Over de Sigma Rox 10.0 
en over (hele) slechte benen... 
Wij, m'n vrouw en ik, waren oorspronkelijk van plan om dit weekeinde naar Zuid Frankrijk af te reizen. De weersvooruitzichten voor de middellange termijn zagen er in eerste instantie veelbelovend uit. Doch naarmate het tijdstip van vertrek naderde, veranderden die vooruitzichten steeds meer richting een niet erg stabiel weertype met regelmatig regen- en onweersbuien en vooral veel wind. Dus hebben we besloten om gewoon in Nederland van de komende mooie dagen te profiteren en wat stabieler weer af te wachten alvorens te vertrekken. Wellicht kunnen we dan, net als het afgelopen jaar, in de Vogezen of zo onze vakantie beginnen.
Over mijn vrouw gesproken, zij verraste mij onlangs met een flink naar voren gehaald verjaarskado:
Zo'n Rox 10.0
*) barst van de functies en instellingen, dus mocht ik de afgelopen dagen beginnen aan een ware
learning curve om het apparaat een beetje te doorgronden. Overigens bevind ik mij nog pas aan het begin van die leercurve. Ik heb overigens de basic computer gekregen, want aan de hele bundel heb ik vooralsnog geen behoefte. Misschien dat ik op een later tijdstip nog besluit om zo'n gecombineerde ANT+ snelheids- en cadanssensor aan te schaffen (niet van Sigma, want Sigma heeft daarvoor twee aparte units) en/of de veelgeprezen ANT+ borstband van Decathlon voor het meten van de hartfrequentie.
De Rox 10.0 is een zeer degelijk ogend en aanvoelend apparaat en wordt geleverd met slechts één stuurhouder. De sterk verbeterde nieuwe stuurhouder heb ik inmiddels ook van Sigma gekregen. Ik had hem binnen anderhalve week in huis
, alhoewel Sigma had aangegeven dat het wel tot drie weken zou kunnen duren. De oude houder heb ik tijdelijk op m'n andere fiets gemonteerd. Wel ben ik van plan om één of twee
butlers te kopen. Die
outboard houders voor de Rox 10.0 kosten zo rond de € 13,00, hetgeen mij een redelijk bedrag lijkt.
Werken met de knoppen aan de zijkant van de Rox 10.0 vraagt enige gewenning. Je moet vrij veel kracht gebruiken en als de computer niet op de fiets zit, is het een beetje onhandig, omdat je ook de tegenoverliggende knop in kunt drukken als je het apparaat verkeerd vastpakt. Maar eenmaal op het stuur (of de stuurpen) geplaatst, gaat het goed. Wat ik trouwens vreselijk handig vind, is dat je via het bijgeleverde
Sigma Data Center 3.3 alle instellingen
offline kunt bekijken en aanpassen. Daarna is het een kwestie van de Rox met het bijlgeleverde USB-kabeltje aan je computer koppelen en de instellingen naar de Rox overzetten. Fluitje van een cent!
In het
Data Center kun je m.b.v. de OSM-kaarten zelf routes maken. Dus heb ik de afgelopen dagen maar eens een ritje van zo'n 106 km over de Zuid Veluwe uitgezet, om te ervaren hoe dat volgen van zo'n
track nu gaat. Na je rit zie je trouwens op diezelfde kaarten ook weer heel gedetailleerd waar je geweest bent (zelfs een kleine afwijking voor een noodzakelijk sanitaire stop was terug te vinden
).
Gisteren heb ik vol verwachting mijn eerste tocht met de Rox gemaakt. Meteen bij het wegrijden kreeg ik al een '180 graden terug pijl' te zien met de boodschap
Wrong direction 
! Hé, iets fout gedaan? Nou nee hoor, maar mijn route begon en eindigde uiteraard in de straat waar ik woon en dat bracht het computertje waarschijnlijk even in verwarring
. Toen ik de wijk uit was en op een bredere weg reed met aan beide zijden een fietspad, zag ik keurig twee parallel lopende lijntjes op het scherm en kwam de mededeling
You are on the track. Het apparaat geeft trouwens ook piepjes (toets- en systeemgeluiden). Tenminste, mijn vrouw roept voortdurend 'hij piept'. Maar door mijn vanwege m'n leeftijd verminderde gevoeligheid voor hoge tonen en een chronische gehoorbeschadiging (
tinnitus) hoor ik die piepjes niet
en heb ik ze dus maar uitgeschakeld. Het zijn ook wel erg zachte piepjes, die je eenmaal in het verkeer en met rijwind rond je oren volgens mij sowieso niet goed zult horen...
Maar verder gaat het navigeren perfect. Je ziet 100 m van de route vooruit en als je van richting moet veranderen of als het fietspad wisselt van bijvoorbeeld de rechterzijde naar de linkerzijde van de weg, zoomt de Rox automatisch (kun je uitschakelen) in naar 50 m. Als je dus je route nauwkeurig hebt voorbereid of een goed gedetailleerde route hebt ge-download (fraai Nederlands
), moet het navigeren volgens mij geen problemen opleveren. Het schermpje is overigens goed af te lezen, ook in de volle zon (ik heb de computer wel enigszins gekanteld gemonteerd). En als er wat minder licht is, schakel je gewoon de schermverlichting in (kan continue of voor een vooraf in te stellen vaste tijd). Onder hoge bomen met een dik bladerdek is het apparaat soms even de kluts kwijt, maar 't herstelt zich snel. Ik geloof dat alle GPS-systemen daar last van hebben. Tijdens het navigeren heeft het voor mij in elk geval geen onduidelijk situaties opgeleverd. De snelheidsaanwijzing varieert onder de bomen nog wel behoorlijk, terwijl je toch zelf het gevoel hebt dat je met constante snelheid aan 't trappen bent. Ook dat middelt zich wel weer vlot en dan klopt de aangeven waarde weer met wat hij ook zou moeten zijn.
