Fiets.nl

Stel dat je als sporter een bepaald middel moet gebruiken, omdat je een ziekte hebt gekregen die alleen te genezen is met een middel waarvoor je een TUE nodig hebt. Echter een van de symptomen van deze ziekte is dat het in uitzonderlijke gevallen nog wel eens terug wil keren, waardoor je nog langer uit de roulatie bent.

Je gebruikt dat middel, iedereen weet dus dat je die ziekte hebt gehad, nu loopt je contract ten einde en wordt door je werkgever niet verlengd. Je wilt op zoek naar een andere ploeg. Echter alle ploegen weten dat je de ziekte hebt gehad en dus ben je voor hun, ondanks dat de kans op terugkeer klein is, een minder interessante renner, dus zul je een lagere aanbieding of misschien wel helemaal geen aanbiedingen meer krijgen.

Wat als jij als gewone werknemer bovengemiddeld ziek bent, kun je niks aan doen, heel vervelend. Maar wat als al jouw toekomstig werkgevers dat weten, omdat dat allemaal bekend wordt gemaakt, zou er dan nog een werkgever zijn die jou gaat aannemen?

Ik vraag me af hoe realistisch dit voorbeeld is, maar goed, als we dit specifieke 'stel, stel' geval als voorbeeld willen nemen, dan vind ik nog steeds dat je het gewoon bekend moet maken als je een middel wilt gebruiken wat op de verboden lijst staat, ja.

En ik kan me ook best voorstellen dat een toekomstige wielerploeg er ook niet op zit te wachten als opeens blijkt dat een renner in het verleden heimelijk verboden middelen heeft gebruikt.

Er is een lijst middelen en methoden die je niet mag gebruiken. Als je denkt dat je een goede reden hebt om dat toch te doen, dan kun je die info ook best delen vind ik. Heb je nooit de schijn tegen je en is de sport van discussies à la Wiggins af.

Karl66 schreef:Volgens mij is er niks op tegen om het doktersgeheim in stand te houden. Als je een medicijn nodig hebt dat toevallig ook nog prestatieverhogend is, dan hoor je gewoon tijdelijk aan de kant gezet te worden. Netjes met een TUE, zodat je tijdens een out of competition controle niet per ongeluk ook nog doping aanklacht aan je kont krijgt. Maar op die manier voorkom je competitievervalsing als je tijdens de werkzame periode van het medicijn aan wedstrijden meedoet.
LIjkt me een stuk logischer en werkbaarder dan het openbaar maken van TUE's. Met als extra voordeel dat het geen zin meer heeft om met een smoesje een TUE te regelen.

Het probleem is alleen dat wielrenners en veel andere beroepssporters een tijdelijk contract hebben. Een paar keer maandje aan de kant door een allergische reactie zal bij veel van de mindere goden al einde carrière kunnen betekenen. Met een pufje kun je gewoon doorfietsen en je wordt er echt niet sneller van.

Het is ook niet zo dat er attesten worden gegeven voor complete epo kuren aangevuld met anabolen en testosteron. Het gaat vooral om medicijnen die bij een hoge dosering prestatiebevorderend zouden kunnen werken.

Op zich zou het wel goed kunnen werken hoe jij het stelt maar daar zou ook een betere bescherming van de werknemer aan gekoppeld moeten worden en dat gaat niet gebeuren in het wielrennen ben ik bang.

Ernie C. schreef:

Karl66 schreef:Volgens mij is er niks op tegen om het doktersgeheim in stand te houden. Als je een medicijn nodig hebt dat toevallig ook nog prestatieverhogend is, dan hoor je gewoon tijdelijk aan de kant gezet te worden. Netjes met een TUE, zodat je tijdens een out of competition controle niet per ongeluk ook nog doping aanklacht aan je kont krijgt. Maar op die manier voorkom je competitievervalsing als je tijdens de werkzame periode van het medicijn aan wedstrijden meedoet.
LIjkt me een stuk logischer en werkbaarder dan het openbaar maken van TUE's. Met als extra voordeel dat het geen zin meer heeft om met een smoesje een TUE te regelen.

Het probleem is alleen dat wielrenners en veel andere beroepssporters een tijdelijk contract hebben. Een paar keer maandje aan de kant door een allergische reactie zal bij veel van de mindere goden al einde carrière kunnen betekenen. Met een pufje kun je gewoon doorfietsen en je wordt er echt niet sneller van.

Het is ook niet zo dat er attesten worden gegeven voor complete epo kuren aangevuld met anabolen en testosteron. Het gaat vooral om medicijnen die bij een hoge dosering prestatiebevorderend zouden kunnen werken.

Op zich zou het wel goed kunnen werken hoe jij het stelt maar daar zou ook een betere bescherming van de werknemer aan gekoppeld moeten worden en dat gaat niet gebeuren in het wielrennen ben ik bang.

Precies wat jullie beide zeggen.
En om die "grensgevallen" te kunnen beoordelen vind ik dat er een onafhankelijke medische commissieHet moet beoordelen of de sporter het middel mag gebruiken en of hij wel of niet in competitie mag blijven.

Maar in principe zou de dopingautoriteit die onafhankelijke commissie moeten zijn. De aanvraag voor een attest doe je ook bij je eigen lokale dopingautoriteit.

