Vandaag gefietst in 2012
Rondje van 73 kilometer en het bleef de hele rit droog...
Laatst gewijzigd door timo2.0 op 17 jul 2012 23:11, 1 keer totaal gewijzigd.
fietsen doe ik net als een prof,
veel pillen, spuitjes en bloedtransfusies, anders wordt het een sof
veel pillen, spuitjes en bloedtransfusies, anders wordt het een sof
stephan68
17 jul 2012 23:11
Klopt helemaal Walter. Medeoorzaak was inderdaad ook de tegemoet komende en achterlangs passerende auto's.walterg schreef:Oei, dat is een bekende plek om eraf gepierd te worden!stephan68 schreef:Werd er samen met nog één op de Gaagweg bij Schipluiden vanaf gewaaierd.
Ben daar ooit wel eens samen met acht man de berm in gemoeten (en bijna de Gaag).
Een ons tegemoetkomende auto nam de binnenbocht en had ons niet gezien...
Vind dan toch dat we/ik de nodige veiligheid in acht moeten nemen, dan maar eraf.
Verder lekker tegen de wind in gereden, ook een goede training!
Gastheerg
18 jul 2012 20:16
Het is schoolvakantie dus m'n vrije woensdag met m'n dochter een MTB tochtje gemaakt op en rond de finale van Parijs-Roubaix. Wat anders 
De tocht gaat door twee recreatiegebieden: Lac Du Heron en 6 Bonniers. De laatste is bekend bij Parijs-Roubaix rijders als ze in deze fase van de strijd niet al te stuk zitten
De naam van de tocht is Le Circuit de la Marque à l'Arbre en gaat meermaals langs en over het smalle riviertje de Marque.
Verder zitten er in het zuidelijke en oostelijke deel van de route een aantal smerige kasseistroken.
De bekendste is Carrefour de L'Arbre maar je doet ook een stuk van Rout de Gruson. De de TGV niet meer bruikbaar in de koers en in 1977 soleerde de Vlaeminck hier als laatste naar z'n vierde overwinning.
Het stuk chemin de bourghelles zit ook in de route en hier soleerde Moser in 1978 naar z'n eerste uit een rijtje van drie.
Vorig jaar met m'n dochter een stukje Ronde van Vlaanderen en een stukje Amstel Gold gedaan. Dit jaar een paar keer een stukje L'Eroica en deze baby Parijs-Roubaix maakt het tot een mooi kwartet.
Wat foto's...........
De tocht is vooral geschikt voor minder fanatiek fietsers en uitermate geschikt om met familie/collega's/vrienden te doen die weinig op de fiets zitten. Er zitten geen noemenswaardige technisch passages in. Op een dag als vandaag na weken van regen is het op sommige stroken echter toch een serieuze uitdaging.
Op een aantal plaatsen is de route slecht te vinden en het is verstandig thuis een aantal markante punten in je op te nemen en een kaartje mee te nemen.
Wie meer wil weten over deze tocht kan terecht op m'n blog:
Le Circuit de la Marque à l'Arbre
De tocht gaat door twee recreatiegebieden: Lac Du Heron en 6 Bonniers. De laatste is bekend bij Parijs-Roubaix rijders als ze in deze fase van de strijd niet al te stuk zitten
De naam van de tocht is Le Circuit de la Marque à l'Arbre en gaat meermaals langs en over het smalle riviertje de Marque.
Verder zitten er in het zuidelijke en oostelijke deel van de route een aantal smerige kasseistroken.
De bekendste is Carrefour de L'Arbre maar je doet ook een stuk van Rout de Gruson. De de TGV niet meer bruikbaar in de koers en in 1977 soleerde de Vlaeminck hier als laatste naar z'n vierde overwinning.
Het stuk chemin de bourghelles zit ook in de route en hier soleerde Moser in 1978 naar z'n eerste uit een rijtje van drie.
Vorig jaar met m'n dochter een stukje Ronde van Vlaanderen en een stukje Amstel Gold gedaan. Dit jaar een paar keer een stukje L'Eroica en deze baby Parijs-Roubaix maakt het tot een mooi kwartet.
Wat foto's...........
