Vandaag gefietst in 2017
-
- Forum-lid
- Berichten: 330
- Lid geworden op: 28 nov 2011 14:48
Eergisteren alweer, dus een beetje off topic, met een collega een snipperdag genomen en naar de Ardennen getrokken. Daar hebben we het drieluik Huy - Redoute - Faucons gedaan. Geen kattepis. Het was een prachtige dag! En het asfalt viel 100% mee, hier en daar nog authentiek Ardens asfalt, maar over het algemeen prima te doen. De route was geïnspireerd op de toertocht La Phillipe Gilbert.
https://www.strava.com/activities/1057161936
https://www.strava.com/activities/1057161936
-
- Forum-lid
- Berichten: 2744
- Lid geworden op: 09 aug 2014 20:21
Het was gisteren warm ja maar net die dag moest ik werkenZorro schreef: ↑28 jun 2017 13:10Regen was broodnodig en vandaag toch heerlijk zo. Lekker warm met een warme douche zo af en toe .Fietsen?altijd schreef: ↑28 jun 2017 12:51 Het mag nu wel weer eens mooi weer worden (we zijn verwend). 3 ritjes in 4 dagen en 3 keer nat geregend.
Als je zit te wachten om een keer droog te regenen kon dat nog wel eens lang gaan duren.
Ik houd gewoon niet zo van dat natte zeem....
Maak joe woar
-
- Forum-lid
- Berichten: 1427
- Lid geworden op: 23 apr 2015 21:36
- Locatie: Amstelveen
Maandag en vandaag weer op de fiets geklommen,maandag met de caadx in de auto naar Garderen gereden voor een mooie bosrit,alleen het liep anders als ik had verwacht dus navigatie uitgezet en rondje Kootwijk,Stroe gedaan.
Was anders als de bedoeling was maar toch mooi rondje door het bos.
https://www.strava.com/activities/1054818634
Vandaag een rondje in de omgeving om mijn gedachten op een ander spoor te zetten,het valt mij toch best zwaar allemaal.
Hoe graag ik ook op de fiets zit,ik moet me er momenteel echt toe dwingen,maar als ik eenmaal bezig ben geniet ik er ook weer van.
Het is ook niet niks,eerst jaren voor je zieken vrouw zorgen en nu niets meer,het gat waar ik in terecht ben gekomen is wel erg diep.
Maar ik klauter er wel weer uit hoor,geen noot.
Het weekend met de zoon naar de tourstart in Düsseldorf ,ik heb er zin in.
Nu mijn rit van vandaag,benen waren goed.
https://www.strava.com/activities/1059246748
https://www.relive.cc/view/1059246748
Was anders als de bedoeling was maar toch mooi rondje door het bos.
https://www.strava.com/activities/1054818634
Vandaag een rondje in de omgeving om mijn gedachten op een ander spoor te zetten,het valt mij toch best zwaar allemaal.
Hoe graag ik ook op de fiets zit,ik moet me er momenteel echt toe dwingen,maar als ik eenmaal bezig ben geniet ik er ook weer van.
Het is ook niet niks,eerst jaren voor je zieken vrouw zorgen en nu niets meer,het gat waar ik in terecht ben gekomen is wel erg diep.
Maar ik klauter er wel weer uit hoor,geen noot.
Het weekend met de zoon naar de tourstart in Düsseldorf ,ik heb er zin in.
Nu mijn rit van vandaag,benen waren goed.
https://www.strava.com/activities/1059246748
https://www.relive.cc/view/1059246748
Olympia Ikon ultegra 2015
Sparta R5T LTD 2019
Giant FASTROAD SL 1 2020
Sparta R5T LTD 2019
Giant FASTROAD SL 1 2020
- Sweety2008
- Forum-lid
- Berichten: 3098
- Lid geworden op: 26 sep 2014 23:11
De eerste tour met de Ghost het was geweldig. Ik kreeg de grijns niet meer uit mijn gezicht.
