Fiets.nl

MarkVeenstra schreef: ↑06 jul 2021 12:05 Pantani was toch wel gaaf om te zien natuurlijk...,
Dus als sport het vermaak van het volk is - is dat wel gelukt. Met welke middelen daar gelaten.
.........................

Je vertolkt hiermee het standpunt van een opiniestuk van Benno Wauters (zoon van), gisteren nog te horen op radio Sporza.
Met die aanvulling dat de mensen (supporters) bewust zijn van de mogelijkheid tot..., en dat ze achteraf het vermaak zich moeten herinneren ondanks achterafkennis.

Interessant artikel https://sporza.be/nl/2021/07/12/dopingj ... 6102823218

Thomas Dekker in de avondetappe refereert aan de verklaring waarom Pogacar zo goed is. Pogacar's trainer San Milan over de sterke Tadej: hij is niet sterk, de rest is gewoon niet sterk genoeg. (heeft een kern van waarheid omdat de echte concurentie niet meedoet of is gecrasht/afgestapt) .
https://www.velonews.com/events/tour-de ... -push-him/

Okay, ik moest lachen om deze "WC eend redenatie". Zeker als je de track record van San Milan even doorneemt: ONCE, Saunier Duval, Astana 2007....
Niks aan het handje bij UAE

Langgeleden was er een professor die 'n prachtige verklaring liet optekenen over de suprematie van de leugenaar uit Texas. Het kwam erop neer dat zijn efficiëntie ver boven het gemiddelde zat.
Nu zoveel jaren later hebben we opnieuw een fenomeen die via een heuse dokter laat weten waarom hij zoveel beter is dan de rest.

Maar ...

Gelukkig hebben we de cijfers nog. Op de combi van Romme en Colombiere scoorde Pogacar een niet onaardige 99% vermogen van de perfecte renner (74kg FTP 6,4w/kg Regel van Riegel). Let wel, dat is wanneer de perfecte renner die twee klimmen direct na elkaar op zou knallen in volledige herstelde toestand, dus zonder 2 weken koers, zonder bergen eraan voorafgaand. Pogacar trapte er met een afdaling (herstel) ertussen 48 minuten 6,3w/kg, waar zijn concurrenten het moesten doen met 5,7 tot 5,8w/kg over 52 minuten. In hoeverre kou en regen en/of vermoeidheid hier de concurrenten parten speelt is uiteraard niet bekend. Hier het overzicht.

Daaraan wil ik nog toevoegen dat Carapaz bergop tijdens de Ronde van Spanje 2020 minstens even goed was als Roglic, zo niet beter. En, laten we ook niet vergeten dat Kelderman in de Giro van 2020 de Piancavallo opreed in 39minuten met 6,3w/kg. Een prestatie die even hoog kan worden aangeschreven als Mollema's Mt Ventoux (met val over Froome).

Al met al kleurt Pogacar nog steeds net binnen de lijntjes, maar laten we zeggen; het is op het randje van wat fysiologisch mogelijk is: FTP 6,4wkg.

Klein_Verzet schreef: ↑14 jul 2021 11:04 Al met al kleurt Pogacar nog steeds net binnen de lijntjes, maar laten we zeggen; het is op het randje van wat fysiologisch mogelijk is: FTP 6,4wkg.

het jammere daarbij is dat hij dat ogenschijnlijk te makkelijk doet. Ook vandaag weer het minimale doen met het maximale resultaat. Zag er uit alsof hij ook wel een onnodige minuut had kunnen wegrijden.
Ik als scepticus verdenk hem er van bewust in te houden om niet over de verdacht makende grenzen te gaan. Meer objectief is het gewoon verstandig koersen om met 5 minuten voorsprong niet onnodig met krachten te smijten.

Ik had dat gevoel ook.
“Ik heb nog veel over, maar laat het niet zien”.

Die laatste keer aanzetten ging wel erg makkelijk inderdaad in vergelijking met zijn twee concurrenten.
In het verleden klaagden renners ook wel over alle extra verplichtingen van de gele trui die veel tijd en energie kosten. Ook daar lijkt hij geen hinder van te ondervinden.
Ook nu weer denk ik: “pas over 10 jaar zullen we weten hoe het zit”.

Vooral die lichte lach op Pogi zijn gezicht in de laatste 500m toen hij in Carapaz zijn wiel zat. Ging allemaal wel heel erg makkelijk en zo zelfzeker.

+1 viel mij ook op, had ook niet het idee dat hij helemaal kapot zat na de streep…

TL@ schreef: ↑15 jul 2021 06:57 Vooral die lichte lach op Pogi zijn gezicht in de laatste 500m toen hij in Carapaz zijn wiel zat. Ging allemaal wel heel erg makkelijk en zo zelfzeker.

Hij heeft dat op de persconferentie op de rustdag al toegelicht, dat wanneer hij heel diep gaat zijn gezicht vertrekt waardoor het lijkt of hij lacht.

Je kan gewoon geen conclusies trekken uit de gezichtstrekken van een renner. Bij Carapaz kan je bij de start van een rit al pijn en uitputting van zijn gezicht aflezen.

Pogi kreeg ze, wat zijn gezicht ook uitstraalde, er niet af op de laatste klim. En hij heeft echt wel vaak geprobeerd.

Na de meet moest hij op de grond gaan liggen, de eerste keer dat ik dat zie bij hem. Misschien inspiratie opgedaan bij VdP.

lugosi schreef: ↑15 jul 2021 09:36
Hij heeft dat op de persconferentie op de rustdag al toegelicht, dat wanneer hij heel diep gaat zijn gezicht vertrekt waardoor het lijkt of hij lacht.

Dat was onderdeel van het toneelspel

Slimme man, hij wist dat dan twee jaar op voorhand al toen hij in de Vuelta bijvoorbeeld op Plataforma de Gredos won, dat hij zo'n gezicht moest trekken. Gelukkig dat hij daar toen aan gedacht had, zodat hij twee jaar later een toneelstukje kon opvoeren.