Op het gevaar af dat een (enkele) lezer weer 'onwel' wordt
, volgt hier toch maar weer een verslagje. Gisteren ben ik weer eens in westelijke richting gaan toeren.Ditmaal kon ik ècht het centrum van Cavaillon niet in, want de boel was helemaal afgesloten. Een grote shovel ston in de grond te 'happen'. Natuurlijk was er wel een
omleiding, doch die heb ik slechts gedeeltelijk gevolgd (veel te druk). Via mijn eigen déviation was ik toch snel in het centrum en er ook snel weer uit. Cavaillon is niet
een erg gezellig stadje. Er is wel een aardige, brede avenue met wat terrasjes en restaurantjes, maar leuke en sfeervolle hoekjes heb ik er nog niet kunnen ontdekken.
Vanaf de brug over de Durance terugkijkend, krijg je wel een aardig zicht op de Colline St. Jaques (daar is onlangs nog een flink stuk bos afgebrand) en een deel van
Cavaillon. Ook zie je de Mont Ventoux duidelijk liggen, doch alleen bij helder weer levert dat een interessant plaatje op.
Vanaf de brug over de Durance kijk je op de Colline St. Jaques en het westelijke deel van Cavaillon:
Na Plan d'Orgon heb ik de afslag richting Mollégès genomen. Je komt zo op een wat saaie, langs boomgaarden (appels en peren) lopende route naar St. Rémy-de-
Provence. Op deze manier kun je de drukke, smalle, door platanen omzoomde hoofdweg naar St. Remy mijden (vorig jaar schreef ik daar ook al over). Ik ben ook
buiten het centrum van St. Rémy gebleven en eerst nog een paar kilometer richting Beaucaire-Tarascon en Arles gefietst, alvorens mijn route via de D27 richting Les
Baux-de-Provence verder ging. Die D27 brengt je via een leuke en door een mooie omgeving lopende klim naar een onbenoemd colletje. Gewoonlijk is dit geen erg
druk weggetje, doch nu stond er aan het begin van de klim een heuse file! Een gendarme met blauw zwaailicht op de telescoopmast van zijn motor kwam naar
beneden. Gelukkig kon ik links van de auto's wel omhoog blijven fietsen. Verderop was er 'iets' aan de hand: ik zag nog een gendarme, een paar mensen met gele
fluorescerende hesjes en 'een boel volk'. Dan denk je dat er een aanrijding of zo geweest is. Gelukkig begon de boel weer een beetje te rijden net voordat ik op de
'plaats des onheils' was en wat bleek, er was een filmploeg opnames aan het maken! Op een omgebouwde bestelauto stond een Mini ('cabrio') en op die
bestelauto was ook een complete filminstallatie met filmlampen, verduisteringsdoek etc. opgebouwd. Omdat ik kon blijven fietsen, heb ik er maar geen foto van
gemaakt. De rest van de klim verliep verder probleemloos. Op de col ben ik wel gestopt om wat te fotograferen. Vanwege het zeer droge en af en toe winderige weer,
mag je ook dit jaar nauwelijks de bossen in. Gisteren (en naar ik aanneem de andere dagen ook), was wandelen tussen zes en elf uur 's ochtends toegestaan. Daarna
is alles 'verboden toegang'.
Vanwege het bosbrandgevaar zijn de bossen hier zeer beperkt toegankelijk:
Je heb op het colletje wel prachtige vergezichten richting Les Baux en richting Arles. Vanwege het heiige weer kon je er nu geen 'pakkende' foto's van maken.
Blik op Les Baux-de-Provence en omgeving vanaf het colletje in de D27:
Nadat ikbovenstaande foto's geschoten had, kwam de hele filmploeg naar boven rijden en installeerde het 'circus' zich op het parkeerplaatsje naast het colletje. Toch
maar even kijken en een paar plaatjes schieten. Er werd nog een soort rail aan de bestelwagen gemonteerd, doch de Mini bleef daar waar hij was, op de auto. Ter
wijl ik het gedoe stond gade te slaan, kwam één van de gendarmes op mij af en vroeg of ik soms la descente (de afdaling) wilde doen. Maar dat was dus niet
het geval en dus viel er voor hem op dat moment even niets te 'regelen'.