Morgen heb ik tijd voor een langere tour hopenlijk blijft het droog.
Morgen heb ik tijd voor een langere tour hopenlijk blijft het droog.
Ghost Nivolet 6LC
Veel plezier met je nieuwe fiets,Sweety.Sweety2008 schreef: ↑29 jun 2017 17:33 De eerste tour met de Ghost het was geweldig. Ik kreeg de grijns niet meer uit mijn gezicht.
Morgen heb ik tijd voor een langere tour hopenlijk blijft het droog.
-
- Forum-lid
- Berichten: 501
- Lid geworden op: 05 sep 2016 20:22
- Locatie: Groningen
Inmiddels weer paar daagjes terug van een rondje Scandinavië:
1008km en 8600hm in 3 dagen en 30 minuten. Volgens Strava 46 uur in het zadel.
Grote tegenstelling tot het laatste buitenlandse brevet dat ik reed (de 600km Rando Imperator): waar ik in München met 140 andere fietsers aan de start stond was ik hier in mijn eentje. En waar de organisatie van de Imperator vier bemande controleposten had met tafels vol Italiaans eten was het hier een kwestie van kassabonnetjes verzamelen in de opgegeven controleposten. Het voelde een beetje alsof ik een mini transcontinental reed
Ja, en wat vertel je dan over zo'n lange rit? De route was prachtig. Het was genieten en het was afzien. Het weer paradijselijk en monsterlijk. Bovenal was het heel veel eten en weinig slapen En ik was blij toen in uiteindelijk in Hirtshals bij de laatste controle binnenrolde.
Ik ben de eerste nacht doorgereden en tot Hønefoss (378km) liep alles eigenlijk heel lekker. Enige domper was een aanval van vampiermuggen, maar daar had ik tijdens de rit gelukkig weinig last van; mijn benen zijn nu echter zwaar gehavend, kon simpelweg niet ophouden met krabben toen ik eenmaal terug op de camping in Hjørring was...
De zon komt weer boven om 04:30, even voorbij Skien.
In Hønefoss twee keer zoveel tijd gespendeerd dan gepland; restaurant met trage bediening, je van top tot teen inpakken ivm de zware regen, maar ook gewoon zelf niet op (willen) schieten. Dat bleek overigens een tendens, ik heb (de veerboot niet meegerekend) zo'n vijf uur meer stilgestaan bij de controls of om even te rusten dan dat ik vooraf had bedacht. Heeft er ook mee te maken dat ik bij elke control iets te eten en drinken kocht (liefst iets warms).
Het volgende stuk was relatief veel klimmen en dat was niet zo fijn in de koude regen; ik kwam nat, koud en moe aan in Mauro. De voorspelling voor de rest van de avond was meer van hetzelfde en ik liet mijn plan te bivakkeren varen en boekte een hotelkamer in de volgende controleplaats (Kongsvinger). Leuk concept trouwens: je boekt via een website en krijgt dan per SMS een code om de buitendeur en je kamerdeur mee te openen, het hotel had verder geen personeel. Ideaal voor een randonneur doe om 23:00 aankomt en om 5:00 weer weg wil. De weersvoorspelling sloeg nergens op, na 20 minuten fietsen was het droog en ik kwam redelijk comfortabel aan in Kongsvinger. Wel moe, ik was op dat moment 40 uur wakker en sinds de start 30 uur onderweg.
5-sterren voor een randonneur...
