Sous le Soleil de Provence (Onder de Provençaalse zon)
Eigenlijk waren m'n vrouw en ik van plan om onze vakantie elders (noordelijker) in Frankrijk te beginnen. Doch het weinig standvastige zomerweer in grote delen van dit mooie land, heeft ons toch maar weer naar het zuiden gedreven. En zo zijn we dan, net als het afgelopen jaar, neergestreken bij het historische deel van het plaatsje Maubec. Voor wie hier niet zo bekend is, Maubec ligt tegen de westelijke punt van het Luberon-gebergte en zo'n 8 km ten oosten van de om zijn meloenen bekende stad Cavaillon.
Het historische deel van Maubec:
Omdat ik vanwege diverse omstandigheden ruim drie (!) maanden niet gefietst heb, kon ik voor mijn eerste rit hier uiteraard geen 'grootse' dingen plannen. Bovendien heb ik mijn vlak voor het vertrek naar Frankrijk nog opgebouwde Lynskey R230 ook niet in Nederland uit kunnen proberen. Vandaag was het dus de
maiden trip voor en op die fiets! Vanuit Maubec ben ik via Oppède -
Les Poulivets naar Beaumettes gereden.
Langs de D144 bij Oppède - Les Poulivets:
In Beaumettes heb ik de vorig jaar door mij uitvoerig beschreven en gefotografeerde
Véloroute du Calavon genomen en ben zo in een rustig tempo 'Sous le Soleil de Provence' en met de wind in de rug richting Apt gefietst. Het viel mij overigens op dat, alhoewel het hoogseizoen nu toch wel begonnen is, de
veloroute bijzonder rustig was. En ik ben toch pas ruim na elf uur vertrokken. Ik heb trouwens überhaupt weinig toeristen gezien. Òf ze moeten nog komen, òf ze laten het dit jaar min of meer massaal afweten. Op weg naar het zuiden was er ook al relatief weinig 'vakantieverkeer' onderweg.
De Véloroute du Calavon bij de Pont Julien:
In Apt heb ik de fietsroute niet verlaten, doch ben ik gewoon doorgereden tot het einde van dit op een voormalig spoorwegtraject aangelegde fietspad. Het eindigt vlak voor het
gehucht
Le Boisset. Ik heb daar de afslag naar Castellet genomen en ben in een rustig tempo gaan klimmen, ondertussen de klimverzetten testend. Alles werkte zoals het behoorde en het rijden met de Campa
Chorus-groep is, zoals te verwachten viel, altijd weer een genot! Na het passeren van het plaatsnaambord van Castellet volgt er na een honderdtal meters een bocht naar rechts, het 'dorpje' in en daar, ter hoogte van de
Mairie is er even een gemeen steile passage (wist ik nog van vorig jaar). Ondanks het ontbreken van enige conditie, kwam ik daar toch goed door. Je ben het dorp ook zo weer uit en klimt dan rustig verder naar Auribeau. Na dit dorpje ('t is eigenlijk meer een gehuchtje) reed ik door de bedwelmende geuren van de links en rechts van de weg gelegen lavendelvelden.
Lavendelvelden links en rechts van de D48 tussen Auribeau en Saignon:
Bij de
Chemin de la Française bereik ik het hoogste punt (622 m) in de D48 en kan de afdaling naart Saignon beginnen. Beschaafd hoor ik de
ratchet in de naaf van het R1500 achterwiel 'ratelen', een prettig geluid. Op een bankje net even boven het uiterst fraai gelegen stadje, zoek ik een plekje om de meegebrachte etenswaar te nuttigen (banaan, fruitrepen, appel en een 'gelletje') en te genieten van het mooie uitzicht met aan de horizon de Mont Ventoux, waarvan de top zo af en toe net in de wolken lijkt te verdwijnen.
Op een bankje net boven Saignon...:
Na de ravitailleringspauze klim ik weer naar het plateau, richting Bonnieux. Op de Col du Pointu (499 m) aangekomen, neem ik afdaling naar Apt. Zo kan ik even testen hoe de vork en de DT Swiss R1500's zich gedragen in een wat sneller genomen afdaling. Nu, dat zit wel snor. In Apt aangekomen zoek ik de
véloroute weer op en rijd zo comfortabel terug naar mijn standplaats. Vanwege het gemelde gebrek aan recente km's laat ik het hier maar bij:
Ik heb genoten van de rit èn van de fiets, waarvan de geometrie mij op 't eerste gezicht toch beter bevalt dan die van de Planet-X. De Lynskey R230 heeft een 2,5 cm langere
balhoofdbuis en dat blijkt, zo is mijn eerste indruk, voor mij toch een betere zitpositie op te leveren. Ik heb mijn rug vandaag in elk geval niet gevoeld!
Arnhem-Velp-Rozendaal-Dieren-Westervoort et cetera... (weg kwijt geraakt, mooiste wat er is, zie maar waar je uiteindelijk belandt) 
) maar top voor een ieder die op de fiets was gestapt vandaag. 