Vandaag gefietst in 2013
-
robbebopper
- Forum-lid HC
- Berichten: 5713
- Lid geworden op: 09 aug 2006 16:32
robbebopper
22 jul 2013 00:15
Daar was onze route te kort voor. We stoppen pas voor koffie bij tochten boven de 90km.
havana
22 jul 2013 07:27
@LeGrimpeur
Gisteren pas gelegenheid gehad je verhaal over 'den planche' te lezen. Geweldig genoten!
Gisteren pas gelegenheid gehad je verhaal over 'den planche' te lezen. Geweldig genoten!
Wat anders dan de mooie buitenlandse verhalen maar net weer thuis van een weekje Zuid-Limburg samen met een maat van me. Hij rijd pas sinds april op een racefiets dus lekker relax, voor zover mogelijk, 5 ritjes gemaakt door de heuvels. Ritjes tot 80 km met de bekende en onbekende heuvels. Einde van de week werden mijn benen ook wat zwaar en ging het klimmen ook steeds lastiger (lees overgewicht). Niet speciaal routes gevolgd maar gewoon gaan fietsen en dan zagen we wel waar we uitkwamen. Leuk weekje gehad en mooie opbouw naar een buitenlands avontuur.
Sometimes i feel like giving up...then i remember i have a lot of motherf*ckers to prove wrong
-
fredmtb-sport
- Forum-lid
- Berichten: 1764
- Lid geworden op: 11 jul 2009 14:16
- Locatie: Soest
- Contact
fredmtb-sport
22 jul 2013 22:21
Yes, kan na 7 weken en 2 dagen ook weer eens reply'en. Op 2 juni linker been gecompliceerd gebroken, met fraai stukje vakmanschap door Duitse chirurg in elkaar gezet en dan is een eerste voorzichtig ritje al een hele overwinning.
Qua km's en gemiddelde een regelrechte giller, maar was wel een klein uurtje en 16 km genieten op de huis/tuin/keuken Giant.
Zit al wel dagelijks een uur op de racefiets op de Tacx, maar dit toch anders. Weer een stapje verder richting de marathons in 2014.
Ritje op Strava http://app.strava.com/activities/69041668
Qua km's en gemiddelde een regelrechte giller, maar was wel een klein uurtje en 16 km genieten op de huis/tuin/keuken Giant.
Zit al wel dagelijks een uur op de racefiets op de Tacx, maar dit toch anders. Weer een stapje verder richting de marathons in 2014.
Ritje op Strava http://app.strava.com/activities/69041668
Met grote groepen tegenwoordig wielrennen op de openbare weg?
Zou verboden moeten worden..........
Zou verboden moeten worden..........
havana
23 jul 2013 11:01
Lekker bezig Fred. Nu niet te snel willen, want dan ben je alleen maar verder van huis.
Zelf vanmorgen weer op tijd op pad. 7:15 zat ik op de fiets. Ongelofelijk hoeveel mensen hier juist wel op het heetst van de dag fietsen. Gisteren reed ik bij 36,5 gr even met de auto naar de supermarkt en ik kwam hordes fietsers tegen. Ik snap daar niks van.
Afijn, vandaag wilde ik eens richting Nyons trekken. Dit gebied ken ik nog niet goed dus ik had in NL een mooie route voor de Garmin gemaakt:
Buis - Col de Propiac - Puymeras - Mirabel - Chateauneuf de bordette - Col de Croix - Les Pilles - Eyroles - Ste Jalle - Col d'Ey (NW) - Buis. Goed voor 78 km met 1300 hm.
De Col de Propiac in alle vroegte
Uitzicht bovenop de Col de Croix
Uitzicht vanaf de klim naar Eyroles
Mijn eerste keer Col d'Ey vanaf de NW-kant, die toch een pak minder lastig is dan vanaf de klassieke zuidkant. Het uitzicht is er niet minder om!
Zelf vanmorgen weer op tijd op pad. 7:15 zat ik op de fiets. Ongelofelijk hoeveel mensen hier juist wel op het heetst van de dag fietsen. Gisteren reed ik bij 36,5 gr even met de auto naar de supermarkt en ik kwam hordes fietsers tegen. Ik snap daar niks van.
Afijn, vandaag wilde ik eens richting Nyons trekken. Dit gebied ken ik nog niet goed dus ik had in NL een mooie route voor de Garmin gemaakt:
Buis - Col de Propiac - Puymeras - Mirabel - Chateauneuf de bordette - Col de Croix - Les Pilles - Eyroles - Ste Jalle - Col d'Ey (NW) - Buis. Goed voor 78 km met 1300 hm.
