Nog gekoerst vandaag?
-
bike_add1ct
- Forum-lid
- Berichten: 3324
- Lid geworden op: 06 apr 2004 15:33
Ja veel langzamer wordt er niet gereden bij de junioren, zelfs niet bij de nieuwelingen. Maar zij moeten dan ook een stukkie minder ver fietsen.
Laatste wedstrijd die bij ons onder de 40 ging, uhm....... is nog nooit gebeurd.
ja dat is elite en niet junioren... is ook weer verschil!
Remi, sorry dat ik je nu weer ga ontmoedigen. Maar gemiddelden onder de 40 per uur bij de junioren zijn ook zeldzaam volgens mij.
ohh
<img border="0" src= "http://img.photobucket.com/albums/v81/x ... forum5.jpg">
Beetje lang, maar ik had geen zin alles over te typen (komt vanuit word).
DK tijdrijden Oost, 7 juni, Luttenberg/Hellendoorn
Afstand: 24 km, tijd: 34m, 34s., resultaat 5e
Het begint niet goed, de muziek (voor het opwarmen) ben ik vergeten.
De afstand is veranderd naar 24 km, i.p.v. de geoefende 17 km.
En ik kon de plaats voor het afhalen van de rugnummers niet vinden, wat me nog maar 35 min. geeft voor de opwarming.
Maar ik laat me niet van de wijs brengen, dit wordt mijn tijdrit, hier ben ik voor gemaakt, niets staat nog in mijn weg…….
Op de tacx, afgesloten van de wereld.
Je kijkt, maar ziet niets.
Je luistert, maar je hoort niets.
Je praat, maar zegt niets.
De zweet druppels rollen langzaam naar beneden.
Ik kijk op mijn klokje, nog 10 min. dan moet het gaan gebeuren.
De adrenaline neemt toe.
De zenuwen gieren door het lichaam.
Ik neem plaats bij de start.
De wereld is verdwenen, ik zie alleen nog de weg.
30 seconden
15 seconden
10 seconden
5, 4, 3, 2, 1……..
Bam, de spieren spannen aan
Een ultieme krachtsuitspanning doet mijn harstslag binnen 50 meter stijgen naar 193
Ik neem plaats in de houding, en schakel nog een tandje bij.
Snijdend door de wind, als een valk opjacht naar zijn prooi.
De eerste bocht, onwennig, maar met risico.
Staand op de pedalen om weer op gang te komen.
De heuvels nemen toe, ik wil niet, maar moet schakelen.
De weg, de bomen, de toeschouwers, ze vliegen voorbij.
Vooruit kijkend met het schuim rond de mond.
Vooruit kijkend naar de tegenstander die steeds dichter nadert.
De wind waait hard, hij beukt tegen mij in.
Mijn ritme begin ik te verliezen, het lichaam stribbelt tegen.
Maar ik zet door, dwing mezelf de versnelling sneller rond te trappen.
Dan rijd ik vlak achter mijn voorganger
Als een leeuw besluip ik mijn prooi.
Met beide klauwen rijd ik naar zijn achterwiel en schiet er langs.
Het lichaam begint tegen te stribbelen.
De benen beginnen te voelen als lood.
De longen branden als een dovende fakkel in mijn lichaam.
De hartslag zakt stilletjes.
Maar mijn hoofd zegt nee, nee tegen de pijn, nee tegen het opgeven.
Ik verzet me, verzet me tegen de elementen, maar vooral tegen mijn lichaam.
Het werkt, mijn ritme keert terug.
De pedaaltred is weer soepel.
Dan een lange weg, volle wind tegen.
Vlak voor me rijd de volgende.
Als een aasgier vlieg ik op mijn prooi.
Ik rijd hem voorbij alsof hij stilstaat.
Dan zie ik in de verte de finish, de verlossing.
Nog een maal trek ik mezelf op gang.
Alles eruit.
‘’Nummer 51 is gefinished, in een heel rappe tijd’’, hoor ik vaag vanuit een speaker.
Happend naar lucht sta ik langs de kant.
De benen trillen.
Het lichaam zweet in de koude wind.
Langzaam keer ik terug naar de wereld.
Een half uur later is dan de ‘’droom’’ dat ik hem weleens kon winnen vervlogen.
Ik heb het moeten afleggen tegen vier semi-profs op hun top tijdritfietsen
Ach, dan heb ik het goed gedaan op mijn omgebouwde Batavus uit 1997.
Toch kan ik de vraag die in mijn hoofd spookt niet verbannen, wat als ik nu ook zo een fiets had gehad?
