En nog een verslagje:
Het was voor mij de cyclo ontgroening. Omdat ik niet goed wist wat ik kon verwachten en omdat ik nog maar weinig kilometers had gemaakt dit jaar (mede door een kleine valpartij) had ik me voor de 100km ingeschreven.
Door de drukte en doordat ik in het derde vak startte ging de start moeizaam. Wel leuk om zo te starten als in een echte koers. Ik had geen warmup gedaan dus de klim naar drielandenpunt niet geforceerd en maar gecontroleerd gereden. Daarna de voerstreek in. Hele mooie omgeving om te fietsen. Aan de start iets opgevangen over een steile klim na een km of 30. Toen ik over een smal weggetje reed dat richting heuvel met bos ging bedacht ik mij dat het wel eens de steile klim kon wezen. Dat was ook zo - en steil was ie (later begreep ik dat dit de Kinkenweg was). Hartslag steeg gecontroleerd en vrij soepel boven gekomen. Toen hoorde ik achter mij: "en daar gaan we nog een keer!". Ai, nog een steil stukje. Ok, dan nog even aanzetten en met vrij hoge hartslag boven. Staan ze daar net te filmen...
Vervolgens in diverse groepjes gereden. Dat liep best lekker en toen ik tussendoor op m'n tellertje keek zag ik een gemiddelde van 30.6 staan. Oei, dat is veel te hard voor mij bedacht ik me nog, maar ja het ging best lekker.
Na de splitsing met de 150 werd het erg rustig. De route was gelukkig goed uitgepijld. Op één punt even getwijfeld. Er stond een rood/wit bordje naar links maar was dat wel een bordje van de Fiets Challenge? Even stoppen om goed te kijken. Een andere renner kwam er aan en vroeg "naar links?". Ik: "volgens mij wel". Toen ging hij links en op dat moment zag ik dat het geen Fiets Challenge bordje was. Oeps. Gelukkig kwam hij snel terug en vervolgden we onze weg.
Na zo'n 70km was het beste er wel af en m'n gemiddelde was dan ook gedaald. Te hard begonnen, ik wist het...
Bij Remersdaal was nog een verzorgingspost. Even stoppen om bidonnetje te vullen en de benen heel even te strekken. De mevrouw van de verzorgingspost vroeg of wij de eersten van de 150km waren. Grote hilariteit natuurlijk...
Even later weer op de fiets en toen kwam er een soort intercity langs. De drie van de kopgroep van de 150 kwamen langs stormen. Allemachig wat gingen die hard!
De laatste kilometers vielen best zwaar, maar gelukkig kende ik het parcours weer vanaf de grens. Zonder echt stuk te gaan naar de finish gereden. Lekker gefietst, was goed georganiseerd en dus zeker voor herhaling vatbaar. Volgend jaar de 150km!
Wat mij betreft een puntje ter verbetering: de site beter up-to-date houden en van meer info voorzien. Er stonden gisteren nog steeds uitslagen en foto's van 2007 op. Het routekaartje klopt niet en info over de beklimmingen ontbreekt.
Shimano Fietschallenge
Ik heb hem ook gereden, en moet zeggen dat het vele malen beter was dan vorig jaar.
De bepijling was goed, enkel op een punt waar een (bijna) zelfde bordje hing.
De verzorging was nu wel erg goed, je kon zo veel eten en drinken als je wilde, en het was nu op twee punten (100Km).
Het fietsen zelf laat ik maar voor wat eht was, want het was echt erg slecht, vorig jaar nog in de top honderd, nu er zeer ruim buiten.
Waardoor, geen idee, mijn benen thuis laten ligen denk ik.
Maar verder vond ik het een geslaagd weekend, nog een aantal forumleden gezien, Daniel bij de start.
Volgend jaar weer....
De bepijling was goed, enkel op een punt waar een (bijna) zelfde bordje hing.
De verzorging was nu wel erg goed, je kon zo veel eten en drinken als je wilde, en het was nu op twee punten (100Km).