De Col de Propiac in alle vroegte
Uitzicht bovenop de Col de Croix
Uitzicht vanaf de klim naar Eyroles
Mijn eerste keer Col d'Ey vanaf de NW-kant, die toch een pak minder lastig is dan vanaf de klassieke zuidkant. Het uitzicht is er niet minder om!
Laatst gewijzigd door havana op 23 jul 2013 12:33, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Le Grimpeur
23 jul 2013 12:05
Een stukje Route des Crêtes:
Gistermorgen ben ik al om zes uur opgestaan, omdat ik een beetje bijtijds op de fiets wilde stappen. Toen ik de radio aanzette, hoorde ik dat Marcel Kittel zijn doelstellingen voor de zojuist afgelopen Tour de France gerealiseerd had: de eerste gele trui in deze Tour 'pakken' en de laatste rit winnen. Even later vertelde Élodie Callac van Météo France ons dat ...aujourd'hui sera la journée la plus chaude de la semaine... (vandaag wordt de warmste dag van de week). Een reden temeer om niet al te laat te vertrekken. Maar ik ben een 'trage starter', dus snel 'aan de slag'. Eerst maar even aan het 'ontbijt' beginnen: een bak muesli, dan een bak pasta (fusilli bolognaise), twee rijsttoetjes en een nectarine, plus twee glazen thee. M'n vrouw vraagt dan vaak, als ze ziet hoe ik dat op de vroege ochtend allemaal probeer weg te werken: 'stampertje?' Enfin, na alle andere voorbereidingen lukt het mij dan toch om om tien voor acht weg te rijden. De rit gaat van Masevaux richting Sentheim. Eerst over een licht aflopende weg, in de schaduw van de heuvels bij Masevaux, naar Lauw. Vlak voor Lauw draait de weg naar links en rijd ik in de zon. Bij het verlaten van Lauw neem ik de fietsroute Les Berges de la Doller, waardoor ik veilig achter een vangrail rijd en wat later zelfs een heel stuk van de doorgaande weg verwijderd ben. Zo 'tuf' ik ook achter het centrum van Sentheim langs en kom pas weer op de drukke hoofdweg bij het verlaten van dit dorpje. Net even voorbij Sentheim ga ik linksaf de D35 op, richting Burbach-le-Bas. Deze weg is gelukkig minder druk. Bij het binnenrijden van Burbach loopt een man zijn hond uit te laten. We groeten elkaar ongeveer gelijktijdig.
(Noot: in Frankrijk, zeker op het 'platte land' en in de dorpjes, is het gelukkig nog de gewoonte dat men elkaar groet...).
Bij het binnenrijden van Burbach ga je rechtsaf als je de D35 wilt blijven volgen. Ik schakel ook meteen naar het binnenblad, want er volgt een côte. In een landelijke omgeving van weilanden en bosschages klim ik rustig naar 473 m. Het is nu al warm. Ik heb een mooi zicht op de zuidelijke uitlopers van de Vogezen. Na de afdaling, zie ik in een weiland met een handvol koeien ook vier ooievaars fourageren (het is hier de streek van de ooievaars). De haag op de achtergrond vormt een prima decor voor een mooie plaat. Ik stop, pak de camera en net als ik wil gaan fotograferen, vliegt één van de ooievaars op. De rest volgt dan uiteraard. Ze strijken in een weiland een stukje verderop weer neer. Met de camera in de hand fiets ik er heen. Het lukt mij om drie van hen in beeld te krijgen (compleet met elektriciteitsleiding
). De bedoelde plaat met de koeien er bij was waarschijnlijk leuker geweest... In de verte doemen in de heiige lucht de contouren op van wat hier la Forêt Noire (het Zwarte Woud, aan de overzijde van de Rijn) genoemd wordt.
