Met de club naar Appelscha en via Haulerwijk weer de provinciegrens over.
118 km. en de tweede lekke band dit seizoen.
Vandaag gefietst in 2012
-
DeletedUser01
- Forum-lid
- Berichten: 3500
- Lid geworden op: 30 nov 2008 14:11
Wij hadden vandaag geen regen. Gewoon super fietsweer!
Met de club naar Appelscha en via Haulerwijk weer de provinciegrens over.
118 km. en de tweede lekke band dit seizoen.
Met de club naar Appelscha en via Haulerwijk weer de provinciegrens over.
118 km. en de tweede lekke band dit seizoen.
-
bottecchia
- Forum-lid
- Berichten: 3988
- Lid geworden op: 27 nov 2006 22:38
Ik heb zowel in een heerlijk zonnetje als in de regen gefietst. Olympisch rondje vandaag!
Goed voor 118 kilometers tussen Hilversum en Amsterdam.
Goed voor 118 kilometers tussen Hilversum en Amsterdam.
-
AppiePappie
- Forum-lid
- Berichten: 11
- Lid geworden op: 30 apr 2012 22:51
Mijn rondje van vanmiddag, ik was onderweg een keer vergeten mijn Garmin aan te zetten dus ik mis 12km....rondjes totaal was 93km. Stond een hoop wind vandaag maar al met al lekker gefietst.
Beentjes zijn goed aan bonken
Beentjes zijn goed aan bonken
havana
05 aug 2012 08:53
Gisteren een 2e poging ondernomen de Col de l'Homme Mort te beklimmen en guess what, het is nog gelukt ook 
's Ochtends in alle vroegte vertrek ik vanaf de camping in Buis. Eerst bol ik het tweeluik Col de Fontaube / Col des Aires op. Dit is een prachtige weg die niet echt lastig is; eigenlijk lopen alleen de laatste 4 km echt omhoog. Ik rijd rustig op de grens van D1 en D2. Vlak voor de top van de Col des Aires loont het zeker even naar rechts te kijken, waar het dorpje Brantes prachtig tegen de rotsen ligt.
Vanaf de voet is het nog zo'n 6 km vals plat naar Montbrun., dat zoals Le Grimpeur al aangaf met name vanaf een afstandje prachtig is.
In Montbrun begint de Col de Macuegne. Dit is een mooie en gelukkig niet al te zware klim. Het percentage schommelt steeds rond de 6%. Op de stukken die naar het westen lopen zie je steeds de machtige Ventoux op de achtergrond.
Zo'n 1.5 km na het dorpje Barret gaat de klim over in de Col de l'Homme Mort. Op het profiel had ik al gezien dat de 4 km die nog resten naar de top weinig voorstellen en dat blijkt te kloppen. De laatste 2 gaan zelfs nauwelijks nog omhoog. Op de top (1200m) is geen uitzicht dus enigszins teleurgesteld duik ik meteen de afdaling in. Na een km of wat word ik dan toch nog verrast met een werkelijk prachtig uitzicht op de lavendelvelden van Sault. Ook zie je natuurlijk de Ventoux liggen.
De afdaling mag er zijn; lekker breed en snel. Onderaan rechtsaf de D189 op richting Montbrun. Ook dit is een fraaie afdaling, technisch en snel. Zeker ook de moeite van het beklimmen waard!
Vanaf Montbrun sla ik de Col des Aires over en rijd de D40 een stuk verder af. Bij Brantes sla ik vervolgens weer rechtaf richting de Fontaube. Dit is een prachtig slingerweggetje dat een stuk mooier en uitdagender is dan de Col des Aires.
Op de top even water kopen en omlaag bollen naar de camping. Goed voor 83 km met 1400 hm!
Morgen staat de Gorges de la Nesque op het programma, dit zal een van de laatste ritjes worden.
's Ochtends in alle vroegte vertrek ik vanaf de camping in Buis. Eerst bol ik het tweeluik Col de Fontaube / Col des Aires op. Dit is een prachtige weg die niet echt lastig is; eigenlijk lopen alleen de laatste 4 km echt omhoog. Ik rijd rustig op de grens van D1 en D2. Vlak voor de top van de Col des Aires loont het zeker even naar rechts te kijken, waar het dorpje Brantes prachtig tegen de rotsen ligt.