Het fietsen zelf laat ik maar voor wat eht was, want het was echt erg slecht, vorig jaar nog in de top honderd, nu er zeer ruim buiten.
Waardoor, geen idee, mijn benen thuis laten ligen denk ik.
Maar verder vond ik het een geslaagd weekend, nog een aantal forumleden gezien, Daniel bij de start.
Volgend jaar weer....
My head says it�s time to push it, My heart is going to tell me when
Rodrick
06 mei 2008 12:32
Tja, wat moet ik zeggen over verkeerd rijden? Mijn standpunt is helder. Als ik meedoe aan een cyclo weet ik dat ik pijlen moet volgen en rekening moet houden met ander verkeer. En daar pas ik mijn gedrag op aan. Ik heb me verbaasd over topcyclorijders die inschrijven voor een cyclo en dezelfde faciliteiten verwachten als bij een wielerwedstrijd: een verkeersvrij parcours. Dan draai je de boel om. Als je op de linkerrijbaan wilt rijden en door rood wilt fietsen, moet je een licentie nemen en aan de Hel van het Mergelland meedoen.
Zelfs bij de Gold Race is de reglementsbepaling van kracht dat de renner het parcours dient te kennen. Ook in die koers moeten renners gewoon de pijlen volgen en niet blind achter een motor aanrijden. Want die kan best het parcours toevallig verlaten om elders een kruispunt te gaan bewaken. En laten we wel stellen: die pijlen hingen er dit keer gewoon. Het verkeerd rijden vlak voor de Kinkenweg is daarvan een mooi bewijs: omdat iemand riep dat we rechtsaf moesten, was er twijfel in het peloton. Die roepende renner zat meteen mooi vooraan op die rotberg. Maar de pijl rechtdoor hing er echt hoor!
Zelfs bij de Gold Race is de reglementsbepaling van kracht dat de renner het parcours dient te kennen. Ook in die koers moeten renners gewoon de pijlen volgen en niet blind achter een motor aanrijden. Want die kan best het parcours toevallig verlaten om elders een kruispunt te gaan bewaken. En laten we wel stellen: die pijlen hingen er dit keer gewoon. Het verkeerd rijden vlak voor de Kinkenweg is daarvan een mooi bewijs: omdat iemand riep dat we rechtsaf moesten, was er twijfel in het peloton. Die roepende renner zat meteen mooi vooraan op die rotberg. Maar de pijl rechtdoor hing er echt hoor!
Ook even een kort verslagje van mijn deelname aan de fietschallenge dit jaar. Van de problemen die er vorig jaar zijn geweest kan ik niet over oordelen, toen deed ik niet mee.
Dit jaar vond ik het in ieder geval goed georganiseerd! Wel wat kleine puntjes, maar die heb je natuurlijk altijd!
Ik mocht mooi vooraan starten in het eerste startvak, maar eenmaal daar aangekomen (zo'n 15 minuten voor de start) bleek het vak al bijna vol te zijn, het was in ieder geval erg krap allemaal.
De start om klokslag negen uur was goed geregeld. Wel is het dringen en wringen door de smalle straatjes door Vaals om nog een beetje naar voren op te schuiven.
Mooi op reserve de eerste klim naar het drielandenpunt opgereden. De groep bleef mooi compact bij mekaar. Als tweede de afdaling in gegaan (je kan maar beter voorin zitten...) en op richting de voerstreek...
De groep was nog een man of 100 groot, maar na een aantal keren verkeerd te zijn gereden en gestuurd, was de eerste groep ineens weer zo'n 400 personen groot en degenen die vooraan reden konden weer achteraan beginnen...
Minpunt was het feit dat de motorrijder die voorop reed niet wist wat de juiste route was. Hij ging vol op de rem met een heel peloton in zijn wiel en een motor remt nu eenmaal harder dan een fietser, dus een slippende meute en een gevloek en getier was het gevolg. Beetje jammer dus. Allemaal keren op de weg om terug te gaan... Toen bleek dat we toch op de juiste weg zaten...
