Vandaag gefietst in 2010?
-
- Forum-lid
- Berichten: 2823
- Lid geworden op: 29 okt 2005 22:48
Ja, die Herwerden is mijn winterfiets en ook daar heb ik lang niet op gereden. Hij was wel mee naar Parijs-Roubaix als reservefiets maar niet nodig gehad.
De snelheid gaat weer iets omhoog, de rondjes worden weer iets langer.
Kortom het gaat alweer iets beter.
Tijd om de klinkers van de Achterhoek weer eens op te zoeken.
Richting Zelhem.
Uit de wind gaat het altijd goed, op naar Halle-Heide!
Klinkers zijn er om op gas te geven.
Langs het water richting Varsseveld.
'Bos van Varsseveld, 400m, 3sterren' aldus Robert Gesink.
Op naar Silvolde/Terborg.
Deze heb ik bewaard voor de volgende keer
Toen door naar Ulft.
En met een ommetje naar huis. 61km.
Kortom het gaat alweer iets beter.
Tijd om de klinkers van de Achterhoek weer eens op te zoeken.
Richting Zelhem.
Uit de wind gaat het altijd goed, op naar Halle-Heide!
Klinkers zijn er om op gas te geven.
Langs het water richting Varsseveld.
'Bos van Varsseveld, 400m, 3sterren' aldus Robert Gesink.
Op naar Silvolde/Terborg.
Deze heb ik bewaard voor de volgende keer
Toen door naar Ulft.
En met een ommetje naar huis. 61km.
Normaal gesproken ben ik niet zo'n vrijdag fietser. Het zonnetje scheen echter zo mooi dat ik het niet kon weerstaan. Even lekker losfietsen, morgen had ik immers weer een fietsafspraak. Met een big smile stapte ik op de fiets. Heerlijk fietsweer.
Rustig bolde ik richting Hummelo, windje in de rug en op naar Zutphen.
Een blik achterom leerde mij dat er iemand op komst was. Eventjes de benen stil gehouden met de gedachte om gezellig samen op te fietsen.
De beste man mocht dan wel geen racefietser zijn, hij scheurde bij toch met een behoorlijke snelheid voorbij. Lekker aanpikken dacht ik, met een gangetje van 35km/u ben ik immers sneller bij Zutphen.
Toen het tempo een beetje daalde besloot ik hem even uit de wind te gaan houden. In het voorbijrijden begon de beste man al op een boze toon dingen tegen mij te roepen. Door de rijwind en het verkeer (80km weg) verstond ik er echter weinig van. Ik was de man nog nauwelijks voorbij of hij haalde me al weer in. Ondertussen weer een hoop geroep op die zelfde boze toon.
Toen ik de kans kreeg om naast hem te fietsen vroeg ik de beste man vriendelijk wat zijn probleem was. ''Je kunt niet fietsen'' was zijn antwoord. Ik mompelde iets over losfietsen. De man keek me niet begrijpend aan. Ik deed een poging hem iets over trainingen bij te brengen. ''Dat wat jij doet is geen trainen, hard fietsen dat is trainen.'' zei de man al maar bozer. Toen wees ik de beste man erop dat zijn manier van trainen weinig uithaalde. Ineens gooide de man zijn stuur naar links waardoor ik moest uitwijken zo de grote weg op. Kennelijk vond de man zijn actie niet geslaagd en begon vervolgens maar mijn zijn voorwiel tegen mijn achterwiel te tikken. Voor mij niet zo'n probleem, dan gebeurde in koers ook wel eens.
Ondertussen was ik behoorlijk pissig op te man, maar het hebt maar gelaten voor wat het was. Ik heb hem nog een prettige 'training' gewenst en ben er maar van door gegaan.
Toen binnendoor naar Vorden en via Hengelo en Zelhem weer naar huis
Rustig bolde ik richting Hummelo, windje in de rug en op naar Zutphen.
Een blik achterom leerde mij dat er iemand op komst was. Eventjes de benen stil gehouden met de gedachte om gezellig samen op te fietsen.
De beste man mocht dan wel geen racefietser zijn, hij scheurde bij toch met een behoorlijke snelheid voorbij. Lekker aanpikken dacht ik, met een gangetje van 35km/u ben ik immers sneller bij Zutphen.