Fouragerende ooievaars bij Leimbach:
De rit gaat verder naar Vieux-Thann, waar ik een bordje zie met de tekst Cernay par canal. Aangezien ik naar Cernay wil, lijkt mij dat een prima route om de verkeersdrukte te vermijden. Over een uitstekend en rustig fietspad gaand, kom ik in Cernay achter de camping uit. Op die camping is, zo te zien, nog 'plek zat'. Ik verlaat de fietsroute en 'worstel' mij door een stukje van het centrum van Cernay (inclusief déviation), om uiteindelijk op de D5 richting Uffholz uit te komen. Daar, in Uffholz, begint de bekende Route des Crêtes en voor mij beginnen daar de 21 km naar Le Grand Ballon. Gelukkig kom ik al snel in de schaduw van het bos te rijden, want het is benauwd warm en steil is het ook (of komt dat door de warmte?). Na een poosje klimmen stuift mij een gesoigneerde renner voorbij. Hij heeft nog wel tijd om te groeten, maar staand op de pedalen 'vliegt' hij op z'n 'wedstrijdpignon' als een raket omhoog. Op een manier waarop je Thomas Voeckler ook wel eens ziet demarreren... Ik ga maar rustig in mijn 'seniorentempo' verder, daar heb ik mijn handen al aan vol. Als er 'eindelijk' een wat vlakkere bocht volgt, kan ik gelukkig wat drinken. Een stukje verder volgt er zowaar nog een kleine afdaling. Je passeert op dit deel van de klim de Col de Herrenfluh (855 m) en de Col du Silberloch (906 m). De eerstgenoemde is niet herkenbaar, nog aan de weg, nog aan een bord. De tweede is volgens mij ook niet gemarkeerd, maar moet volgens de kaart liggen bij het oorlogsmonument en de erebegraafplaats van Le Vieil Armand (Hartmannswillerkopf). Op een groot bord langs de weg lees ik dat hier in de eerste wereldoorlog 30.000 soldaten gesneuveld zijn. Een eind van de weg zie je tussen de bomen door het grote witte kruis op Le Vieil Armand. Mijn gedachten dwalen even af naar de zinloze ellende van deze trieste offers...
Nog een stukje vals plat en ik verlaat het bos. Nu volgt er een mooi open landschap, waar je een goed zicht op de omgeving hebt. Het gaat richting Col Amic (825 m) even flink naar beneden.
De zuidelijke Vogezen tussen Le Vieil Armand en de Col Amic met de Grand Ballon duidelijk herkenbaar (foto van 17 juli jl.):
Vanaf de Col Amic klim ik weer een stuk door het bos. Dit is voor mij inmiddels bekend terrein, want een dag of wat geleden kwam in vanuit Willer-sur-Thur uit op genoemde col. Zo'n drie kilometer voor de top, bij de Ferme-auberge du Grand Ballon, verlaat ik het bos weer en kom ik in een open landschap met mooie, maar wel heiige vergezichten. Net als de vorige keer, waait er hier nu een fris briesje, waardoor de laatste kilometers (8,8%, 7,3% en 8%) toch relatief 'makkelijk' verlopen. Ik stop niet op de col, maar zet meteen de vrij steile afdaling richting Le Markstein in. Na 1,5 km vlakt de afdaling sterk af en de rest van de rit over de Route des Crêtes verloopt min of meer 'vlak'. Je krijgt steeds meer van de omgeving te zien en vlak voor Le Markstein schiet ik even een plaatje van de heuvels en vallei met dorpjes in het zuidwesten.
De zuidelijke Vogezen, gezien vanaf de Route des Crêtes bij Le Markstein:
Op Le Markstein (een wintersportgebied) zoek ik een plekje in de schaduw om de verbruikte energie weer aan te vullen met een banaan, een appel, twee fruitrepen, wat gelletjes en een aantal ferme slokken sportdrank. Ondertussen neem ik de omgeving een beetje in mij op.
Op Le Markstein:
Na deze korte pauze keer ik om en rijd ik rustig terug richting Le Grand Ballon. Bij Le Haag, vanwaar een voetpad naar de 'kegel' voert, begint ook de klim naar de col. 't Is te doen, deze korte klim. Op de col stop ik nu wel even, om nog een beetje te eten en te drinken en daarna suis ik naar beneden en pak ik op de Col Amic de weg naar Willer-sur-Thur. Daarna fiets ik over fietsroute VV33 helemaal door tot in Thann. Vanaf Bitschwiller-lès-Thann loopt het fietspad een stuk parallel aan het riviertje. Leuke omgeving om te fietsen. In Thann, waar een digitale thermometer 34 graden aanwijst, verlaat ik de fietsroute, manoeuvreer ik mijzelf door een stukje centrum, steek de N66 over en klim ik door Leimbach richting Roderen. Daar begint dan weer het klimmetje over dezelfde côte waar ik op de heenweg ook over ben gekomen. 't Is er nu, veel in de zon rijdend, 'bloedheet' en ik ben dan ook blij dat ik de top snel achter mij kan laten. In Sentheim zoek ik de fietsroute VV23 weer op en probeer nog een beetje tempo te maken, want ik heb het nu wel zo ongeveer gehad met die hitte! Boven het reliëf heb ik de hele tijd al flink opbollende cumuli gezien, maar richting Masevaux was er geen wolk te bekennen. Daarom verbaast het mij dat ik, vlak voor ik bij de camping arriveer, natte plekken op de weg zie en ook het prima geasfalteerde pad op de camping is hier en daar nat. 'Heeft het hier geregend?', vraag ik aan mijn vrouw? Inderdaad, het heeft ongeveer een kwartiertje geregend. Heb ik geluk gehad, geen druppel gezien! De teller is intussen gestopt bij 103 km..
