Fiets.nl

Heb je wel eens overwogen om je verhalen uit te geven geillustreerd met die mooie foto's? Is hardstikke leuk om te lezen, voor een groter publiek dan alleen wieler-fanaten. De omzwervingen van een oude knar en zijn zilveren Planet X...zou toch een mooi boek kunnen worden.

@ TumTumTum: Dank voor je compliment ! Zo'n suggestie heb ik al vaker voorbij zien komen. Er is zelfs al een vraag geweest of ik, om dezelfde reden die jij noemt, niet een eigen site op zou willen zetten. Doch dat zit allemaal niet 'in de planning'. Eigenlijk ben ik al veel verder gegaan dan m'n bedoeling was, m.a.w. het is al een beetje 'uit de hand gelopen' . Doordat ik merkte dat erg veel lezers zo veel plezier aan mijn verhaaltjes-met-plaatjes beleefden, ben ik er mee doorgegaan. Ook uit mijn familie- en kenniskring krijg ik (van de niet-fietsers) altijd erg positieve reacties en dat alles bij elkaar motiveert mij dan weer er (voorlopig) nog mee door te gaan. Doch het levert mij al werk genoeg op, vooral in het buitenland, waar de internetfaciliteiten vaak te wensen overlaten. En het fotograferen kost toch ook meer tijd dan je zou vermoeden en haalt je ook behoorlijk uit je fietsritme. Maar ik beleef toch ook veel plezier aan deze 'toegevoegde activiteit', dat zeker. Als ik er nog meer mee zou willen doen, zal dat zeker nog weer extra tijd etc. kosten en daar heb ik niet zo'n behoefte aan. Daarom laat ik het maar zoals het nu gaat: een 'exclusiviteit' voor forumleden en 'verdwaalde' gasten die hier ook meelezen en genieten .

Foutje...

Kort nadat ik met het fietsen op de racefiets begon, ben ik mijn ritten in 'logboekjes' gaan noteren. Eerst in een dik schrift, vanaf 1993 in schriften met van die handige kolommetjes (model tabellarisch kasboek). Voor de ritten in het buiteland noteer ik dan vrij gedetailleerd de gereden route en de cols en côtes (met hun hoogte) die ik beklommen heb. Verder dan nog gegevens als de gereden afstand, netto fietstijd, gemiddelde
snelheid e.d. Ik heb wel eens met de gedachte gespeeld om voor een beter overzicht al die gegevens te gaan digitaliseren. Doch zoals dat met zo veel dingen gaat, het is er nog nooit van gekomen. En dat is mij nu een beetje opgebroken...

In mijn fietsverslagen uit 2012 en 2013 heb ik, als ik de Mont Ventoux weer eens op ging, regelmatig aangegeven de hoeveelste het keer al weer was. En de 50e klim leek steeds meer tot de mogelijkheden te gaan behoren... In het topic over de plannen voor 2014 kwam dat ook weer aan de orde:

legrimpeur schreef:...Wat zijn dan de plannen voor dit jaar? Wensen genoeg, maar mijn ervaring met plannen maken is, dat het op zich een leuke activiteit is, doch dat het altijd anders loopt dan je je had voorgesteld. Zo zou ik graag nog weer eens in Zwitserland willen fietsen. En de Dolomieten ken ik helemaal nog niet. Of het er van komt, het valt straks hopelijk allemaal wel weer te lezen in mijn verslagjes . O ja, fietsen in de Provence in het najaar staat in elk geval op de agenda, want de 50e beklimming van de Mont Ventoux moet toch tot de mogelijkheden behoren (de 'teller' staat nu op 48).