Vanaf de voet is het nog zo'n 6 km vals plat naar Montbrun., dat zoals Le Grimpeur al aangaf met name vanaf een afstandje prachtig is.
In Montbrun begint de Col de Macuegne. Dit is een mooie en gelukkig niet al te zware klim. Het percentage schommelt steeds rond de 6%. Op de stukken die naar het westen lopen zie je steeds de machtige Ventoux op de achtergrond.
Zo'n 1.5 km na het dorpje Barret gaat de klim over in de Col de l'Homme Mort. Op het profiel had ik al gezien dat de 4 km die nog resten naar de top weinig voorstellen en dat blijkt te kloppen. De laatste 2 gaan zelfs nauwelijks nog omhoog. Op de top (1200m) is geen uitzicht dus enigszins teleurgesteld duik ik meteen de afdaling in. Na een km of wat word ik dan toch nog verrast met een werkelijk prachtig uitzicht op de lavendelvelden van Sault. Ook zie je natuurlijk de Ventoux liggen.
De afdaling mag er zijn; lekker breed en snel. Onderaan rechtsaf de D189 op richting Montbrun. Ook dit is een fraaie afdaling, technisch en snel. Zeker ook de moeite van het beklimmen waard!
Vanaf Montbrun sla ik de Col des Aires over en rijd de D40 een stuk verder af. Bij Brantes sla ik vervolgens weer rechtaf richting de Fontaube. Dit is een prachtig slingerweggetje dat een stuk mooier en uitdagender is dan de Col des Aires.
Op de top even water kopen en omlaag bollen naar de camping. Goed voor 83 km met 1400 hm!
Morgen staat de Gorges de la Nesque op het programma, dit zal een van de laatste ritjes worden.
-
Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
-
Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Le Grimpeur
05 aug 2012 10:43
Naar Lagarde-d'Apt (en verder...)
Gisteren heb ik mij maar eens voorzichtig aan een 'echte' klim gewaagd. Ik heb daarbij wel gekozen voor een makkelijke aanloop. Dat was de inmiddels bekende
route via Oppède naar Les Beaumettes, waar de inmiddels eveneens bekende Véloroute du Calavon begint. Zo 's ochtends vroeg, ik was om half negen
vertrokken, als de zon nog relatief laag staat en er daardoor nog details in het landschap te zien zijn, is het dubbelop genieten van het fietsen hier in de Luberon. Er is
gelukkig ook nog niet veel verkeer, dus kun je rustig om je heen kijken. Er zijn al aardig wat (race)fietsers te vinden op de véloroute, vooral ouderen. Maar echt druk
is het nu ook weer niet. Als ik het voormalige stationnetje van Bonnieux op de foto zet, schuift een oude dame de vitrage opzij, om te kijken wat ik daar uitspook. Als ze
ziet dat ik niets verkeerds doe, zwaait ze naar mij en ik zwaai terug.
Het voormalige stationnetje van Bonnieux:
Bij het naderen van het centrum van Apt, is duidelijk te merken dat het zaterdag is en daar de veelgeprezen markt gehouden wordt: overal waar er een kan staan, staat
een auto. Het moet daar beneden een 'gekkenhuis' zijn. Gelukkig loopt de véloroute wat hoger langs het centrum en kan er alleen langs een klein deel, dat tevens
toegangsweg is tot naastgelegen woningen, geparkeerd worden. Daar is het wel even opletten geblazen, want de toeristen lopen kris-kras over de fietsroute en hun
kinderen letten al helemaal niet op. Over de honden zal ik het hier maar niet hebben... Na 28,5 km fietsen verlaat ik de fietsroute en zet ik koers richting Rustrel en het
Plateau de Vaucluse. De D22 is buiten de bebouwde kom van Apt nog even slecht als vorig najaar, totdat ik bij het gehucht Jean-Jean ben aangekomen. Daar ligt
een fonkelnieuw wegdek, prima! Dat blijft zo tot net voorbij het bruggetje, waar het oude en daar wel behoorlijke wegdek nog ligt en waar ook de afslag naar
Lagarde-d'Apt is. Ik ga hier linksaf de D34 op en begin aan de 12,5 km lange klim naar de Col de Lagarde-d'Apt. De klim, die ik begin met 34 x 23, voert eerst door
lage eikenbosjes en garrigue. De zon brandt al weer flink en er is weinig schaduw. In het stukje door het dennenbos, een paar kilometer verder, is gelukkig wat
meer schaduw. Daarna is het vooral weer door een landschap met lage bomen en veel zon fietsen. In de telkens opduikende openingen tussen de bosjes, zie je
duidelijk Apt en de mooie Colorado Provençal liggen. De Luberon ontbreekt natuurlijk ook niet. Wat hoger rijd je afwisselend òf in de volle zon, òf in de schaduw
van de bergwand rechts van de weg. Daardoor is het allemaal nog wel te doen. Om soepel te kunnen blijven draaien, ben ik inmiddels al lang met 34 x 26 gaan
klimmen. Ongeveer halverwege de klim, over deze weg met heel erg weinig verkeer, word ik ingehaald door een (veel) jongere racefietser. Hij onderhoudt een tempo
dat voor mij niet meer weggelegd is en is dan ook zo uit het zicht verdwenen. Maar goed, ook ik kom 'netjes' boven op deze 1110 meter hoge col. Door de hoogte en
het frisse briesje dat er waait, is het er aangenaam, veel aangenamer dan in de benauwde warmte van het dal.