De tocht is vooral geschikt voor minder fanatiek fietsers en uitermate geschikt om met familie/collega's/vrienden te doen die weinig op de fiets zitten. Er zitten geen noemenswaardige technisch passages in. Op een dag als vandaag na weken van regen is het op sommige stroken echter toch een serieuze uitdaging.
Op een aantal plaatsen is de route slecht te vinden en het is verstandig thuis een aantal markante punten in je op te nemen en een kaartje mee te nemen.
Wie meer wil weten over deze tocht kan terecht op m'n blog:
Le Circuit de la Marque à l'Arbre
-
Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Le Grimpeur
18 jul 2012 22:11
Fietsen of TV kijken...?
Afgelopen zondag stond er hier al behoorlijk wat wind en maandag en dinsdag woei er een stevige Mistral, met windstoten tot zo'n 65 km/u. Het is dan wel 'strak blauw'
en 's middags zo'n 27 graden, maar die wind hè. Trouwe lezers van mijn verslagjes weten al dat ik dan niet op de fiets spring. Daardoor was ik wel in de gelegenheid uitgebreid
de Tour-etappes op TV te volgen. De Franse TV zendt de etappes integraal uit. Hier begint men vanaf de start doorgaans op France 3 Provence en zo rond kwart voor
drie neemt France 2 de uitzending dan over. Vooral van de 'punaise-etappe' ('t waren geloof ik kopspijkers) heb ik volop genoten. Natuurlijk niet vanwege die 'punaises',
maar vanwege de spanning en omdat ik Luis Leon Sanchez vanwege het vele werk dat hij verrichtte, de etappewinst van harte gunde!
De Mistral is inmiddels gaan liggen en dus kan er weer gefietst worden. Ik zat vandaag dus met het 'luxe-probleem' fietsen of de Pyreneeën-etappe bekijken. Of beide
natuurlijk. Ik koos voor de laatste optie en ben daarom vanmorgen al vroeg vertrokken. Bovendien zou de temperatuur hier vanmiddag op gaan lopen tot een graad of 34!
Dan is 'vroeg op pad' sowieso het devies. Gisteravond heb ik daarom de banden al vast op spanning gebracht, de sportdranken klaargezet, de voeding voor onderweg bij
elkaar gezocht etc. etc. Ik wilde een rit langs/door diverse dorpjes aan weerszijden van de D900 gaan maken en uiterlijk rond midi (het middaguur) weer terug zijn, omdat
de renners in de Tour al om 11:20 uur zouden starten.
Het was nog aangenaam fris, toen ik ruim voor half acht vertrok. Eerst ben ik 'buitenom' naar Maubec-Le Village gereden. Toen ik de D2 op reed, hing er een
heteluchtballon boven het Plateau de Vaucluse. Dat betekent dat er weinig wind staat. Mooi zo! Ik behoefde gelukkig maar enige tientallen meters over de altijd drukke D2
te rijden, want vrijwel meteen komt de afslag richting Maubec en Oppède. Daarna was het zo vroeg nog heerlijk rustig op de wegen en kon ik genieten van het mooie weer,
het fraaie landschap en van die rust.
De Luberon, Maubec-Le Vieux Village en de wijngaarden, in de vroege ochtendzon:
Een stukje voorbij Maubec-Le Village sla ik rechtsaf richting Oppède-le-Vieux. Bij Le Souleyan begint de weg 'gemeen' te stijgen, zeker als je nog maar een paar km
op de fiets zit. Ik was kort daarvoor al naar het kleine blad gegaan, dus behoefde ik alleen maar 'iets' terug te schakelen. Ik klim door tot in het dorpje en rijd daarna een dikke
100 m terug voor een foto. Hierna keer ik terug naar het dorpje.
Oppède-le-Vieux ligt tegen het Luberon-gebergte 'geplakt':
De uitbater van het caféetje op de hoek is z'n terras aan het schoonvegen. We groeten elkaar. Vervolgens gaat het in volle vaart naar beneden. De neus van een 'dikke'
Mercedes, die onverwacht uit een uitrit tevoorschijn komt, kan ik gelukkig bijtijds ontwijken! Na deze afdaling gaat het over geaccidenteerd terrein richting Ménerbes. Ja, dat
bevalt mij wel, die rust zo 's ochtends vroeg. Op een paar jakkerende 'lokalo's' na, is er verder geen verkeer. Ik besluit om niet om Ménerbes heen te rijden, doch naar het
dorpje te klimmen. 't Zal ook daar nog wel rustig zijn.
