Vandaag maar weer eens de fiets gepakt. Vanuit Albertville de weg naar Grignon opgezocht en gevonden. Vervolgens over een rustige D-weg, ruim parallel aan de Route Nationale en de vierbaansweg, door het dal van de Isère naar het westen gefietst. Er hangen nog wolken rond de hoogste toppen, maar toch zie ik in de verte het machtige blok graniet van de Mont Granier (1933 m) al opdoemen. De gelijknamige col is echter vandaag niet mijn doel. De eerste km's vlak en daarna licht op-en-af rijdend, kom ik in Aiton, waar ik de weg richting Chamoux sur Gelon neem. Een paar km verder ga ik linksaf "verkort" naar dit verstilde dorpje, waar ik na ruim 24 km fietsen arriveer. Midden in het dorpje is daar ploseling (je rijdt er zó voorbij) de zijweg naar Champlaurent. Dit moet haast de weg naar de Col de Champlaurent zijn. Nog even slaat de twijfel toe, want de col wordt niet genoemd. Maar als de weg meteen flink begint te stijgen, denk ik dat ik wel goed ga en inderdaad, net na het bord "einde bebouwde kom" geeft het kilometerpaaltje aan dat het nog 9 km klimmen is naar de col. Behoorlijk steil gaat het omhoog in de schaduw van de beboste helling. Na een paar steile km's, wordt het tijdelijk iets vlakker, doch daarna gaat het gewoon door met gemiddelden van 8%. Even heb je een doorkijkje op het dal, doch de meeste tijd rijd je gewoon in het bos en in de schaduw (niet dat het vandaag erg warm is hoor). Vlak voor het "village naturel" Champlaurent zijn er zelfs een paar km's met een gemiddeld stijgingspercentage van 9. En in het dorpje is het ook nog even flink "op de pedalen staan" geblazen, maar daarna wordt het gelukkig vlakker en ben ik op 1116 m hoogte aangeland. Er is eigenlijk weinig interessants te zien, dus daal ik meteen door, naar het 3 km verderop gelegen Les Granges. Hier mondt de weg uit op de westelijke beklimming van de Col du Grand Cucheron (niet te verwarren met de Col du Cucheron in het Chartreuse-massief!).
Na een km Frans vals plat, volgen nog twee km's met gemiddelden van 9%, terwijl de laatste km gemiddeld 8% is, voor ik op de col (1188 m) even pauzeer om wat te eten en te drinken. Er is, afgezien van pick-nick-ende Fransen, verder nog minder te zien dan op de vorige col.
Daarna volgt de lange en bochtige afdaling naar Aiguebelle. Doch eerst moet er voor St. Georges-des-Hurtières nog even een stukje (licht) geklommen worden. Voor de Franse mede-fietser die ik daar inhaal, is dit kennelijk net iets te veel, want hij zit er duidelijk door. Na 17 km ben ik dan in Aiguebelle. Nog een paar km over de N6 en dan bij Aiton vervolgens dezelfde route als heen weer retour richting Albertville. Na goed 83 km houd ik het deze zondag dan maar voor gezien.
Ik dacht eigenlijk dat het inmiddels een gewoon woonhuis was.
