Dit is een wederkerend proces. Is ook de ideale man om 2e hands (lees ZGAN) spullen van te kopen.

De helmloze fietser
Vertikt in zijn (niet altijd jeugdige) overmoed te allen tijde een helm op te zetten, vanuit de wankele premisse "mij is toch nog nooit iets overkomen", en steunend op nep-argumenten als "een helm is te warm", "extra-gewicht", "ik zou wel willen, maar ik kan er maar niet aan gewend raken".

De overtuigde helmfietser
Draagt te allen tijden een helm, en laat geen gelegenheid onbenut om helmloze fietsers op hun dwaling te wijzen, en te doen inzien hoe levensbelangrijk een helm wel is voor een afdoende bescherming.