In Ménerbes (waar het leven goed is):
Na de afdeling vanuit het dorpje, maak ik nog even een foto en dan kan de klim naar het volgende dorpje, Lacoste, beginnen.
Ménerbes, als ik na de afdaling achterom kijk:
Het is wel eerst zo'n 5 km klimmen, alvorens je al dalend Lacoste binnenrijdt. Ook hier is het nog erg rustig. De afdaling vanuit Lacoste verloopt over een 'biljartlaken'.
Even buiten Lacoste heb je een fraaie blik op dit dorpje met de ruïne van het kasteel van Marquis de Sade.
Kersenboomgaard, Lacoste en het (bijna) 'strak blauw' van de Provençaalse hemel:
Om in Bonnieux te komen, moet er opnieuw geklommen worden. Zoals wellicht bekend, is dit stadje bijna 'verticaal' tegen de Luberon gebouwd. De weg slingert zich
al klimmend door Bonnieux, alvorens je met de laatste paar bochten op het hoogste punt in de D36 aankomt. Je hebt het stadje dan al weer verlaten.
De Provence bij Bonnieux, met de Mont Ventoux op de achtergrond:
Bonnieux, gezien vanuit het zuiden:
Ik rijd nog een stuk verder, richting Lourmarin, hetgeen dalen betekent. Als ik op de weg Apt-Lourmarin aankom, sla ik linksaf en begin ik aan de klim naar de Col du Pointu.
Voor mij rijdt een fietser, blauw shirt, toeclips en hij slingert een beetje. Hij heeft het kennelijk nog al moeilijk ('s middags zou ik een veel bekendere 'fietser' op TV zien die
het helaas ook erg moeilijk kreeg...). Als ik deze fietser passeer, zie ik dat hij de ketting al op het grootste kransje heeft liggen. Hij rijdt met een 'triple' en heeft voor
de ketting op het middenblad liggen. Tsja, waarvoor heb je dan eigenlijk het kleine blad? Als ik hem groet, kan het hij nog net opbrengen om ook iets van een groet te mompelen.
In één van de bochten komt een auto (met Belgisch kenteken) mij tegemoet. De bestuurder rijdt òf te hard, òf schat de bocht verkeerd in. Hij moet in elk geval 'in de remmen'
en begint te slippen. Gelukkig weet hij de boel onder controle te houden, doch het gebeurt wel vlak voor m'n neus en dus slaat mij de schrik om het hart! Op de col stop ik
maar even om bij te komen van de schrik, een foto te maken en een banaan op te peuzelen.
Op de Col du Pointu (499 m):
Als ik aan de afdeling richting Apt begin, krijg ik meteen een schitterend panorama van de omgeving voorgeschoteld. Een paar km lager pak ik een stukje van de fietsroute
Forcalquier-Cavaillon. Over een erg hobbelig opgelapt en ongenummerd weggetje gaat het terug richting Bonnieux. Gelukkig duurt deze 'ellende' niet al te lang en kan ik de
rest van de route over een goed wegdek verder dalen. Aan de westelijke horizon zie ik een dikke, vette inversie waar de 'troep' die wij gezamelijk produceren zich in verzameld
heeft. Wellicht kan de zon (een deel) van die inversie nog opruimen. In het laag gelegen deel van Bonnieux zoek ik mijn weg richting de Pont Julien en zet ik de afdaling voort.
Bij deze brug maakt de nieuwe weg een bocht en stop ik na de nieuwe brug over het riviertje de Calavon even voor het schieten van een fotootje.
