Fiets.nl

Afgelopen week 3 avonden met mooi weer binnen op de Tacx gezeten bij hoogtetraining.
Ik voorspelde al dat ik vrijdagmorgen vast wel regen over me heen zou krijgen en dat heb ik vanmorgen geweten. Vanuit Soest richting Maarssen, Breukelen en vanaf daar langs het kanaal naar Weesp. Daarna Loenen, Hilversum, Maartensdijk en terug in Soest. Net aan 90 km afstand.
Totaal 2 buitjes en 1 forse/lange bui regen over me heen gehad en temperatuur daalde tot 12 graden. brrrrrrrrrr
Toch 3 uur gefietst, tevreden maar wel zware benen en maar wat blij met de warme douche.

Vanmiddag "rondje" Kaag en Braassem gereden. Goed voor 102 kilometer. Morgen heb ik andere beslommeringen dus zondag weer lekker fietsen. De vooruitzichten zijn goed voor zondag. Dus dat wordt eerst lekker fietsen en dan in de middag het NK op de weg kijken!

Toen vanmiddag het risico op regen hier in de regio verdwenen was ben ik vanaf huis in een lange rechte lijn omhoog gereden via Voorburg, Leidschendam, Voorschoten naar Leiden. Vanaf daar richting Warmond en Teylingen naar Buitenkaag. Bij Oude Wetering naar beneden gezakt. Wilde richting Woubrugge rijden, maar reed mezelf klem door het vele water daar in de buurt. Heb daarom bij het Braasemmermeer een pontje moeten nemen om de weg naar Woubrugge en Alphen aan den Rijn te kunnen vervolgen.

Via Alphen, Rijnwoude, Moerkapelle, Zoetermeer, Pijnacker en Delft weer naar huis gereden. Alleen het laatste stuk echt last gehad van de toch weer best wel forse wind. Op de heenweg had ik de wind schuin van achter en terug het grootste stuk recht van opzij. Vanaf Moerkapelle pas echt pal tegenwind.
Voor de liefhebbers weer een schermprint vanuit garminconnect.

Vrijdag samen met Juulh per trein naar Heerlen gereisd, om zaterdag Limburgs Mooiste te kunnen rijden.




Vanochtend was het dan zover. Helaas al spetters onderweg naar de startplaats. Dit werd alleen maar erger helaas. Binnen de kortste keren waren we door en door nat en de kou maakte het er niet beter op. Toen snel besloten om terug naar het hotel te gaan. Gelukkig keren we over zo'n twee weken terug naar Limburg

De natte fietsen met doorweekte kleren.

Zo wat zonde zeg, dat jullie Limburg Mooiste niet hebben gefietst. Maar kan er goed inkomen, als je al verkleumd en doorweekt aan de start verschijnt. Fietsen is een stuk leuker als het zonnetje schijnt en >25 graden is.

Vandaag de 100 km van de Vael Ouwe gefietst samen met superb11, we hebben masr één bui regen gehad
Mooie en goed georganiseerde route die eindigde in de productiehal van de Gazelle fabriek, mooie finish.
Uiteindelijk, met het heen weer fietsen naar Dieren, 150 km weggetrapt en dat is een persoonlijk afstandsrecord.
Was na thuiskomst helemaal koud en doorweekt, zelden zo fijn onder die warme douche gestaan.

.jeroen. schreef:Vrijdag samen met Juulh per trein naar Heerlen gereisd, om zaterdag Limburgs Mooiste te kunnen rijden.

Travelling in style. Ziet er goed uit!

mdk schreef:...Ik zou het absoluut niet vervelend vinden als er de komende periode nog zo'n verslagen en foto's volgen...

Het is hier natuurlijk geen 'verzoekprogramma' , maar ter gelegenheid van mijn 1000e post hier op dit forum, wil ik zo'n vriendelijk verzoekje wel een keertje inwilligen .

