Fiets.nl

dario schreef:Dringend vraagje: weet er iemand toevallig een goed Nederlands woord voor het begrip 'surplace'? Ik ben nl. een stripalbum aan het vertalen over pisterenners, en ik moet zeggen dat ik met het (Franse en Nederlandse) pistejargon duidelijk véél minder vertrouwd ben dan met het 'normale' wielerlatijn...

'Surplace' gebruiken toch ook gewoon in het Nederlands!? Sterker nog, het staat zelfs in het Groene Boekje:

surplace [sur·pla·ce], de, surplaces [sur·pla·ces]
surplacen [sur·pla·cen], ww., surplacete [sur·pla·ce·te], gesurplacet [ge·sur·pla·cet], surplace, surplacet

Gewoon gebruiken dus!

En nu ik toch bezig ben: de binnenplaats te midden van de omloop, bestaat daar soms een specifieke term voor?

Geen idee. Ik zou gewoon 'middenterrein' gebruiken.

Ja, in van Dale vond ik surplace ook terug, maar ik vroeg me af of die vrij Belgische term in Nederland ook buiten het wielermilieu wordt begrepen c.q. gebezigd... (al vond ik zelf ook niet meteen een synoniem)

Nog eentje: in het Frans noemen ze de steile, hoogste stukken, bovenin de bochten van de wielerbaan 'falaises' ('rotsflanken' dus, letterlijk vertaald): weet iemand of daar soms een specifieke NL benaming voor bestaat?

dario schreef:Ja, in van Dale vond ik surplace ook terug, maar ik vroeg me af of die vrij Belgische term in Nederland ook buiten het wielermilieu wordt begrepen c.q. gebezigd... (al vond ik zelf ook niet meteen een synoniem)

Denk niet dat veel mensen buiten het wielermilieu een stripalbum over pisterenners gaan lezen....
Bovendien, voor mensen in Nederland die het wielrennen een beetje volgen is 'surplacen' net zo gebruikelijk als in Vlaanderen (denk ik). Zelfs buiten de baan, ten tijde van Van Moorsel en Longo in de Tour Féminin.

Nog eentje: in het Frans noemen ze de steile, hoogste stukken, bovenin de bochten van de wielerbaan 'falaises' ('rotsflanken' dus, letterlijk vertaald): weet iemand of daar soms een specifieke NL benaming voor bestaat?

Geen idee.

Nou, stripalbums over cowboys worden toch ook buiten het western-milieu gelezen?

Opmerkelijk Nederlands fenomeen, blijkt ook op dit forum: het te pas en (vooral) te onpas gebruik van c.q., in plaats van en/of; taalkundige Kipping hierover: http://www.youtube.com/watch?v=6z-zCmVH75Y

Maar iets anders nu: in België bestaat de wijdverbreide gewoonte om naar Limburg te verwijzen als "de Limburg"; opmerkelijk is ook dat (de) Limburg de enige provincie is die in de spreektaal een lidwoord krijgt (nu ja, onze vroegere kolonie noemde men ook de Kongo, maar dit terzijde). Wat ik me afvroeg: iemand enig idee hoe dat komt - en bestaat er in NL een gelijkaardig verschijnsel?

dario schreef:Maar iets anders nu: in België bestaat de wijdverbreide gewoonte om naar Limburg te verwijzen als "de Limburg"; opmerkelijk is ook dat (de) Limburg de enige provincie is die in de spreektaal een lidwoord krijgt (nu ja, onze vroegere kolonie noemde men ook de Kongo, maar dit terzijde). Wat ik me afvroeg: iemand enig idee hoe dat komt - en bestaat er in NL een gelijkaardig verschijnsel?

Tja, je zegt 't zelf al waarschijnlijk ziet de belg de limburg als een kolonie...

Nou, de Belg - enkel de Nederlandstalige dan. Althans (zo bedenk ik ineens - en misschien ligt daar wel een sleutel tot de verklaring), in het Frans krijgt elke provincie - de Waalse zowel als de Vlaamse - een lidwoord mee (le Hainaut, le Brabant-Wallon, la Flandre Occidentale,...)

De Peel?!
En problematischer: de wadden

Wellicht komt het lidwoord erbij als het gaat om een gebied (leefomgeving/biotoop) dat (vroeger) niet omgrensd is (was). 'De Peel' is daar een Nederlands voorbeeld van, zoals ook 'de Achterhoek'.

Landen, provincies, etc. hadden vroeger en hebben nog steeds een grens waarbinnen het staatshoofd (de staatshoofden) de baas is. Deze gebieden hebben een vaste grens die ook is omschreven of getekend in wetboeken, atlassen en dergelijke. Als ik denk aan gebieden waarbij er sprake is van een lidwoord dan zijn dat meestal gebieden die binnen een getekende grens liggen zonder zelf omgrensd te zijn of over deze getekende grenzen heen lopen, in beide gevallen geografisch hetzelfde blijven en zo biologisch gezien één biotoop vormen.

De Peel is een niet omgrensd gebied in het begrensde Nederlands Limburg. De Achterhoek in Gelderland ook en 'de Wadden' zijn een niet omgrensd gebied dat loopt vanaf Noord-Holland tot en met Denemarken over diverse lands- en provinciegrenzen heen.

Als 'de Limburg' vroeger een geografisch gelijk gebied was maar niet met getekende grenzen vind ik het vanwege de gedachtekronkel van mij hierboven logisch om 'de' ervoor te zetten.Mijn gedachtekronkel geldt (gold) ook voor 'de Kongo'. Als dat in België vroeger werd gezien als een leefomgeving in plaats van een omgrensd gebied komt er 'de' voor.

Ok, het klinkt misschien een beetje vaag, maar dit is de beste verklaring die ik zo kan bedenken. Hoe het in het Frans zit weet ik overigens niet.

De Peel, de Veluwe of de Achterhoek zijn inderdaad, net als het Pajottenland, geografische en geen administratieve gebieden; Kongo idem (als het bekken van de Kongo-stroom), maar het graafschap Limburg was al van in de middeleeuwen een geopolitieke omschrijving, dus daar klopt het niet...

@ Dario: weet jij waarom mijn dochter (7) op school leert (Limburg-B) bij het schrijven van het woord het, de uitspraak hut is? Is dat typisch Limburgs?

Euh? Woon zelf in Brabant, dus ik zou het niet weten... Limburg is voor mij vrij onbekend terrein.
Maar in heel Vlaanderen wordt 'het' gebruikelijk uitgesproken met een doffe /ə/ (net als in 'de'); ik meen inderdaad wel dat de uitspraak in Nederland iets meer neigt naar de gesloten klinker /ɛ/ (zoals in 'bel')?

Wat dachten jullie van deze :‘Ribéry grootverdiener, Van Nistelrooij verdient drie keer zo weinig'.

Ribery verdient een miljoen en dat vindt men weinig. En Van Nistelrooy verdient drie keer zo weinig, dus drie maal een miljoen.