Fiets.nl

Is het ook niet de grootte belangen van sponsoren die mee speelen in de sportwereld en zeken in het wielrennen, en natuurlijk is het de verantwording van de renner maar als er erg veel druk op renners staat en zeker als ze geen nieuw kontract hebben voor het nieuwe seizoen dan is de verleiding erg groot dat een renner de risico dan neemt.
het is tenslotte wel zijn broodwinning, begrijp me goed ik ben er op tegen van doping gebruik maar ik kan me het indenken dat renners dit doen,
een zeker als je in voorberijding bent voor de olympisch spelen of de tour de frans waar toch alle ogen op gericht zijn door de media een sponsoren,

ik denk dat je doping nooit hellemaal uit de sport zal krijgen,
ze moeten eerst maar de makers van het spul aan pakken met flinke straven met flinke geld boetens , maar zolang er erg veel geld aan word verdient gaan ze gewoon door wand zijn worden toch niet aan de schrampaal gespijkert, hun naam blijft wel schoon en uit de media, maar de sporter is voor de rest van zijn leven getekent en word met de nek aangekeken

Wat ik nou weer op marktplaats zag....

@monsternaar; de makers van het spul aanpakken. En wat als het nou gewonen medicijnen zijn die eigenlijk bedoeld zijn om de zieke zich beter te laten voelen?

@ GastheerG: Niets meer aan toe te voegen, de spijker op zijn kop.....

GastheerG schreef:Mijn A B vraag is wel deglijk dat je je voorstelt dat je prof bent want ik heb het over een touroverwinning!

Mooi, dan heb ik dat goed begrepen. We hoefden dus niet in het hoofd van een prof te kijken, maar puur naar jezelf als je in die situatie zit (als prof dus).

GastheerG schreef:@edwin01: met mijn A B vraagje probeerde ik een stapje naar dat inlevingsvermogen te maken.
Zonder te veel mensen tegen de schenen te schoppen: empathie is niet iets wat hier rijkelijk wordt gedemonstreerd. Jij doet echter een erg fraaie poging en je geeft ook aan hoe verdomd lastig het is om je een voorstelling te maken.

Het is ook makkelijker om moralist te zijn. Je hoeft je dan niet in te leven in een ander want er is immers maar 1 waardheid.

Tja, inlevingsvermogen en empathie worden genoemd. Prima. Nadat ik herhaaldelijk naar je argument(en) voor B had gevraagd, en dat was voordat er allerlei wilde scenario's passeerden, was dit jouw antwoord:

GastheerG schreef:Ik ben liever tourwinnaar die na 20 jaar gebruikt blijkt te hebben dan naamloos. Is het enige argument.

Wat verlang je van mij dan op het gebied van inlevingsvermogen en empathie? Moet ik blij voor je zijn? Blij dat er een hoop mensen trots op je zullen zijn (voor 20 jaar althans)? Blij voor je zijn dat er mensen (je eigen kinderen?) naar je op kijken (voor 20 jaar althans)? Moet ik mij bedenken hoe fijn het voor je is, dat je blog tot de best gelezene van Nederland zal behoren? (Ik vind je foto's overigens prachtig!) Blij zijn dat je je droom (ik snap het niet maar a la) verwezenlijkt hebt?

Jouw antwoord getuigt in mijn ogen van sensatiezucht en naamsgeilheid. En dat je dat verkiest, roept bij mij weinig andere gevoelens op dan dat ik het zielig vind. Medelijden dus.


Nogmaals: het opzoeken van heel extreme situaties helpt de discussie IMO niet. Er worden bizarre scenario's gepresenteerd en dan ook nog beweerd dat het best realistisch is te veronderstellen dat er mensen in het peleton met iets soortgelijks of iets minder worstelen. Statistisch gezien is dat natuurlijk hoogst onwaarschijnlijk.
Het zijn denk ik eerder luxe-problemen waar men mee worstelt: voor de toppers - Welke kleur Porsche zal ik bestellen?, voor de iets mindere goden - Wel of geen zwembad in de tuin?, voor de nog minderen - Nieuwe badkamer of keuken? Waarom zou het worstelen met dit soort vraagstukken doping legitimeren? Als je voor kiest (het is immers nog steeds een keuze) om van wielrennen je beroep te maken, weet je dat het slechts voor weinigen is weggelegd om er een dikbelegde boterham aan over te houden. Pak 'm beet een geschiedenisleraar weet ook waar hij aan begint en kan met zijn moeilijke zoektocht naar werk toch ook geen oneerbare zaken waaraan hij te buiten gaat willen goedpraten?

Pfff, het valt mij toch niet mee zo'n discussie op een forum. Ik heb liever directe communicatie. Wellicht even een tochtje op de fiets afspreken, zodat we wat 'gezelligs' te bespreken hebben op de fiets...

GastheerG schreef:@Jan W.F.: natuurlijk is mijn vraag manipulatief. Dat is ook precies de reden waarom het niet zal stoppen! Niet omdat IK die vraag stel. Maar omdat SPONSORS, PLOEGLEIDERS, PARTNERS (ik zit het hele jaar alleen thuis ik wil er wel wat voor terug) etc etc die vraag stellen!