Wat ik gaandeweg de rit wel merkte, was dat ik gisteren hele slechte benen had. In 't begin draaide ik nog wel aardig, maar halverwege de trip liep het voor geen meter meer. Daar waar ik op de hellingen hier op de Veluwe (maximaal zo'n 4 procent) doorgaans even flink kan doortrekken, viel ik nu bijna stil. Even heb ik er nog aan gedacht de rit maar wat in te korten tot 80 km. Omdat zoiets niet bij mijn karakter past, toch maar doorgezet. Volgens mijn vrouw ben ik de afgelopen dagen veel te druk geweest met allerlei zaken en zat ik daardoor niet voldoende ontspannen op m'n
Planet X...
De klim over de N344 van Nieuw Milligen naar de Aardhuisweg had ik ook nog eens de wind tegen en die klim sloeg mij natuurlijk helemaal in de benen. Weg hoop om er toch nog een enigszins acceptabel gemiddelde uit te persen. Op de klim in de Alverschotense weg van
Assel naar
Hoog Buurlo kwam er nog een racefietser even naast mij rijden. Hij groette netjes, reed door, maar ik kon gelukkig zijn wiel wel houden. Toen we het viaduct over de A1 eenmaal gepasseerd waren, kon ik zelf op kop gaan rijden en even door trekken. Of ik hem er nu toch afgereden heb, of dat hij richting
Kootwijk gegaan is, ik weet 't niet, maar ik heb hem niet meer gezien. Daar ging het dus even wat beter.
Thuisgekomen eerst natuurlijk mijn enthousiasme over de Rox met mijn vrouw gedeeld en na het douchen en 't smullen van de door mijn vrouw zelfgemaakte lasagne (Mmmm...) heb ik mijn ritgegevens uiteraard in het Data Center opgeslagen en gelijk maar eens geprobeerd hoe het uploaden naar
Strava zou gaan. 't Duurt even, want er moet eerst een FIT-file aangemaakt worden, maar geeft op zich geen problemen. In het Data Center kun je trouwens
offline je rit helemaal analyseren, compleet met diagrammen en de mogelijkheid om allerlei waardes te vergelijken. Maar, zoals gezegd, ik zit nog in het leerproces en moet nog veel dingen uitproberen en na zo'n eerste rit kan ik natuurlijk niet veel meer dan een eerste indruk geven. En die is wat mij betreft erg positief! Het is ook een apparaat dat zuinig met energie omspringt lijkt mij. Na zo'n rit van een dikke 100 km en af en toe de verlichting aan (om te proberen
), gaf het apparaat bij het koppelen aan mijn computer aan dat de batterij nog voor 80% geladen was.
*)
Voor mijn meelezende en misschien op fietsgebied niet zo onderlegde vrienden: een Rox 10.0 is een GPS-fietscomputer. Deze geeft, naast het vastleggen van allerleide waardes zoals snelheid, afstand, tijd, hoogte etc. etc., ook de mogelijkheid om m.b.v. een vooraf geladen route via een zogeheten 'kruimelspoor' (een streepje op het schermpje) die route te volgen.
) de fiets gepakt, GPS-computer ingeklikt, hoogte gecalibreerd en hup, op de fietse zoals ze hier op t'platteland zeggen 
. Onwennigheid zullen we maar zeggen. Waarschijnlijk krijg je ook wel een piepje te horen, maar de piepjes heb ik uitgeschakeld, omdat ik die toch niet hoor (zie vorige verslag). Voor mijn ritje van vandaag (verslagje volgt nog) heb ik trouwens eens goed opgelet en gezien dat je al een waarschuwing krijgt als je ook maar een klein beetje beweegt, dus nog voordat je op de fiets zit.
). In Klarenbeek ben ik richting het Apeldoorns Kanaal gefietst en daar wilde ik over het fietspad langs het kanaal naar Apeldoorn rijden. Doch dat ging niet door, want het fietspad was afgesloten. Dan maar doorrijden naar Loenen, verder naar Beekbergen en via Ugchelen en 't Leesten terug naar het startpunt. Ook deze rit is weer op 
. Na de Ginkelse Heide fiets je door het bos van Planken Wambuis alvorens de afslag naar Wolfheze zich aandient. In Wolfheze het spoor over en dan op de weg naar Oosterbeek meteen rechtsaf de Heelsumseweg op. Eerst een stukje door een soort villawijk en daar waar het 'gewone' verkeer niet verder kan, begint het door mij gezochte fietspad. Het is niet zo'n lang fietspad en soms van goede kwaliteit, soms wat hobbelig, maar niet echt slecht. Je fietst er langs de Doorwertsche Heide.