Voor sommigen zou dit trouwens ook een goede reden geweest zijn om er ook 'even tussen uit te knijpen' :

daniel1975 schreef:Als je nu ff vooraf vertelt wanneer je die 50e gaat doen, dan hebben we een mooi excuus om naar de Ventoux te gaan om met een spandoek op de top te gaan staan (en dan gelijk een weekje te blijven)

Zo'n 50e klim, moet natuurlijk wel ècht de 50e zijn, anders sta je op 1912 meter hoogte iets te vieren wat op dat moment helemaal niet gevierd moet worden . Daarom ben ik er vanmorgen maar eens rustig voor gaan zitten en heb héél serieus de logboekjes doorgenomen en de ritten naar de top van de Géant de Provence nog eens nageteld.

Omdat ik ook toen al een respectabel ( ) aantal beklimmingen naar de top van de Mont Ventoux achter de rug had, ben ik een paar jaar geleden aan de hand van m'n logboekjes maar eens gaan turven hoe vaak ik al boven geweest was. Niet vermoedende dat ik wellicht ooit de 50e klim bij zou kunnen schrijven, heb ik die telling niet ter controle twee of drie keer gedaan. Dat had ik beter wel kunnen doen, want ik heb fout geteld! Hoe dat kan? Ik denk dat ik 't wel begrijp:
In augustus 1994 reisden een ook fietsende vriend en z'n eveneens fietsende vrouw een paar weken met ons mee, vooral om ook samen wat te kunnen fietsen. Op 11 augustus gingen hij, z'n vrouw en ik vanuit Bédoin dan ook gezamenlijk de Ventoux op. Zegt hij op de top opeens: En dan gaan we nu naar Malaucène en weer terug omhoog ! Ik kon mij uiteraard niet laten kennen, dus ging akkoord . Z'n vrouw vond het prima, reed terug naar de camping in Bédoin, nam een douche en is daarna samen met mijn vrouw in de auto omhoog gegaan, zodat ze ons nog net konden zien 'finishen'. Een leuke en gezellige rit natuurlijk, maar dit staat in mijn logboek slechts simpel vermeld als 11-08 Bédoin, Mont Ventoux (1909), Malaucène v.v. Bij het turven van mijn Ventoux-beklimmingen heb ik die rit vermoedlijk als slechts één klim geteld . Dat was dan waarschijlijk het eerste foutje.

Rond de millenniumwisseling was ik weer aan een nieuw logboekje toe en vanaf dat boekje ben ik met van die mooie fijnschrijvers steeds kleiner gaan schrijven en heb ik alle ruimte tussen de regels benut. Dan moet je dus héél goed opletten, anders zie je zo maar iets over het hoofd. Het kan haast niet anders, of ik moet tijdens het turven een klim gemist hebben. Zo ontstond waarschijnlijk het tweede foutje (denk ik).

En zo is het dan ook gebeurd, dat mijn hier beschreven 48e klim in werkelijkheid dus de 50e was (het bijschrift bij de foto op de top heb ik inmiddels maar aangepast )! Zonder het zelf te weten, ben ik dus stilletjes voor de 50e keer omhoog gefietst. 't Was wel een mooie klim, doch ik moet eerlijk zeggen dat ik voor de 50e eigenlijk de 'klassieke route' via Bédoin in gedachten had. Ik heb het vanmorgen echter vier keer nageteld en het klopt echt! Om het toch nog een beetje te vieren, ontkurken m'n vrouw en ik vanavond maar een fles 'bubbels' . 'daniel1975' en alle anderen die er eventueel bij hadden willen zijn, inclusief mijn broer en zus, moeten dus maar een andere reden verzinnen voor hun uitje naar de Provence.

Foutje, bedankt!

Schitterend, en uiteraard gefeliciteerd. 50x de Ventoux, en ik maar denken dat ik een mannetjes was met 13 beklimmingen.
Ik zou alleen die fles bubbels vervangen door een Cote du Ventoux.

Ik ben al blij als ik de Emmapiramide op kom, dus chapeau!

Soms, heel soms, heb ik geen zin in fietsen.
En dan lees ik de verhalen van Le Grimpeur en dan ga ik weer

Van harte met je 50e !

Wow! 50 keer is een drankje waard! Ik drink er gewoon 1 op vanavond
Gefeliciteerd!