Het peloten was eensgezind en besloot om iedereen even weer netjes aan te laten sluiten.
Vanaf plm km 50 was het gelukkig allemaal perfect aangegeven en geregeld. De groep bleef lang intact, van achteren vielen er hoe langer hoe meer vanaf...
De klimmetjes werder niet volle bak opgereden, maar de stukken na de klim ging het af en toe flink op de kant.
Toen we nog met zo'n man of 50 waren hadden de sterkeren alles overleefd en waren de kruitdampen opgetrokken. De koplopers waren inmiddels waren inmiddels weer bijgehaald en op een van de klimmetjes reden we met 10 weg van de rest, maar helaas kwam alles weer bij elkaar. Er werd een beetje naar mekaar en niet doorgereden, waarna 2 man uit de groep wegreden en een stukje vooruit mochten rijden.
Terug in Nederland wachtte immers nog een leuke laatste 30 km. De groep was nog een man of 30 (en 1 vrouw!) groot. Voor de Loorberg reedt opnieuw een groepje weg, met de latere winnaar Michel Snel. Helaas deze 'slag' gemist en alsnog heb ik op de Loorberg geprobeerd ernaartoe te rijden, kwam tot op 10 meter en niet verder... Eenzaan zwemmend tussen de kop en het peloton maar weer af laten zakken naar de uitgedunde groep.
Op de Camerig werd de groep opnieuw uitgedund, ik kon mooi in 4e positie naar boven peddelen.
De laatste klim naar het drielandenpunt liet ik me een beetje verrassen door een aantal. Hierdoor te laat alles gegeven en niet meer aangedrongen. Een 9e plaats was het resultaat.
In ieder geval flink moe geworden en een hele mooie fietsdag gehad met schitterend weer!
De organisatie stak goed in elkaar.
Wellicht de volgende keer iets meer motoren 'in koers' en wat meer seingevers onderweg. Vooral bij gevaarlijke punten en scherpe bochten midden in een afdaling. Dat voorkomt rare kamikazeacties en verkeerd rijden...
Dit jaar vond ik het in ieder geval goed georganiseerd! Wel wat kleine puntjes, maar die heb je natuurlijk altijd!
Ik mocht mooi vooraan starten in het eerste startvak, maar eenmaal daar aangekomen (zo'n 15 minuten voor de start) bleek het vak al bijna vol te zijn, het was in ieder geval erg krap allemaal.
De start om klokslag negen uur was goed geregeld. Wel is het dringen en wringen door de smalle straatjes door Vaals om nog een beetje naar voren op te schuiven.
Mooi op reserve de eerste klim naar het drielandenpunt opgereden. De groep bleef mooi compact bij mekaar. Als tweede de afdaling in gegaan (je kan maar beter voorin zitten...) en op richting de voerstreek...
De groep was nog een man of 100 groot, maar na een aantal keren verkeerd te zijn gereden en gestuurd, was de eerste groep ineens weer zo'n 400 personen groot en degenen die vooraan reden konden weer achteraan beginnen...
Minpunt was het feit dat de motorrijder die voorop reed niet wist wat de juiste route was. Hij ging vol op de rem met een heel peloton in zijn wiel en een motor remt nu eenmaal harder dan een fietser, dus een slippende meute en een gevloek en getier was het gevolg. Beetje jammer dus. Allemaal keren op de weg om terug te gaan... Toen bleek dat we toch op de juiste weg zaten...
Het peloten was eensgezind en besloot om iedereen even weer netjes aan te laten sluiten.
Vanaf plm km 50 was het gelukkig allemaal perfect aangegeven en geregeld. De groep bleef lang intact, van achteren vielen er hoe langer hoe meer vanaf...
De klimmetjes werder niet volle bak opgereden, maar de stukken na de klim ging het af en toe flink op de kant.
