Wielrenners in de Media (Geenstijl)

[Martin78]

In Nederland ook hoor afrit13

[rondje]

Ik vind het een lastig filmpje. Ja je komt veel tegen op fietspaden, maar veel van de auto's staan met hun alarmlichten aan. Dus zijn of aan het lossen of iets anders aan het doen dat ze zo weer weg moeten. Als ze dan op die plek moeten zijn kunnen ze moeilijk midden op de weg stil staan. Ik zie eigenlijk niet bijzonder veel verschil met wat ik hier in Nederland tegenkom. Alleen dan wel minder auto's op fietspad omdat de fietspaden vaker los van de weg staan.
Vrachtwagens staan vaak net over een fietspad heen bij een kruising, anders komen ze simpelweg nooit weg. We delen de weg met zijn allen dus het is geven en nemen. Soms moet je even voorrang verlenen terwijl jij het hoort te krijgen, maar een andere keer krijg je dan weer onverwachts voorrang.

Dit is overigens ook een van de redenen waardoor ik zeg dat fietsers betere verkeersdeelnemers zijn. Moeten veel meer opletten en zien daardoor ook veel meer en erkennen gevaarlijke situaties eerder.

[Ernie C.]

Op een paar mensen die per ongeluk het fietspad blokkeren (voor vrachtwagen een noodzakelijk "kwaad") is hier niet zoveel aan de hand. Het zijn vooral vrachtauto's en werkverkeer waar meneer zich aan stoort.

De weg is nu eenmaal (gelukkig!) niet ingericht zodat vrachtauto's overal kunnen parkeren. Al ze ergens moeten gaan staan waar wel voldoende plek is moeten ze vervolgens een heel stuk met de Kooi-Aap over de openbare weg of het fietspad en dat geeft nog veel meer overlast.

Ik vind het allemaal een beetje zuur. Meneer had zijn tijd net zo goed kunnen besteden om een filmpje met positieve ervaringen te monteren. In al die km's kom je nu eenmaal veel tegen.

En als je op tijd op je werk wilt komen moet je op tijd vertrekken .

[Jans]

Ach, ik ben een andere mening toegedaan. Ik vind dat hij wel een punt heeft.
En iemand enig idee hoe het komt dan België ruim 2x zoveel verkeersdoden heeft dan Nederland? Omdat dit allemaal moet kunnen wat je in het filmpje ziet?

[rondje]

Daarvoor fiets ik te weinig in België. Maar mijn ervaring van België is dat de wegen daar een stuk slechter zijn dan hier. Daarnaast denk ik dat wij in Nederland een betere fiets infrastructuur hebben. Bijvoorbeeld meer fietspaden die los staan van de weg waardoor je dus minder vaak in aanraking kom met elkaar. En misschien omdat fietsen in Nederland toch meer in de bevolking zit. En dan heb ik het niet over racefietsen (wij zijn juist meer gehaat), maar vooral het alledaagse fietsen. Daardoor letten automobilisten ook meer op fietsers.

Wat je in het filmpje ziet zal daar niet de redenen voor zijn. Ik fietste laatst ook een rondje met mijn broer waarbij we 6keer wegwerkzaamheden tegen kwamen en dus moesten uitwijken. Dat gebeurd soms gewoon, de wegen moeten ook onderhouden/schoongehouden worden. Wat betreft de kruisingen: je zal altijd een paar eikels hebben die er even snel voor willen gaan, maar die heb je overal.

[bever]

Ach, ik ben een andere mening toegedaan. Ik vind dat hij wel een punt heeft.
En iemand enig idee hoe het komt dan België ruim 2x zoveel verkeersdoden heeft dan Nederland? Omdat dit allemaal moet kunnen wat je in het filmpje ziet?

Omdat het daar normaler wordt geacht om met drank achter het stuur te zitten ?

[Jans]

Ach, ik ben een andere mening toegedaan. Ik vind dat hij wel een punt heeft.
En iemand enig idee hoe het komt dan België ruim 2x zoveel verkeersdoden heeft dan Nederland? Omdat dit allemaal moet kunnen wat je in het filmpje ziet?

Omdat het daar normaler wordt geacht om met drank achter het stuur te zitten ?

Zou zo maar kunnen, geen idee.

[yoekel]

Die vrachtwagens moeten toch ergens stilstaan denk ik dan, die kunnen niet zomaar een parkeervakje inschuiven. Die auto's echter die allemaal maar met hun neus over het fietspad staan, gewoon "dom" rijden dus, dat vind ik wat kwalijker.

[tieky]

Ik kwam onderstaand stukje tegen van Marijn de Vries. Ik kan na haar anekdote de rest van het stuk niet serieus meer nemen. Ze heeft wel een punt, maar met haar aanleiding die ze verwoord in haar anekdote slaat ze de plank volledig mis. Het gedrag dat ze daar ten toon spreid is juist een reden voor de 'haat' richting wielrenners.