De Pont Julien over de Calavon (bij de D149):
Hierna steek ik de D900 (v/h N100) over en klim ik geleidelijk aan naar het 'oker-stadje' Roussillon. Ik ken deze route nog niet en tot mijn genoegen komt ik 'gunstig' in het stadje uit,
waardoor ik besluit even verder het 'toeristentrekkertje' binnen te rijden voor het maken van een leuke foto. Ik moet hier onmiddelijk aan 'Gastheerg' denken, want hier word je
inderdaad 'gek'. Het wemelt er van de, hoofdzakelijk Aziatische, toeristen. Ze lopen kris-kras over de weg, de omgeving en elkaar fotograferend. Het 'probleem' met
deze toeristen is, dat ze totaal niet reageren om mijn kreet 'attention s.v.p.', daar waar de Fransen dan netjes een stapje op zij doen. Opletten is dus de boodschap!
In Roussillon:
Maar gauw verder. Fijn dalen, richting Joucas. Omdat ik daar vorig jaar wel langs gefietst ben, maar nog nooit in het dorpje zelf ben geweest, doe ik dat deze keer wel.
Ik fiets Joucas binnen vanuit het ZO en verlaat het rustige dorpje weer aan de ZW-zijde.
Joucas, gezien vanuit het ZW:
De tijd begint te dringen i.v.m. de TV-uitzending van de Tour-etappe. Toch rijd ik nog even 'achterom' Gordes binnen. Ook een leuke klim, maar ondertussen wel een hete,
want de zon staat al een poos flink te branden. Alvorens ik de afdaling 'naar huis' inzet, maak ik nog even de 'standaardfoto' van het meest bekende stadje in dit deel van
de Provence.
Gordes:
Over de drukke D2, waar zo af en toe flink gejakkerd wordt, daal ik richting Coustellet. Daarna is het nog een paar km vals plat en kan ik toch terugkijken op een
wel enigszins 'toeristisch', maar toch leuk tochtje. Omdat alle aangedane dorpjes hoog liggen, zat er veel 'kort klimwerk' in deze rit, die toch nog goed was voor:
Afgelopen zondag stond er hier al behoorlijk wat wind en maandag en dinsdag woei er een stevige Mistral, met windstoten tot zo'n 65 km/u. Het is dan wel 'strak blauw'
en 's middags zo'n 27 graden, maar die wind hè. Trouwe lezers van mijn verslagjes weten al dat ik dan niet op de fiets spring. Daardoor was ik wel in de gelegenheid uitgebreid
de Tour-etappes op TV te volgen. De Franse TV zendt de etappes integraal uit. Hier begint men vanaf de start doorgaans op France 3 Provence en zo rond kwart voor
drie neemt France 2 de uitzending dan over. Vooral van de 'punaise-etappe' ('t waren geloof ik kopspijkers) heb ik volop genoten. Natuurlijk niet vanwege die 'punaises',
maar vanwege de spanning en omdat ik Luis Leon Sanchez vanwege het vele werk dat hij verrichtte, de etappewinst van harte gunde!
De Mistral is inmiddels gaan liggen en dus kan er weer gefietst worden. Ik zat vandaag dus met het 'luxe-probleem' fietsen of de Pyreneeën-etappe bekijken. Of beide
natuurlijk. Ik koos voor de laatste optie en ben daarom vanmorgen al vroeg vertrokken. Bovendien zou de temperatuur hier vanmiddag op gaan lopen tot een graad of 34!
Dan is 'vroeg op pad' sowieso het devies. Gisteravond heb ik daarom de banden al vast op spanning gebracht, de sportdranken klaargezet, de voeding voor onderweg bij
elkaar gezocht etc. etc. Ik wilde een rit langs/door diverse dorpjes aan weerszijden van de D900 gaan maken en uiterlijk rond midi (het middaguur) weer terug zijn, omdat
de renners in de Tour al om 11:20 uur zouden starten.
Het was nog aangenaam fris, toen ik ruim voor half acht vertrok. Eerst ben ik 'buitenom' naar Maubec-Le Village gereden. Toen ik de D2 op reed, hing er een
heteluchtballon boven het Plateau de Vaucluse. Dat betekent dat er weinig wind staat. Mooi zo! Ik behoefde gelukkig maar enige tientallen meters over de altijd drukke D2
te rijden, want vrijwel meteen komt de afslag richting Maubec en Oppède. Daarna was het zo vroeg nog heerlijk rustig op de wegen en kon ik genieten van het mooie weer,
het fraaie landschap en van die rust.