Op het Plateau de Vaucluse

Gisteren was het weer zo laat: er stond een stevige Mistral en zoals jullie inmiddels weten, is dat niet mijn favoriete fietsweer... De weersvooruitzichten voor vandaag waren wat de wind betreft veel beter. Het was dan ook mijn bedoeling om vandaag in het westelijke deel van de Alpilles te gaan fietsen. Maar toen ik de meteoroloog van Météo France hier vanmorgen op de radio hoorde zeggen '...un Mistral assez fort sur La Camargue vers 60 km/h...' (een tamelijk krachtige Mistral tegen 60 km/h in de Camargue), heb ik mijn plannen maar bijgesteld. 'Plan-B' was voor mij het Plateau de Vaucluse met de voor mij nog onbekende Col de la Liguière, 'ergens' hoog boven St. Saturnin-lès-Apt. Via Maubec-Le Village bereikte ik vanuit m'n standplaats de doorgaande weg van Robion naar Coustellet (en verder). In Coustellet zag ik dat bij het 'Musée de la Lavande' de eerste touringcars met toeristen al weer gearriveerd waren. Maar goed, daar kwam ik niet voor, dus rustig verder gefietst richting Gordes. Even een stukje klimmen en zo'n 2 km voor Gordes ben ik bij de rotonde op de D2 gebleven en 'onderlangs' richting Roussillon en St. Saturnin verder gegaan.

Gordes in de ochtendzon, gezien vanaf de D2 ten zuiden van het stadje:




Pays de Gordes, met de Grand Luberon op de achtergrond:



Na Gordes daalt de weg eerst flink en links en rechts zie je de 'optrekjes' van de beter gesitueerden in het prachtige landschap liggen . Wat verder wordt het een stuk vlakker en geniet ik van de enigszins bedwelmende geuren van de nu volop in bloei staande lavendelvelden.

...de nu volop in bloei staande lavendelvelden:



Weer wat verder kom ik op vals plat en peddel ik rustig richting St. Saturnin. Vlak voor dit stadje begint het ongemerkt steeds steiler te worden en ga ik maar naar het binnenblad. Bij het binnenrijden van dit Provençaalse stadje zie ik ook het 'handelsmerk' van St. Saturnin: de typische molen. Het is er (nog) rustig. Ik draai even een rondje, maak een foto van de molen en zoek dan de weg naar de col die ik vandaag op wil.

Het 'handelsmerk' van St. Saturnin-lès-Apt:



Ik weet dat ik eerst een stukje de D943 moet hebben en dan al snel rechtsaf de D230 op moet. Dan zie ik aan het begin van de D943 een bord met de tekst 'Route barrée à 1500 m' (na 1500 m wegafsluiting). Dat heb ik nu weer! Maar goed, het is zaterdag en dan zal er wel niet aan de weg gewerkt worden. Misschien kan ik er dus met de fiets toch wel door. Al snel zie ik dat er een dranghek staat met naast de tekst die op de afsluiting duidt, ook het ronde rode-bord-met-witte-balk (éénrichtingsverkeer dus). Er staat ook een man in zijn 'zondagse pak' bij (en dat met de temperaturen van vandaag), die een auto die voor mij rijdt door laat gaan. En van het afgezette weggedeeltje komt een busje van de Gendarmerie aanrijden. Waarschijnlijk is de weg dus afgesloten i.v.m. de een of andere activiteit (het is weekeinde en dan organiseren de Fransen graag iets...). 'Spannender' wordt het niet, want ik heb geluk: de wegafsluiting begint precies voorbij de afslag die ik zoek!

Het begint meteen flink te klimmen, dus rijd ik met 34x23 over deze rustige weg omhoog. Nauwelijks wind en volop in de zon voelt het niet echt makkelijk aan. Al na een paar bochten kan ik door het vrij open landschap de omgeving goed bekijken. Ik zie de Petit Luberon en de Grand Luberon met de antennemast op de Mourre Nègre (1125 m) in hun volle glorie in de uitbundig brandende zon. Iets dichterbij zie ik de rode okerrotsen bij Rousillon en ook de bergketen van de Alpilles tekent zich scherp af tegen de blauwe lucht. Ook het hooggelegen Gordes is duidelijk herkenbaar. Ik geniet er maar van!

Om mijn rug wat te ontzien, schakel ik wat hoger op de klim maar naar 34x26. Niet dat het veel helpt, maar je moet toch wat... Gelukkig wordt het de laatste km's vlakker en kan ik even rechtop gaan zitten en m'n rug wat strekken. Nadat ik de 'Piste DFCI La Liguière' (een toegansweg voor de brandweer i.g.v. bosbrand) gepasseerd ben, kan de col niet ver meer zijn. Nog twee bochten en ik sta op 998 m op de Col de la Liguière. Die heb ik !
Helaas ben ik er (weer) eens niet alleen, want als ik afstap word ik zo ongeveer 'gek' van de vliegen die op mij afkomen (schijn ik gevoelig voor te zijn).