Dank voor jullie reacties en gelukwensen. Maar ik moet maar eens goed leren tellen... Dat advies kreeg ik ook van mijn broer, die bij zijn reactie deze digitale kaart stuurde:

legrimpeur schreef: Daarom laat ik het maar zoals het nu gaat: een 'exclusiviteit' voor forumleden en 'verdwaalde' gasten die hier ook meelezen en genieten .

Chapeau, chapeu, chapeau... en dat is dan NIET sarcastisch bedoeld

Ik ga 30 mei voor mijn 1e trouwens

Proficiat met de 50x de Ventoux!

Alsnog proficiat Le Grimpeur.
Mijn teller voor de Ventoux staat op 1

Wel lekker makkelijk tellen.

Langs de IJssel

Niet van alle (traininings)ritten in Nederland doe ik verslag hier op het forum. Soms heb ik niet voldoende stof om er een verhaal van te kunnen maken en soms komt het qua tijd ook niet zo goed uit om een verslag in elkaar te draaien. Niet dat ik gisteren nu zo gek veel heb beleefd, maar ik moet mijn routine toch ook een beetje op peil houden en dus plaats ik vandaag maar weer eens een 'verhaal met plaatjes' .
Na het verorberen van de laatste middagboterham plus fruit was het inmiddels zo'n 20 graden geworden. Daardoor was de keuze voor de fiets-outfit erg makkelijk: kort-kort. Op Buienradar zag ik dat er een oostenwind stond, dus heb ik een ritje gepland waar ik noch hinder noch voordeel (relatief gesproken) van de wind zou hebben. Tenminste, dat dacht ik. Ook hier is de praktijk altijd nèt even anders dan de theorie .

Via Ugchelen, Beekbergen en Lieren naar Klarenbeek. Vanuit dat dorp binnendoor richting Voorst, doch ruim voor de woonplaats van Henk Lubberding ben ik richting Appen gefietst en kwam zo (vanuit Apeldoorn gezien) net voorbij Bakker Bril op de N345. Hup, de weg over, een paar meter richting de rotonde (Gietelo) en RA de Nijenbeekseweg op. Dit gedeelte van de tocht verliep met wind tegen, maar 't was te doen (ca. 3 Bft). Als je in de buurt van de IJssel komt, zie je de ruïne van Nijenbeek al een tussen de bomen verschijnen. In de bocht naar de rivierdijk loopt een grindpad richting die ruïne, maar dat is niets voor de racefiets, dus geen plaatje daarvan . De Nijenbeekseweg loopt nog een stukje door over de IJsseldijk, maar verandert later van naam. Ik had het wat navigatie betreft hier makkelijk, want ik hoefde alleen maar de dijk te volgen en had daardoor volop tijd te genieten van het rivierenlandschap en het aangename weer. Op de dijk fietsend merkte ik al snel dat ik behoorlijk wat 'trapondersteuning' van de wind had, dus kennelijk zat er toch een ZO-component in de wind. De IJsseldijk slingert hier natuurlijk net zo hard als de rivier zelf, dus de mate van trapondersteuning varieerde ook wel een beetje. Toch was ik al snel in Deventer:



Verder maar weer, langs het IJsselhotel, het leuke stukje over het fietspad door Plantsoen Worp en langs de camping richting het vervolg van de dijk. Het wordt eentonig, maar ook hier is het simpel navigeren: de dijk volgen en genieten van het fraaie landschap. Alhoewel ik ook hier meer voor- dan nadeel van de wind had, voelde het op de dijk toch haast frisjes aan. Ik had verwacht (en gehoopt) dat het wat warmer zou zijn. Ondertussen begon ik mij over de wind toch wel een beetje zorgen te maken, want het was mijn bedoeling om langs het Apeldoorns Kanaal terug te fietsen en dan zou ik dus wel eens een heel stuk 'wind tegen' kunnen verwachten... Op deze laatste werkdag van de week was het gelukkig nog redelijk rustig op de IJsseldijk, die overigens pas na Terwolde deze naam krijgt. Tot Terwolde heet hij Bandijk. Maar ik had het over het verkeer: niet te veel auto's, redelijk veel fieters (diverse categorieën) en toch relatief veel motorrijders, die graag hun vaardigheden testen op zo'n kronkelende dijk. Ik ondervond er gelukkig geen hinder van.

