Fiets.nl

Sturen met je lichaam is nog steeds sturen imho. Vandaar waarschijnlijk de spraakverwarring. Overigens kun je op een fiets veel bochten ook prima insturen met je lichaam.

Het blijft ook altijd een richtlijn en lang niet altijd toepasbaar. In een peloton heb je de lijn niet altijd voor het kiezen en op de openbare weg is alleen op je eigen weghelft blijven vaak niet voldoende. Je moet in principe je plaats op de weg houden en kunt alleen wat uitwaaieren naar rechts als er geen verkeer is.

btw stuur ik in de auto niet met mijn lichaam

Oh, dus je stuurt zo constant en min mogelijk rekening houdende met het wegdek dat je tot je beschikking hebt. De uitleg van GastheerG is mij veel duidelijker dan 'voor de bocht sturen' en 'niet sturen in de bocht'.

scottpch schreef: ↑11 aug 2018 12:45 Dan heb je dus die bocht niet goed ingeschat, wanneer je in die bocht nog moet bijsturen.

Bijvoorbeeld. Of iemand vlak voor je haalt capriolen uit waardoor je je aanvankelijk gekozen lijn niet kan volgen. Of je bedenkt je en je wilt iets meer naar binnen uitkomen.

Wie nog nooit in de.bocht heeft moeten corrigeren, heeft z'n grenzen niet verkend of is nog verrassingen tegen gekomen

Gastheerg schreef: ↑11 aug 2018 20:20 Ik denk dit
...

Dat is niet hoe Valentino Rossi een bocht rijdt. Die stuurt voorbij de apex, remt laat, maar geeft voor het apex alweer gas. Maar op een motor is het anders dan op een fiets, heb ik gemerkt.

Als je googlet dan vind je heel veel filmpjes op youtube van motorrijders die een bocht insturen en dan ergens aan het eind de bocht uit vliegen, terwijl je je zit af te vragen "waarom doen ze dat"? Gewoon, ergens in de bocht over de witte lijn en het gras in. Dat is omdat ze aan het begin van de bocht sturen en dan die positie vasthouden. Nooit bedacht dat je kunt bijsturen in de bocht. Dus op een VRO (vervolgtraining voor motorrijders) leer je bijsturen in de bocht. Zodat je als de bocht meer blijkt te knijpen dan je dacht, je toch niet in het gras terecht komt.

Zo kun je op je fiets ook bijsturen in de bocht. Het gebeurt niet heel vaak dat je zo hard door de bocht gaat dat je niet meer kunt bijsturen. Dat deed alleen Rini Wagtmans.

Zoals je zelf al zegt kun je een motor niet met de fiets vergelijken.
In de eerste plaats heb je aandrijving erop staan op een motor, als je in de bocht je gas iets lost, val je naar binnen. Dat kan op een fiets niet, want snelheid verminderen kan alleen met remmen. Je hebt geen motor die al voor je remt.
Daarnaast zit er heel wat meer rubber, op een motor dan op een fiets. in de motogp halen ze hellingshoeken van 62 tot 65 graden, op warm asfalt, met racebanden. Dat is vanaf de loodrecht gemeten, dus nog een graad of 25 over met de grond. Jij en ik op een motor halen dat natuurlijk nooit. Voorbij de 45 graden is psychologisch een enorme drempel en kan je niet zomaar even doen. Dat betekend wel dat je op de motor, voor wat betreft grip met je banden, veel over hebt als normale bestuurder. Gooi je een keer het gas dicht halverwege de bocht, duikt je motor naar binnen, is niet direct een probleem.
Racefietser, zeker in koers, pakt al veel meer de limiet, moet hij krapper gaan sturen kan dat soms door lomp het gewicht verder te verplaatsen, maar met bijremmen ga je gewoon onderuit.
de Motogp jongens remmen laat en vaak de bocht in, pakken dan net voorbij de apex de binnekant, om veilig uit te accelereren (zonder high sider te maken). Je ziet sommige rijders vaak bijna driftend/glijdend de bocht aanrijden. Dat doe je ook niet op je fietsje. Evenals het naast je fiets hangen, kijk eens naar pedrosa die met zijn kin door het gras gaat... knee down, elbow down, shoulder down. Dat is ontzettend extreem, maar geeft heel goed weer dat wij op een racefiets niet op eenzelfde manier de bocht nemen.

Lijnen rijden, bochten inschatten, bochten doorkijken, kijkpunt verweg na de bocht opzoeken. Kan je allemaal van de motor leren. Net als je eigen zwakte in het verkeer (kwetsbaarheid). Maar in mijn ogen is het remmen, versnellen, bijsturen en gewichtsverdeling niet te vergelijken tussen beiden.

De MotoGP jongens driften al voor de bocht en gaan driftend de bocht in, dat is idd niet te vergelijken met de normale motorrijders op de weg.
Geintroduceerd in de jaren 90 door de amerikanen met Freddy Spencer voorop en later geadopteerd door de europeanen.
De laatste alinea geeft Mark het treffend weer!

vh weekend (stadsfiets) over mijn achterwiel weggegleden (niet gevallen hoor) het was maar een klein glipje. Is een smerig rotbochtje (Frostbrug Arnhem centrum uit, dan meteen de dijk op en dan die bocht (180 graden) om direct onder de brug door te gaan richting huissen. Smal rotbochtje. Ik neem die steeds iets enthousiaster om de grenzen op te zoeken. Hing nu ook wel heel schuin. Op de racefiets durf ik dat minder ivm voeten die vastzitten aan pedalen .

Je weet nu waar die grens ligt, tenminste met die fiets bij die conditie van het wegdek.

En dat is ook wat ik probeer, nooit ineens te ver over je grenzen gaan maar steeds een beetje meer proberen. Zal ook heus wel eens een valpartij opleveren, maar zo krijg je wel steeds meer beheersing, kennis van de limieten, en dat kan ook juist een ongeluk of valpartij voorkomen.

Als je nooit valt dan probeer je niet genoeg
Alleen is vallen bij de ene sport net wat naarder dan bij de andere.