Na een hemelse hete douche, zo'n vijf uur slaap in een lekker bed en een uitgebreid ontbijt bij een 24/7 benzinepomp ging het door naar Zweden. Vlak over de grens fietste ik langs een dozijn "super stores", elk in het formaat voetbalveld, bedoeld om wat van het Noorse olie-geld af te romen. Even na Arvika moest er nog even "flink" geklommen worden (zo'n 300 hoogtemeters tegen gemiddeld zo'n 6%), wat eigenlijk alleen zwaar was omdat ik me er niet op had ingesteld.
voorbij Färgelanda in Zweden; de zon staat laag om 21:45
De nachtportier van het Quality Hotel in Vänersborg verveelde zich duidelijk stierlijk en ik was met enige mokken koffie makkelijk over te halen een tijdje te blijven kletsen. Het was midzomerweekend en de Zweden zoeken en-masse kleine plaatsjes op om gezellig te doen (lees: veel alcohol en een geboortegolf negen maanden later). Na nog een verregend bivak en een obligate randonneursmaaltijd bij een 24/7 McD (laatste keer dat ik gewone cheeseburger neem, zelfs met mijn honger was het met lange tanden eten) reed ik om 6:45 het gebouw van Stenaline binnen, ruim op tijd voor de overtocht naar Denemarken om 08:00
mijn 2e ontbijt, all you can eat buffet op de veerboot
Het laatste deel van de route ging dus door Denemarken. Denemarken is bijna net zo vlak als Groningen, en het waait er nog harder: een west / zuid-wester kracht 4-5 om de laatste 100km tegenaan te boksen. Ik was blij dat er toch de nodige bomen waren voor wat beschutting. Na de laatste controle in het noordelijkste puntje van Denemarken bij Grenen Kiosk kwam het einde nu toch echt in zicht. En dat mocht ook wel, want ik begon zo langzamerhand toch behoorlijk zadelpijn te krijgen… Je kunt je mijn gevoelens en emoties vast wel voorstellen toen ik om 17:30 mijn fiets bij de Colorline check-in parkeerde. Het was er wel stervenskoud door de harde wind. En het voelde wel enigszins als een anti-climax: en er was zelfs niemand aanwezig om mijn brevetkaart te stempelen, dus ik moest het doen met een selfie als bewijs. Aan de andere kant: een foto-finish na drie dagen fietsen heeft ook wel wat
Geen mechanische problemen gehad, zelfs geen lekke band. Fysiek ging het wel aardig, maar ik zou een volgende keer denk ik een 3e fietsbroek meenemen en/of meer tijd spenderen aan de hygiene; ik had nu de laatste paar 100km last van een schuurplek bij het linker zitbotje en ontstoken haarzakjes in de linkerlies die erg pijnlijk waren. Mentaal ging het zo-zo; op zich goed vol te houden maar op een gegeven moment lukte het me gewoon niet meer om mezelf in te spannen en sneller dan zo'n 19 km/u te rijden. Wat dat aangaat, misschien is het toch verstandiger om een paar keer een powernap te nemen.
Al met al kijk ik nu met enig optimisme vooruit naar London-Edinburgh-London eind volgende maand. Ja, het is nog eens 400km langer. Maar het is van A-Z georganiseerd en je komt bij elke controle (letterlijk) in een gespreid bedje. En je rijdt het niet alleen: met 1500 deelnemers vind je altijd wel iemand om eens even mee op te trekken / uit de wind te rijden. Geen stress dat je een veerboot moet halen zal ook schelen, plus dat je voor 40% meer kilometers 55% extra tijd krijgt.
1008km en 8600hm in 3 dagen en 30 minuten. Volgens Strava 46 uur in het zadel.
Grote tegenstelling tot het laatste buitenlandse brevet dat ik reed (de 600km Rando Imperator): waar ik in München met 140 andere fietsers aan de start stond was ik hier in mijn eentje. En waar de organisatie van de Imperator vier bemande controleposten had met tafels vol Italiaans eten was het hier een kwestie van kassabonnetjes verzamelen in de opgegeven controleposten. Het voelde een beetje alsof ik een mini transcontinental reed
Ja, en wat vertel je dan over zo'n lange rit? De route was prachtig. Het was genieten en het was afzien. Het weer paradijselijk en monsterlijk. Bovenal was het heel veel eten en weinig slapen En ik was blij toen in uiteindelijk in Hirtshals bij de laatste controle binnenrolde.