Toen het tempo een beetje daalde besloot ik hem even uit de wind te gaan houden. In het voorbijrijden begon de beste man al op een boze toon dingen tegen mij te roepen. Door de rijwind en het verkeer (80km weg) verstond ik er echter weinig van. Ik was de man nog nauwelijks voorbij of hij haalde me al weer in. Ondertussen weer een hoop geroep op die zelfde boze toon.
Toen ik de kans kreeg om naast hem te fietsen vroeg ik de beste man vriendelijk wat zijn probleem was. ''Je kunt niet fietsen'' was zijn antwoord. Ik mompelde iets over losfietsen. De man keek me niet begrijpend aan. Ik deed een poging hem iets over trainingen bij te brengen. ''Dat wat jij doet is geen trainen, hard fietsen dat is trainen.'' zei de man al maar bozer. Toen wees ik de beste man erop dat zijn manier van trainen weinig uithaalde. Ineens gooide de man zijn stuur naar links waardoor ik moest uitwijken zo de grote weg op. Kennelijk vond de man zijn actie niet geslaagd en begon vervolgens maar mijn zijn voorwiel tegen mijn achterwiel te tikken. Voor mij niet zo'n probleem, dan gebeurde in koers ook wel eens.
Ondertussen was ik behoorlijk pissig op te man, maar het hebt maar gelaten voor wat het was. Ik heb hem nog een prettige 'training' gewenst en ben er maar van door gegaan.
Toen binnendoor naar Vorden en via Hengelo en Zelhem weer naar huis
soms heb je van dat soort figuren.
Zo reed ik laatst over de holterberg. ik kwam vanaf de motieweg de hoofdweg op en zag in de verte iemand anders fietsen. Tot aan de diepe hel/witte steen liep ik steeds wat op hem in en op de klim maakte ik flink wat meters goed. In het stuk daarna was ik hem tot een paar meter genaderd en dat had hij ook wel gezien.
Ik had geen zin om direct achter hem te gaan fietsen dus hield een meter of 2 afstand. kennelijk was hij hier niet van gediend want tot aan de top van de laatste heling (voor de afdaling naar nijverdal) snuitte hij wel 3 keer zijn neus van zich af naar achter. Ik snap wel dat iemand zijn neus moet snuiten maar dit was gewoon echt met het doel mij te raken.
Hetzelfde heb ik ook wel mee gemaakt toen ik achter een een clubgroepje terecht kwam. De laatste van hun groepje zag dat ik er niet bij hoorde en snoof en rochelde ook eens flink van zich af.
Zo reed ik laatst over de holterberg. ik kwam vanaf de motieweg de hoofdweg op en zag in de verte iemand anders fietsen. Tot aan de diepe hel/witte steen liep ik steeds wat op hem in en op de klim maakte ik flink wat meters goed. In het stuk daarna was ik hem tot een paar meter genaderd en dat had hij ook wel gezien.
Ik had geen zin om direct achter hem te gaan fietsen dus hield een meter of 2 afstand. kennelijk was hij hier niet van gediend want tot aan de top van de laatste heling (voor de afdaling naar nijverdal) snuitte hij wel 3 keer zijn neus van zich af naar achter. Ik snap wel dat iemand zijn neus moet snuiten maar dit was gewoon echt met het doel mij te raken.
Hetzelfde heb ik ook wel mee gemaakt toen ik achter een een clubgroepje terecht kwam. De laatste van hun groepje zag dat ik er niet bij hoorde en snoof en rochelde ook eens flink van zich af.
- Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Er gaan hier in de Elzas diverse routes omhoog naar de Haut-Koenigsbourg. Gisteren heb ik de variant die in Bergheim begint genomen. Vanuit het stadje leidt de 'Route de Thannenkirch' je omhoog en net buiten Bergheim zie je het Château Reichenberg in het zonnetje tussen de wijngaarden oprijzen.
Château Reichenberg:
Vanaf dit kasteel rijdt je door een bos, tot je bij het bergdorpje Thannenkirch weer in wat meer open terrein komt. Na het dorpje gaat de klim nog een stukje verder en bij het gehucht Schaentzel volgt er een korte stukje dalen. Vervolgens is het nog een paar km klimmen door de bossen voor je op de lus rond de Haut-Koenigsburg komt. Gelukkig bleven de meeste toeristen keurig in de naast de parkeerstrook gemarkeerde 'loopstrook', zodat ik slechts een paar keer 'attention s.v.p.' behoefde te roepen. En na een klim van 13 km stond ik op 755 m hoogte naast de 'toeristentrekker' van de centrale Elzas. Helaas stond het kasteel voor een deel in de steigers, zodat er wat gemanoevreer met de camera aan te pas moest komen, om toch nog een acceptabel plaatje te kunnen krijgen. En ook het uitzicht over het Rijndal viel dit keer tegen, want het was nevelig en heiig. Bij helder weer heb je hier een fantastisch uitzicht!