De Luberon, Maubec-Le Vieux Village en de wijngaarden, in de vroege ochtendzon:
Een stukje voorbij Maubec-Le Village sla ik rechtsaf richting Oppède-le-Vieux. Bij Le Souleyan begint de weg 'gemeen' te stijgen, zeker als je nog maar een paar km
op de fiets zit. Ik was kort daarvoor al naar het kleine blad gegaan, dus behoefde ik alleen maar 'iets' terug te schakelen. Ik klim door tot in het dorpje en rijd daarna een dikke
100 m terug voor een foto. Hierna keer ik terug naar het dorpje.
Oppède-le-Vieux ligt tegen het Luberon-gebergte 'geplakt':
De uitbater van het caféetje op de hoek is z'n terras aan het schoonvegen. We groeten elkaar. Vervolgens gaat het in volle vaart naar beneden. De neus van een 'dikke'
Mercedes, die onverwacht uit een uitrit tevoorschijn komt, kan ik gelukkig bijtijds ontwijken! Na deze afdaling gaat het over geaccidenteerd terrein richting Ménerbes. Ja, dat
bevalt mij wel, die rust zo 's ochtends vroeg. Op een paar jakkerende 'lokalo's' na, is er verder geen verkeer. Ik besluit om niet om Ménerbes heen te rijden, doch naar het
dorpje te klimmen. 't Zal ook daar nog wel rustig zijn.
In Ménerbes (waar het leven goed is):
Na de afdeling vanuit het dorpje, maak ik nog even een foto en dan kan de klim naar het volgende dorpje, Lacoste, beginnen.
Ménerbes, als ik na de afdaling achterom kijk:
Het is wel eerst zo'n 5 km klimmen, alvorens je al dalend Lacoste binnenrijdt. Ook hier is het nog erg rustig. De afdaling vanuit Lacoste verloopt over een 'biljartlaken'.
Even buiten Lacoste heb je een fraaie blik op dit dorpje met de ruïne van het kasteel van Marquis de Sade.
Kersenboomgaard, Lacoste en het (bijna) 'strak blauw' van de Provençaalse hemel:
Om in Bonnieux te komen, moet er opnieuw geklommen worden. Zoals wellicht bekend, is dit stadje bijna 'verticaal' tegen de Luberon gebouwd. De weg slingert zich
al klimmend door Bonnieux, alvorens je met de laatste paar bochten op het hoogste punt in de D36 aankomt. Je hebt het stadje dan al weer verlaten.
De Provence bij Bonnieux, met de Mont Ventoux op de achtergrond:
Bonnieux, gezien vanuit het zuiden:
Ik rijd nog een stuk verder, richting Lourmarin, hetgeen dalen betekent. Als ik op de weg Apt-Lourmarin aankom, sla ik linksaf en begin ik aan de klim naar de Col du Pointu.
Voor mij rijdt een fietser, blauw shirt, toeclips en hij slingert een beetje. Hij heeft het kennelijk nog al moeilijk ('s middags zou ik een veel bekendere 'fietser' op TV zien die
het helaas ook erg moeilijk kreeg...). Als ik deze fietser passeer, zie ik dat hij de ketting al op het grootste kransje heeft liggen. Hij rijdt met een 'triple' en heeft voor
de ketting op het middenblad liggen. Tsja, waarvoor heb je dan eigenlijk het kleine blad? Als ik hem groet, kan het hij nog net opbrengen om ook iets van een groet te mompelen.
In één van de bochten komt een auto (met Belgisch kenteken) mij tegemoet. De bestuurder rijdt òf te hard, òf schat de bocht verkeerd in. Hij moet in elk geval 'in de remmen'
en begint te slippen. Gelukkig weet hij de boel onder controle te houden, doch het gebeurt wel vlak voor m'n neus en dus slaat mij de schrik om het hart! Op de col stop ik
maar even om bij te komen van de schrik, een foto te maken en een banaan op te peuzelen.
