chipo
11 jul 2008 17:16
ik weet wel dat ik niet zo veel reageer hier ,maar ik vind die verhalen altijd zo leuk om te lezen dat ik ook mijn belevenissen maar opgeschreven heb.
Marmotte 2008
Na een toch wel teleurstellende 1e Marmotte in 2007 in januari besloten het toch nog maar een keer te gaan proberen en tegelijk besloten het dit jaar anders aan te pakken.
Ik had zelf het gevoel dat ik vorig jaar een paar dingen niet goed had aangepakt,onervarenheid of onderschatting ik weet het niet,maar een aantal dingen moesten in ieder geval anders.
Er moest beter en anders getraind worden,dus een abonnement op webtrainer genomen en lid geworden van TC80(de plaatselijke toerclub),het verblijf in de Alpen moest wat eerder beginnen zodat de benen vast een beetje aan de bergen konden wennen (en ik aan de afdalingen)dus een stacaravan voor 8 dagen geboekt, en ik moest me op de Glandon niet meer mee laten slepen door alle passerende collega’s,maar gewoon mn eigen tempo blijven rijden ,dus dat heb ik maar in het koppie geprent.
Gelukkig zat het op mn werk niet tegen dus zelfs nog een paar dagen eerder als gepland afgereisd naar Frankrijk om lekker een paar daagjes in Bedoin te verblijven en de Mont Ventoux te beklimmen,wat eigenlijk boven verwachting soepel ging(1 uur 41 en nog een beetje ,voor mij een mooie tijd)
Daarna afgereisd naar Rochetaillée waar onze stacaravan op ons stond te wachten,die zag er niet verkeerd uit,mooi schaduwrijk en rustig plekje,totdat we naar bed gingen en je iedere veer in het matras in je rug voelde prikken,dat slaapt niet echt super,maar ja je moet toch wat! Dinsdag en woensdag heerlijk gefietst daar,de Croix de fer en Alpe d’huez voor de 1e keer (1 uur en 6 min) op gefietst (in het begin van die klim Oege en kornuiten nog tegen gekomen die aan het losfietsen waren,maar na 30 seconden bleek hun losfietsen bij mij hf172 op te leveren dus maar lekker op eigen tempo doorgefietst,was wel leuk trouwens het complete veltecteam langs te zien komen)en donderdag en vrijdag natuurlijk gerust om de benen op te laden voor zaterdag,gelukkig was het donderdag slecht weer want eigenlijk is het niks om lekker in de Alpen te zitten en dan niet te gaan fietsen omdat je zaterdag zo nodig een tochtje wil rijden.
En dan zaterdag,met toch wel lichte kriebels in de buik op het gemakkie naar Bourg gefietst en me onderweg weer zitten verbazen over die gigantische hoeveelheid fietsers in en rond de startvakken en hoe sommige zich menen te moeten gedragen. Na een poosje gewacht te hebben zette de stoet zich eindelijk in beweging,het genieten kon beginnen (had ik mezelf voorgenomen)met een redelijk vaartje op naar de Glandon,bij de camping nog even mn jasje aan jacqueline afgegeven(makkelijk als je daar toch langs komt)en het klimmen kon beginnen. O wat ging dat super,ik kon mn hartslag keurig laag houden ,de benen voelden heerlijk, ik werd wel door redelijk wat mensen voorbij gefietst maar dat deed me niet zoveel ik dacht alleen ,mijn tijd komt nog wel(hopelijk). Op de top (na 2.16 uur) water gepakt,smsje verstuurd(zodat het thuisfront weet waar ik uithang)en met beleid afgedaald,beneden jasje uit,aan sluiten bij een groepje en op naar de Telegraphe. Ook die liep als een trein(voor mijn doen)en ik begon al mensen in te halen(en o wat voelt dat lekker)na 4 .47 uur over de top,kleine afdaling en dan mn grootste uitdaging de Galibier. Wat een shit berg is dat(hier had ik vorig jaar witte,zwarte eigenlijk alle kleuren sneeuw gezien zo ging ik daar kapot)en wat ging die nu makkelijk, ik begon me steeds meer te verbazen hoe goed mn benen wel aanvoelden en werd ook bijna niet meer ingehaald ,ik haalde bijna alleen maar in(niet dat ik zo hard ging,maar de meeste gingen gewoon nog langzamer)na 6.39 uur was ik op de top en voelde me nog wonderbaarlijk lekker. Jasje aan rustig afdalen en op naar de Alpe, sjee wat duurt die afdaling eigenlijk lang,daar herinnerde ik me eigenlijk niks meer van van vorig jaar en eigenlijk voor ik er erg in had was ik al bijna bij de voet van de Alpe waar Jac met 2 verse bidons op me stond te wachten . Ook begon het toen pas tot me door te dringen dat ik zelfs misschien wel (oude lullen)goud kon gaan halen,iets wat eigenlijk nooit in mn gedachten was op gekomen. Dus gauw alle overbodige spullen afgegeven, en full speed(zo ongeveer) naar de klim,als ik die binnen 1,5 uur op zou kunnen rijden moest ik volgens mij goud hebben. Nooit geweten dat 13 km en 21 bochten zo lang konden duren,maar ook hier reed ik meer mensen voorbij als die mij inhaalden en ng belangrijker ik kon blijven fietsen! Tot bocht 3 daar moest ik even van de fiets ,mn voeten branden bijna mn schoenen uit,maar na een paar minuten snel weer op gestapt want de tijd begon te dringen en nu ik er zo dichtbij was wilde ik het halen ook. Achteraf had ik nog tijd over want in 9.26.48 kwam ik over de finish,dus (ruim)binnen de 9.36 uur die ik moest halen. De Alpe heb ik in 1.17.23 gedaan iets wat ik (voor mezelf) absoluut voor onmogelijk hield na zo n tocht. Dus meer als mn doelstellingen gehaald,wat wil een mens nog meer?(volgend jaar nog iets sneller?)
bergop is altijd lekker