Fiets.nl

Hoe heeft die Contador dat gedaan: 34X30. SRAM heeft geen pilon met 30? Had hij ook een MTB lange kooi?

Ik zal deze week kijken of ik nog wat foto's kan plaatsen. Ben net pas terug en gekraakt door de autorit naar huis....

Wat verzetten betreft: ik kan mezelf natuurlijk moeilijk vergelijken met de profs, maar als ik zag wat een hoge trapfrequentie de toppers daar reden op hun koffiemolentjes...Ik heb echt moeten harken(rpm 40?) met een 34/29 om uberhaubt boven te komen zonder voet aan de grond te zetten! Je kunt de totale klim(incl. furcia) eigenlijk het beste vergelijken met een gemiddeld zware alpenklim met daar aanvast geplakt een ardense helling van het ergste soort. Zoiets als de eerste kilometer van de stockeu. Hier in de ardennen kun je nog een beroep doen op je weerstandsvermogen(effe forceren op de steile stukken). Ik heb echter op de Kronplatz ervaren dat je, doordat je al 12km klim in de benen hebt, ruim boven de 2000m zit en ook nog eens op een onverharde ondergrond rijdt, geen beroep meer kan doen op dat weerstandsvermogen. MAW: je moet enigszins 'aeroob' blijven om niet helemaal stil te vallen!

Wat me trouwens ook nog opvalt is de gemiddelde stijgsnelheid(VAM) van de winnaar: die was ongeveer 1620mpu. In vergelijking met sommige aankomsten bergop in de tour(soms wel 1850mpu), is dit beduidend lager. Dit zal wel met de hoge stijgingspercentages te maken hebben....?

34/29 met 40 rpm= 5,9 km/u, das wel echt harken, moet je niet tegen een kei aan lopen, want dan sta je stil

Grapje, je voorbeeld zegt al genoeg, knap al van je dat je in 1 keer naar boven bent gekomen!

Het doel was inderdaad ook in één keer, zonder afstappen boven raken en dat is gelukkig gelukt
Ik had dus wel de pech om op een nog niet geprepareerde ondergrond naar boven te fietsen. Dat was afgelopen woensdag. Het eerste stuk was ok en het allersteilste bovenstuk(laatste 2k) gelukkig ook, maar het bos was een ramp! Grote keien in de haarspeldbochten! In één bocht (volgens mij 6, bij het bord van Hugo Koblet) ging het bijna mis! Hier kwamen een paar mountainbikers naar beneden gescheurd, die mij eigenlijk te laat opmerkten. Gelukkig konden zij snel en goed remmen. Dat kon ik tijdens de afdaling eigenlijk niet
Donderdag en vrijdag hebben ze ook in het bos de weg enigszins opgeknapt en beter berijdbaar gemaakt. Mensen die dus nog interesse hebben? De weg zal in redelijke staat blijven tot aan het nieuwe skiseizoen....... Alleen al het mooie uitzicht vanaf de Kronplatz is de moeite meer daan waard. Je kun naar het zuiden toe alle bekende dolomieten toppen zien en ook het zicht in noordelijk richting (oostenrijk) is adembenemend! Bij voorkeur dus met helder weer doen!

Ik zit met de dolomieten marathon een week in die buurt. Misschien dat ik mezelf zo gek krijg. Maar dat zie ik tegen die tijd wel. Het is natuurlijk een leuke uitdaging maar ik kan me ook voorstellen dat ik wat uitzoek waar ik meer van de omgeving kan genieten.

Ik heb zelf al heel veel beklimmingen in de dolmieten gedaan. Ben er nu zo'n 8 keer geweest.....Indien je er nog niet zoveel gedaan hebt, zijn er legio andere mogelijkheden die minstens even zeer de moeite zijn en ook nog iets verantwoorder; met een Racefiets de Kronplatz afdalen is geen sinecure! Ik zal het iig niet meer doen. Misschien nog eens met de mtb....

