Zoals al ergens vermeld, heb ik de laatste weken een klassieke Legnano opgeknapt voor een kennis van me.
Het is precies hetzelfde frame als Bottecchia alias Ingmar heeft voor de Ronde van Vlaanderen en de Eroica. Het is een fietsje uit de onderkant van het gamma, de onderdelen zijn de goedkopere uit die tijd: Campagnolo Valentino derailleurs, Ofmega naven en cranckstel en uiteraard Universal remmen. Er zit wel een 3T stuur en stuurpen op van aluminium, de zadelpen is gewoon van staal.
Ik heb de fiets vlak voor de Eroica opgehaald om te kijken wat de staat was en op de markt bij de Eroica de nodige onderdelen te kunnen kopen.
De fiets zag er niet uit met ducttape als stuurlint, de remmen zaten vast. De staat van de lak is heel redelijk en ook alle stickers zijn nog in nette staat, dat maakt het wel de moeite om deze fiets weer netjes te maken. Gelukkig was alles baggervet, zodat er weinig roest was.
Behalve dan de remmen, want daar waren de veren wel lekker roestig van.
In Gaiole heb ik nieuwe remgreeprubbers gevonden, rood katoenen stuurlint en een mooi bijpassende klassiek ketting. Op de retrobeurs in Gent nog een klassiek leren zadel van Ideale op de kop getikt, vind ik zelf mooier dan een Brooks zadel.
Tot aan de kerstvakantie heb ik de fiets eigenlijk alleen maar helemaal uit elkaar gehaald, zodat er alleen maar een los frame en voorvork over waren en een doos vol hele vieze onderdelen. Tijdens de kerstdagen, tussen de familiebezoeken door, alles schoon gemaakt, zodat er weer opgebouwd kon worden.
De opbouw weer in gang, balhoofd, trapas en naven zijn allemaal uit elkaar geweest en voorzien van nieuw vet.
Helaas had ik geen Campagnolo vet meer, zodat er groen Shimano spul in zit. Mooi detail vind ik de hele ranke stalen moeren van de snelspanners van de naven, een imitatie van de moeren van Campagnolo Gran Sport.
De Ofmega naven hebben aluminium flenzen, maar de as en de cups voor de lagers zijn gewoon van staal. De schroefdraad van de as en de conussen is gelukkig erg nauwkeurig, de naven laten zich erg mooi afstellen.
De achterderailleur is een Valentino, simpel gevouwen plaatwerk, met veel olie weer redelijk soepel lopend gekregen, maar het blijft zwaar schakelen.
Ook voor een Valentino derailleur. Deze heeft geen pararllelo gram, zoals moderne derailleurs, maar een uitschuifend asje. Er zit maar 1 afstelschroef op voor de uiterste stand bij het buitenblad.
De slag naar binnen stel je af door de kooi in de goede stand op het asje vast te zetten. Maak ik misschien nog wel een betere foto van.
Deze had ik nog nooit gezien en laat zien dat er weinig gerommeld is met deze fiets, want dit zijn typisch van die dingen die als eerste kwijt zijn: rubberen dopjes om de remkabel mee te monteren in plaats van een kabelloodje
Hier in weer gemonteerde stand, er staat keurig Universal op. Veer van de rem is weer ontdaan van roest.
Het is bijna zonde om zo'n oude ketting uit z'n prachtige verpakking te halen.
En gemonteerd.
Het stuurlint en het zadel moeten er nog op, en dan een proefritje om te zien of alles het doet. Als dat zo ver is volgen nog een paar foto's van het eindresultaat.
Wordt vervolgd.
De zijne met verchroomde voor - en achtervork en gele decals.Bij de mijne dan wel weer het oogje onder de bovenbuis 
Er is ook een variant in het wit met zwarte aderen. Je vindt het mooi of niet.