Had ik dan die dikke minuut goed kunnen maken?
Had ik dan voor de stunt kunnen zorgen?
Gelukkig ben ik niet de enigste die zich dat afvraagd, want ik kan de andere jongens (met hun mooie afgemonteerd tijdritfietsen) horen denken:
‘’wat als hij een fiets had gehad als die van ons?’’
DK tijdrijden Oost, 7 juni, Luttenberg/Hellendoorn
Afstand: 24 km, tijd: 34m, 34s., resultaat 5e
Het begint niet goed, de muziek (voor het opwarmen) ben ik vergeten.
De afstand is veranderd naar 24 km, i.p.v. de geoefende 17 km.
En ik kon de plaats voor het afhalen van de rugnummers niet vinden, wat me nog maar 35 min. geeft voor de opwarming.
Maar ik laat me niet van de wijs brengen, dit wordt mijn tijdrit, hier ben ik voor gemaakt, niets staat nog in mijn weg…….
Op de tacx, afgesloten van de wereld.
Je kijkt, maar ziet niets.
Je luistert, maar je hoort niets.
Je praat, maar zegt niets.
De zweet druppels rollen langzaam naar beneden.
Ik kijk op mijn klokje, nog 10 min. dan moet het gaan gebeuren.
De adrenaline neemt toe.
De zenuwen gieren door het lichaam.
Ik neem plaats bij de start.
De wereld is verdwenen, ik zie alleen nog de weg.
30 seconden
15 seconden
10 seconden
5, 4, 3, 2, 1……..
Bam, de spieren spannen aan
Een ultieme krachtsuitspanning doet mijn harstslag binnen 50 meter stijgen naar 193
Ik neem plaats in de houding, en schakel nog een tandje bij.
Snijdend door de wind, als een valk opjacht naar zijn prooi.
De eerste bocht, onwennig, maar met risico.
Staand op de pedalen om weer op gang te komen.
De heuvels nemen toe, ik wil niet, maar moet schakelen.
De weg, de bomen, de toeschouwers, ze vliegen voorbij.
Vooruit kijkend met het schuim rond de mond.
Vooruit kijkend naar de tegenstander die steeds dichter nadert.
De wind waait hard, hij beukt tegen mij in.
Mijn ritme begin ik te verliezen, het lichaam stribbelt tegen.
Maar ik zet door, dwing mezelf de versnelling sneller rond te trappen.
Dan rijd ik vlak achter mijn voorganger
Als een leeuw besluip ik mijn prooi.
Met beide klauwen rijd ik naar zijn achterwiel en schiet er langs.
Het lichaam begint tegen te stribbelen.
De benen beginnen te voelen als lood.
De longen branden als een dovende fakkel in mijn lichaam.
De hartslag zakt stilletjes.
Maar mijn hoofd zegt nee, nee tegen de pijn, nee tegen het opgeven.
Ik verzet me, verzet me tegen de elementen, maar vooral tegen mijn lichaam.
Het werkt, mijn ritme keert terug.
De pedaaltred is weer soepel.
Dan een lange weg, volle wind tegen.
Vlak voor me rijd de volgende.
Als een aasgier vlieg ik op mijn prooi.
Ik rijd hem voorbij alsof hij stilstaat.
Dan zie ik in de verte de finish, de verlossing.
Nog een maal trek ik mezelf op gang.
Alles eruit.
‘’Nummer 51 is gefinished, in een heel rappe tijd’’, hoor ik vaag vanuit een speaker.
Happend naar lucht sta ik langs de kant.
De benen trillen.
Het lichaam zweet in de koude wind.
Langzaam keer ik terug naar de wereld.
Een half uur later is dan de ‘’droom’’ dat ik hem weleens kon winnen vervlogen.
Ik heb het moeten afleggen tegen vier semi-profs op hun top tijdritfietsen
Ach, dan heb ik het goed gedaan op mijn omgebouwde Batavus uit 1997.
Toch kan ik de vraag die in mijn hoofd spookt niet verbannen, wat als ik nu ook zo een fiets had gehad?
Had ik dan die dikke minuut goed kunnen maken?
Had ik dan voor de stunt kunnen zorgen?
Gelukkig ben ik niet de enigste die zich dat afvraagd, want ik kan de andere jongens (met hun mooie afgemonteerd tijdritfietsen) horen denken:
‘’wat als hij een fiets had gehad als die van ons?’’
Trainen met je hoofd
Fietsen met je hart
Afzien met je ziel
Fietsen met je hart
Afzien met je ziel
@coulthard; ik voelde je pijn tijdens het lezen...