Qua trainingseffect heeft hij mij echter geen kwaad gedaan. Ben dus woensdag de furcia/kronplatz opgereden (bijna geheel in D3), toen twee dagen 'gerecupereerd' en zaterdag de MF Dolomiti Stars gedaan en ik had hier voor mijn doen goede benen! De slotklim (fedaia) toonde zich echter van zijn ongenadige kant! Op het rechte stuk had ik het zeeer zwaar(34/29 met +/- 60 rpm). Gelukkig was is ik niet de enige Er fietsen een hele boel ijdele italiaantjes mee die geen 29 hadden. Die deden de laatste 4k in "slalomstijl"

De winnaar van de granfondo (Antonio Corradini 1 en Emanuele Negrini 2) reed een tijd van 5:40. De profs (winnaar Emanuele Sella) de dag erna 4:53 over excact hetzelfde parcours. Toch nog een aanzienlijk verschil.....

Ik doe sowieso liever Tre cime want die lijkt me stukken mooier. En da's ook een zware dus misschien moet ik Kronplatz maar voor een andere keer parkeren. Maar het is natuurlijk wel grappig omdat je nu kunt zien hoeveel langer je er over doet als je het met de profs vergelijkt.

Maar afdalen lijkt me inderdaad niet zo prettig. Daar kun je haast niet tegenaan remmen.

Ibie schreef:Hoe heeft die Contador dat gedaan: 34X30. SRAM heeft geen cassette met 30? Had hij ook een MTB lange kooi?

Klopt, grootste SRAM cassette is een 11-28 meen ik. Ze hebben wewoon een los kransje gemonteerd, waarschijnlijk van Marchisio of Miche. Bij Astana gebruiken ze ook Dura Ace cranks en kettingen, hun onderdelenkeuze is echt niet voor 100% aan SRAM gelieerd (nood breekt wet en SRAM levert slecht). MTB derailleur is niet nodig, zo lang je niet groot-groot schakelt gebeurt er niks.

Die Kronplatz moet je als toerist gewoon met een triple doen en dan het liefst met een 27 of 29 achter en dan nog moet je je afvragen of ze zoiets moet willen (heeft weinig meer met klimmen te maken).

Bottecchia schreef:Maar het is natuurlijk wel grappig omdat je nu kunt zien hoeveel langer je er over doet als je het met de profs vergelijkt.

Heb uitgerekend als je dezelfde tijd wilt halen je ongeveer 6,8 watt/kg moet kunnen draaien...

...wel opmerkelijk hoezeer één enkele beklimming (ook al moeten we hem dan volgens GastheerG ook niet overschatten ) de gemoederen beheerst: kan me niet herinneren dat een col uit een grote ronde ooit al meer dan twee volle forumpagina's reacties genereerde!
Enerzijds is de Giro-organisatie er dus wel in geslaagd om met iets spraakmakends voor de dag te komen, maar anderzijds dreigt die hele Kronplatz wel de wedstrijd zèlf in de schaduw te stellen, wat onrecht zou aandoen aan de prestatie van Pelizzotti... (om van Sella nog maar te zwijgen!)
Maar soit, dit terzijde.

Heb genoten van het spektakel, maar zou hem voor geen goud zelf willen opfietsen...

Ik vind het vooral ook knap dat ze (o.a. contador en vdb) na 2 van zulke zware dolemieten ritten, in de ochtend 'm al een keertje opfietsen, en dan 's middag nog zo kunnen uithalen. Maja die profs hebben natuurlijk ook beter(e) herstel(middelen).

Idd, het houdt ons bezig hè? Maar zo'n Kronplatz past zo in het beeld van de positie die wielrennen in Italie inneemt. Voetballers zijn hier sterren, maar corridori zijn helden. Bij mijn FM is een muur bedekt met foto's. Foto's van helden met mijn FM. Met Fausto Coppi, Francesco Moser, Felice Gimondi, Giuseppe Sarronni, Eddy Merckx etc. Iedere keer als ik er ben kijk ik weer. En ben stil. het ultime voorbeeld van heldendom moge zijn dat men nog steeds doet alsof Pantani nog onder ons is.