Ik ben de eerste nacht doorgereden en tot Hønefoss (378km) liep alles eigenlijk heel lekker. Enige domper was een aanval van vampiermuggen, maar daar had ik tijdens de rit gelukkig weinig last van; mijn benen zijn nu echter zwaar gehavend, kon simpelweg niet ophouden met krabben toen ik eenmaal terug op de camping in Hjørring was...
De zon komt weer boven om 04:30, even voorbij Skien.
In Hønefoss twee keer zoveel tijd gespendeerd dan gepland; restaurant met trage bediening, je van top tot teen inpakken ivm de zware regen, maar ook gewoon zelf niet op (willen) schieten. Dat bleek overigens een tendens, ik heb (de veerboot niet meegerekend) zo'n vijf uur meer stilgestaan bij de controls of om even te rusten dan dat ik vooraf had bedacht. Heeft er ook mee te maken dat ik bij elke control iets te eten en drinken kocht (liefst iets warms).
Het volgende stuk was relatief veel klimmen en dat was niet zo fijn in de koude regen; ik kwam nat, koud en moe aan in Mauro. De voorspelling voor de rest van de avond was meer van hetzelfde en ik liet mijn plan te bivakkeren varen en boekte een hotelkamer in de volgende controleplaats (Kongsvinger). Leuk concept trouwens: je boekt via een website en krijgt dan per SMS een code om de buitendeur en je kamerdeur mee te openen, het hotel had verder geen personeel. Ideaal voor een randonneur doe om 23:00 aankomt en om 5:00 weer weg wil. De weersvoorspelling sloeg nergens op, na 20 minuten fietsen was het droog en ik kwam redelijk comfortabel aan in Kongsvinger. Wel moe, ik was op dat moment 40 uur wakker en sinds de start 30 uur onderweg.
5-sterren voor een randonneur...
Na een hemelse hete douche, zo'n vijf uur slaap in een lekker bed en een uitgebreid ontbijt bij een 24/7 benzinepomp ging het door naar Zweden. Vlak over de grens fietste ik langs een dozijn "super stores", elk in het formaat voetbalveld, bedoeld om wat van het Noorse olie-geld af te romen. Even na Arvika moest er nog even "flink" geklommen worden (zo'n 300 hoogtemeters tegen gemiddeld zo'n 6%), wat eigenlijk alleen zwaar was omdat ik me er niet op had ingesteld.
voorbij Färgelanda in Zweden; de zon staat laag om 21:45
De nachtportier van het Quality Hotel in Vänersborg verveelde zich duidelijk stierlijk en ik was met enige mokken koffie makkelijk over te halen een tijdje te blijven kletsen. Het was midzomerweekend en de Zweden zoeken en-masse kleine plaatsjes op om gezellig te doen (lees: veel alcohol en een geboortegolf negen maanden later). Na nog een verregend bivak en een obligate randonneursmaaltijd bij een 24/7 McD (laatste keer dat ik gewone cheeseburger neem, zelfs met mijn honger was het met lange tanden eten) reed ik om 6:45 het gebouw van Stenaline binnen, ruim op tijd voor de overtocht naar Denemarken om 08:00
mijn 2e ontbijt, all you can eat buffet op de veerboot
Het laatste deel van de route ging dus door Denemarken. Denemarken is bijna net zo vlak als Groningen, en het waait er nog harder: een west / zuid-wester kracht 4-5 om de laatste 100km tegenaan te boksen. Ik was blij dat er toch de nodige bomen waren voor wat beschutting. Na de laatste controle in het noordelijkste puntje van Denemarken bij Grenen Kiosk kwam het einde nu toch echt in zicht. En dat mocht ook wel, want ik begon zo langzamerhand toch behoorlijk zadelpijn te krijgen… Je kunt je mijn gevoelens en emoties vast wel voorstellen toen ik om 17:30 mijn fiets bij de Colorline check-in parkeerde. Het was er wel stervenskoud door de harde wind. En het voelde wel enigszins als een anti-climax: en er was zelfs niemand aanwezig om mijn brevetkaart te stempelen, dus ik moest het doen met een selfie als bewijs. Aan de andere kant: een foto-finish na drie dagen fietsen heeft ook wel wat
finish in Hirtshals na 1000km en 3 dagen
Geen mechanische problemen gehad, zelfs geen lekke band. Fysiek ging het wel aardig, maar ik zou een volgende keer denk ik een 3e fietsbroek meenemen en/of meer tijd spenderen aan de hygiene; ik had nu de laatste paar 100km last van een schuurplek bij het linker zitbotje en ontstoken haarzakjes in de linkerlies die erg pijnlijk waren. Mentaal ging het zo-zo; op zich goed vol te houden maar op een gegeven moment lukte het me gewoon niet meer om mezelf in te spannen en sneller dan zo'n 19 km/u te rijden. Wat dat aangaat, misschien is het toch verstandiger om een paar keer een powernap te nemen.