Toen we nog met zo'n man of 50 waren hadden de sterkeren alles overleefd en waren de kruitdampen opgetrokken. De koplopers waren inmiddels waren inmiddels weer bijgehaald en op een van de klimmetjes reden we met 10 weg van de rest, maar helaas kwam alles weer bij elkaar. Er werd een beetje naar mekaar en niet doorgereden, waarna 2 man uit de groep wegreden en een stukje vooruit mochten rijden.
Terug in Nederland wachtte immers nog een leuke laatste 30 km. De groep was nog een man of 30 (en 1 vrouw!) groot. Voor de Loorberg reedt opnieuw een groepje weg, met de latere winnaar Michel Snel. Helaas deze 'slag' gemist en alsnog heb ik op de Loorberg geprobeerd ernaartoe te rijden, kwam tot op 10 meter en niet verder... Eenzaan zwemmend tussen de kop en het peloton maar weer af laten zakken naar de uitgedunde groep.
Op de Camerig werd de groep opnieuw uitgedund, ik kon mooi in 4e positie naar boven peddelen.
De laatste klim naar het drielandenpunt liet ik me een beetje verrassen door een aantal. Hierdoor te laat alles gegeven en niet meer aangedrongen. Een 9e plaats was het resultaat.
In ieder geval flink moe geworden en een hele mooie fietsdag gehad met schitterend weer!
De organisatie stak goed in elkaar.
Wellicht de volgende keer iets meer motoren 'in koers' en wat meer seingevers onderweg. Vooral bij gevaarlijke punten en scherpe bochten midden in een afdaling. Dat voorkomt rare kamikazeacties en verkeerd rijden...
Het was naar mijn mening een geslaagd evenement. Er valt natuurlijk altijd wel iets aan te merken op de organisatie maar je hoort mij nergens over klagen !
Route was naar mijn mening goed aangegeven. Het was vaak een kunst om bij een kruising pijlen te missen. Onderweg was er ook voldoende vocht en voedsel te krijgen.
Alleen die start. Ik dacht dat we eerst Vaals uit zouden rijden om vervolgens aan de klim naar het 3 landen punt te beginnen. Was niet geheel voorbereid op dat geduw en getrek in die smalle,stijle straatjes van Vaals.
Vervolgens net iets te lang bij een groep gebleven die net iets te hard voor mij reed...! Met als gevolg na zo'n 90 km een geweldige krampaanval in m'n linkerbeen. Vanaf dat moment het bewust wat rustiger aan gedaan bergop want ik wilde niet door een nieuwe krampaanval geveld worden.
Behalve de laatste beklimming naar de finish. Toen maar vol door gereden onder het motto "dan maar helemaal naar de kl*te". Was dan ook behoorlijk kapot toen ik over de eindstreep kwam.
Voor mij persoonlijk is 150 km gewoon niet lang genoeg.. Het begint dan juist leuk te worden. Verder zaten er voor mij net iets te weinig lange beklimmingen in. Dat door halen op de grote plaat op die korte hellingen is gewoon niets voor mij. Na mijn krampaaval zat dat laatste er al helemaal niet meer in en moest ik groepjes vaak laten gaan omdat ik eerder terug moest schakelen.
Maar al met al kijk ik toch tevreden op deze dag terug...
Route was naar mijn mening goed aangegeven. Het was vaak een kunst om bij een kruising pijlen te missen. Onderweg was er ook voldoende vocht en voedsel te krijgen.
Alleen die start. Ik dacht dat we eerst Vaals uit zouden rijden om vervolgens aan de klim naar het 3 landen punt te beginnen. Was niet geheel voorbereid op dat geduw en getrek in die smalle,stijle straatjes van Vaals.
Vervolgens net iets te lang bij een groep gebleven die net iets te hard voor mij reed...! Met als gevolg na zo'n 90 km een geweldige krampaanval in m'n linkerbeen. Vanaf dat moment het bewust wat rustiger aan gedaan bergop want ik wilde niet door een nieuwe krampaanval geveld worden.