Mijn overbuurman, die van de tricycle, is vandaag op z'n ligfiets heen-en-weer naar huis geweest om de post te halen, voor een medische controle en om zijn voorraad medicijnen aan te vullen. De 'oude baas' heeft hier ook 100 km voor 'moeten' fietsen, maar hij doet het nog graag.
Gistermorgen ben ik al om zes uur opgestaan, omdat ik een beetje bijtijds op de fiets wilde stappen. Toen ik de radio aanzette, hoorde ik dat Marcel Kittel zijn doelstellingen voor de zojuist afgelopen Tour de France gerealiseerd had: de eerste gele trui in deze Tour 'pakken' en de laatste rit winnen. Even later vertelde Élodie Callac van Météo France ons dat ...aujourd'hui sera la journée la plus chaude de la semaine... (vandaag wordt de warmste dag van de week). Een reden temeer om niet al te laat te vertrekken. Maar ik ben een 'trage starter', dus snel 'aan de slag'. Eerst maar even aan het 'ontbijt' beginnen: een bak muesli, dan een bak pasta (fusilli bolognaise), twee rijsttoetjes en een nectarine, plus twee glazen thee. M'n vrouw vraagt dan vaak, als ze ziet hoe ik dat op de vroege ochtend allemaal probeer weg te werken: 'stampertje?' Enfin, na alle andere voorbereidingen lukt het mij dan toch om om tien voor acht weg te rijden. De rit gaat van Masevaux richting Sentheim. Eerst over een licht aflopende weg, in de schaduw van de heuvels bij Masevaux, naar Lauw. Vlak voor Lauw draait de weg naar links en rijd ik in de zon. Bij het verlaten van Lauw neem ik de fietsroute Les Berges de la Doller, waardoor ik veilig achter een vangrail rijd en wat later zelfs een heel stuk van de doorgaande weg verwijderd ben. Zo 'tuf' ik ook achter het centrum van Sentheim langs en kom pas weer op de drukke hoofdweg bij het verlaten van dit dorpje. Net even voorbij Sentheim ga ik linksaf de D35 op, richting Burbach-le-Bas. Deze weg is gelukkig minder druk. Bij het binnenrijden van Burbach loopt een man zijn hond uit te laten. We groeten elkaar ongeveer gelijktijdig.
(Noot: in Frankrijk, zeker op het 'platte land' en in de dorpjes, is het gelukkig nog de gewoonte dat men elkaar groet...).