Al met al kijk ik nu met enig optimisme vooruit naar London-Edinburgh-London eind volgende maand. Ja, het is nog eens 400km langer. Maar het is van A-Z georganiseerd en je komt bij elke controle (letterlijk) in een gespreid bedje. En je rijdt het niet alleen: met 1500 deelnemers vind je altijd wel iemand om eens even mee op te trekken / uit de wind te rijden. Geen stress dat je een veerboot moet halen zal ook schelen, plus dat je voor 40% meer kilometers 55% extra tijd krijgt.
-
- Forum-lid
- Berichten: 3500
- Lid geworden op: 30 nov 2008 14:11
Mooi verslag, Peter! Goede voorbereiding op L-E-L, lijkt me. Nog een maand te gaan.
Mooi. Straf ook
Zou echt niets voor mij zijn.
Fotootje van 1/4 triatlon in Brugge van zaterdag.
Gelukkig hebben ze me van m'n beste kant gefotografeerd.
Zou echt niets voor mij zijn.
Fotootje van 1/4 triatlon in Brugge van zaterdag.
Gelukkig hebben ze me van m'n beste kant gefotografeerd.
Vandaag maar weer eens een ritje. Na een aantal dagen/weken met andere verplichtingen kwam het er maar niet van om een GF te rijden. Laatste dag van juni, laatste kans, dus vertrokken met een regenjackje in de pocket. Het weer was triest, bewolkt, regenachtig en ja hoor je kon er op wachten, voor Uithoorn begon het te spetteren, te regenen, te stortregenen. Inmiddels mijn regenjackje aangedaan maar het leed was natuurlijk al geschied. Enfin, regen tot aan Muiderberg dus zeiknat thuis gekomen, maar voldaan.!
Oh ja in Uithoorn, één of andere malloot reed in de regen zo hard door de bocht dat hij de bocht niet kon houden en schoof zo de bocht uit, recht op mij af maar gelukkig kon ik hem net ontwijken door naar rechts te sturen waardoor hij met zijn auto vlak achter mij langs schoof, oeff, idioot.!
https://www.strava.com/activities/1061109983
Oh ja in Uithoorn, één of andere malloot reed in de regen zo hard door de bocht dat hij de bocht niet kon houden en schoof zo de bocht uit, recht op mij af maar gelukkig kon ik hem net ontwijken door naar rechts te sturen waardoor hij met zijn auto vlak achter mij langs schoof, oeff, idioot.!
https://www.strava.com/activities/1061109983
Er komt een moment dat je wind mee hebt. Pinarello F10 - Ultegra 8050 Di2 - Carbonspeed C50 Tubeless
-
- Forum-lid
- Berichten: 363
- Lid geworden op: 06 dec 2009 17:27
Hele dag droog totdat ik 100 mtr op de fiets zat. Wat volgde was 2u gespetter. Zeiknat maar wel lekker gereden.