http://marijndevries.nl/asociale-wielrenners/

ASOCIALE WIELRENNERS
14310381_770427013060791_5586118123406646740_oWielrenners. Zij zijn het meest asociale volk dat op de wereld rondloopt. Of fietst, eigenlijk. In Nederland is het na een schijnbaar opzettelijke aanrijding van een clubje toerfietsers door een busje weer hot topic. Wielrenners, niet één uitgezonderd, doen alsof de weg van hen is. Rijden in veel te grote groepen veel te breeduit. Schelden en snijden schoolkinderen af. Brengen bejaarden ten val. Brullen als ze er langs willen, hebben geen geduld, nemen voorrang, kortom: lappen alles wat met fatsoen te maken heeft aan hun laars.
Stomverbaasd was ik toen ik allemaal van dit soort reacties las op het nieuwsbericht over de opzettelijke aanrijding. Naïef misschien, maar ik had op z’n minst een beetje medeleven verwacht. Medeleven met de mannen die tegen de grond smakten, en afkeer van de wanstaltige actie van de chauffeur van het busje. Maar ik vergiste me. Of beter: ik had de haat van mensen zonder racefiets tegen mensen met racefiets nog lang niet zwaar genoeg ingeschat.
Natuurlijk, die haat is mij niet onbekend. Ik heb er bijna dagelijks mee te maken. Onlangs nog: voor vrouwenfietsplatform Strongher begeleidde ik een groep van zo’n twintig vrouwen die mee deden aan een toertocht. We moesten de provinciale weg oversteken, en om dat zo veilig mogelijk te laten verlopen stapte ik het asfalt op om eventuele auto’s met een handgebaar te verzoeken even te stoppen. De eerste auto die op me af kwam, was een blauwe Audi. Ik zwaaide, maar de bestuurder minderde geen vaart. Achter me waren vrouwen aan het oversteken, ik keek snel van hen naar de naderende auto, die inmiddels het groot licht had aangedaan. Net op tijd sprong ik opzij, ik kon mijn fiets nog wegtrekken – en daar raasde de Audi voorbij.
De volgende auto naderde inmiddels. Een beetje perplex deed ik weer een stap naar voren, de straat op, en zwaaide. De automobilist duwde hard op zijn toeter, gaf extra gas, stak zijn middelvinger op en opnieuw moest ik springen om niet aangereden te worden. Bedremmeld stond ik in de berm. Natuurlijk, wij hadden geen voorrang op de provinciale weg. Maar als je er netjes om vraagt, op een rustige zondagochtend, ten behoeve van de veiligheid van twintig vrouwen… Waar komt dan toch die aan waanzin grenzende agressie vandaan?
Van dezelfde plek als de agressie van de bestuurder van het busje, vermoedelijk. Die ging nog een stap verder en reed de fietsers doodleuk écht aan. Alsof het dingen waren, in plaats van mensen, daar op die weg.
Kijk, ik begrijp de afkeer van fietsers met een krom stuur best. Er rijden nogal wat asociale groepen rond, die zich inderdaad schuldig maken aan het hierboven beschreven gedrag. Ik erger me daar ook wild aan. Ik bedoel: wil je koersen, ga dan koersen. Doe je dat niet, gedraag je dan. Het imago van fietsers stemt mij inmiddels zo verdrietig, dat ik zelf een rondrijdend charmeoffensief ben geworden. Ik groet iedereen zo vriendelijk mogelijk, sur-place net zo lang achter bejaarden/moeders met kinderen/scholieren met mobiele telefoons als nodig is en bedank bij voorzichtig passeren altijd omstandig.
Ik ben ervan overtuigd dat ik niet de enige ben die het zo doet. Dat de meeste wielrenners netjes zijn. En dat het maar een klein groepje is dat ons zo’n slechte naam geeft. Ik weet zeker dat er minstens zoveel asociale automobilisten rondrijden – zie de twee auto’s die ik op de bewuste zondagochtend tegenkwam. Stiekem hoop ik dat zo’n man een paar honderd meter verderop denkt: “Deed ik dat nou echt, net?” – en zich dan schaamt. Net zoals ik stiekem hoop dat de groepjes asociale fietsers als ze eenmaal uitgeraasd zijn ook denken: potver, dat deden we echt niet netjes. Moet dat eigenlijk wel, zo?
Maar ik vraag het me af. Want er verandert niets, sterker: de agressie neemt alleen maar toe. Hoe is dat tij toch te keren? Uiteindelijk hebben we allemaal hetzelfde doel: ons vermaken op de weg. Dat Nederland en België te vol zijn en de wegen te druk vind ik een slecht argument. We wíllen gewoon niet meer delen. Terwijl, probeer het eens. Vergeet je gemiddelde snelheid. Rem als je iemand achterop komt, lach en groet. Wedden dat er een lach en een groet terugkomen? En let maar eens op met wat voor lekker gevoel je verder fietst. Veel lekkerder dan wanneer je je hebt geërgerd aan moeten remmen, omdat die *** slome niet aan de kant wilde.
Ik denk echt dat het werkt. Langzaam, misschien. Als een stroperige olievlek. Maar het werkt: niet wijzen met het vingertje, naar die andere weggebruikers. Nee, hand in eigen boezem. Verbeter het weggebruik, begin bij jezelf.
Verschenen in cycling.be, oktober 2016

[J.Edge87]

Provinciale weg willen oversteken zonder voorrang en dit afdwingen door op de weg te gaan staan.... is die helemaal koekoek?? Je schrikt je kapot als zo'n idioot dat doet.

[rene909]

Op een provinciale weg stil gaan staan om verkeer te manen tot stoppen is inderdaad een nominatie voor een Darwinaward, of een prent voor artikel 5 waard. Op een rustige zondagochtend zouden ze dus ook gewoon kunnen wachten tot het veilig genoeg was om over te steken.
Het vreemde is nog dat ze zelf kennelijk niet over voldoende reflecterend vermogen lijkt te beschikken om, na het schrijven van deze column, in te zien dat ze hier zelf een redelijk levensgevaarlijke situatie heeft veroorzaakt.

[Ernie C.]

En sinds wanneer is je fatsoenlijk gedragen een charme-offensief? Zo rijdt ik al vanaf mijn eerste rit op de racefiets een jaar of 8 geleden, gewoon omdat ik vind dat het zo hoort.

Dit illustreert juist vooral wat er mis is met groepjes wielrenners. Meestal wordt er in zo'n groep aangenomen dat alles veiliger is als iedereen voor hen wijkt.