Bij het binnenrijden van Burbach ga je rechtsaf als je de D35 wilt blijven volgen. Ik schakel ook meteen naar het binnenblad, want er volgt een côte. In een landelijke omgeving van weilanden en bosschages klim ik rustig naar 473 m. Het is nu al warm. Ik heb een mooi zicht op de zuidelijke uitlopers van de Vogezen. Na de afdaling, zie ik in een weiland met een handvol koeien ook vier ooievaars fourageren (het is hier de streek van de ooievaars). De haag op de achtergrond vormt een prima decor voor een mooie plaat. Ik stop, pak de camera en net als ik wil gaan fotograferen, vliegt één van de ooievaars op. De rest volgt dan uiteraard. Ze strijken in een weiland een stukje verderop weer neer. Met de camera in de hand fiets ik er heen. Het lukt mij om drie van hen in beeld te krijgen (compleet met elektriciteitsleiding
). De bedoelde plaat met de koeien er bij was waarschijnlijk leuker geweest... In de verte doemen in de heiige lucht de contouren op van wat hier la Forêt Noire (het Zwarte Woud, aan de overzijde van de Rijn) genoemd wordt.Fouragerende ooievaars bij Leimbach:
De rit gaat verder naar Vieux-Thann, waar ik een bordje zie met de tekst Cernay par canal. Aangezien ik naar Cernay wil, lijkt mij dat een prima route om de verkeersdrukte te vermijden. Over een uitstekend en rustig fietspad gaand, kom ik in Cernay achter de camping uit. Op die camping is, zo te zien, nog 'plek zat'. Ik verlaat de fietsroute en 'worstel' mij door een stukje van het centrum van Cernay (inclusief déviation), om uiteindelijk op de D5 richting Uffholz uit te komen. Daar, in Uffholz, begint de bekende Route des Crêtes en voor mij beginnen daar de 21 km naar Le Grand Ballon. Gelukkig kom ik al snel in de schaduw van het bos te rijden, want het is benauwd warm en steil is het ook (of komt dat door de warmte?). Na een poosje klimmen stuift mij een gesoigneerde renner voorbij. Hij heeft nog wel tijd om te groeten, maar staand op de pedalen 'vliegt' hij op z'n 'wedstrijdpignon' als een raket omhoog. Op een manier waarop je Thomas Voeckler ook wel eens ziet demarreren... Ik ga maar rustig in mijn 'seniorentempo' verder, daar heb ik mijn handen al aan vol. Als er 'eindelijk' een wat vlakkere bocht volgt, kan ik gelukkig wat drinken. Een stukje verder volgt er zowaar nog een kleine afdaling. Je passeert op dit deel van de klim de Col de Herrenfluh (855 m) en de Col du Silberloch (906 m). De eerstgenoemde is niet herkenbaar, nog aan de weg, nog aan een bord. De tweede is volgens mij ook niet gemarkeerd, maar moet volgens de kaart liggen bij het oorlogsmonument en de erebegraafplaats van Le Vieil Armand (Hartmannswillerkopf). Op een groot bord langs de weg lees ik dat hier in de eerste wereldoorlog 30.000 soldaten gesneuveld zijn. Een eind van de weg zie je tussen de bomen door het grote witte kruis op Le Vieil Armand. Mijn gedachten dwalen even af naar de zinloze ellende van deze trieste offers...
Nog een stukje vals plat en ik verlaat het bos. Nu volgt er een mooi open landschap, waar je een goed zicht op de omgeving hebt. Het gaat richting Col Amic (825 m) even flink naar beneden.
De zuidelijke Vogezen tussen Le Vieil Armand en de Col Amic met de Grand Ballon duidelijk herkenbaar (foto van 17 juli jl.):
Vanaf de Col Amic klim ik weer een stuk door het bos. Dit is voor mij inmiddels bekend terrein, want een dag of wat geleden kwam in vanuit Willer-sur-Thur uit op genoemde col. Zo'n drie kilometer voor de top, bij de Ferme-auberge du Grand Ballon, verlaat ik het bos weer en kom ik in een open landschap met mooie, maar wel heiige vergezichten. Net als de vorige keer, waait er hier nu een fris briesje, waardoor de laatste kilometers (8,8%, 7,3% en 8%) toch relatief 'makkelijk' verlopen. Ik stop niet op de col, maar zet meteen de vrij steile afdaling richting Le Markstein in. Na 1,5 km vlakt de afdaling sterk af en de rest van de rit over de Route des Crêtes verloopt min of meer 'vlak'. Je krijgt steeds meer van de omgeving te zien en vlak voor Le Markstein schiet ik even een plaatje van de heuvels en vallei met dorpjes in het zuidwesten.
De zuidelijke Vogezen, gezien vanaf de Route des Crêtes bij Le Markstein:
Op Le Markstein (een wintersportgebied) zoek ik een plekje in de schaduw om de verbruikte energie weer aan te vullen met een banaan, een appel, twee fruitrepen, wat gelletjes en een aantal ferme slokken sportdrank. Ondertussen neem ik de omgeving een beetje in mij op.
