Zoals een tijdje geleden belooft, de foto's van de fiets maar nu bijna compleet in elkaar, had de Keo's en de bidonhouder nog niet gemonteerd. Zadel staat nu wel recht trouwens.
Fto's zijn niet zo mooi. Ik ben nou niet echt een fotograaf, het blijft moeilijk
De fiets met Zonda wielen:
http://img197.imageshack.us/img197/4589/sdc11053.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;
http://img145.imageshack.us/img145/5607/sdc11058l.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;
De fiets met de Bora's
http://img560.imageshack.us/img560/8416/sdc11087.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;
http://img202.imageshack.us/img202/4233/sdc11082e.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;
htttp://img225.imageshack.us/img225/7481/sdc11083g.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;
Het gekke gevoel wat ik heb, is dat het met de Bora's nou niet echt is.
Onder mijn "patser bak" Prince, volgens sommige staan ze als een maatpak, maar bij een Litespeed raak ik er nog niet opgewonden van. Misschien eens opzoek naar lage carbon velgjes gaan.
Maar goed, hoe rijdt de fiets?
Het was net een sprookje, begon slecht maar eind goed, al goed.
Ik sprong op de fiets met comfort verwachting van een Citroen Dx. Dat viel tegen.
Ik merkte geen verschil met mijn Prince. Shit, dat is niet zo best, wat nu?
Na 30 Km over mooie zwarte en rood gekleurd asfalt gereden te hebben, dacht ik, De Prince met Bora's zit meer leven in, dan in dit ding, twijfel alom.
Ik besloot rechtsaf te slaan, Benthuizer dorpstraat in. Ik scheurde met 30 richting huis en keek een beetje voor me uit. Net voordat ik af zou slaan aan het einde van de dorpstraat met al die klinkers, richting huis, realiseerde ik me, dat ik A: mijn tanden nog had, B mijn organen nog op zijn plek zaten. Eureka.... dit is het dus. Dit was op mijn Prince nooit gelukt zonder lichamelijke schade op te lopen. Als je al kan blijven zitten zonder er-af te stuiteren.
Ik keerde om, en reed nog een keer de dorpstraat door. Wat een lol, eindelijk kon ik eens met gesloten mond door de dorpstraat rijden. Normaal altijd open, niet omdat ik moe gereden/gestreden was, maar anders klapperde het glazuur van mijn tanden. Dat was nu wel anders.
Dit was dus het Titanium gevoel
Op glad asfalt merk je daar dus eigenlijk helemaal niets van, en doet het er niet toe, TI, staal, carbon, totaal niet relevant qua comfort! Het gaat pas meespelen op slechte tot zeer slechte wegen.
Met een goed gevoel stapte ik voor de deur af, Dit was het dus. Het Titanium gevoel
Cheers,
Peter