Op de Col du Pointu (499 m):
Als ik aan de afdeling richting Apt begin, krijg ik meteen een schitterend panorama van de omgeving voorgeschoteld. Een paar km lager pak ik een stukje van de fietsroute
Forcalquier-Cavaillon. Over een erg hobbelig opgelapt en ongenummerd weggetje gaat het terug richting Bonnieux. Gelukkig duurt deze 'ellende' niet al te lang en kan ik de
rest van de route over een goed wegdek verder dalen. Aan de westelijke horizon zie ik een dikke, vette inversie waar de 'troep' die wij gezamelijk produceren zich in verzameld
heeft. Wellicht kan de zon (een deel) van die inversie nog opruimen. In het laag gelegen deel van Bonnieux zoek ik mijn weg richting de Pont Julien en zet ik de afdaling voort.
Bij deze brug maakt de nieuwe weg een bocht en stop ik na de nieuwe brug over het riviertje de Calavon even voor het schieten van een fotootje.
De Pont Julien over de Calavon (bij de D149):
Hierna steek ik de D900 (v/h N100) over en klim ik geleidelijk aan naar het 'oker-stadje' Roussillon. Ik ken deze route nog niet en tot mijn genoegen komt ik 'gunstig' in het stadje uit,
waardoor ik besluit even verder het 'toeristentrekkertje' binnen te rijden voor het maken van een leuke foto. Ik moet hier onmiddelijk aan 'Gastheerg' denken, want hier word je
inderdaad 'gek'. Het wemelt er van de, hoofdzakelijk Aziatische, toeristen. Ze lopen kris-kras over de weg, de omgeving en elkaar fotograferend. Het 'probleem' met
deze toeristen is, dat ze totaal niet reageren om mijn kreet 'attention s.v.p.', daar waar de Fransen dan netjes een stapje op zij doen. Opletten is dus de boodschap!
In Roussillon:
Maar gauw verder. Fijn dalen, richting Joucas. Omdat ik daar vorig jaar wel langs gefietst ben, maar nog nooit in het dorpje zelf ben geweest, doe ik dat deze keer wel.
Ik fiets Joucas binnen vanuit het ZO en verlaat het rustige dorpje weer aan de ZW-zijde.
Joucas, gezien vanuit het ZW:
De tijd begint te dringen i.v.m. de TV-uitzending van de Tour-etappe. Toch rijd ik nog even 'achterom' Gordes binnen. Ook een leuke klim, maar ondertussen wel een hete,
want de zon staat al een poos flink te branden. Alvorens ik de afdaling 'naar huis' inzet, maak ik nog even de 'standaardfoto' van het meest bekende stadje in dit deel van
de Provence.
Gordes:
Over de drukke D2, waar zo af en toe flink gejakkerd wordt, daal ik richting Coustellet. Daarna is het nog een paar km vals plat en kan ik toch terugkijken op een
wel enigszins 'toeristisch', maar toch leuk tochtje. Omdat alle aangedane dorpjes hoog liggen, zat er veel 'kort klimwerk' in deze rit, die toch nog goed was voor:
60 x Ventoux
-
DeletedUser01
- Forum-lid
- Berichten: 3500
- Lid geworden op: 30 nov 2008 14:11
Mooie beelden, legrimpeur!
-
Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Le Grimpeur
19 jul 2012 17:42
Dank je! Ik ben er zelf ook wel tevreden overwalterg schreef:Mooie beelden, legrimpeur!
!60 x Ventoux
jsprbcn
19 jul 2012 18:34
Net 70Km gefietst en het was best warm...
Distance: 70,44 km
Time: 2:33:20
Avg Speed: 27,6 km/h
Elevation Gain: 622 m
Calories: 1.837 C
Avg Temperature: 34,1 °C
http://connect.garmin.com/activity/200818168" onclick="window.open(this.href);return false;
Distance: 70,44 km
Time: 2:33:20
Avg Speed: 27,6 km/h
Elevation Gain: 622 m
Calories: 1.837 C
Avg Temperature: 34,1 °C
http://connect.garmin.com/activity/200818168" onclick="window.open(this.href);return false;
-
DeletedUser01
- Forum-lid
- Berichten: 3500
- Lid geworden op: 30 nov 2008 14:11
Voor de tweede keer deze week langs het Zuidlaardermeer.
De Schotse Hooglanders zoeken beschutting onder de hoogspanningsmasten voor de harde westenwind.