<a target="_blank" href= "http://imageshack.us"><img border="0" src= " http://img463.imageshack.us/img463/5630/kelvin2vq.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;"></a> Catch your Ride
ponsteen
09 jun 2005 13:19
He Coulthard, je kunt het best (ongeveer) uitrekenen met behulp van de talloze programaatjes op internet, maar ik zou het niet doen. Stel je voor dat het echt ongeveer een minuut scheelt...
Zo'n 41,6 km/h gedurende 34 minuten. Ik heb net een schattinkje gedaan met de Powercalculator van 2Peak. Het scheelt wel een heel stuk, een extreme tijdrithouding, al gauw 40 a 50 Watt (t.o.v. Triathlonhouding, opzetstuur) of zelfs meer t.o.v. gewone houding in beugels (allemaal standaard situatie, windstil). Wil je weten hoeveel het scheelt in minuten?
Zo'n 41,6 km/h gedurende 34 minuten. Ik heb net een schattinkje gedaan met de Powercalculator van 2Peak. Het scheelt wel een heel stuk, een extreme tijdrithouding, al gauw 40 a 50 Watt (t.o.v. Triathlonhouding, opzetstuur) of zelfs meer t.o.v. gewone houding in beugels (allemaal standaard situatie, windstil). Wil je weten hoeveel het scheelt in minuten?
Quoten: Origineel geplaatst door ponsteen op 09 Juni 2005
He Coulthard, je kunt het best (ongeveer) uitrekenen met behulp van de talloze programaatjes op internet, maar ik zou het niet doen. Stel je voor dat het echt ongeveer een minuut scheelt...
Zo'n 41,6 km/h gedurende 34 minuten. Ik heb net een schattinkje gedaan met de Powercalculator van 2Peak. Het scheelt wel een heel stuk, een extreme tijdrithouding, al gauw 40 a 50 Watt (t.o.v. Triathlonhouding, opzetstuur) of zelfs meer t.o.v. gewone houding in beugels (allemaal standaard situatie, windstil). Wil je weten hoeveel het scheelt in minuten?
Nee doe maar niet, het doet zo al pijn genoeg. Als ik dan ook nog in de wetenschap ben dat ik gewonnen had, met een betere fiets en een dicht achterwiel, dan kan ik straks niet meer slapen.
He Coulthard, je kunt het best (ongeveer) uitrekenen met behulp van de talloze programaatjes op internet, maar ik zou het niet doen. Stel je voor dat het echt ongeveer een minuut scheelt...
Zo'n 41,6 km/h gedurende 34 minuten. Ik heb net een schattinkje gedaan met de Powercalculator van 2Peak. Het scheelt wel een heel stuk, een extreme tijdrithouding, al gauw 40 a 50 Watt (t.o.v. Triathlonhouding, opzetstuur) of zelfs meer t.o.v. gewone houding in beugels (allemaal standaard situatie, windstil). Wil je weten hoeveel het scheelt in minuten?
Nee doe maar niet, het doet zo al pijn genoeg. Als ik dan ook nog in de wetenschap ben dat ik gewonnen had, met een betere fiets en een dicht achterwiel, dan kan ik straks niet meer slapen.
Trainen met je hoofd
Fietsen met je hart
Afzien met je ziel
Fietsen met je hart
Afzien met je ziel
Als je op deze manier blijft fietsen, denkt vast een ploegleider oid wel eens een keer hetzelfde als jij en krijg je zo'n goede fiets.
Ennuh...trouwens...als je met fietsen niets gaat bereiken kan je altijd nog boeken gaan schrijven
Ennuh...trouwens...als je met fietsen niets gaat bereiken kan je altijd nog boeken gaan schrijven
-
bike_add1ct
- Forum-lid
- Berichten: 3324
- Lid geworden op: 06 apr 2004 15:33
Aerohelm, aerovoorwiel, dicht achterwiel...
ts-biker
09 jun 2005 23:12
Quoten: Origineel geplaatst door bike_add1ct op 09 Juni 2005
Aerohelm, aerovoorwiel, dicht achterwiel...
schoenovertrekjes en zeker andere kousen, wat een windvangers zijn dat, ik ben er zeker van dat als je ze optrekt ze tot aan je knieën komen !
TS
Aerohelm, aerovoorwiel, dicht achterwiel...
schoenovertrekjes en zeker andere kousen, wat een windvangers zijn dat, ik ben er zeker van dat als je ze optrekt ze tot aan je knieën komen !
TS