Fiets.nl

Kwam gisteren op de Brienenoord een vader met zijn zoontje van een jaar of 6/7 tegen, in tegengestelde richting.
Beide op de racert, helmpie op, fietskleding aan, zonnebrilletje......(was het bij mij maar al zover)
Onderaan direct omgedraaid en aan de andere kant kwam ik ze weer tegen, weer in tegengestelde richting.

Op de heenweg was het een handje omhoog, maar toen ik dat aapie de 2e keer achterelkaar die brug op zag stoempen kreeg hij van mij toch een dikke vette duim in de lucht.

+1
behalve als ik helemaal naar de kloote ben of bezig ben met me tempo's

verder kan er bij mij ook altijd een handgebaar/of een vriendelijk bedankje af als er mensen aan de kant gaan

probeer de junioren die ik traing geef dat ook bij te brengen maar dat valt nog niet mee helaas.
die kijken helemaal nergens naar...
dan mag ik vaak als laatse man sorry, bedankt exuus, roeppen...

denk dat ik ze de volgende x laat stoppen en zelf exuus aan biedden als ze weer iemand de stuipen op het lijf hebben gejaagd.

+1 voor het teruggroeten.

zelf groeten doe ik vooral in de wintermaanden of op de stille momenten. verder groet ik het hele jaar door wel alles wat ik inhaal (niet dat, dat zoveel is, zo snel ben ik niet)

Ik geef altijd een knikje, maar krijg weinig reactie terug. Hier in het zuiden valt het tegen. Als je hier de grens oversteekt dan blijf je roepen als andere wielrenners je naroepen. Dat is zo anders dan hier.

En in Frankrijk helemaal. Daar is het volgens mij not done om niets te roepen vanaf de fiets.

Mensen gaan uit hun dak als ze mij op de fiets zien! Er wordt daarbij wild gezwaaid en uitbundig geschreeuwd.
Verlegen groet ik terug.

Er wordt hier nagenoeg altijd gegroet. Ook in/met/door pelotonnetjes.

+1 - simply.

Hier in het gooi steken de meeste wielrenners wel een handje op of zeggen wat als je ze tegenkomt,is een goed idee als renners elkaar groeten onderweg.

Jullie zijn een bron van inspiratie voor mij en maken toch wat bij me wakker: http://rosementink.blogspot.com/2010/04/gegroet.html

Leuk stukje Rose! Ik groet zelf alleen race/atb-rijders/sters, want anders blijf ik mijn hand aan het opsteken. Het pakje maakt me dan bij een racefiets niks uit - een krom stuur schept een band en een jurkje is toch best leuk op een racefiets?

haha en ik maar denken dat mijn flatbar niet sexy genoeg was om naar te groeten..

Ik vind dat het gemeengoed zou moeten worden!
Maar een keer niet doen hoeft geen doodzonde te zijn. Soms zit je stuk, of soms raas je met 60 naar beneden, dan knik ik liever dan dat ik mijn hand van mijn stuur doe.

dus voor mij plus 1 en danken voor wat ruimte zou heel fijn zijn. Mag ik mensen die zonder waarschuwen linksaf slaan, of midden op het fietspad stil gaan staan dan wel ook uitschelden?

+1

Waar ik nog het meest van geniet is de groet van een landman op zijn akker ergens op een verloren weggetje.
Die tegenstelling tussen kleurig blinkend lycra en verschoten werkkleding.
Tussen lekker rondrijdende vrijbuiters en hard werkende mensen in de vrije natuur.
Die zo overduidelijke tegenstelling wordt dan met één groet overbrugd.
Prachtig is dat

+1 Vroegah ...wanneer ik samen met de zonen en mannen van de wijk ging fietsen, was het niet meer dan normaal te groeten. Nu sinds 3 jaar weer aan het fietsen geslagen.
Nieuwe tijd, nieuwe locatie. Maar in het begin voelde ik mij echt Pino's 'Gekke Henkie' of maakt mij dat 'Tommie'. In het begin was het de 'verbale' groet, later werd dit de aldoor minder enthousiaste opgestoken hand. En nu is het niet meer dan een knikje. Teruggroeten is wel een kopie van de "Groeter".

Maar wellicht is de locatie wel de bepalende factor, ik zag namelijk dat de meerderheid van alle ongevraagde -1's bij mij uit de omgeving komen.