Château Haut-Koenigsbourg:
'Een heiige boel' daarboven (zicht op Rodern, de Grasberg bij Bergheim en het Rijndal):
Na het nemen van de foto's en even wat gel en drinken 'ingenomen' te hebben, heb ik de afdaling naar NW-richting genomen, die je in Lièpvre brengt. Vanuit dat stadje ben ik via Ste. Croix-aux-Mines (dus niet over de druk bereden N59) naar Ste. Marie-aux-Mines gereden. Er loopt trouwens tussen Lièpvre en Ste. Croix ook een fietsroute over het tracé van een voormalige spoorlijn. In St. Marie ben ik omhoog gereden naar de Col du Haut de Ribeauvillé (742 m) en vervolgens verder geklommen naar Aubure en de net even voorbij dit bergdorpje gelegen Col de Fréland (831 m).
Op de Col de Fréland:
Het bankje bij de col bood een prima plek om weer even wat te nuttigen en te drinken, om vervolgens de afdaling naar Fréland en Hachimette in te zetten.
De Vogezen bij Fréland:
Net na Fréland ging het 'mis', want ik kwam in volle afdaling in een zwerm bijen terecht, waarvan er één mij gemeen pijnlijk in m'n voet stak:(:(:(. Omdat de zwerm aanhield, durfde ik niet meteen te stoppen om de angel te verwijderen.
Gelukkig nam de pijn snel af en had ik er verder weinig last van. Alleen gisteravond werd het toch een grote rode en enigszins opgezette en behoorlijk pijnlijke plek, waardoor ik ook begon te 'strompelen'. Maar het leed is al weer zo goed als geleden:d.
Nas Hachimette ging het richting Orbey. Hier volgde de volgende onaangename 'verrassing': over enige honderden meters was het wegdek op mijn route volledig opgebroken:(:(:(. Hierdoor moest ik mij tussen de wegenbouwmachines en het reeds tegemoetkomend verkeer (met de fiets kun je in zo'n situatie moeiliijk binnen de 'groene periode' van de verkeerslichten blijven) door manoevreren. Maar de klim naar de Col du Wettstein maakte veel goed. In het begin is het landschap half-open en vriendelijk, waardoor je niet voortdurend in het bos rijdt en er dus nog wat te zien is.
Op het einde van de klim, die steeds vlakker wordt, rijd je wel weer door de bossen.
Op de Col du Wettstein:
De Vogezen bij de Col du Wettstein:
Op de Col du Wettstein is de 'Nécropole Nationale du Linge', een oorlogskerkhof, waar gevallenen uit de periode 1914-1918 begraven liggen. In deze streek word je trouwens voortdurend geconfronteerd met het trieste verleden uit de Eerste en Tweede Wereldoorlog, want je vindt hier vele oorlogsgraven (zowel Franse als Duitse) en herdenkingplaatsen. Indrukwekkend is die op de Collet du Linge, waar een deel van de loopgraven uit de Eerste Wereldoorlog bewaard zijn gebleven en je 'even' stil kunt staan bij de ellende die zich daar afgespeeld moet hebben.
Franse oorlogsgraven op de Col du Wettstein:
Na een moment van bezinning, ben ik doorgereden naar de Collet du Linge (975 m) en vervolgens door de bossen licht dalend in Les Trois-Epis terecht gekomen. Hier heb ik de weg naar Ammerschwihr opgezocht. Dit is een snelle afdaling door de bossen, die je weer op lagere niveau's brengt en waar het ook beduidend zonniger en warmer was dan in de bergen/heuvels hier. En het is meteen ook een stuk drukker, want je zit weer op de 'Route du Vin'. In de bergen, waar de wegen uitstekend zijn, is (afgezien van de grote doorgaande wegen) nauwelijks verkeer.
De Route du Vin bij Sigolsheim...:
... en tussen Zellenberg en Ribeauvillé (met de Haut-Koenigsbourg op de achtergrond):
Na Ammerschwihr was het nog een 16-tal km's over de toch fraaie en glooiende Route du Vin, voordat ik na een tocht van 104 km weer in Bergheim terug was!
