Fiets.nl

Een slip kan je corrigeren door tegen te sturen. Er zijn wel wat filmpjes op youtube te vinden over driften op de MTB of op een andere fiets. Je kan kennelijk ook een voorwielslip corrigeren door tegen te sturen.

Op de MTB kan ik wel een slip gecorrigeren want dat gaat wat makkelijker en je valt wat zachter. Op de racefiets nog nooit en doe ik liefst ook nooit. Volgens mij is het belangrijkste dat je je lichaam de bocht indraait en druk op je voorwiel houdt. Nooit je gewicht van je voorwiel halen (als je iets onverwachts tegenkomt). En als je achterwiel dan gaat slippen stuur je een beetje tegen (de bocht uit zodat je 'rechtop' blijft).
Dit is allemaal veel makkelijker op de MTB omdat je daar veel meer bewegingsvrijheid hebt en het allemaal wat trager gaat op losse grond. Dus ik zou zeggen; ga mountainbiken!

Ik denk wel dat het goed is om te oefenen zodat het meer een reflex wordt want anders ben je gewoon te laat.

Tegen sturen werkt enkel als je wel weer een keer grip krijgt. Met een racefiets op nat wegdek gaat dat niet gebeuren, als je voorwiel weg glijdt doordat er veel blad ligt is 't helaas 't zelfde verhaal, dan is er geen redden meer aan.

amclassic-fan schreef:Tegen sturen werkt enkel als je wel weer een keer grip krijgt. Met een racefiets op nat wegdek gaat dat niet gebeuren, als je voorwiel weg glijdt doordat er veel blad ligt is 't helaas 't zelfde verhaal, dan is er geen redden meer aan.

En als je achterwiel glijdt over bladeren en daarna weer op het asfalt komt?
Bijj je voorwiel ben je bijna altijd te laat, tenzij je misschien glijdt over een steentje

Met 't achterwiel heb je iets meer marge, maar veel is 't niet op asfalt.

Ik ben een keer gevallen in een criterium omdat mijn voorwiel weg gleed op een droge weg. Ik heb er zelf niets van mee gekregen dat ik ineens een klap tegen mijn kop kreeg. Het publiek moest mij vertellen dat mijn voorwiel weg gleed. Ook waren mijn knokkels geschaafd. Blijkbaar had ik het stuur ook nog gewoon vast.

Ik reed deze week een brugdek af, richting haarspeldbocht naar links. Bekende route voor me, ik wist dan ook dat onderop wat los zand in de bocht ligt. Ik kruip daar altijd heel langzaam doorheen, met een gangetje van misschien 7-8 km/u. halverwege de 'afdaling' word ik ingehaald door een fietser die ook die bocht neemt. Ik kijk naar zijn snelheid, zeker twee keer zo snel als wat ik durf, denk 'dat gaat nooooit' goed, maar zie hoe hij netjes een beetje hangend in die bocht doorloopt, ogenschijnlijk zonder weg te slippen.

Ik ben achter hem aan gesprint om hem te vragen hoe hij dat deed. Veel meer dan 'gewoon goed sturen' kwam er niet uit en daarna zette hij aan en reed me uit het wiel. Ik ging waarschijnlijk ten koste van zijn gemiddelde . Zover ik kon zien had hij 25 of 28mm banden zonder noemenswaardig profiel.

De vraag waar ik mee blijf zitten is hoe je een zanderige bocht goed doorkomt. Is daar een techniek voor die je kunt leren of is dat gevoel en ervaring?

Het klinkt wellicht vreemd, maar vooral niet te bang zijn. Wij fietsen vaak met een man of 6 en 1 ervan is wel een echte stunt piloot. Die remt dus ook compleet af voor een bocht, gaat helemaal rechtop zetten en verlegd zijn zwaartepunt omhoog, die komt dan ook geen bocht door.
Enige nadeel is ook, als je het niet vertrouwd, kan je maar beter remmen en iets rustiger de bocht door, want eenmaal ingestuurd is er ook bijna geen redden meer aan als je halverwege besluit dat het toch te snel gaat.

Goed bochten nemen is overigens wel iets wat je kunt oefenen, goed bochten nemen over grind (op een racefiets), is natuurlijk wat lastiger, want iedere bocht kan anders zijn. De rest is vooral goed insturen, goede positie, goed door de bocht heen kijken ipv op 10 cm voor je wiel, waarschijnlijk staan er wel wat goede tutorials op youtube.

Toch zou ik vooral adviseren, better safe than sorry.

Ik ook, je wordt er vanzelf beter in, ga vooral niet te veel richting je grenzen. Ze verhogen zich wel. Op die manier wordt je niet angstig en ik ben het er wel mee eens dat dat de grootste factor is in wel of niet vallen in lastige bochten.

Nog een waarschuwing op dagen als deze (af en toe ineens zonnig en nog zeer natte wegen) dan kan de zon namelijk het wegdek laten spiegelen en vooral zaken als pas gemaaid gras (als de machine over het fietspad heeft gereden) zijn dan welhaast onmogelijk te zien. Neem maar van mij aan dat dat glad is en dat je reflexen je dan moeten redden (onder de noemer techniek wil ik het niet schuiven).

'better safe than sorry' is mijn fiets-motto

Ik heb vandaag wat geoefend op scherpe bochten, ik rij nu voornamelijk alleen maar heb een uitnodiging om met een groepje mee te gaan en dan wil ik niet voor gevaar zorgen door de boel teveel in bochten op te houden. Tien keer achterelkaar door een haarspeld heen is trouwens een behoorlijk effectieve training.

@sieper: dat gras is inderdaad verraderlijk!

Zet twee pionnetjes neer aardig stuk uit elkaar. En ga dus de haarspeldbochten rijden. Je bent geen haarspeld bocht nodig maar een stuk verlaten industrieterrein.

Ik rijd nu af en toe een wedstrijd mee en kan iedere keer uitrijden al is het met de hakken over de sloot. Ik verlies naar mijn gevoel te veel in de bochten. Ik probeer mijn voorganger zo goed mogelijk te volgen en na te bootsen in de bocht maar iedere keer verlies ik een meter of 2-3 die ik dan moet dicht knallen. De eerste keer zonder probleem, na een tijdje vol in het rood. Ik denk dat ik te lang wacht met opnieuw te beginnen trappen na een bocht omdat ik bang ben dat mijn pedaal de grond zal tikken met als gevolg dat ik langs de grond lig... Is de kans groot dat je bij te snel beginnen trappen de grond raakt of moet je daarvoor al echt schuin hangen in de bocht?

Dat hangt van je frame af en de cranklengte.
Ik reed vroeger met 170 mm en ik kan me niet herinneren dat ik ooit in een wedstrijd met een pedaal aan de grond heb gezeten (gekoerst van 1976 tot 1990 ongeveer), terwijl het de laatste jaren buiten wedstrijden met 175 mm toch een paar keer is voorgekomen.
Dus met 170 mm is de kans vrij klein....