Na 14 dagen geen meter op een fiets te hebben gereden (vakantie = luieren, eten, drinken en zodoende dus kilo's erbij), was het de hoogste tijd om weer eens op mijn koerspaardje te kruipen.
Een blik op het weer en de temperatuur deden me wat twijfelen over welke kledij ik zou aantrekken. Er viel lichte regen, dus een lange broek en een Gabba uit de kast gehaald. Die lange broek en mijn onderhemd zouden me zuur opbreken. Na een tijd werd het warmer, en had ik het dus veel te warm. En van bij de eerste trap was mijn hartslag hoger dan normaal. Ik vermoed dat het zal te maken hebben met die 14 dagen nietsdoen.
Ik had afgesproken met de Gentse Velomoaten, wat dus al een enkele rit van 42km is om bij hen an te sluiten. De wind zat best goed (zij). Maar dat anderhalf uur voelde niet goed aan. Eenmaal bij de Velomoaten kon ik me mooi in de buik van het kleine pelotonnetje zetten. Het is intussen ook de tijd van het jaar waar boeren volop bezig zijn met oogsten, en dat hebben we geweten. Binnen de kortste keren stond mijn gezicht vol met moddersproeten. De rit zelf verliep nog enigszins goed. Maar de terugweg was andere koek. De wind was intussen wat gedraaid, dus meer tegen dan zijwind. En die was intussen ook wat strakker gaan aantrekken. De resterende kilometers waren niet de prettigste die ik al fietste.
Bij aankomst thuis stonden er 150km op de teller, dat aan ±28.1 gemiddeld. Mijn gemiddelde hartslag was 135, waar ik normaal gezien rond de 122 à 127 zit. Uiteindelijk toch mooi 5u38 onderweg geweest, en daarvan een deel in leuk gezelschap. Nu tijd maken om mijn fiets weer te doen blinken.
https://www.strava.com/activities/1244738950
![Afbeelding](https://dgtzuqphqg23d.cloudfront.net/TtocSzWG4z7IcsweIX1qdJqKyhtCG3xjRM0yZvsInDk-1536x2048.jpg)