Colletjes en binnenwegen in de Vaucluse en Drôme Provençale. Na de tocht naar de
Mont Ventoux van afgelopen woensdag en een stevige wandeling met m'n vrouw door de uitlopers van de Dentelles de Montmirail op donderdag, was het gisteren tijd voor een rustdag. Maar vandaag moest er toch maar weer eens gefietst worden! Voor de zekerheid heb ik voor vandaag maar wat 'lichte kost' op het programma gezet. Vanuit m'n standplaats eerst maar even via de bekende route binnendoor naar Bédoin gefietst. Daar zag ik dat er op de parkeerplaats tegenover Bar l'Observatoire al weer de nodige fietsen uit de auto's werden geladen en de laatste voorbereidingen werden getroffen voor, naar ik aanneem, de route naar de top van de Ventoux. Zelf ben ik bij de rotonde aan het einde van de 'dorpsstraat' rechtdoor gereden, richting Malaucène. Dit is vanwege de fraaie ligging, één van mijn favoriete weggetjes hier. Het hoogste punt wordt hier gevormd door een colletje met een wel héél bekende naam:
Na de afdaling, kom je in de bocht bij de 'caveau' van Beaumont du Ventoux op de drukke weg naar Malaucène. In dit stadje ben ik aan het einde van het centrum, net voorbij het parkeerterrein/marktplein, rechtsaf geslagen richting 'Hameau de Veaux' (het gehucht Veaux). Deze weg stijgt gestaag en het hoogste punt is bereikt bij de met 'GPM' gemarkeerde streep dwars over de weg. Daarna duik je een soort gorges in, waar je vervolgens ook weer uit moet klimmen. Bij de haarspeldbocht en op het laatste stuk van de klim is het even steil. Eenmaal boven, krijg je een fraaie blik op het gehucht Veaux en het landschap aan de noordzijde van de Mont Ventoux voorgeschoteld. Voor degenen die van licht klimwerk over verkeersarme weggetjes door ruige natuur houden, is deze route een regelrechte aanrader! Op deze zaterdag kwam ik alleen een paar jagers en een lawaai producerende motorcrosser tegen. En in de directe omgeving van Veaux was enige activiteit van oogstende wijnboeren. Net na Veaux, bij het bruggetje over de Toulourenc, kom je in de Drôme Provençale en begint de weg weer te stijgen. Aan het einde van deze klim, kom je bij Pas du Ventoux op de Col de Veaux:
Daarna is het een kilometer dalen over een brede, goed geasfalteerde weg, alvorens je op de weg van Malaucène naar Mollans-sur-Ouvèze komt. Net voor dit laatste stadje draai je linksaf (niet vergeten naar rechts te kijken naar Mollans!) en kom je op de weg naar Vaison-la-Romaine/Nyons. Maar al na zo'n 100 meter heb ik rechts de weg naar Mérindol-les-Oliviers genomen. Deze weg begint meteen flink te stijgen en na de top van côte daal je dan via een drietal haarspeldbochten naar het achterland. Daarna ben ik rechtsaf de weg naar Propiac ingeslagen. Dit is ook weer zo'n stil weggetje wat je helemaal de binnenlanden in voert. Er doken op een gegeven moment wel een viertal Quad's op uit een olijfboomgaard, doch ze waren snel uit het zicht verdwenen (prima, ik heb een hekel aan herrie!). Maar ja op zaterdag willen de Fransen ook wel een verzetje. Dus zie je ze veel fietsen, maar ook jagen, crossen en wat je nog meer kunt bedenken. Vlak voor het piepkleine dorpje Propiac kun je linksaf naar de gelijknamige 'kuitenbijter', de Col de Popiac dus. Dit is een leuk klimmetje, want je wint via een flinke handvol bochten snel aan hoogte en wat dat betreft lijkt het wel een beetje op een 'grote col'. Op de col en vooral in daaropvolgende afdaling, heb je een mooi zicht op Faucon en omgeving, dus ook op de wijngaarden van de vrij recente appelation 'Côtes-du-Rhône Villages Puymeras'.
Ongeveer halverwege de afdaling kun je òf naar Faucon òf naar Puymeras. Beide zijn fraaie routes. Ik koos ditmaal voor Puymeras en een paar kilometer voor dit dorpje kom je dan weer in de Vaucluse. Je moet wel even een stukje klimmen naar het dorpje, doch dan gaat het over een goed wegdek via St. Romain-en-Viennois weer vlot dalend naar Vaison-la-Romaine. Net voor Vaison ben ik binnendoor via St. Marcellin-les-Vaison naar Entrechaux gereden. Hierdoor vermijd je voor een groot deel de enigszins drukke weg van Vaison naar Malaucène. De laatste drie kilometer van deze doorgaande weg heb ik wel genomen (je kunt ook helemaal binnendoor).
Net voor de rotonde bij het binnenrijden van Malaucène, ben ik richting Suzette de Dentelles de Montmirail ingegaan. Eerst klim je dan over een, nog niet zo lang geleden, nieuw geasfalteerde weg naar de Col de la Chaine. Onderweg kijk je fraai uit over de omgeving van Malaucène en het daar achter gelegen deel van de Drôme Provençale. 't Is geen al te lastige klim. Op de col kijk je heel mooi uit op de Dentelles.
Na deze col volgt het landschappelijk erg aantrekkelijke, meest dalende, stuk door 'Le Haut Vaucluse - Provence des Papes' en restte mij nog slechts een klein stukje klimmen naar de Col de Suzette:
Na de voor vandaag laatste foto te hebben genomen, ben ik begonnen aan de snelle afdaling via Lafare naar Beaumes-de-Venise en zat er in de 96 afgelegde kilometers toch weer voldoen klimwerk, om voldaan op deze mooie tocht terug te kunnen kijken.
Heerlijk om te lezen en altijd voorzien van mooie foto's. Dat dan weer wel 