'La Porte Haute', de westelijke toegang tot Bergheim:
Château Reichenberg:
Vanaf dit kasteel rijdt je door een bos, tot je bij het bergdorpje Thannenkirch weer in wat meer open terrein komt. Na het dorpje gaat de klim nog een stukje verder en bij het gehucht Schaentzel volgt er een korte stukje dalen. Vervolgens is het nog een paar km klimmen door de bossen voor je op de lus rond de Haut-Koenigsburg komt. Gelukkig bleven de meeste toeristen keurig in de naast de parkeerstrook gemarkeerde 'loopstrook', zodat ik slechts een paar keer 'attention s.v.p.' behoefde te roepen. En na een klim van 13 km stond ik op 755 m hoogte naast de 'toeristentrekker' van de centrale Elzas. Helaas stond het kasteel voor een deel in de steigers, zodat er wat gemanoevreer met de camera aan te pas moest komen, om toch nog een acceptabel plaatje te kunnen krijgen. En ook het uitzicht over het Rijndal viel dit keer tegen, want het was nevelig en heiig. Bij helder weer heb je hier een fantastisch uitzicht!
Château Haut-Koenigsbourg:
'Een heiige boel' daarboven (zicht op Rodern, de Grasberg bij Bergheim en het Rijndal):
Na het nemen van de foto's en even wat gel en drinken 'ingenomen' te hebben, heb ik de afdaling naar NW-richting genomen, die je in Lièpvre brengt. Vanuit dat stadje ben ik via Ste. Croix-aux-Mines (dus niet over de druk bereden N59) naar Ste. Marie-aux-Mines gereden. Er loopt trouwens tussen Lièpvre en Ste. Croix ook een fietsroute over het tracé van een voormalige spoorlijn. In St. Marie ben ik omhoog gereden naar de Col du Haut de Ribeauvillé (742 m) en vervolgens verder geklommen naar Aubure en de net even voorbij dit bergdorpje gelegen Col de Fréland (831 m).
Op de Col de Fréland:
Het bankje bij de col bood een prima plek om weer even wat te nuttigen en te drinken, om vervolgens de afdaling naar Fréland en Hachimette in te zetten.
De Vogezen bij Fréland:
Net na Fréland ging het 'mis', want ik kwam in volle afdaling in een zwerm bijen terecht, waarvan er één mij gemeen pijnlijk in m'n voet stak:(:(:(. Omdat de zwerm aanhield, durfde ik niet meteen te stoppen om de angel te verwijderen.
Gelukkig nam de pijn snel af en had ik er verder weinig last van. Alleen gisteravond werd het toch een grote rode en enigszins opgezette en behoorlijk pijnlijke plek, waardoor ik ook begon te 'strompelen'. Maar het leed is al weer zo goed als geleden:d.
Nas Hachimette ging het richting Orbey. Hier volgde de volgende onaangename 'verrassing': over enige honderden meters was het wegdek op mijn route volledig opgebroken:(:(:(. Hierdoor moest ik mij tussen de wegenbouwmachines en het reeds tegemoetkomend verkeer (met de fiets kun je in zo'n situatie moeiliijk binnen de 'groene periode' van de verkeerslichten blijven) door manoevreren. Maar de klim naar de Col du Wettstein maakte veel goed. In het begin is het landschap half-open en vriendelijk, waardoor je niet voortdurend in het bos rijdt en er dus nog wat te zien is.
Op het einde van de klim, die steeds vlakker wordt, rijd je wel weer door de bossen.
Op de Col du Wettstein:
De Vogezen bij de Col du Wettstein:
Op de Col du Wettstein is de 'Nécropole Nationale du Linge', een oorlogskerkhof, waar gevallenen uit de periode 1914-1918 begraven liggen. In deze streek word je trouwens voortdurend geconfronteerd met het trieste verleden uit de Eerste en Tweede Wereldoorlog, want je vindt hier vele oorlogsgraven (zowel Franse als Duitse) en herdenkingplaatsen. Indrukwekkend is die op de Collet du Linge, waar een deel van de loopgraven uit de Eerste Wereldoorlog bewaard zijn gebleven en je 'even' stil kunt staan bij de ellende die zich daar afgespeeld moet hebben.