Behalve de laatste beklimming naar de finish. Toen maar vol door gereden onder het motto "dan maar helemaal naar de kl*te". Was dan ook behoorlijk kapot toen ik over de eindstreep kwam.
Voor mij persoonlijk is 150 km gewoon niet lang genoeg.. Het begint dan juist leuk te worden. Verder zaten er voor mij net iets te weinig lange beklimmingen in. Dat door halen op de grote plaat op die korte hellingen is gewoon niets voor mij. Na mijn krampaaval zat dat laatste er al helemaal niet meer in en moest ik groepjes vaak laten gaan omdat ik eerder terug moest schakelen.
Maar al met al kijk ik toch tevreden op deze dag terug...
"Afstappen is geen optie"
ever
06 mei 2008 17:41
[quote="girlinred"]Tweede dus . Tot er een zekere mevrouw Vink op kwam dagen die zei eerste geworden te zijn, echter zij heeft een tussenpunt gemist en stond dus niet in de uitslag. [/quote]
Ah, nu begrijp ik het. Ik vond het al zo vreemd dat ze met een tijd die net iets beter was dan de mijne in het klassement van de 100 km was opgenomen!
Ah, nu begrijp ik het. Ik vond het al zo vreemd dat ze met een tijd die net iets beter was dan de mijne in het klassement van de 100 km was opgenomen!
[quote="ever"][quote="girlinred"]Tweede dus . Tot er een zekere mevrouw Vink op kwam dagen die zei eerste geworden te zijn, echter zij heeft een tussenpunt gemist en stond dus niet in de uitslag. [/quote]
Ah, nu begrijp ik het. Ik vond het al zo vreemd dat ze met een tijd die net iets beter was dan de mijne in het klassement van de 100 km was opgenomen!
[/quote]
Wel slecht trouwens van de speaker dat hij even helemaal de draad kwijt was. Halverwege de huldiging van de dames werd er ineens 'ingebroken'. De nummers 2 en 3 (3 en 4 uiteindelijk) waren al gehuldigd en de nummer 1, Esther Olthuis, (uiteindelijk dus 2e...) werd helemaal geen aandacht meer aan geschonken...
Noem haar dan ook even zou ik zeggen?!?
Ah, nu begrijp ik het. Ik vond het al zo vreemd dat ze met een tijd die net iets beter was dan de mijne in het klassement van de 100 km was opgenomen!
[/quote]
Wel slecht trouwens van de speaker dat hij even helemaal de draad kwijt was. Halverwege de huldiging van de dames werd er ineens 'ingebroken'. De nummers 2 en 3 (3 en 4 uiteindelijk) waren al gehuldigd en de nummer 1, Esther Olthuis, (uiteindelijk dus 2e...) werd helemaal geen aandacht meer aan geschonken...
Noem haar dan ook even zou ik zeggen?!?
Vorige keer ook flink geklaagd, maar dit keer niks te klagen.
Zaterdag: geweldig en zwaar mtb-parcours. Technisch niet heel uitdagend, maar met dit aantal deelnemers zorgde dit parcours voor opstoppingen genoeg
(volgens anderen). Nog lastiger en dan wordt het achteraan een wandeltocht.
Ook de zondag mocht er zijn. Goed uitgepijld, genoeg verzorging (hoewel niet gebruikt) en een fantastische verkeersregelaar op een motor. Vanaf de splitsing van de 100/ 150, heeft ie ons groepje de hele weg begeleid en echt alle kruispunten afgezet. Meer dan je mag verwachten!!
Organisatie was goed. Genoeg pasta voor iedereen, een mooi boek in de goody-bag, certificaten en een gezellige startplek. Vond het wel jammer dat er geen vermaak op de finishplek was. Dat was juist een sterk punt van vorig jaar. Ook de masseurs gemist...