Op de Col de Lagarde-d'Apt (1110 m) bij de Bistrot de Lagarde:
Na de col volgt een stukje dalen tot voorbij het gehuchtje Lagarde-d'Apt (er staat wel een Mairie, dus misschien is het toch wel een ècht dorpje) en daarna golft
de weg een beetje op en af. Je blijft nog een tijd lang tussen de 1100 en 1000 meter hoogte op het plateau rijden. Het is er heerlijk rustig op de enorm brede wegen uit
de tijd dat de militairen hier nog hun 'spullen' naar de raketsilo's voor de kernraketten omhoog zeulden. Nu kun je er gelukkig mooi over dalen en ondertussen genieten
van de verstilde landschappen van de Haute Provence. Op deze hoogte bloeit nog steeds lavendel (of lavandin, de hybride variant), doch ik zie wel regelmatig dat
er ook hier nu geoogst wordt. Links van de weg domineert de Mont Ventoux het landschap en naar rechts kijkend tekent het Plateau d'Albion met de Col de l'Homme
Mort en de Col du Négron zich fraai tegen de blauwe hemel af. Zie ik 'havana' daar heel erg in de verte ergens rijden?
Verstilde landschappen in de Haute Provence langs de D34 tussen Lagarde-d'Apt en St. Christol:
Drie kilometer voor St. Christol sla ik af richting Brouville (weer zo'n gehuchtje met slechts wat verspreid liggende boerderijen) en Sault. Ik weet dat het daar steil
(10%) naar beneden gaat en als ik m'n Lynskey R230 laat 'gaan', komt mijn tellertje tot boven de 70 km/u. De laatste paar kilometer van deze weg zijn weer 'gewoon',
dus minbder breed en ook weer hobbelig en bochtig. Even wat snelheid er uit halen dan maar. Aan het einde van deze D245 pak ik nog even de 1,5 km naar Sault
mee, om op de bekende promenade aldaar een korte pauze te houden. Tijdens deze ravitaillering heb ik ook mooi gelegenheid om te genieten van één van mijn
favoriete plekjes in deze hoek van de Vaucluse: het fraaie en rust uitstralende Pays de Sault.
Het Pays de Sault, gezien vanaf de promenade in Sault:
Ik rijd het stadje weer uit richting zuiden en begin aan de lichte klim naar St. Jean-de-Sault. Even voorbij dit dorpje zit je al weer boven de 800 m, waarna de lange
afdaling richting St. Saturnin-les-Apt begint. Ik schreef al eerder dat vooral het laatste deel van deze weg adembenemend mooie landschappen oplevert. Bij de aflag
naar Lioux verlaat ik de D943 om over de D60 en de D60a (langs Lioux) richting 'huis te rijden'. De hitte komt mij tegemoet. Het is alsof er een heteluchtoven is open
gezet, want er wordt werkelijk een 'golvende' hitte over mij geblazen. Daar waar de D60 (uit Lioux) en de D60a zich samenvoegen, is een fonteintje en kan ik gelukkig
één van mijn bidons weer vullen.