Op de Col de la Liguière:



Toch neem ik even de tijd voor een foto, eet twee bananen en twee 'gelletjes' en drink wat, alvorens de afdaling in te zetten. Bij het 'vlekje' Sarraud stop ik even om het landschap voor het forum (en mijzelf) vast te leggen. Ik mijmer nog even wat over alle medefietsers die nu waarschijnlijk op de berg daar in de verte nog meer afzien dan ik zojuist gedaan heb...

In de afdaling van de Col de la Liguière bij Sarraud:



Het daalt vlot, maar de wegen hier zijn 'een ramp', want hobbelig en opgelapt. Vlak voor St. Jean-de-Sault slak ik linksaf richting St. Hubert. Er staat hier duidelijk wat meer wind en de temperaturen zijn aangenaam. Heerlijk zo! Voor St. Hubert kom ik nog langs de belvédère die vorig jaar in één van mijn ritten beschreven is. Ik geniet van het voor mij zeer bekende landschap van de Gorges de la Nesque en ben daarna vlot in St. Hubert (832 m). Na St. Hubert is het dalen geblazen, tot ik bij de afslag naar Méthamis aan de korte en makkelijke klim naar de Col de la Ligne (756 m) begin.

Op de Col de la Ligne:



Hier peuzel ik op een kei in de schaduw een muesli- en twee fruitrepen op en drink flink wat, alvorens ik de afdaling naar Murs inzet. De eerste 1 à 1,5 km gaan nog een beetje 'af-en-op', maar daarna komt de vaart er flink in en ben ik snel in Murs.

Murs, waar de brem nog volop bloeit (een heerlijk geurt):



Na Murs kies ik er voor om na een klein stukje van de route die van de Col de Murs komt, verder te dalen naar Joucas. Het gaat hier vrij steil naar beneden, over een 'hopeloze' weg. Het lijkt wel een lappendeken en het is dan ook voortdurend 'kont van het zadel' om de klappen op te vangen! In Joucas eet ik op een stenen bankje in de schaduw een appel, terwijl de 'zij' van een Luxemburgs stel motorrijders mij groet en 'bon appetit' toewenst. Vanuit Joucas ga ik richting Goult en Lumières en pak een klein stuk D900 (ex-N100) naar de afslag richting Lacoste. Vervolgens neem ik wel vrijwel meteen het klimmetje over de côte richting Ménerbes. Na eenmaal over de côte te zijn gefietst, zie je Ménerbes schitterend op de rotsrichel liggen. Ik kan niet meer de moed opbrengen om nog omhoog te fietsen en blijf op het vlakke, om met tegenwind (ik kan mij niet herinneren op de D3 richting het westen ooit wind mee gehad te hebben) het laatste deel van deze 101 km lange tour af te leggen.

.jeroen. schreef:Vrijdag samen met Juulh per trein naar Heerlen gereisd, om zaterdag Limburgs Mooiste te kunnen rijden...

...Vanochtend was het dan zover. Helaas al spetters onderweg naar de startplaats. Dit werd alleen maar erger helaas. Binnen de kortste keren waren we door en door nat en de kou maakte het er niet beter op. Toen snel besloten om terug naar het hotel te gaan. Gelukkig keren we over zo'n twee weken terug naar Limburg

De natte fietsen met doorweekte kleren...

Tsjonge wat sneu voor jullie (en alle anderen). Als ik dat zo lees, durf ik hier bijna geen verhalen uit de zeer zonnige Provence meer te plaatsen...

Alweer een mooi verslag met dito foto's legrimpeur, hoe lang blijf je nog in die, op de verslagen afgaande, erg prettige omgeving?
Is een mooie opwarmer voor mijn vakantie van volgende week in de Vendee, zonder fiets maar wel langs het parcour van de eerste Touretappe en een kleine 10 km van de route van de derde Touretappe.

net terug van 93km door de Friese Zuidwesthoek. Lekkere stevige wind en volop zon. Wat wil je nog meer op zondagochtend?

Zo net terug van, wat ik dan altijd noem, een afbeulsessie met de mannen van de club. Jé zeg wat kunnen die doorrijden zeg!.
Moest er echt flink aan trekken om in het wiel te blijven. Maar het is gelukt en ook dat geeft weer voldoening.