Franse oorlogsgraven op de Col du Wettstein:
Na een moment van bezinning, ben ik doorgereden naar de Collet du Linge (975 m) en vervolgens door de bossen licht dalend in Les Trois-Epis terecht gekomen. Hier heb ik de weg naar Ammerschwihr opgezocht. Dit is een snelle afdaling door de bossen, die je weer op lagere niveau's brengt en waar het ook beduidend zonniger en warmer was dan in de bergen/heuvels hier. En het is meteen ook een stuk drukker, want je zit weer op de 'Route du Vin'. In de bergen, waar de wegen uitstekend zijn, is (afgezien van de grote doorgaande wegen) nauwelijks verkeer.
De Route du Vin bij Sigolsheim...:
... en tussen Zellenberg en Ribeauvillé (met de Haut-Koenigsbourg op de achtergrond):
Na Ammerschwihr was het nog een 16-tal km's over de toch fraaie en glooiende Route du Vin, voordat ik na een tocht van 104 km weer in Bergheim terug was!
'La Porte Haute', de westelijke toegang tot Bergheim:
Laatst gewijzigd door Le Grimpeur op 11 jun 2011 10:32, 6 keer totaal gewijzigd.
60 x Ventoux
M'n maatje was weer terug gekeerd uit zijn zonnige vakantiebestemming.
Onze vakantie moest natuurlijk even in 'stijl' afgesloten worden.
Rustig naar De Steeg gepeddeld omdaar omhoog te rijden. Bij Paviljoen De Posbank hielden we halt. Tijd voor een warme choco en een muffin.
Wij waren niet de enigste die er van genoten.
Even gas geven op de brug over de IJssel.
Maar vooral lekker peddelen.
Uiteindelijk zo'n 85km gefietst.
Onze vakantie moest natuurlijk even in 'stijl' afgesloten worden.
Rustig naar De Steeg gepeddeld omdaar omhoog te rijden. Bij Paviljoen De Posbank hielden we halt. Tijd voor een warme choco en een muffin.
Wij waren niet de enigste die er van genoten.
Even gas geven op de brug over de IJssel.
Maar vooral lekker peddelen.
Uiteindelijk zo'n 85km gefietst.
-
- Forum-lid
- Berichten: 2823
- Lid geworden op: 29 okt 2005 22:48
Nu naar Belgie voor: http://www.vckvw.be/trofeekarelvanwijnendaele.php
-
- Forum-lid
- Berichten: 690
- Lid geworden op: 21 dec 2004 19:14
@le grimpeur; dit is een exacte copie van onze afsluiting van ons verblijf in de Elzas. Heb je iets voorbij La Linge ook het kerkhof met die zwarte kruizen gezien? Driemaal raden wie daar begraven lagen....
I want to ride my bicycle, I want to ride it where I like.. (Queen)
-
- Forum-lid
- Berichten: 2823
- Lid geworden op: 29 okt 2005 22:48
Vandaag met Gerard en Ingmar.Bottecchia deze tocht gereden: http://www.vckvw.be/trofeekarelvanwijnendaele.php
Hieronder wat foto's
De wekker ging om 5:30 Vroeg op pad om rond 8:30 op de fiets te kunnen zitten.
Klaar voor vertrek!
Als je lid bent van de Vlaamse Wielrijders Bond, en dat zijn wij alle drie
is inschrijven een kwestie van scannen
Gereserveerd voor hoog bezoek.
We hielden het droog
De Oude Kwaremont 1
De Oude Kwaremont 2
De Oude Kwaremont 3
Nogmaals de Oude Kwaremont
Monument Karel van Wijnendaele
Gerard in gesprek met de man van de stempelpost.
Pauze
Vertraging
Ze zijn ook zo mooi!
Mijnheer, mag ik u wat vragen? Bent u Gerard van Dongen uit Nederland?
Het zit er op. Mooie tocht en alles droog kunnen rijden.
Hieronder wat foto's
De wekker ging om 5:30 Vroeg op pad om rond 8:30 op de fiets te kunnen zitten.
Klaar voor vertrek!
Als je lid bent van de Vlaamse Wielrijders Bond, en dat zijn wij alle drie
is inschrijven een kwestie van scannen
Gereserveerd voor hoog bezoek.
We hielden het droog
De Oude Kwaremont 1
De Oude Kwaremont 2
De Oude Kwaremont 3
Nogmaals de Oude Kwaremont
Monument Karel van Wijnendaele
Gerard in gesprek met de man van de stempelpost.
Pauze
Vertraging
Ze zijn ook zo mooi!
Mijnheer, mag ik u wat vragen? Bent u Gerard van Dongen uit Nederland?
Het zit er op. Mooie tocht en alles droog kunnen rijden.