Waarom stel je die vraag uberhaupt dan?
en dat niet alleen, je probeert iets wat totaal niet realistisch is nog te verdedigen ook. Dus stel je wel deze vraag, of toch niet?
Los van dit wil ik wel eens van je weten wat je beweegredenen zijn om ons deze - "valse" - vraag voor te schotelen?

Koffie ,bier ,wijn,borrels,siliconen ,botox .xtc,coke,hormoonzalfjes,joints,chocola,enz.enz,enz.
De rest van de mensheid die niet of weinig sport heeft natuurlijk allang voor B gekozen bedenk ik me.
Sterker nog ,het wordt vaak een normale eerste levensbehoefte gevonden.
Pijntje is pilletje,wondje is zalfje ,geeft niet wat als het maar helpt om dat heerlijke comfortabele gevoel te krijgen of te houden.

Je probeert je er met een Jantje van Leiden van af te maken, GastheerG. Dat sponsors etc. deze vraag stellen is heel fijn en laat ze ook vooral in hun eigen waanwereld, maar waarom zou jij die vraag hier op dit topic willen stellen, daar gaat mij het om!
Waarom jij dus iets wat vaak in media of door sponsors wordt beweerd klakkeloos overneemt, om het vervolgens te gaan verdedigen, zonder argumentatie. NB een vraag die geheel onrealistisch is (en dus in het geheel niets met empathie te maken heeft, immers hoe moet je je bij iets dat totaal onrealistisch is kunnen inleven?).
Je begrijpt MIJ dus niet goed, GastheerG. Ik zou zeggen lees mijn bericht van gisteren nog eens: hoe kun je in vredesnaam op een forum - daar waar discussie centraal staat - een niet neutraal geformuleerde vraag poneren? Hetgeen overigens ook een meer schrijven in het algemeen was dan een gericht schrijven naar jou.

Het is niet dat ik het met A of B eens of oneens ben, ik ben het met de manier van vraag-stellen en in het verlengde daarvan - dat mag jij best weten - je houding naderhand niet eens. Je houding overigens in het bijzonder t.o.v. Litespeed.

Inhoudelijk ga je op mijn bericht (van gisteren) ook niet echt in. Wat vind je nou zelf van de extremen die jezelf uiteenzet (een onbekende renner blijven of een tourwinnaar, verschillen die door het gebruik van doping gemaakt worden)?

Wordt het niet onderhand tijd om weer terug te keren naar het oorspronkelijke discussiepunt in plaats van te discussiëren over de wijze waarop de discussie wordt gevoerd?

(Ik lees me lens met die lange lappen tekst ).

De belangen (geld, macht, roem, noem maar op) in die wielersport zijn dusdanig groot dat er altijd de hand zal worden gelicht met de regels. Neem daarbij in overweging dat het normbesef per sporter, sportdirecteur of andere belanghebbende verschilt en dat het maar de vraag is of men vindt dat de regels worden overtreden. De een zegt zuiver te zijn zolang hij niet pakt, de ander zolang hij niet wordt betrapt. Of de ploeg koopt geloofwaardigheid door het spenderen van 3 ton eu (een schijntje) aan antidopingbeleid.

Pas als de belangen minder zijn zal de kans op het overtreden van regels afnemen. Misschien wat eenvoudig gesteld, maar dat de belangen afnemen is een illusie. Criminaliteit (want dat is het in veel gevallen) ban je ook niet uit een samenleving. Wat dat betreft sluit ik me aan bij Monsternaar en edwin01.

Naar mijn idee zit deze criminaliteit in "het hoofd" ( of juist een gebrek aan inhoud ) en is niet per definitie afhankelijk van de belangen.
Wat ik bedoel is: als de wil om te winnen groter is dan het verstand, kan het mis gaan.
Ik ken in een andere sport gevallen dat de belangen nul waren en dat er toch gepakt werd. Hier was overigens geen controle, maar dan was ( denk ik ) al duidelijk.

is het niet zo dat het heele gedoe al veel eerder begint dan bij de profs mensen .laten mensen in de sport eens eerlijk zijn en kijken waar het begint in mijn tijd dat ik actief was in de wedstrijd sport begin jaren tachtig was het zo dat er bij een koers gemeld werd onderling dat de man met het koffertje gespot was en plots stapte velen uit koers dit gebeurde al bij de junioren en zeker bij de amateurs . nu wil ik niet zeggen dat iedereen gebruikt of gebruikte maar dat er altijd een paar onverlaten bij zijn die iedereen door hun gedrag verdacht maken . omdat in de sport eigenlijk de meeste mensen wel weten dat er iets is
maar daar niets aan doen of aan kunnen doen .maar gedoopt wordt er zeker en soms al heel vroeg dus laat men in de sport niet vergeten om beneden aan te beginnen met strafen
en schonen van de sport . want het begint veel vroeger in de loopbaan van renners al mis te gaan
Tot slot is al vaker gesteld door personen dat zij geen probleem hebben met doping hoe zit hun sportbeleving dan in elkaar ben je trots op je zelf als je dan wint en weet dat je mensen hebt verslagen die niets gebruikte ben je dan winnaar was je dan beter of gelijkwaardig aan hun . ik zou me dit niet af willen vragen als ik voor de spiegel sta . ik zou dan een zielig persoon zien die vooral zichzelf heeft bedonderd .