Het is ook niet zo dat je zo'n attest op de bodem van een pak cornflakes vindt. Hier kun je een beetje zien wat er allemaal bij komt kijken:http://www.dopinglijn.be/geneesmiddelen ... bij-astma/

Transparantie en privacy gaan niet samen.

quote:De aanvraag voor een attest doe je ook bij je eigen lokale dopingautoriteit.
Lijkt me prima oplossing voor de Russen # not

Daniel heeft gewoon gelijk ( voor eens en keer Topsport en niet 100% gezond gaat gewoon niet samen.

Dat vreemde attest van Wiggo is toch echt niet door de Russen verstrekt...

Fraude is natuurlijk in ieder systeem mogelijk. Als je al niet uit kan gaan van de onafhankelijkheid van een dopingautoriteit hoef je je al helemaal geen zorgen te maken over een attestje meer of minder. Vandaar ook dat het zo jammer is dat er uiteindelijk geen grootschalige schorsing is geweest van Russische sporters. Niet zozeer om die sporters te stangen maar als een land geen fatsoenlijk antidopingbeleid kan voeren horen die sporters helaas niet thuis bij een internationale competitie.

Als één van de randvoorwaarden om beroepssporter te worden moet zijn dat je 15 jaar aan een stuk kerngezond blijft wordt de spoeling wel heel erg dun.

Ernie C. schreef:

Karl66 schreef:Volgens mij is er niks op tegen om het doktersgeheim in stand te houden. Als je een medicijn nodig hebt dat toevallig ook nog prestatieverhogend is, dan hoor je gewoon tijdelijk aan de kant gezet te worden. Netjes met een TUE, zodat je tijdens een out of competition controle niet per ongeluk ook nog doping aanklacht aan je kont krijgt. Maar op die manier voorkom je competitievervalsing als je tijdens de werkzame periode van het medicijn aan wedstrijden meedoet.
LIjkt me een stuk logischer en werkbaarder dan het openbaar maken van TUE's. Met als extra voordeel dat het geen zin meer heeft om met een smoesje een TUE te regelen.

Het probleem is alleen dat wielrenners en veel andere beroepssporters een tijdelijk contract hebben. Een paar keer maandje aan de kant door een allergische reactie zal bij veel van de mindere goden al einde carrière kunnen betekenen. Met een pufje kun je gewoon doorfietsen en je wordt er echt niet sneller van.

Het is ook niet zo dat er attesten worden gegeven voor complete epo kuren aangevuld met anabolen en testosteron. Het gaat vooral om medicijnen die bij een hoge dosering prestatiebevorderend zouden kunnen werken.

Op zich zou het wel goed kunnen werken hoe jij het stelt maar daar zou ook een betere bescherming van de werknemer aan gekoppeld moeten worden en dat gaat niet gebeuren in het wielrennen ben ik bang.

Deze mindere goden hadden misschien al nooit een carrière moeten hebben als topsporter?

Wat zoeken wij in een sporter? een ubermensch?
Volgens mij is 1 van de krachten van sport dat het om mensen gaat waar men zich in kan verplaatsen, als voorbeeld, als idool etc. Natuurlijk kan niet iedereen profvoetballer of profrenner worden. Maar er moet wel iets achterblijven dat het best mogelijk is voor een "gewone jongen". Anders verlies je, denk ik, een stuk van de aantrekkingskracht van de sport.

Dat zelfde gebeurd natuurlijk door die dopingschandelen. Maar simpelweg stellen dat iemand die wel eens ziek kan worden eigenlijk geen topsportcarriere zou moeten hebben, of de kans niet zou moeten krijgen, vind ik niet terecht. Maargoed, volgens mij gaat hier weer de "normale" niet direct prestatiebevorderende medicijnen weer dwars door de echte dopingdiscussie heen lopen. Een dikke spuit tegen de astma in je been zetten is niet de normale manier om iemand daaraan te helpen (toch?).

100% mee eens. In plaats van de TUE's in zijn geheel af te schaffen lijkt het mij zinniger om eens te gaan kijken wie dat die ene TUE aan Wiggo heeft verstrekt en waarom.

Als zo'n mindere god op het verkeerde moment een hersenschudding valt, een derde bal onwikkelt of zijn sleutelbeen breekt, kan hij ook een tijdje niet rijden. Soms heb je als topsporter nou eenmaal een blessure of een ziekte waardoor je tijdelijk aan de kant staat. Wat is er dan op tegen om daar de ziektes aan toe te voegen waar je wel mee kan rijden als je een prestatieverhogend middel hebt verbruikt?
En als je contract daardoor niet verlengd wordt, dan is dat vervelend, maar heb je in de periode vooraf blijkbaar ook al geen verlenging kunnen afdwingen. Maar dat lijkt me altijd nog wenselijker dan een contractverlenging afdwingen doordat je vanwege een TUE met prestatieverhogende middelen die verlenging hebt afgedwongen. Hoe uitnodigend wil je het hebben?

Eén van van de criteria voor het verkrijgen van een TUE is dat de dosis van het voorgeschreven medicijn niet prestatieverhogend mag zijn. Het is dus onnodig om iemand aan de kant te houden. Natuurlijk levert dat extra werk op voor de dopingautoriteiten en daarmee wordt de kans op fouten of corruptie verhoogt maar imho weegt dat niet op tegen de rechten van de sporter om normaal hun beroep uit te kunnen oefenen.