Na een (erg) koude nacht...
Dit is al weer mijn 30e ritverslag uit Frankrijk dit jaar! Maar goed, terug naar de 'actualiteit'. Na een (erg) koude nacht en een zonnige, doch frisse ochtend,
besloot ik
gisteren om toch nog maar wat te gaan fietsen. Het leek per slot van rekening ook een aardige middag te zullen worden. En vandaag brengt een
zuidelijke stroming hier vochtige en warme lucht, waaruit een paar buitjes verwacht kunnen worden. Ook zal het naar verwachting stevig gaan waaien en
kunnen er forse windvlagen optreden. Morgen, donderdag en ook vrijdag blijft het qua wind hier erg onstuimig, dus helaas helemaal geen fietsweer. Daarna
zou het weer hier dan weer op moeten knappen met wat zon en aangename temperaturen. Daarom ben ik
gisteren tegen half één op de fiets gestapt
voor een retourtje Aubignan -
Belvédère de Castellaras (Gorges de la Nesque). Het was mooi zonnig, met wel her en der wat sluierbewolking en er was
niet veel wind. Aardig fietsweer dus.
Op weg naar de Gorges de la Nesque, hier bij het binnenrijden van Caromb:
Na Caromb, Modène en St. Pierre-de-Vassols kom je dan op de D974 richting Bédoin. Een dikke 2 km voor Bédoin ben ik via de D55 naar de D14 gereden,
zodat ik in Mormoiron uit kwam. Na Mormoiron is het nog een goede 5 km voor je in Villes-sur-Auzon bent.
En hier op weg naar de Gorges de la Nesque bij het binnenrijden van Villes-sur-Auzon:
Er is in deze tijd van het jaar niet veel meer te doen in de kleine dorpjes hier in de Vaucluse en aangezien de meeste toeristen al huiswaarts gekeerd zijn, is het
prettig rustig op de wegen. En in de
Gorges de la Nesque was al helemaal weinig verkeer. Later kwam ik wel wat meer fietsers tegen, doch in het begin
reed ik er helemaal alleen, genietend van het landschap en de rust. Normaliter heb je in de
gorges in deze tijd van het jaar al schitterende herfstkleuren, doch
nu was er slechts een enkele struik voorzichtig een beetje aan het verkleuren. Vreemd... Na 50 minuten 'klimmen' was ik op de
Belvédère de Castellaras
(737 m) en kon ik een plaatje schieten.
Op de Belvédère de Castellaras (737 m)
:
Hé, daar stopt een auto. 't Waren Zwitsers en aan de kentekenplaat zag ik dat ze uit het kanton Solothurn kwamen. Misschien kon één van hen mij wel op de foto
zetten... De bestuurder kwam als eerste naar boven (camera in de hand) en groette mij in het Frans. Netjes terug groeten en even voorzichtig informeren of hij
Frans sprak.
Un petit peu (een klein beetje).
Et allemand? (En Duits?), vroeg ik. 'Ook', antwoorde hij. 'U komt toch uit Solothurn?', probeerde ik. 'Ja en
daar spreekt men Duits', kreeg ik als antwoord. 'Ik ben
Hollander' meldde ik. 'En die spreken ook Duits', zei hij. 'Ja, zei ik en een beetje Frans en Engels en
alles wat daar tussen zit' en zo kregen we contact. Op mijn vraag of hij mij misschien even op de foto wilde zetten, reageerde hij meteen positief en er werden
drie leuke plaatjes geschoten. De man zette mij in elk geval goed in beeld, maakte op eigen initiatief een paar foto's en ook een 'staande' opname.
Op de Belvédère de Castellaras met de Rocher de Cire op de achtergrond:
Zijn vrouw (neem ik aan), was er inmiddels ook bij gekomen en die wilde wel graag weten van welke kant ik omhoog gekomen was. Ja, ze vond de kant van
Villes-sur-Auzon, waar zij ook vandaan kwamen, niet zo steil, maar wel erg lang. En ze vond het nog al koud. Dat laatste klopte wel aardig, want er was
inmiddels een flinke wolkenzone overgetrokken, waardoor de zon geen kans meer kreeg. Na de Zwitsers nog een keert bedankt te hebben, heb ik maar snel
rechtsomkeert gemaakt. Ik had inmiddels uitgerekend dat ik misschien nog net voor vier uur weer terug kon zijn (het was half drie toen ik aan de afdaling begon).
Het was behoorlijk fris tijdens de rit terug naar Villes-sur-Auzon. Vlak voor Villes zag ik dat het wolkenveld bijna voorbij getrokken was. De zon begon al waterig
door de bewolking te schijnen. Hè, hè, dat hebben we dus al weer bijna achter de rug. Ik rijd naturlijk liever in de zon, zeker in dit jaargetijde... Gewoonlijk ga ik bij
de
Caveau bij Mormoiron rechtsaf omhoog langs het kerkhof het dorpje in, doch vandaag ben ik maar weer eens een weg eerder rechtsaf gegaan en dus
buiten de kern van het dorpje om gereden. Op die 'rondweg' (de D184) reed ik trouwens al weer in de zon.
Op de terugweg reed ik bij Mormoiron op de D184 al weer in de zon:
Zo tegen het einde van de weg Mormoiron - Bedoin zag je nu links Crillon-le-Brave heel mooi in de zon liggen, terwijl recht voor mij de karakteristieke gevel
van het kerkje van Bédoin eveneens vol in de zon lag. En natuurlijk lag rechts de witte 'toren' van de Mont Ventoux ook al weer te blinken. Ik kan niet gauw genoeg
krijgen van het landschap hier. Je mag trouwens al een paar jaar niet meer linksaf via de D55 terug naar de D974 als je richting Carpentras wilt, maar moet
eerst rechtdoor rijden naar de 'rotonde met de wielrenner', net voor Bédoin, voordat je richting Carpentras kunt. 't Is maar een klein ommetje. Omdat het daarna
hoofdzakelijk 'naar beneden' ging, kon ik flink opschieten en was ik inderdaad net voor vier ur weer terug op mijn standplaats. Toch nog even fijn gefietst en met
een gemiddelde van 26,4 km/u was ik best tevreden. En hier, zoals gewoonlijk, de ritafstand: