Ik ga geen Marmotte meer fietsen
Ik ga geen Marmotte meer fietsen
Ik ga geen Marmotte meer fietsen.
Deze heb ik immers al zes keer gedaan, mijn eerste editie was in 1995.
Er zijn nog zoveel andere leuke cyclo’s, fiets tochten en fietsgebieden die ik ook wil doen
Dit jaar zou voor de tweede keer de Alpenchallenge op het programma staan.
Die ging dus niet door vanwege het meer dan slechte weer, kijk maar eens naar de foto’s. In plaats van fietsers gingen er sneeuwruim ploegen de berg op.
Ik ga geen Marmotte meer fietsen
Ik ga geen Marmotte meer fietsen
Ik ga geen Marmotte meer fietsen.
Enfin, er was nog plaats en vooruit, na mijn laatste editie in 2009 sta ik er weer.
Beetje getwijfeld of ik wel zou starten vanwege het weer. Zolang de temperatuur niet in de extremen valt geef ik daar niet zoveel om als het maar droog is. Volgens de diverse meteo apps zou het droog zijn met een zonnetje tot ongeveer 16:00 uur waarna het een beetje zou motregenen met in de avond meer regen.
Dat was dus fout, echt fout, ja echt heel erg fout.
Snelheid heb ik niet, ik kan het alleen maar lang volhouden. Dus sta ik met mijn verwachte tijd in het achterste start vak wat om 07:40 Franse tijd zou starten. In de verte klinkt tientallen minuten een hoop gebrul uit een luidspreker en wij rollen dus zo tegen 08:00 uur over de start lijn. Ik zei al een Franse tijd van 07:40.
De Glandon verliep droog, de afdaling van de Glandon verliep droog.
In vallei was het benauwd, bewolkt en met veel wind. Ik fiets in de achterste regionen en ook daar worden groepen gevormd. Wel anders dan vooraan. Ik zat in een groep van naar schatting een man of 50. Niemand wil op kop. Ook de personen die op kop fietsen willen van kop af. Niemand wil overnemen. Dan gaan de personen op kop maar 15 km/h fietsen met de gedachte, dan komen ze wel voorbij. Vervolgens proef je bij de groep van zeker 50 man de gedachte, dat is goed dan fietsen wij ook 15 km/h maar wij nemen niet over.
Uiteindelijk geraken ook wij bij de voet van de Telegraphe. Die verliep nog redelijk droog.
Vanaf Valloire gaat het dan regenen, De beklimming van de Galibier verloopt in de regen en je voelt de wind. Wat hoger voel ik ook wel hagel.
De top is afgesloten. Te gevaarlijk vanwege de harde wind. Wij mogen dan een keer door de tunnel, heb ik dat ook eens meegemaakt.
De afdaling verloopt in de stromende regen en met veel wind. Vanaf de Lautaret in de eerste bochten zelfs heel veel wind en ik ben hier in Zeeland echt wel wat gewend aan wind maar zelfs ik vind dit wel veel. Soms dalen we zelfs stapvoets.
Bij passage van ongeveer de voet van Les Deux Alpes wordt de regen minder en Alpe d’Huez verloopt zelfs droog.
Ik moet maar op internet kijken wat mijn tijd is. Ze blijken mij afgeklokt te hebben op 09:18 waarbij ik 68ste ben in mijn (oude mannen
) categorie. Dat is natuurlijk niet zo belangrijk.O ja, tot slot: Ik ga geen Mamotte meer fietsen. Ga weer andere tochten doen.
De eerste 6-7km was een ramp daardoor, en was ik vooral daar mee bezig mentaal en fysiek. Zo'n 4km onder de top begon het, naast de stevige wind, ook nog is snoeihard te regenen. De kramp leeg weg te zijn en er ging een knop om waardoor ik weer een stuk lekkerder op de fiets zat. Eenmaal boven de tunnel in en gauw afdalen. Het knetterde van de onweer, de wind was bizar (ik woon aan de kust dus ook ik ben wat gewend) en de kou met regen was een slechte combi. Tijdens de afdaling toch een restaurantje ingedoken om het trillende lijf enigszings opte laten warmen en wachtend tot het ergste voorbij was. Wetende dat het m'n eindtijd geen goed zou doen, maar dat kon mij eigenlijk gestolen worden op dat moment 
Wij waren met een groepje van 6 clubgenoten gestart en tot aan de top van de Telegraph met 6 bij elkaar. Daarna reed er 1 vooruit en 1 bleef achter. Eigenlijk dus de complete dag met 4 samen gereden wat ook wel fijn was. 