En nog lekker gereden ook. zaterdag 7de (40 km), zondag 5de (100 km)
Zaterdag: geweldig en zwaar mtb-parcours. Technisch niet heel uitdagend, maar met dit aantal deelnemers zorgde dit parcours voor opstoppingen genoeg
(volgens anderen). Nog lastiger en dan wordt het achteraan een wandeltocht.
Ook de zondag mocht er zijn. Goed uitgepijld, genoeg verzorging (hoewel niet gebruikt) en een fantastische verkeersregelaar op een motor. Vanaf de splitsing van de 100/ 150, heeft ie ons groepje de hele weg begeleid en echt alle kruispunten afgezet. Meer dan je mag verwachten!!
Organisatie was goed. Genoeg pasta voor iedereen, een mooi boek in de goody-bag, certificaten en een gezellige startplek. Vond het wel jammer dat er geen vermaak op de finishplek was. Dat was juist een sterk punt van vorig jaar. Ook de masseurs gemist...
En nog lekker gereden ook. zaterdag 7de (40 km), zondag 5de (100 km)
[quote="Sibon"]Vorige keer ook flink geklaagd, maar dit keer niks te klagen.
Zaterdag: geweldig en zwaar mtb-parcours. Technisch niet heel uitdagend, maar met dit aantal deelnemers zorgde dit parcours voor opstoppingen genoeg
(volgens anderen).
[/quote]
In de 2e lus zat toch een flinke technische afdaling.
Zaterdag: geweldig en zwaar mtb-parcours. Technisch niet heel uitdagend, maar met dit aantal deelnemers zorgde dit parcours voor opstoppingen genoeg
(volgens anderen).
[/quote]
In de 2e lus zat toch een flinke technische afdaling.
Anti-Spacers!
[quote="pjotr"][quote="Sibon"]Vorige keer ook flink geklaagd, maar dit keer niks te klagen.
Zaterdag: geweldig en zwaar mtb-parcours. Technisch niet heel uitdagend, maar met dit aantal deelnemers zorgde dit parcours voor opstoppingen genoeg
(volgens anderen).
[/quote]
In de 2e lus zat toch een flinke technische afdaling.
[/quote]
....tja vanwege mijn niet heel goede voorbereiding na 40km gestopt. Volgend jaar maar de onbekende wereld beyond the 40km verkennen.
Zaterdag: geweldig en zwaar mtb-parcours. Technisch niet heel uitdagend, maar met dit aantal deelnemers zorgde dit parcours voor opstoppingen genoeg
(volgens anderen).
[/quote]
In de 2e lus zat toch een flinke technische afdaling.
[/quote]
....tja vanwege mijn niet heel goede voorbereiding na 40km gestopt. Volgend jaar maar de onbekende wereld beyond the 40km verkennen.
-
alpdhuez53:15
- Forum-lid
- Berichten: 2435
- Lid geworden op: 24 feb 2006 12:21
- Locatie: Deventer
- Contact
alpdhuez53:15
07 mei 2008 00:32
En dan ook maar een verslagje van mij...
Na een goeie week niet echt getraind te hebben (had een valpartij gehad waardoor ik moest wachten op een nieuw frame) startte ik met goede moed redelijk vooraan. Nadat ik voluit de Vaalserberg op was gereden kon ik even later aanpikken bij de kopgroep van zo'n 50 man. Tot ongeveer halverwege kon ik lekker meekomen en had ik het idee dat ik het op deze manier ook wel vol zou houden tot het einde.
Helaas was dat niet het geval. De problemen werden ingeluid met het leegdrinken van mijn eerste bidon. Ik wou de tweede bidon pakken maar die zat muurvast en helemaal naar beneden gezakt in mijn Tune wassertrager bidon. Met geen mogelijkheid kreeg ik deze rijdend los. Noodgedwongen gestopt want 30-40 km zonder drinken rijden is ook niet echt een optie.