Lioux en de bekende Rochers de Lioux:
Na deze 'tankstop' blijf ik verder op de D60, die ik helemaal af rijd tot in Lumières. Daarna is het weer 'bekende kost', want volgen er een paar kilometer véloroute
en na Les Beaumettes de 9 km via Oppède naar Maubec. Het tellertje geeft bij thuiskomst aan dat ik toch weer heel wat kilometers heb afgelegd in deze mooie,
maar gisteren weer erg hete streek:
O ja, eergisteren heb ik hier nog even 'boodschappen' gedaan, dus wat dat betreft kan ik er voorlopig weer even tegenaan...
...eergisteren heb ik nog even 'boodschappen' gedaan...:
Gisteren heb ik mij maar eens voorzichtig aan een 'echte' klim gewaagd. Ik heb daarbij wel gekozen voor een makkelijke aanloop. Dat was de inmiddels bekende
route via Oppède naar Les Beaumettes, waar de inmiddels eveneens bekende Véloroute du Calavon begint. Zo 's ochtends vroeg, ik was om half negen
vertrokken, als de zon nog relatief laag staat en er daardoor nog details in het landschap te zien zijn, is het dubbelop genieten van het fietsen hier in de Luberon. Er is
gelukkig ook nog niet veel verkeer, dus kun je rustig om je heen kijken. Er zijn al aardig wat (race)fietsers te vinden op de véloroute, vooral ouderen. Maar echt druk
is het nu ook weer niet. Als ik het voormalige stationnetje van Bonnieux op de foto zet, schuift een oude dame de vitrage opzij, om te kijken wat ik daar uitspook. Als ze
ziet dat ik niets verkeerds doe, zwaait ze naar mij en ik zwaai terug.
Het voormalige stationnetje van Bonnieux:
Bij het naderen van het centrum van Apt, is duidelijk te merken dat het zaterdag is en daar de veelgeprezen markt gehouden wordt: overal waar er een kan staan, staat
een auto. Het moet daar beneden een 'gekkenhuis' zijn. Gelukkig loopt de véloroute wat hoger langs het centrum en kan er alleen langs een klein deel, dat tevens
toegangsweg is tot naastgelegen woningen, geparkeerd worden. Daar is het wel even opletten geblazen, want de toeristen lopen kris-kras over de fietsroute en hun
kinderen letten al helemaal niet op. Over de honden zal ik het hier maar niet hebben... Na 28,5 km fietsen verlaat ik de fietsroute en zet ik koers richting Rustrel en het
Plateau de Vaucluse. De D22 is buiten de bebouwde kom van Apt nog even slecht als vorig najaar, totdat ik bij het gehucht Jean-Jean ben aangekomen. Daar ligt
een fonkelnieuw wegdek, prima! Dat blijft zo tot net voorbij het bruggetje, waar het oude en daar wel behoorlijke wegdek nog ligt en waar ook de afslag naar
Lagarde-d'Apt is. Ik ga hier linksaf de D34 op en begin aan de 12,5 km lange klim naar de Col de Lagarde-d'Apt. De klim, die ik begin met 34 x 23, voert eerst door
lage eikenbosjes en garrigue. De zon brandt al weer flink en er is weinig schaduw. In het stukje door het dennenbos, een paar kilometer verder, is gelukkig wat
meer schaduw. Daarna is het vooral weer door een landschap met lage bomen en veel zon fietsen. In de telkens opduikende openingen tussen de bosjes, zie je
duidelijk Apt en de mooie Colorado Provençal liggen. De Luberon ontbreekt natuurlijk ook niet. Wat hoger rijd je afwisselend òf in de volle zon, òf in de schaduw
van de bergwand rechts van de weg. Daardoor is het allemaal nog wel te doen. Om soepel te kunnen blijven draaien, ben ik inmiddels al lang met 34 x 26 gaan
klimmen. Ongeveer halverwege de klim, over deze weg met heel erg weinig verkeer, word ik ingehaald door een (veel) jongere racefietser. Hij onderhoudt een tempo
dat voor mij niet meer weggelegd is en is dan ook zo uit het zicht verdwenen. Maar goed, ook ik kom 'netjes' boven op deze 1110 meter hoge col. Door de hoogte en
het frisse briesje dat er waait, is het er aangenaam, veel aangenamer dan in de benauwde warmte van het dal.