Het was 70 kilometer met z'n allen door het Westland en daarna nog 25 kilometer met enkele lusjes in Wateringen en Rijswijk alleen doorgereden.
Totaal dus weer 95 kilometer. Grotendeels onder een bewolkte lucht, maar de temperatuur was aangenaam en de wind (of het bijna ontbreken ervan)
was weer eens een verademing.

Solo rondje Posbank 204 KM

Zo en dan vandaag maar eens een lange solo rit uitgezet die mij richting de posbank heeft gebracht. Een tijdje terug een toertocht gereden welke ook langs de posbak ging, echter wel via de 'verkeerde' opgereden, dit moest ik dus nog even rechtzetten om het wel via de goede kant op te rijden.

Vanochtend op de fiets gesprongen, maar helaas waren de straten nogal nat. Vertrokken zonder spatbordje maar al snel weer huiswaarts om er een spatbordje achterop te zetten, als ik iets vervelend vind is het wel een natte kont. Zo gezegd zo gedaan, bleek achteraf toch wel een juiste keuze te zijn geweest. Route in de Garmin gezet en zodoend koers richting Posbank, al snel kwam ik er achter dat de paar dagen die ik rustig aan heb gedaan zich uitbetaalden in een hartslag die ik makkelijk in D1 kon houden, het nadeel is wel dat op het begin de benen vierkant draaiden en ik echt zoiets had van 'dit ga ik geen 200km volhouden'.

Na goed 1,5 uur begon het dan allemaal wat soupeler te lopen en de omgeving vloog voorbij. Doordat ik nog een stukje strade bianchi mee heb gepakt was de fiets toch wel erg smerig en mijn mooi witte schoentjes ook. Gelukkig kwam de veluwe langzaam in zicht en na de Ijssel over te zijn gestoken begon het al langzaam te kriebelen. Allereerst de Zijpenberg vanuit het westen beklommen, welke mij goed afging want de klim opzich is niet zo er lastig.

In de afdaling was het toch wel lekker nat en toen ben ik echt smerig en vies geworden waardoor ik nu witte met zwart gespikkelde sidi schoenen heb, dus dat wordt poetsen. Na de afdaling was het de beurt aan de Posbank en deze keer wel vanaf de goede kant, en ook deze klim vond ik reuze meevallen, alleen het laatste stuk was dan steil en heb ik toch wel even afgezien.

Via de lange juffer afgedaald, tijdens het dalen ging mijn hartslag toch wel even omhoog toen er precies op dat smalle fietspad een stuk of 8 van die hooglanders liepen.

Dus maar even rustig aan gedaan en er heel voorzichtig langs want ik had nog geen zin om aan de horens te worden gespiest. Gelukkig zijn ze wel mensen gewend maar ik naderde ze van achteren en als je er dan een voorbij gaat is het altijd maar de vraag wat ze gaan doen, zeker als ze een rare en luide ratel van je body horen. Toen ik ze voorbij was ben ik ook in 1 streep weggesprint

Ik wist dat ik het klimmen had gehad voor vandaag en dat het vanaf nu af aan weer richting huis ging en kon ik me voorbereiden op nog een lange weg te gaan. Het vervelende aan die bak met water die om overijssel heen licht, ook wel de Ijssel genoemd, is dat je hem op niet zo heel veel plaatsen over kunt steken dus moest ik koers zetten naar Zutphen om daar over de brug te gaan. Eenmaal in Diepenheim aangekomen heb ik even bij een cafe/restaurant gevraagd of ze mijn bidon bij wouden vullen want ik het toch wel dorst en op 1,5L red je die afstand niet. Ze waren zelfs zo vriendelijk om er ijsklontjes in te doen zodat het lekker fris bleef, helemaal top dus!

Het grote deel van de route die ik nog af moest leggen kende ik wel dus daar zat geen spanning meer in. De benen gingen nog goed rond en de cadans kon ik ook nog hoog houden, zelf de hartslag was op het laatst in D2 te krijgen ondanks de vermoeidheid die ik wel kon op voelen komen. Algeheel was dit een goede duurtraining waar je er overigens niet te veel van moet hebben, veel D1 dus aan de lange duur is ook weer gewerkt. Ik had van tevoren gehoopt op een gemiddelde van 30, en ik was heel blij toen ik 31,4 op de Garmin zag staan toen ik de stop knop indrukte.

Nu is het zaak de fiets weer proper te maken! Voor de geïnteresseerden zie de Bikeplanner link in mijn signature voor de route en gegevens