Na Terwolde kom je door/langs Welsum, Veessen en Marle. De hellingen van de dijk waren rijk begroeid met fel gele boterbloemen en overal hing de prikkelende geur van de bloeiende meidoorns. Het was nog al heiig, dus duurde het even eer ik de schoorstenen van de IJsselcentrale bij Harculo in 't vizier kreeg. Als je bijna aan 't einde van de dijk bent, draai je weg van de IJssel, passeer je het Gemaal Veluwe en kom je, fietsend door een mooie hoekje, uiteindelijk bij het Apeldoorns Kanaal uit. Ik ben nog wat verder naar het noorden gefietst langs dit kanaal, tot het einde van de Kanaaldijk:



Doorgaans ga ik dan over het ophaalbruggetje de buitenwijken van Hattem in voor een 'lusje Hattem', doch nu heb ik het fietspad (nog net zichtbaar rechts op de foto) langs het kanaal gevolgd. Ook een mooie route. Je komt dan op een gegeven moment bij een soort belvédère, waar je via een vast bruggetje het kanaal oversteekt. Vanaf de belvédère heb je een leuk panorama over het rivierenlandschap met heel prominent in beeld de IJsselcentrale bij Harculo:



Het 'lusje Hattem' kwam er wel, want ik ben verder over het fietspand gereden, tot ik 'ergens' op de Apedoornseweg (N793) uit kwam. Stukje richting Heerde en bij activiteitencentrum 't Heem LA richting het kanaal. Zo kwam ik toch nog over het ophaalbruggetje. M'n beide bananen had ik al lang op, doch omdat ik wat tegenwind verwachtte, wilde ik toch nog wel wat extra energie tanken. Daar waren de vijf PowerBar gelletjes die ik van een vorige rit nog over had gehouden dan goed voor. En..., surprise, de verwachte tegenwind was er helemaal niet. Sterker nog, ook hier weer 'trapondersteuning' van de wind. Deze was zeker weer een beetje gedraaid. Dus fijn af en toe onder in de beugel en de snelheid wat opvoeren. Ik begon hier nu de door het weerbericht aangekondigde warmte gelukkig ook wat te voelen. Vanwege het goede wegdek, de goede benen en een beetje hulp van de wind, had ik het prima naar mijn zin op deze vrijdag!
Toen ik ter hoogte van het recreatiegebied Kievitsveld (bij Epe) op het viadauct over het kanaal en de A50 reed, zag ik in zuidelijke richting een hele rij remlichten opgloeien. Daar dreigde dus een file te ontstaan, leek mij zo. Op zulke momenten ben ik altijd extra blij niet inde auto, maar op de fiets te zitten !

Bij Vaassen kun je de A50 verlaten en kennelijk deden sommige automobilisten dat ook, want het werd opeens hinderlijk druk op de Kanaalweg. Sluipverkeer vanwege file op de A50? Over de weilanden en tussen de boerderijen en bosjes door zag ik inderdaad dat het 'langzaam rijden' was op de snelweg. En je hebt dan altijd van die lieden die op zo'n '60 km-weg' als de Kanaalweg toch proberen de verloren tijd weer in te halen...
Gelukkig kon ik ter hoogte van Beemte verder de binnenlanden in, om via Wenum en Het Loo naar mijn startpunt terug te keren. Een mooie rit van zo'n 101 km!

Voor de liefhebbers heb ik de rit globaal op GPSies gezet. Let wel, de rit is met de hand ingetekend
en het echte begin- en eindpunt staan er ook niet op. Dat is meteen ook de verklaring voor de afwijkende afstand.