De Schotse Hooglanders zoeken beschutting onder de hoogspanningsmasten voor de harde westenwind.
jsprbcn
20 jul 2012 12:06
Vandaag een sessie op de fixed gear gedaan. Lekker door knallen!
Distance: 70,00 km
Time: 2:31:07
Avg Speed: 27,8 km/h
Elevation gain: 517 m
Calories: 1.606 C
Avg temperature: 27,3 °C
Gear: 48/15 Fixed
http://connect.garmin.com/activity/201102086" onclick="window.open(this.href);return false;
Distance: 70,00 km
Time: 2:31:07
Avg Speed: 27,8 km/h
Elevation gain: 517 m
Calories: 1.606 C
Avg temperature: 27,3 °C
Gear: 48/15 Fixed
http://connect.garmin.com/activity/201102086" onclick="window.open(this.href);return false;
rene
20 jul 2012 19:37
Vandaag Friesland ; vlak , wind het lijkt dus Zeeland wel alleen zijn er hier meer zoetwater sloten/ vaarten. Dus op pad vanuit Appelscha richting Drachten .. Wind op de kop en nog een spat regen met 14 graden tijdens de bui. Na Drachten hebben we veel dorpen gezien, zelfs 1 zonder huis zo leek het wel ( Bontebok ) .. Het was in ieder geval op weg naar het heilige ijs , of zou het er nog niet liggen?
Mijn zoon wilde dus Thialf zien , maar helaas geen teken van leven bij de ingang. Daarom maar achterom gereden waar er 2 mannen stonden te praten bij de werkplaats achter het stadion. Op de vraag wat we kwamen doen , uitgelegd waar we vandaan kwamen en dat we het heilige ijs wilde zien ... kregen we een uitgebreide rondleiding !! Helaas was het ijs er nog niet op de 400 mtr baan , maar wel op de shorttrack baan. Nogmaals dank aan de beste man voor de prachtige tour !
Na 7 km rijden komen we in Wolvega waar we de lunch nemen in de zon op een terras ( niet zuid Frankrijk ). Na de lunch weer terug via een omweg aangezien er slecht stond aangegeven dat er werkzaamheden waren. Dus omgedraaid en ipv de route via Oosterwolde de route langst Elsloo genomen.
Al met al toch 115km @ 28/u ... Beentjes moe van zowel mij als mijn zoon... Nu een lekker bakkie !
Mijn zoon wilde dus Thialf zien , maar helaas geen teken van leven bij de ingang. Daarom maar achterom gereden waar er 2 mannen stonden te praten bij de werkplaats achter het stadion. Op de vraag wat we kwamen doen , uitgelegd waar we vandaan kwamen en dat we het heilige ijs wilde zien ... kregen we een uitgebreide rondleiding !! Helaas was het ijs er nog niet op de 400 mtr baan , maar wel op de shorttrack baan. Nogmaals dank aan de beste man voor de prachtige tour !
Na 7 km rijden komen we in Wolvega waar we de lunch nemen in de zon op een terras ( niet zuid Frankrijk ). Na de lunch weer terug via een omweg aangezien er slecht stond aangegeven dat er werkzaamheden waren. Dus omgedraaid en ipv de route via Oosterwolde de route langst Elsloo genomen.
Al met al toch 115km @ 28/u ... Beentjes moe van zowel mij als mijn zoon... Nu een lekker bakkie !
Life is too short for not riding tubulars..euhhh tubeless
ponsteen
20 jul 2012 20:59
Yes, mijn doel voor dit jaar, en vorig jaar geloof ik, eindelijk gehaald. 200 km op de fiets. Tot nu toe bleef ik tussen de 150 en 160 steken. Utrecht Rhenen (stukje trein) richting Arnhem, grote slinger over de Veluwe, Veenendaal, Soesterberg en weer naar huis via Maartensdijk. Rhenen Rhenen was geloof ik de Bultentocht. Helemaal kapot en vreselijk moeilijk om met de vermoeidheid te fietsen de laatste 40 km. Onderweg afleiding van twee vrienden, veel heuvel- en plaatsnaamsprintjes. Leuke dag. Komend weekend krijg je mij niet meer op de fiets! Meilpaaltje toch. Heel trots.