Over het Plateau de Vaucluse
Vandaag was de
Mistral zoals dat heet 'er uit', was het aangenaam weer en de 'zin om te fietsen' was er ook. Een rustig ritje over het Plateau de Vaucluse leek mij wel een goed idee. Binnendoor heb ik mijn weg naar Beaumettes gezocht en van daaruit ben ik een stukje over de
Véloroute du Calavon richting Apt gefietst. Daar waar dit fietspad de weg Lumières - Lacoste kruist, ben ik mijn eigen weg gegaan. Dat betekende in dit geval linksaf richting Lumières en bij de (nieuwe) rotonde in de D900 het dorpje in. Vervolgens heb ik de D60 (
chaussée deformée = slecht wegdek) opgezocht, om zo richting Joucas te gaan.
Het in Frankrijk meest voorkomende 
verkeersbord...:
Omdat de wind van de afgelopen dagen de atmosfeer flink heeft opgeruimd, is het behoorlijk helder weer en ligt Gordes duidelijk afgetekend hoog tegen de bergwand. Recht voor mij zie ik het Plateau de Vaucluse, Joucas en de nu al fraai blauwe hemel. Het belooft al weer een mooie dag te worden.
Het Plateau de Vaucluse met het tegen de helling gelegen Joucas:
Bij het binnenrijden van Joucas, moet je rechtsaf de D102a volgen voor de 5,5 km lange klim naar Murs. Dit is een alternatief voor de klim via de D4, de weg die de hoofdroute naar Murs en de gelijknamige col vormt. De D102a is een brede, flink stijgende weg door een mooie omgeving. Zouden er daarom links en rechts in de bossen op de helling zo veel (ik telde er zes) min of meer chique hotel-achtige etablissementen liggen? De doorkijkjes onderweg geven je een prachtig uitzicht op het hier blijkbaar nooit vervelende landschap! Het begon al wel flink warm te worden en je rijdt hier bijna vol in de zon. Zo'n twee kilometer voor Murs kom je op de D4 uit. Ook daar kijk je bovenin je ogen uit, vooral als je let op Lioux met z'n spectaculaire
falaise-rotsen (loodrecht oprijzende rotswand). In Murs ben ik niet door het dorpje richting col gegaan, doch rechtsaf, vóór het kasteel langs, richting de Col de la Ligne . Dit is nog weer eens zo'n 9 km klimmen (over de D15). Eerst rijd je door een mix van dennen- en eikenbosjes, later krijgt het landschap een meer open karakter en zit je weer volop te genieten van wat er allemaal te zien is. De klim is ook niet echt zwaar, dus is er ruimschoots gelegenheid om de omgeving goed in je op te nemen. Toch is het nog een stevig eindje fietsen, voordat je op de col (756 m) bent.
Weer eens op de Col de la Ligne:
Op de col staat een groepje bont uitgedoste (Franse?) racefietsers. Aha, denk ik, leuk voor een foto. Snel de fiets geparkeerd, de camera gepakt, doch helaas... Op het moment dat de camera 'aan' staat en ik denk een plaatje te kunnen schieten, is het groepje al weer vertrokken. Kijk, dat heb ik nu altijd... Dan maar een foto zonder fietsers. Op zo'n 30 hm lager, aan de noordzijde van de col, schiet ik nog wel even een foto, vooral voor de 'Ventoux-liefhebbers'
.
Aan de noordzijde van de Col de la Ligne:
Na een stukje afdaling, moet er nadat je de afslag naar Méthamis (D5) gepasseerd bent, weer geklommen worden. Bij St. Hubert, een verlaten buurtschap, bereik ik het voor mij vandaag hoogste punt op het Plateau de Vaucluse: 832 m.
St. Hubert (op het Plateau de Vaucluse)
:
Even verder, op de
belvédère tegenover die langs de
Gorges de la Nesque, kijk je schitterend weg. Je ziet de gorges voor je en daarachter de
Mont Ventoux, die hoog boven alles uit torent.
M'n Lynskey R230, de Gorges de la Nesque en de Mont Ventoux:
Hierna gaat het in dalende lijn richting St. Jean-de-Sault. Op ongeveer 3 km voor dit gehuchtje kom je op de D943, de weg Sault - Apt. Daar kies ik de richting van Apt en daal verder, langs het kasteel van
Javon, tot bij de afslag naar Lioux. Net voorbij het kasteel word ik getrakteerd op een nieuw wegdek, dus daal ik verder over een 'biljartlaken'. Vooral het laatste stuk van de D943 (weer over het oude wegdek) is schitterend! De weg is
en corniche (langs een berghelling) aangelegd en voor je zie je een landschap met ravijnen en aan de horizon domineert de
Grand Luberon het landschap. Bij Lioux neem ik de D60, dus door het dorpje. Je kunt ook om het dorpje heen (D60a). Over een ook weer nieuw wegdek rijd ik het piepkleine, door de
falaise-rotsen bekende dorpje binnen. Er is weinig leven te bekennen. Ik geniet van die rust!
Lioux ligt tegen falaise-rotsen:
Na Lioux volg ik de D60 verder richting Joucas, waarna de rest van de tocht over dezelfde route verloopt zoals ik hem begonnen ben. Het fietstochtje leverde toch weer een 'leuke' afstand op:
), past de geometrie mij beter dan die van mijn andere fietsen en heb ik op deze fiets tot nog toe geen rugklachten! Nu moet ik daar wel bij vermelden, dat ik nog geen lange en zware beklimmingen heb kunnen doen (wegens gebrek aan km's). Verder is het natuurlijk een erg comfortabel 'karretje' en geven ook de wielen (DT Swiss R1500) en vork (Trigon RC13) geen aanleiding tot klachten!
Ventoux lag me erg goed (onder de 1:20) terwijl de Alpe maar net onder het uur lukte. Wel tot ECHT bovenaan gemeten!