Op de Col de Lagarde-d'Apt (1110 m) bij de Bistrot de Lagarde:
Na de col volgt een stukje dalen tot voorbij het gehuchtje Lagarde-d'Apt (er staat wel een Mairie, dus misschien is het toch wel een ècht dorpje) en daarna golft
de weg een beetje op en af. Je blijft nog een tijd lang tussen de 1100 en 1000 meter hoogte op het plateau rijden. Het is er heerlijk rustig op de enorm brede wegen uit
de tijd dat de militairen hier nog hun 'spullen' naar de raketsilo's voor de kernraketten omhoog zeulden. Nu kun je er gelukkig mooi over dalen en ondertussen genieten
van de verstilde landschappen van de Haute Provence. Op deze hoogte bloeit nog steeds lavendel (of lavandin, de hybride variant), doch ik zie wel regelmatig dat
er ook hier nu geoogst wordt. Links van de weg domineert de Mont Ventoux het landschap en naar rechts kijkend tekent het Plateau d'Albion met de Col de l'Homme
Mort en de Col du Négron zich fraai tegen de blauwe hemel af. Zie ik 'havana' daar heel erg in de verte ergens rijden
?Verstilde landschappen in de Haute Provence langs de D34 tussen Lagarde-d'Apt en St. Christol:
Drie kilometer voor St. Christol sla ik af richting Brouville (weer zo'n gehuchtje met slechts wat verspreid liggende boerderijen) en Sault. Ik weet dat het daar steil
(10%) naar beneden gaat en als ik m'n Lynskey R230 laat 'gaan', komt mijn tellertje tot boven de 70 km/u. De laatste paar kilometer van deze weg zijn weer 'gewoon',
dus minbder breed en ook weer hobbelig en bochtig. Even wat snelheid er uit halen dan maar. Aan het einde van deze D245 pak ik nog even de 1,5 km naar Sault
mee, om op de bekende promenade aldaar een korte pauze te houden. Tijdens deze ravitaillering heb ik ook mooi gelegenheid om te genieten van één van mijn
favoriete plekjes in deze hoek van de Vaucluse: het fraaie en rust uitstralende Pays de Sault.
Het Pays de Sault, gezien vanaf de promenade in Sault:
Ik rijd het stadje weer uit richting zuiden en begin aan de lichte klim naar St. Jean-de-Sault. Even voorbij dit dorpje zit je al weer boven de 800 m, waarna de lange
afdaling richting St. Saturnin-les-Apt begint. Ik schreef al eerder dat vooral het laatste deel van deze weg adembenemend mooie landschappen oplevert. Bij de aflag
naar Lioux verlaat ik de D943 om over de D60 en de D60a (langs Lioux) richting 'huis te rijden'. De hitte komt mij tegemoet. Het is alsof er een heteluchtoven is open
gezet, want er wordt werkelijk een 'golvende' hitte over mij geblazen. Daar waar de D60 (uit Lioux) en de D60a zich samenvoegen, is een fonteintje en kan ik gelukkig
één van mijn bidons weer vullen.
Lioux en de bekende Rochers de Lioux:
Na deze 'tankstop' blijf ik verder op de D60, die ik helemaal af rijd tot in Lumières. Daarna is het weer 'bekende kost', want volgen er een paar kilometer véloroute
en na Les Beaumettes de 9 km via Oppède naar Maubec. Het tellertje geeft bij thuiskomst aan dat ik toch weer heel wat kilometers heb afgelegd in deze mooie,
maar gisteren weer erg hete streek:
O ja, eergisteren heb ik hier nog even 'boodschappen' gedaan, dus wat dat betreft kan ik er voorlopig weer even tegenaan...
...eergisteren heb ik nog even 'boodschappen' gedaan...:
60 x Ventoux
Prachtige verslagen uit Frankrijk, mannen. Blijft toch een machtig mooi gezicht om die Ventoux te zien.
Ik had een lange duurtraining in gedachte vandaag over Goeree-Overflakkee. Richting Hellevoetsluis werd het echter al snel donker en aan de andere kant van het Haringvliet zag ik letterlijk een flinke bui uit de lucht vallen. De kilomtervreter in mij wilde het risico wel nemen, maar de Ed Aldus in me won de strijd. Besloten om maar op Voorne-Putten te blijven en richting Rockanje en Oostvoorne gereden. De bui bleef een geduchte uitdager, want ook hier werd het al snel donker. Pas toen ik bij Oostvoorne weer koers zette richting het Oosten werd het weer lichter.
