Gisteren een "toeristisch" rondje gereden hier in de Vaucluse. Maar wel een behoorlijk zwaar rondje, vooral vanwege de hoge temperaturen ('smiddags wordt het hier 36 graden) èn omdat veel van de te bedwingen côtes (hellingen) volop in de zon liggen.
Om half negen op de fiets gestapt en via Caromb en Mazan naar St. Didier gereden. Daar niet rechtstreeks de weg naar Le Beaucet gepakt, doch eerst naar Venasque gefietst en daar de "Route Touristique", met het steile klimmetje, naar Le Beaucet gepakt. Eenmaal op het plateautje heb je een fraai uitzicht op de omgeving en volgt er een afdaling naar Le Beaucet. Even een foto gemaakt van dit bijzonder fraai gelegen dorpje:
Meteen maar een nectarine en een pakje sultana's weggewerkt en flink wat gedronken. Daarna door naar La Roque-sur-Pernes/Le Plateau, langs Saumane-de-Vaucluse met het kasteel en dan verder dalen naar het ook fraai en enigszins verscholen gelegen Fontaine-de-Vaucluse. Het is daar vanwege de onderaardse bron (die 's zomers nooit spuit) wel erg toeristisch!
Dus maar snel de volgende "Route Touristique" gepakt, de D100a binnendoor naar Gordes. Vlak voor het hoogste punt van die côte wordt het even heel gemeen steil en moest ik snel helemaal terugschakelen. Het is zo'n steil stukje waarbij, al trekkend aan het stuur, het voorwiel van de grond komt!
Later gaat het nog weer even wat omhoog, alvorens je via Cabrières d'Avignon en Les Imberts op de drukke weg naar Gordes komt. Ook hier gaat het weer stevig omhoog, was het al behoorlijk heet en komen er voortdurend toeristen in hun bolides langs. Maar toch leuk om het meest gefotografeerde dorp van de Provence voor het forum nog weer even vast te leggen:
Vlak voordat je echt het dorp Gordes in rijdt, kun je linksaf via de Côte de Sénanque (460 m) naar de abdij. Ook deze côte is aardig steil en biedt geen schaduw, maar er stond zowaar een zuchtje wind! Na de côte, volgt de zeer smalle weg met "garages" (uitwijkplaatsen) naar de abdij. Op deze weg is in de zomermaanden éénrichtingsverkeer ingesteld, je kunt dus alleen naar beneden (alhoewel sommige fietsers toch tegen de stroom in omhoog fietsen naar Gordes).
De meest gefotografeerde abdij van de Provence, l'Abbaye de Sénanque (12e eeuw):
Hier in de schaduw van een boompje weer wat gegeten en gedronken, want de volgende hindernis was de behoorlijk steile klim naar Trois Termes op het Plateau de Vaucluse. Deze klim ligt ook nagenoeg geheel in de zon en de tijd was natuurlijk ook voortgeschreden, dus werd het steeds warmer (heter). Rustig klimmen is dan de boodschap, dan is het te doen. Op Trois Termes weer even de shaduw opgezocht voor een kleine ravitailleringspauze.
Trois Termes (574 m):
Wat nu te doen? "Rechtstreeks" door naar m'n standplaats of toch even via Murs en z'n col? Voor het laatste besloten, dus binnendoor, met gelukkig meer dalen dan klimnmen, naar Murs. Daar, bij een fonteintje, flink wat water gedronken en de inmiddels lege bidons gevuld, de laatste mueslirepen verorberd, een groet gewisseld met een Franse fietser die ook even kwam "tanken" en vervolgens op naar de col. Vanuit Murs is het nog slechts 5 km naar de col en is het begin vlak tot vals plat. Op de Col de Murs (627 m) ontbrak nog steeds, net als vorig jaar, het naambord. Via de bochtige afdaling door het eikenbos naar het meer open terrein richting Venasque. Vervolgens via Malemort-du-Comtat weer naar Mazan, Caromb en m'n standplaats: ruim 110 km.
En....., je hoeft bij deze temperaturen ècht de Ventoux niet op, om toch af te zien. Maar het was wel de moeite waard!
