fietsenverveeltnooit schreef:fiedoo schreef:Laten we hopen op een tour die snel de bergen intrekt zodanig dat de klimmers zoals andy schleck en Kohl, contador nog niet murw gereden zijn in zoals vroeger een vlakke aanloop van 10 ritten
Het Grand Départ op zaterdag 4 juli 2009 is de Texaan in ieder geval op het lijf geschreven. Een proloog van 15 kilometer in en om Monaco. Ideaal voor een tijdritspecialist, die ook kan klimmen, met een lastig klimmetje na 7 kilometer erin van Cap d'Ail naar Beausoleil.
In feite is dit in het verleden vaak omgekeerd geweest:
Zware rondes=Vaak slecht voor klimmers! Hinault, Indurain, Ule, Lemond, Roche, Lance hebben vaak de grootste slachting aangericht in zware TdFs omdat de minimensjes de zware bergritten achter elkaar niet kunnen verteren. Korte, lichte bergetappes waar ze kort even kunnen vlammen ligt ze eigenlijk beter. 3-4 zware cols en dan wordt het naast gewicht ook weerstand. Daarom doen klimmers het de laatste jaren beter in de Giro/Vuelta. 1 bergrit, paar vlak, 1-2 bergritjes, weer wat vlak... dat verteren de kleine motoren beter.
Bijvoorbeeld één van de leukste feiten van een Hinault was dat hij wel eens tijd verloor in de bergen, maar dat hij steevast de bergrit daarna gehakt maakte van de vermetele (Voorbeeld zijn Winnen en Breu in 1982). In feite won Hinault in 82 minstens zoveel in de bergen als in de tijdrit.
En dat geld eigenlijk ook voor een Indurain. Tuurlijk, hij besliste het in de tijdrit, maar verloor hij van iemand structureel in de bergen? Zelfs een Chiapucci kreeg geen milimeter als het erom ging. Tuurlijk, de eerste bergrit een monstervlucht als hij al op 5-6 minuten stond, maar daarna? Ik heb Indurain in zijn goed jaren maar 1 keer in de bergen zien kraken en toen had hij niet gegeten (werd volgens mij toch nog 4e die dag).
Dus ik ben er totaal niet van overtuigd dat je rondes spannend maakt door er meer bergen in te rammen. Veel vlak tussen de bergjes, veel Vogezen achtig werk, dat levert spektakel op.
Oh enne, Pantani is voor mij niet een voorbeeld. Hij reed de pannen van het dak in de tijdritten. Dat hij drogeerde maakt voor dit argument niet uit: hij was geen pure klimmer meer.