Op Le Markstein:
Na deze korte pauze keer ik om en rijd ik rustig terug richting Le Grand Ballon. Bij Le Haag, vanwaar een voetpad naar de 'kegel' voert, begint ook de klim naar de col. 't Is te doen, deze korte klim. Op de col stop ik nu wel even, om nog een beetje te eten en te drinken en daarna suis ik naar beneden en pak ik op de Col Amic de weg naar Willer-sur-Thur. Daarna fiets ik over fietsroute VV33 helemaal door tot in Thann. Vanaf Bitschwiller-lès-Thann loopt het fietspad een stuk parallel aan het riviertje. Leuke omgeving om te fietsen. In Thann, waar een digitale thermometer 34 graden aanwijst, verlaat ik de fietsroute, manoeuvreer ik mijzelf door een stukje centrum, steek de N66 over en klim ik door Leimbach richting Roderen. Daar begint dan weer het klimmetje over dezelfde côte waar ik op de heenweg ook over ben gekomen. 't Is er nu, veel in de zon rijdend, 'bloedheet' en ik ben dan ook blij dat ik de top snel achter mij kan laten. In Sentheim zoek ik de fietsroute VV23 weer op en probeer nog een beetje tempo te maken, want ik heb het nu wel zo ongeveer gehad met die hitte! Boven het reliëf heb ik de hele tijd al flink opbollende cumuli gezien, maar richting Masevaux was er geen wolk te bekennen. Daarom verbaast het mij dat ik, vlak voor ik bij de camping arriveer, natte plekken op de weg zie en ook het prima geasfalteerde pad op de camping is hier en daar nat. 'Heeft het hier geregend?', vraag ik aan mijn vrouw? Inderdaad, het heeft ongeveer een kwartiertje geregend. Heb ik geluk gehad, geen druppel gezien! De teller is intussen gestopt bij 103 km..
Mijn overbuurman, die van de tricycle, is vandaag op z'n ligfiets heen-en-weer naar huis geweest om de post te halen, voor een medische controle en om zijn voorraad medicijnen aan te vullen. De 'oude baas' heeft hier ook 100 km voor 'moeten' fietsen, maar hij doet het nog graag.
Laatst gewijzigd door Le Grimpeur op 25 jul 2013 22:26, 2 keer totaal gewijzigd.
60 x Ventoux
-
Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Le Grimpeur
23 jul 2013 12:10
Dank je! Ja, 't is hier ook best 'lastig' om je 'internetzaken' bij te houden. Vaak laat de techniek te wensen over (vandaag werkt het weer eens goed) en moet je ook nog de tijd weten te vinden. Je bent per slot van rekening ook nog 'een beetje'havana schreef:@LeGrimpeur
Gisteren pas gelegenheid gehad je verhaal over 'den planche' te lezen. Geweldig genoten!
met vakantie!Mooie plaatjes weer daar uit de Provence (en heel herkenbaar, voor mij althans!). Geniet er nog maar flink van!
60 x Ventoux
-
Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Le Grimpeur
23 jul 2013 12:13
Doet mij goed dat te lezen Fred! Ook ik wens je natuurlijk een zo vlot mogelijke terugkeer naar je 'oude niveau'!fredmtb-sport schreef:...maar was wel een klein uurtje en 16 km genieten op de huis/tuin/keuken Giant...
60 x Ventoux
havana
23 jul 2013 12:29
En weer een prachtig verhaal, LeGrimpeur!
Internetten valt inderdaad niet mee. Hier bij de boer is uiteraard geen wifi, dus ik moet het met 3G doen. Ik heb een abonnement waarmee ik 60 dagen per jaar in het buitenland kan internetten zonder extra kosten. Op zichzelf werkt dat prima via de aanbieder Orange, maar vreemd genoeg valt dit netwerk soms urenlang uit. Het andere moment heb je dan weer vol bereik.
Afijn, het is vakantie en ik vind het wel fijn om 3 weken wat minder "digitaal" te zijn. Om die reden ook geen laptop meegenomen en mijn mailaccounts van de iPhone gehaald.
Internetten valt inderdaad niet mee. Hier bij de boer is uiteraard geen wifi, dus ik moet het met 3G doen. Ik heb een abonnement waarmee ik 60 dagen per jaar in het buitenland kan internetten zonder extra kosten. Op zichzelf werkt dat prima via de aanbieder Orange, maar vreemd genoeg valt dit netwerk soms urenlang uit. Het andere moment heb je dan weer vol bereik.
Afijn, het is vakantie en ik vind het wel fijn om 3 weken wat minder "digitaal" te zijn. Om die reden ook geen laptop meegenomen en mijn mailaccounts van de iPhone gehaald.
-
Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Le Grimpeur
23 jul 2013 19:50
Merci beaucoup!havana schreef:En weer een prachtig verhaal, LeGrimpeur!
'In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister'havana schreef:...Afijn, het is vakantie en ik vind het wel fijn om 3 weken wat minder "digitaal" te zijn. Om die reden ook geen laptop meegenomen en mijn mailaccounts van de iPhone gehaald.
. (Aangezien ik mij momenteel in de Elzas bevind, mag ik 'tweetalig' het forum op 
!)60 x Ventoux