Fiets.nl

Lekker!
Voor ik ga koken doe ik met het album And It's Still Alright even mee.
In Bianchi kleur

The Heart of Saturday Night van Tom Waits verscheen 50 jaar geleden. Precies vandaag..........
Hoewel ik in 1974 al een knappe (ik gaf al m'n geld uit aan tubes en platen) collectie had was Waits nog aan de andere kant van de horizon. Heel lang ging het overigens niet meer duren...............

50 jaar geleden vond ik Tom Waits een zaag.
Led Zeppelin, Deep Purple, Alice Cooper....dat waren toen onze helden.

Ik ben van de diversiteit (ook met fietsen, eten, reizen, films) heb ze dus alle vier in de kast staan.
Iets meer Led Zeppelin dan Waits. Iets meer Waits dan Deep Purple en Alice sluit de rij want daar heb ik maar twee albums van.

Led Zepplin ligt hier iedere maand (dit weekend III nog gedraaid) wel een keer op de schijvendraaier. Helaas laatste twee (als je Coda meerekent 3) albums wat minder want anders waren ze voor mij de beste band ooit geweest.

Nu als arbeidsvitamine wat verzamel CD's met wat minder opdringerige muziek..................

Gastheerg schreef: ↑16 okt 2024 08:52 Ik ben van de diversiteit (ook met fietsen, eten, reizen, films) heb ze dus alle vier in de kast staan.

Hier ook veel diversiteit in de platencollectie; Tom Waits leren waarderen, maar dat kwam pas enkele jaren later.
Eerst moesten we de punk en new-wave nog door.
Om dan tijdens mijn legerdienst in Duitsland overspoeld te worden door Neue Deutsche Welle. Tijdens de legerdienst trouwens het geluk gehad de Stones te zien optreden in Köln.
Tijdens die periode redelijk wat platen gekocht (goedkoper in de Legershops dan in normale winkels).

Ik was op marktplaats op zoek naar Campagnolo onderdelen.
Zit er tussen de zoekresultaten een LP van de enige echte Anita Campagnolo.

Nieuwsgierig als ik ben, meteen op Spotify gaan zoeken naar deze "artiest".

Ik kan niet zeggen dat ik teleurgesteld ben in wat er zojuist door de speakers knalde, simpelweg omdat teleurstelling niet de lading dekt van mijn zojuist ontdekte duistere sympathieën.
Zelfs op een "foute party" zouden mensen hiervan gaan huilen.

Gisteravond in Vorst Nationaal: Deep Purple, voorprogramma Jefferson Starship.
Persoonlijk genoten van het optreden van Ian Gillan en co. Met Roger Glover en Ian Paice stonden nog 2 originals (akkoord, daarover kunnen we discussiëren) in de line-up. Don Airy is virtuoos op de keyboards, Simon McBride speelt subliem gitaar.
De solo's waren iets te veel aanwezig, ik had ook nog enkele hits verwacht.
Maar heel content dat mijn madan en ikzelf er konden bij zijn.
Over Jefferson Starship kan ik kort zijn: de sound was dermate slecht om te genieten van de songs.

Een review: https://www.dansendeberen.be/2024/10/29 ... -de-force/

CampaYolo schreef: ↑25 okt 2024 14:45 Zit er tussen de zoekresultaten een LP van de enige echte Anita Campagnolo.

Ze zal op diverse muziekfora toch dezelfde rol hebben als Puck Moonen hier

CampaYolo schreef: ↑25 okt 2024 14:45 Ik was op marktplaats op zoek naar Campagnolo onderdelen.

Wees blij dat je niet naar Shimano zocht...............Momoe Shimano is in ieder geval niet mijn ding

Patrick VB schreef: ↑29 okt 2024 16:04 Over Jefferson Starship kan ik kort zijn: de sound was dermate slecht om te genieten van de songs.

Jammer. Daar ga je niet voor.
Was ik altijd een fan van. Wel een beetje weggezakt na vertrek Grace Slick en overlijden van Paul Kantner

Grace Slick, Jefferson Airplane . . . . dat geeft mij weer het Paradiso gevoel van de jaren 60 met o.a. Woodstock en mijn 'trip' naar het festival van de Isle of Wight (waar ik nooit aan kwam):

Patrick VB schreef: ↑29 okt 2024 16:04
Over Jefferson Starship kan ik kort zijn: de sound was dermate slecht om te genieten van de songs.

Balen
Ik begrijp dat nooit. Zoiets test je toch vooraf?

Ik blijf even in die hoek hangen. Grace Slick wordt vandaag 85. Voor iemand uit de periode komt dat geen rockartiest door de doping kwam een bijzondere prestatie.
Begin de dag met haar solo album Dreams...........

Over strelingen voor het oor en niet-strelingen voor het oor. Zoals jullie weten, heeft Rikkert sinds kort een sportschoolabo voor zijn kromme it-er ruggetje. Wat een pulp draaien ze daar zeg. Soort van bekende nummers maar dan soort van relaxte houseversie ervan, en dan zonder zang. Van die vleesch noch visch muziek, zeg maar. Van die lift-plus-muziek, zeg maar. Muzak 2.0, zeg maar. Yuk.

Ben nu drie keer geweest, op zich best lekker en leuk, maar de vierde keer gaat mijn koptelefoon met mijn eigen muziek mee. Ik denk dat ik klassiek opzet in de sportschool. Ga ik wel lekker op.

Trouwens vorige week voor het eerst naar het Concertgebouworkest geweest. Mooie beleving. Eerst Tristan en Isolde van Wagner, was prachtig. Daarna La Poeme de l 'extase van Skrjabin. Indrukwekkend, maar voor mij als beginnend klassiek-luisteraar wat te hoog gegrepen.