Fiets.nl

Ik kan niet eens bellen aangezien ik bijna nooit mijn telefoon meeneem.

Trappen die hap.

Erik schreef:En ik keur het niet goed, maar snap de ergernis ergens wel. Aan de andere kant: Als ik met 60 brugklassers op de fiets op pad ben ga ik ook met een hesje aan op straat staan. Formeel mag het niet, maar ergernis roept het nooit op. Zal wel komen doordat het kinderen zijn....

Ik denk dat het ook scheelt dat je een hesje aan hebt, en dat het daardoor voor andere weggebruikers helder is dat je het verkeer regelt. Als jij als wegkapitein bij een wielerclub rond rijdt in een hesje, om zo het verkeer te regelen is dat ook duidelijk. Als je in je normale wielerkloffie staat, is het voor de andere weggebruikers niet helder waarom je op de weg staat.

Hard roepen helpt ook niet.

Fietsen?altijd schreef:Trappen die hap.

Pardon?! Wat bedoel je precies te zeggen, tegen wie?

Achteraf lezend kom ik erachter dat het een misplaatste reactie is. Ik bedoelde dat als sweety van die fiets geslagen word ze gewoon terug moet schoppen. Slaat nergens op sorry.

Sweety2008 schreef:Wat ook altijd leuk is het wandelclubje met de Nordicwalkingstokken en als je dan je fietsbel gebruikt zijn er steevast 2 die zich omdraaien en je met stok en al bijna van je racefiets maaien.
Heb dit al meerdere keren meegemaakt.

Niet alleen bij de sjokken-met-stokken hoor; gister ook weer meerdere malen dat een duidelijke tingeling van mijn bel een zwieper naar links veroorzaakte omdat m/v eerst eens om moet kijken zonder op koers te blijven.

Het is een natuurlijke reactie, ik merk dat ik mezelf (wanneer ik wandel) moet bedwingen om niet om te kijken. Mensen die nooit op een racefiets zitten hebben echt geen idee hoe gevaarlijk het naar links dwalen bij omkijken eigenlijk is (zeker met die Nordic walking prikstokken idd).

Vanochtend op mijn woon werk ritje 2 x een hond schijnaanval (dezelfde) "kom nou Max, Maxie kom hier hihihi?!?!?" en een john deere of the road golfkarretje wat ineens recht op me af komt rijden (op het vrijliggende fietspad rechts van de weg) en vlak voor me het gras opknalt (was net een kruising overgestoken) en meneer wilde ook daar weer tegen de richting zijn weg op het fietspad vervolgen (ik had al een blokkerend achterwiel van het remmen) en reed niet eens hard (net die kruising gehad). Schrok me te pletter. Geen knipperlicht, dikke zonnebril op de kop. Vent vertrok geen spier. Gelukkig was de weg nog kurkdroog.

Je kunt dus concluderen dat bij inhalen alleen bellen en er voorbij knallen gevaarlijk is. Om veilig in te halen zul je ook je snelheid aan moeten passen en zul je degene die je inhaalt de tijd moeten geven om even rustig om te kijken.

Dat zou dan weer betekenen dat een bel overbodig is en dat je net zo goed rustig kunt vragen of je er langs mag maar helaas heeft de anti-wielrennerhetze op social media er voor gezorgd dat vriendelijk vragen een reden is geworden om een wielrenner de huid vol te schelden.

Ik deel je conclusie helemaal niet. In 8 van de 10 gevallen als ik bel kijkt men even achterom en gaat dan keurig aan de kant. Ik hoef da ook zelden in te houden, ik bel van ver genoeg. In 1 van de 10 gevallen wordt er inderdaad gezwalkt en moet ik even inhouden, maar nog steeds minder dan wanneer ik achterop kom fietsen en vriendelijk moet vragen of ik er langs mag (dat heb ik heel lang gedaan, toen ik nog dacht dat een bel niet handig was...)

En ja, in die andere 1 van de 10 gevallen zijn ze of doof, of staat de muziek te hard of hebben ze gewoon geen zin om aan de kant te gaan.

Op mijn woon-werk-ritjes bel ik denk ik ongeveer 10 keer, dus 1 keer erger ik me, en 8 keer feliciteer ik mezelf met de aanschaf van m'n bel.

Ik moet zeggen dat vriendelijk bedanken dat ze aan de kant gegaan zijn, mij zeker geen negatieve opmerkingen opleveren.
Ik ga wel in discussie als ze na tig keer bellen nog niet aan de kant gaan, tenminste, als er iets negatiefs tegen me gezegd wordt. Nou ja, discussie, ik rem af en vraag waarom ze zo negatief doen, dat ik echt wel gebeld heb, maar dat ik jammer vind dat ze het dus niet gehoord gebben.

Rijd dagelijks woon-werk en haal regelmatig (lees dagelijks) fietsende schooljeugd in, heb hier al eens geschreven dat hier in het gemoedelijke Brabant een belletje en een iets aangepast tempo voldoende zijn om probleemloos in te halen.

Wil toch even delen wat er vorige week gebeurde, ik rijd een drietal scholieren voorbij (jongens). Gingen netjes op zij nadat ik mijn tempo had aangepast en gebeld had. Direct na het passeren hoorde ik; "meneer, meneer, u verliest iets!" ik stop met trappen en kijk om.... "Uw snelheid!". Ik proestte het uit, geweldig dit soort humor, ben met een grote glimlach naar huis gefietst.