Na een paar minuten flink trekken en draaien kreeg ik mijn bidon los, de carbonhouder bleekt gedeeltelijk gescheurd ter hoogte van een schroefgat. Waarschijnlijk heeft mn FM bij het ombouwen van de materialen op het nieuwe frame de boel te strak aangedraaid. Vanaf dat moment ging het alleen maar minder. Ik kon wel bij een redelijk grote groep aanpikken met oa Girlinred (of beter gezegd in zwart/geel) maar had toch het gevoel dat ik langzaam leegliep, dat gevoel werd versterkt doordat de kramp af en toe op kwam zetten. Blijkbaar heb ik toch te lang doorgereden zonder te drinken. Net nadat Girlinred mij had herkent kwam er een afdaling. Ik had m'n kop er niet bij en nam een boch te snel waardoor ik de keuze had om strakker te sturen en waarschijnlijk onderuit te gaan of de berm in te te sturen. Ik koos voor de berm maar die bleek snel over te gaan in een greppel van meer dan een meter diep. Gelukkig kon ik m'n fiets er recht inkrijgen waardoor m'n net nieuwe frame niet meteen kaduk was.
Na dit gestuntel ben ik via meerdere groepjes richting finish gereden in uiteindelijk 4:55. Een tijd waar ik niet trots op ben omdat ik vorig jaar bijna 20 min sneller was.
Hopelijk de volgende keer beter! Qua organisatie vond ik het dit jaar uitstekend, goeie verzorging en ook de route was goed aangegeven. De foto's en uitslag stonden ook vlot online en ook is het wel grappig om via de uitslagenlijst een finishfilmpje van jezelf te kunnen zien.
Na een goeie week niet echt getraind te hebben (had een valpartij gehad waardoor ik moest wachten op een nieuw frame) startte ik met goede moed redelijk vooraan. Nadat ik voluit de Vaalserberg op was gereden kon ik even later aanpikken bij de kopgroep van zo'n 50 man. Tot ongeveer halverwege kon ik lekker meekomen en had ik het idee dat ik het op deze manier ook wel vol zou houden tot het einde.
Helaas was dat niet het geval. De problemen werden ingeluid met het leegdrinken van mijn eerste bidon. Ik wou de tweede bidon pakken maar die zat muurvast en helemaal naar beneden gezakt in mijn Tune wassertrager bidon. Met geen mogelijkheid kreeg ik deze rijdend los. Noodgedwongen gestopt want 30-40 km zonder drinken rijden is ook niet echt een optie.
Na een paar minuten flink trekken en draaien kreeg ik mijn bidon los, de carbonhouder bleekt gedeeltelijk gescheurd ter hoogte van een schroefgat. Waarschijnlijk heeft mn FM bij het ombouwen van de materialen op het nieuwe frame de boel te strak aangedraaid. Vanaf dat moment ging het alleen maar minder. Ik kon wel bij een redelijk grote groep aanpikken met oa Girlinred (of beter gezegd in zwart/geel) maar had toch het gevoel dat ik langzaam leegliep, dat gevoel werd versterkt doordat de kramp af en toe op kwam zetten. Blijkbaar heb ik toch te lang doorgereden zonder te drinken. Net nadat Girlinred mij had herkent kwam er een afdaling. Ik had m'n kop er niet bij en nam een boch te snel waardoor ik de keuze had om strakker te sturen en waarschijnlijk onderuit te gaan of de berm in te te sturen. Ik koos voor de berm maar die bleek snel over te gaan in een greppel van meer dan een meter diep. Gelukkig kon ik m'n fiets er recht inkrijgen waardoor m'n net nieuwe frame niet meteen kaduk was.
Na dit gestuntel ben ik via meerdere groepjes richting finish gereden in uiteindelijk 4:55. Een tijd waar ik niet trots op ben omdat ik vorig jaar bijna 20 min sneller was.
Hopelijk de volgende keer beter! Qua organisatie vond ik het dit jaar uitstekend, goeie verzorging en ook de route was goed aangegeven. De foto's en uitslag stonden ook vlot online en ook is het wel grappig om via de uitslagenlijst een finishfilmpje van jezelf te kunnen zien.