Uiteindelijk een flink aantal minder KMs dan gepland, maar met 60 droge KMs toch nog een respectabel aantal.
Alles laag D1, de benen voelden erg goed vandaag. Het vormpeil is duidelijk stijgende.
Ik had een lange duurtraining in gedachte vandaag over Goeree-Overflakkee. Richting Hellevoetsluis werd het echter al snel donker en aan de andere kant van het Haringvliet zag ik letterlijk een flinke bui uit de lucht vallen. De kilomtervreter in mij wilde het risico wel nemen, maar de Ed Aldus in me won de strijd. Besloten om maar op Voorne-Putten te blijven en richting Rockanje en Oostvoorne gereden. De bui bleef een geduchte uitdager, want ook hier werd het al snel donker. Pas toen ik bij Oostvoorne weer koers zette richting het Oosten werd het weer lichter.
Uiteindelijk een flink aantal minder KMs dan gepland, maar met 60 droge KMs toch nog een respectabel aantal.
Alles laag D1, de benen voelden erg goed vandaag. Het vormpeil is duidelijk stijgende.
Idd mooie verslagen en foto,s van Legrimpeur en Havana.
Vandaag een rondje richting Breukelen ,Loenen a/d Vecht gedaan ,ook mooie omgeving daar , goed voor 122.1 km.
Vandaag een rondje richting Breukelen ,Loenen a/d Vecht gedaan ,ook mooie omgeving daar , goed voor 122.1 km.
Cannondale Supersix evo hm Sram red Etap Blauw
Cannondale Supersix evo hm Sram red Etap Grijs
Cannondale Supersix evo hm Sram red Etap Grijs
stephan68
05 aug 2012 17:10
Wat een schitterende verslagen en dito foto's Havana en Legrimpeur!
Vanochtend omgekleed om met de club te gaan fietsen begint het ineens te plenzen. Omgekleed en effe een bakkie bij mijn moeder gedaan.
Vanmiddag scheen de zon weer. Hup weer omgekleed en 80 km's gefietst door Delfland, over Vlaardingen, Maassluis, Hoek van Holland door de duinen richting Kijkduin weer terug.
Was ik een paar minuten thuis begon het weer te plenzen en onweren zeg. Wat een timing! Wel nog twee keer in de drukte terecht gekomen van het varend corso.
Wat ik er zo vluchtig van kon zien zagen de praalboten er weer prachtig uit!
Route
Vanochtend omgekleed om met de club te gaan fietsen begint het ineens te plenzen. Omgekleed en effe een bakkie bij mijn moeder gedaan.
Vanmiddag scheen de zon weer. Hup weer omgekleed en 80 km's gefietst door Delfland, over Vlaardingen, Maassluis, Hoek van Holland door de duinen richting Kijkduin weer terug.
Was ik een paar minuten thuis begon het weer te plenzen en onweren zeg. Wat een timing! Wel nog twee keer in de drukte terecht gekomen van het varend corso.
Wat ik er zo vluchtig van kon zien zagen de praalboten er weer prachtig uit!
Route
-
MartijnVisser
- Forum-lid
- Berichten: 69
- Lid geworden op: 16 aug 2011 21:43
Vandaag rondje lauwersmeer; Oostrum - Ee - Engwierum - Munnekezijl - Lauwerzijl - Zoutkamp - Lauwersoog - Anjum - Oostrum, 55 km
Visser bike parts
Pinarello fp3 2010 Ultegra ffwd f6r wielset
Pinarello marvel campagnolo centaur 9 speed
Follow @Martijn140
Pinarello fp3 2010 Ultegra ffwd f6r wielset
Pinarello marvel campagnolo centaur 9 speed
Follow @Martijn140
-
daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 39664
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
daniel1975
05 aug 2012 17:19
save the best for lasthavana schreef:!
Morgen staat de Gorges de la Nesque op het programma, dit zal een van de laatste ritjes worden.
Fraaie rit, ga naar naar Sault of vanuit Sault?
Blijf verder nog maar evn lekker daar, hier spoelt het momenteel weer ongekend hard!
Vandaag een rustig atb-rondje Drunen gereden. Lekker relaxed, genieten. Blijft een fraai rondje.
Less is bore