Fietsen in De Dauphiné
Het was al jaren mijn wens om eens aan de westzijde van de
Chaîne de Belledonne te gaan fietsen, doch het kwam er maar nooit van. Daarom zijn we vanuit de Elzas die kant op getrokken. In La Rochette (Détrier) is een echte Franse
camping municipal, die voor het maken van fietstochten gunstig gelegen is. Je moet wel tegen dit soort campings kunnen: Franse 'oude meuk', maar wel netjes en bruikbaar. Het is op zich een erg rustige camping. Wij zijn hier zo ongeveer de enige buitenlanders. Ja, ik heb hier een auto met Belgisch kenteken rond zien rijden en de 'look alike' française die hier het sanitair zo netjes schoon houdt, blijkt een Poolse te zijn. Verder alleen maar Fransen.
Naast de camping ligt een grote vijver. De Fransen noemen dit natuurlijk meteen een
lac en aangezien 'heel Frankrijk' momenteel vakantie heeft, hoort bij een
lac ook een
fête du lac. En laat dat feest nu net op onze aankomstdag en gisteren, zaterdag, gehouden worden. 't Was een echt feest, compleet met
structures gonflables (opblaasbare bouwsels),
jeux (spelletjes) en vooral ook muziek, veel en veel te harde muziek. Vrijdag was alles nog niet overlast gevend. Gisteren begon de 'herrie' echter al vroeg in de avond. Je hoopt dan dat het na het
feu d'artifice (vuurwerk) van 22:30 uur afgelopen is. Doch toen brak het kabaal pas echt los en dat duurde tot 03:00 uur of zo. Weg nachtrust! Geen goede voorbereiding voor de eerste fietstocht hier. Toen mijn
madame zich richting
piscine (zwembad) begeven had, ben ik toch maar op de fiets gestapt voor een kleine tocht.
Bij het verlaten van Détrier draai je vrijwel meteen de weg naar Allevard op. Deze weg loopt door een prachtige nauwe kloof en volgt min of meer de loop van het riviertje de
Bréda. Het is hier vals plat. De 7 km naar Allevard vliegen onder je wielen vandaan. Bij het binnenrijden van Allevard staat bij de rotonde niet duidelijk aangegeven hoe je
niet door het centrum moet, dus gok ik en ik gok gelukkig goed. Pas bij de kerk kom ik in het centrum, dat ik ook snel weer verlaat richting St.-Pierre d'Allevard. Eerst passeer ik nog het
bassin EDF, een soort voorraadreservoir van de Franse elektriciteitsmaatschappij. Ik blijf op de rondweg bij St.-Pierre en kom zo op de D280 naar de eerste col van mijn rit. Het blijkt dat ik geluk heb, want aan het begin van de klim staat meteen een bord met
Déviation langs de kant van de weg. De plaats van het bord doet mij vermoeden dat ik wel gewoon door kan rijden, omdat er in het weekeinde toch niet aan de weg gewerkt zal worden. Het is een mooie klim waar ik aan begonnen ben, maar niet eentje die je 'fluitend' afwerkt (maar dat kan ook aan mijn slechte nachtrust liggen). Ergens aan het begin van de klim, wordt er inderdaad stevig aan de weg gewerkt en kun je er op werkdagen waarschijnlijk niet langs. Nu is de boel gelukkig wel open. Er hangen nog al wat wolken boven de toppen links van mij en echt zonnig is het dus niet. Vlak voor de col word ik tweemaal ingehaald, de eerste keer door een racefietser 'met tabak op de benen' (maar die gaat wel een stuk sneller dan ik) en de tweede keer door een 'kekke' jonge meid (die, naar op de col zal blijken, bij de man hoort). Na 8 km klimmen ben ik boven op deze col van 1e categorie. Terzijde: ik rijd hier op een stuk uit het parcours van de rit La Léchère-Grenoble uit het
Critérium du Dauphiné 2013.
Op de Col du Barrioz:
Fotootje maken, banaan eten, drinken en de afdaling richting Theys kan ingezet worden. In de afdaling krijg ik een mooi panorama op de omgeving voorgeschoteld, met hoog op een plateau de bouwsels van de ski-oorden Pipay en Prapoutel. Even stoppen om ook dit te fotograferen kan natuurlijk geen kwaad.
In de afdaling van de Col du Barrioz richting Theys:
Theys lijkt mij wel een gezellig dorpje, maar ik moet verder. Omdat ik de situatie hier niet ken, weet ik dus ook niet wanneer ik moet schakelen. Het blijkt dat ik in Theys 'plotseling' een steil oplopende weg naar links moet nemen. Tijd om naar het kleine blad te gaan heb ik niet en met 'geforceerd schakelen' heb ik geen goede ervaringen. Even een stukje terug dus, waar het gelukkig bijna vlak is, naar het kleine blad en dan naar links. Volgens de wegwijzer moet ik 3,2 km klimmen naar de
Col des Ayes (2e categorie). Het wordt nu toch zonniger en dus ook warmer. Het eerste stuk van dit klimmetje is behoorlijk steil. In de verte zie ik dat er nog steeds een dikke wolkendeken boven de toppen van
Massif de la Chartreuse hangt. Stug door klimmend bereik ik de col. Weer even een plaatje schieten en in de schaduw wat eten.
Op de Col des Ayes:
Het 'loopt' vandaag niet bij mij, dus besluit ik om dezelfde weg terug te nemen. Ik moet dan vanuit Theys nog wel 6 km klimmen naar de
Col du Barrioz, doch ik schat zo in dat als ik dat rustig doe, het wel zal gaan. In de afdaling naar Theys zijn er nog wel een paar leuke plaatjes te schieten. Eerst zie je heel mooi de dikke wolkendeken boven de toppen van de
Chartreuse.
Tussen de Col des Ayes en Theys is het Massif de la Chartreuse te zien:
Een stukje lager in de afdaling, ter hoogte van
Glapigneux, kijk je mooi uit over St.-Pierre d'Allevard, het
bassin EDF en Allevard. Iets verder naar rechts kijk ik op de helling van de
Chaîne de Belledonne met daar achter nog net zichtbaar
Le Collet d'Allevard.
Blik op St.-Pierre d'Allevard, het bassin EDF en daarachter Allevard:
De helling van de Chaîne de Belledonne met daarachter nog net zichtbaar Le Collet d'Allevard:
De klim vanuit Theys naar de
Col du Barrioz verloopt grotendeels in de zon, waardoor deze 6 km, voor mij althans, extra lastig zijn. Ik ben dan ook blij als ik boven ben en daarna alleen nog maar behoef te dalen. Alhoewel de rit slechts
60 km lang was en ik niet meer dan in totaal zo'n 17,5 km behoefde te klimmen (het vals plat niet meegerekend), voelde het aan als een veel langere en veel zwaardere rit. We zullen het
fête du lac maar als de schuldige aanwijzen...