De filmploeg op het colletje bij Les Baux-de-Provence:
Ik heb de verdere activiteiten daarboven niet afgewacht en de afdaling ingezet. Halverwege richting Les Baux is een parkeerplaats waar 'iedereen' foto's van dit
bijzondere dorpje maakt. Op dit tijdstip is dat echter een hachelijke zaak, want je heb zo ongeveer pal tegenlicht. Wel leuk, lijkt mij, is een foto van de grillige
rotsformatie tegenover die parkeerplaats.
Grillige rotsen langs de D27 bij Les Baux-de-Provence:
Bij de afslag naar de cité heb ik nog wel even het steile 'hupje' naar de Col de la Vayède (183 m) genomen. Maar daarna heb ik het drukke toeristengedoe snel
achter mij gelaten en koers gezet richting Fontvieille. In Fontveille was het tijd voor de ravitaillering. Terwijl ik na die korte pauze het stadje uit klim, richting het zuiden,
ontwaar ik links tussen de bomen nog net le Moulin de Daudet. Deze molen is bekend vanwege het boek Lettres de mon moulin (brieven uit mijn molen) van
de Franse Schrijver Alphonse Daudet.
Le Moulin de Daudet bij Fontvieille:
Over de côte, min of meer aan het einde van de afdaling, kun je linksaf richting Paradou. Die route heb ik vorig jaar al gereden, maar ik rijd het weggetje toch een
hondertal meters op, vanwege de zich daar bevindende ruïnes van een Romeins aquaduct. Daarna benk ik weer teruggekeerd naar de D33.
Ruïnes van een Romeins aquaduct ten zuiden van Fontvieille:
Langzaam maar zeker verlaat ik de Alpilles en kom ik op vlak terrein. Toch is het hier ook mooi en kun je fijn hele stukken 'gewoon' fietsen. En je moet natuurlijk ook je
ogen goed open houden. Want dan zie je in een onderbreking van de begroeiing langs de weg opeens een erg mooi landschap.
In het land van Van Gogh:
Een eindje verder, bij het gehuchtje Barbegal, staat een fraai, thans als hotel dienstdoend kasteel. Een groot hek en het bordje met de tekst Privéé - Défense
d'entrer maken je duidelijk dat je er weg moet blijven (tenzij je hotelgast bent natuurlijk...).
Het Château de Barbegal ten NO van Arles:
Verder naar het zuiden rijdend, volgt er nog een heuse côte, waar de weg zich in een paar leuke bochten tegenop slingert. Prachtig is het uitzicht op de Alpilles! Ik
schreef het al, 't is te heiig voor het fotograferen van fraaie vergezichten, helaas. Met de wind schuin in de rug 'vlieg' ik over de brede fietsstrook van de D83 richting
het oosten. Bij de afslag naar St. Martin-de-Crau ga ik weer terug de Alpilles in, richting Maussane-les-Alpilles. Daar aangekomen besluit ik om de klim in de D5
(240 m) naar St. Remy te nemen. Dat gaat, alhoewel het weer erg heet is geworden, goed. Minder goed gaat het je tussen al het andere het verkeer door St. Remy
friemelen. Maar 't lukt. Ik rijd nog een stukje over de drukke weg richting Cavaillon, doch bij La Galine zoek ik snel de binnelanden op en rijd ik verder weer via
Mollégès terug naar Plan d'Orgon. Daarna fiets ik al weer gauw op de brug over de Durance, kom ik vlot door Cavaillon en is het laatste stukje binnendoor ook zo
gepiept! En deze rit leverde dit op qua gereden kilometers:
!
Aangezien we nog bijna een week in Buis blijven bij de boer, (camping met GEEN Nederlanders!!!), ga ik nog eens terug om de l'Homme Mort te betwisten. Op Cyclingcols heb ik overigens gezien dat ik alleen de laatste vier km gemist heb.
